บทที่ 4 เพื่อนสนิท

ฉันคิดมาเสมอว่า การที่เราจะได้เจอซูเปอร์สตาร์มันไม่ง่ายเลย ฉันไม่ได้ติดตามเขา ไม่รู้จักเขา เปอร์เซ็นต์น้อยมากที่เราจะได้เจอกันอีก มันก็แค่เรื่องบังเอิญเท่านั้นแหละ โธ่เอ๊ยยัยพราว แกเป็นบ้าอะไรเนี๊ยะ ฉันบ่นกับตัวเองในหัวก่อนจะสลัดภาพเรื่องราวระหว่างฉันกับเขาออกไป ฉันจะคิดอะไรเยอะแยะเรื่องของเขากัน วันนี้ฉันมีแพลนไว้แล้วว่าฉันจะไปช้อปปิ้ง นานแค่ไหนแล้วนะ ไม่ได้มาเดินอะไรแบบนี้ ปีหนึ่งฉันจะซื้อเสื้อผ้าใหม่สักครั้ง เอาเข้าจริงฉันเป็นคนประหยัดมากคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ ฉันไม่ค่อยได้ซื้ออะไรให้ตัวเองมากนักหรอกนอกจากเรื่องกิน

-ณ ตลาดนัด N-

ฉันชอบตลาดนี้มากเลย ตอนกลางคืนเขาจะประดับไฟสีส้มเป็นทางยาว ของกินมากมายรวมถึงของใช้ทั้งมือหนึ่งมือสองเต็มไปหมด เหมาะแก่การช้อปปิ้งมาก ราคาไม่แพง มีทั้งคนไทยและต่างชาติชอบมาที่นี่ ใครได้มาที่นี่ต้องถ่ายรูปกันแทบทุกคนเพราะมันสวยมากจริงๆ ฉันเดินดูของไปเรื่อยๆ เพลินจนแทบไม่อยากจะกลับบ้าน ฉันว่าการที่เรามาทำอะไรแบบนี้มันก็เป็นการหาความสุขให้ตัวเองเหมือนกันนะถ้าเราไม่เสียเงินกับมันมากจนเกินไปน่ะ

“สี่ทุ่มแล้วหรอเนี๊ยะ” ฉันพึมพำกับตัวเอง ที่เดินซื้อของจนเพลินจนลืมเวลาไปเลย ของเต็มไม้เต็มมือแทบจะไม่พอให้นิ้วของฉันเกี่ยวมันได้ แต่กลับรู้สึกดีเหมือนฉันได้มาปลดปล่อยตัวเองจริงๆ ถึงแม้ฉันแทบจะกินแกลบก็เถอะ แต่เวลาไม่มีตังค์ ไอนั่นชอบพัง ไอนี่ชอบหลุดตลอด ฉันควรจะชินกับมันสินะ

“พราว!!” เสียงคนเรียกชื่อฉันจากที่ไหนสักแห่ง

“ทางนี้!!” ฉันหันซ้าย ขวา ก็เจอผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่เสื้อสายเดี่ยว กางเกงขาสั้น หุ่นดี กำลังโบกมือให้ฉัน

“มินนี่!!“ สาวเปรี้ยวเพื่อนสนิทของฉันเอง แต่ก็ไม่ได้สนิทถึงขนาดว่าคุยเรื่องส่วนตัวได้ทุกเรื่องหรอกนะ แค่เราโตมาด้วยกันก็แค่นั้น

“มาเที่ยวหรอ” เธอยิ้มให้ฉันพร้อมวิ่งเข้ามาหา ฉันไม่ได้เจอเธอนานมากแล้ว ตั้งแต่ฉันจบมัธยมเธอก็ย้ายไปเรียนต่างจังหวัด แต่ยัยนี่ก็นิสัยเสียอย่างหนึ่ง

“ใช่ ตั้งแต่มีแฟนก็หายหัวเลยนะจ๊ะ” ฉันทักทายเธอ

“เฮ้อ พึ่งเลิกกันอ่ะ วันนี้ฉันขอไปนอนกันแกได้ปะ ไม่อยากอยู่คนเดียวอ่ะ” เธอทำหน้าเศร้าเหมือนจะร้องไห้ ทรุดลงไปนั่งกับพื้นทันทีเมื่อฉันกำลังพูดถึงความรักของเธอ ความตกใจของฉันรีบคว้าแขนเธอขึ้นมาก่อนกลัวว่าคนแถวนี้จะมองเราสองคนแปลกๆ

“เออๆๆๆ ขอโทษ อย่าพึ่งร้อง”

“ฮือออออ แก มันอ่ะ…. ฮืออออออ T^T” เธอปล่อยโฮตรงนั้นเลย ฉันตกใจกับการกระทำของเธอขึ้นไปอีกเมื่อเธอปล่อยเสียงร้องไห้ดังจนรอบข้างเริ่มเปลี่ยนจุดสนใจมาทางเราแทนก่อนจะรีบคว้าแขนเธอไปหาที่นั่งพักใกล้ๆ พร้อมกับหามองหาแท็กซี่ที่ว่างจะไปส่งเรา

“เดี๋ยวเรียกแท็กซี่ก่อน อย่าพึ่งร้อง”

“ฮือออออออออออ” เธอยิ่งปล่อยโฮหนักกว่าเดิม โชคดีที่แท็กซี่มาพอดี

“ไปคอนโด P ค่ะพี่ เหยียบเลยค่ะ เพื่อนหนูไม่ไหวแล้ว” ฉันเร่งพี่แท็กซี่เพราะกลัวยัยมินนี่จะปล่อยโฮหนักกว่าเดิมอีก

“จัดไปน้อง”

บรื้นนนนนนนน

พี่แกเหยียบหัวแทบทิ่ม เพราะกลัวน้ำตายัยมินนี่จะท่วมเบาะพี่แกน่ะสิ

ณ คอนโด P

“แก หยุดร้องได้แล้ว ถึงห้องฉันแล้ว” ฉันปลอบยัยมินนี่ ที่คราบน้ำตาของเธอเต็มหน้าไปหมด

“ไหนแกเล่ามาสิ มันเกิดอะไรขึ้น ใครกล้าทำอะไรสาวเปรี้ยวแบบแกได้วะ” ฉันถามเธอเพราะอยากรู้ มินนี่เป็นคนที่รักแฟน เธอทุ่มเทมากกับเรื่องความรักและเธออ่อนโยนเสมอกับแฟนตัวเองผิดกับรูปลักษณ์สาวเปรี้ยวของเธอมาก

“แก มันมีคนอื่นสามปีที่คบกันมา มันแอบคุยกับคนอื่นมาตลอด ฉันพึ่งจับได้เมื่อต้นเดือน บลาๆๆๆ” ยัยมินนี่เล่ามาเป็นฉากๆ จนฉันโมโหแทนนางมาก นางเล่าไป ปาดน้ำตาไป

“แล้วแกจะทำยังไงต่อไป” ฉันถามเธอพร้อมกับยื่นทิชชูให้เธอเช็ดแทบจะหมดม้วนอยู่แล้ว

“ปื้ดดดดดดด!! ฉันจะเอาคืน พรุ่งนี้แกต้องไปคลับ M กับฉัน” สายตานางแน่วแน่มากหลังจากที่สั่งน้ำมูกออก -_-”

“ได้ แต่ฉันไม่เคยไปคลับนี่นา” ฉันคงอ่อนต่อโลกมากไปที่จะไปสถานที่แบบนั้นนั่นแหละ แต่ก็เอาเถอะเพื่อเพื่อน ยังไงเราก็ต้องทำได้

“ไม่เป็นไร ฉันจับแกแต่งตัวเอง ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” ยัยมินนี่พูดอย่างมั่นใจ ยัยมินนี่เจนเรื่องการไปเที่ยวกับการแต่งตัวมาก ฉันยอมรับเธอเลยเพราะเธอออกจากบ้านแทบทุกวัน

“ตกลง งั้นวันนี้แกนอนที่นี่แล้วกันนะ เดี๋ยวฉันไปนอนที่โซฟาเอง” ฉันตอบไปแบบนั้น เพราะถ้ายัยนี่จะเอาจริง ใครก็ห้ามนางไม่ได้ด้วยน่ะสิ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันมียัยนี่เป็นเพื่อน เพราะนิสัยเราต่างกันสุดขั้ว แต่เธอเป็นเพื่อนที่คอยปกป้องฉันเหมือนกัน ตั้งแต่เด็กแล้วที่เราร่วมชะตากรรมกันมา

“ฉันนอนไม่หลับหรอก แกมานอนกับฉันนะ” พูดจบมินนี่ก็เดินเข้าไปอาบน้ำแล้วเปิดเพลงลั่นห้องเสียงดัง

“แล้วฉันเลือกอะไรได้หมายยยยยย↝” พร้อมกับแหกปากตะโกนร้องเพลง -_- เพื่อนฉันเองค่าาาา ส่วนตัวฉันได้แต่นั่งไถโทรศัพท์หาสมัครงานต่อไป

“บอกว่าร๊ากกก ร๊ากกฉันโกหกทั้งน้านนนนนน↝” เธอยังคงแหกปากไม่หยุด

“เบาๆ หน่อยยยยยยย!!!” ฉันตะโกนบอกเธอเพราะกลัวข้างห้องจะขว้างหม้อเข้ามาในห้องฉันน่ะสิ ฉันส่งประวัติไปทุกที่ที่ฉันคิดว่าเหมาะกับฉัน แต่แล้วก็…

“กรี๊ดดดด ตอนนี้ซูเปอร์สตาร์อย่างคุณไวท์จะอยู่เมืองไทยของเราเป็นเวลา 1 เดือนก่อนที่จะต้องไปทำงานต่อที่อเมริกา สาวๆ อย่างเรามีใจชื้นกันแล้วนะคะ…”

เขาเป็นถึงซูเปอร์สตาร์ไปทัวร์ตั้งหลายประเทศ แฟนคลับมีทั่วโลกจริงๆ เจอคนตั้งเยอะแยะ ฉันเจอเขาถึงสองครั้งถือว่าเป็นโชคดีสินะ ที่ได้เจอซูเปอร์สตาร์ดังขนาดนั้น แต่ฉันกลับไม่ได้รู้สึกอะไรเลย มันเกินเอื้อมเกินไป แต่เขาขโมยจูบฉันไปนี่สิ ฮึ้ยยยยย! ฉันยังเจ็บใจไม่หาย

“แก!!!!” ยัยมินนี่ตะโกนเรียกฉันทำให้ภาพในหัวที่ฉันคิดจะด่าเขาเต็มไปหมดฉุดหายไป

“หะ”

“โอ๊ยยย ฉันเรียกตั้งนานไม่ได้ยินรึไง” ยัยมินนี่บ่นแล้วดึงโทรศัพท์ฉันไปดู ยัยนี่ถือวิสาสะตลอด

“แกชอบเขาเหมือนกันหรอ ฉันชอบเขามากเลย ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ เป็นพ่อเทพบุตรมาเกิดชัดๆ เขาหล่อมากกกกก ฉันอยากจะกรี๊ดดดด แก ถ้าฉันได้คนนี้เป็นผัวนะ ฉันจะอม เออะ ฉันจะไม่มองใครอีกเลย ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ หล่อ นิสัยดี หุ่นก็ดีแถมรวยอีก อร๊ายยยยย >