บทที่ 3 ตอน เซ็กช์ครั้งแรก [NC18 ]

ฉันไม่รู้หรอกว่าสิ่งที่ฉันตัดสินใจทำมันผิดหรือมันถูก รู้เพียงสิ่งเดียวคือขอแค่พ่อปลอดภัยฉันก็พร้อมจะยอมแล้ว ยอมทุกอย่างเพื่อต่อลมหายใจคนที่ฉันรัก ฉันยืนฟังหมอที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขากำลังโทรประสานงานไปยังโรงพยาบาลในเครือของเขาให้รับพ่อฉันเป็นคนไข้พิเศษและเขาจะเป็นหมอที่เข้าร่วมการผ่าตัดด้วยครั้งนี้ด้วย ริมฝีปากของฉันสั่นระริกไปด้วยความกลัว ก็ฉันกลัวจริงๆ ฉันจิกเล็บลงที่แขนของตัวเองแน่นเพื่อระบายความเครียดความกังวลที่มีในใจ

“พรุ่งนี้สิบเอ็ดนาฬิกาเตรียมทุกอย่างให้พร้อม ผมจะนั่งเครื่องไปคืนนี้เลยให้คนมารับที่สนามบินด้วยนะครับ”

“เตรียมห้องพิเศษให้เคสนี้ด้วย เอาห้องใหญ่สุดเตรียมพยาบาลพิเศษด้วย ค่าใช้จ่ายทั้งหมดในเคสนี้ผมรับผิดชอบเอง”

“โอเคครับ ในระหว่างนี้ให้หมอชำนาญการพิเศษดูแลเคสนี้อย่างใกล้ชิด ผมกำลังจะรีบไป” ทันทีที่เขาวางสายฉันรีบเดินปรี่เข้าไปถามเขาทันทีด้วยน้ำเสียงร้อนใจ

“หมอคะ พ่อของฉันจะปลอดภัยใช่ไหมคะ”

“หมอระดับฉันซะอย่าง ปลอดภัยซิ ฉันประสานงานไปยังโรงพยาบาลในเครือแล้ว ตอนนี้ส่งรถไปรับพ่อเธอไปยังโรงพยาบาลศูนย์ใหญ่ของฉันแล้ว ไม่มีอะไรน่าห่วงแล้วแหละ ส่วนพวกเราต้องเดินทางคืนนี้เลย เพราะไปถึงที่นู้นน่าจะตีสองพอดี ฉันจะได้พักเตรียมตัวเข้าผ่าตัดด้วย”

“ขะ..ขอบคุณนะหมอที่ช่วยฉัน ขอบคุณจริงๆค่ะ” ฉันยกมือไหว้ขอบคุณหมอจากใจ

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก เพราะสิ่งที่ฉันทำมันมีข้อแลกเปลี่ยนที่เธอต้องชดใช้อยู่แล้วไปเถอะ จะแวะเก็บเสื้อผ้าไหมจะพาไปเก็บ ฉันมีเสื้อผ้าที่หลังรถไม่จำเป็นต้องไปเก็บเพิ่มแต่เธอไม่มี” ฉันอยากไปหาพ่อเร็วๆเสื้อผ้าค่อยไปหาและซื้อใหม่ที่นู้นละกัน

“ไม่ค่ะ”

“อืม ตอนนี้เธอช่วยอะไรฉันสักอย่างสิ!”

“อะไรคะ?” ฉันเอียงคอถามอย่างสงสัย

“ฉันอยากปลดปล่อย ตอนนี้เครียดมากอาจจะทำให้การผ่าตัดออกมาดีได้ไม่เต็มที่สักเท่าไหร่ ฉันอยากแตกในปาก เธอเห็นไหมว่าตอนนี้ฉันกำลังเครียด ต้องมีที่ระบายมันถึงจะหายเครียดได้!” เขาก้มต่ำมองเบ้าตุงของตัวเอง ฉันจะตอบอย่างไงดีคือฉัน…

“ฉะ..ฉันทำไม่เป็นค่ะ” ก็ฉันไม่เคยผ่านการทำเรื่องอย่างว่ามาเลยสักครั้ง ฉันทำมันไม่เป็นจริงๆ

“ขึ้นรถเดี๋ยวบอกว่าต้องทำยังไง ไม่เป็นก็ต้องทำ!” ฉันพยักหน้าเบาๆอย่างเชื่อฟังก่อนจะเดินขึ้นรถคันหรูของเขา ถึงไม่เคยทำมันแต่ฉันก็จะพยายามทำมันให้เต็มที่และทำให้เขาพอใจที่สุด เพราะชีวิตของพ่อฉันอยู่ในกำมือของเขาแล้ว พอขึ้นรถมาเขาก็ยืนไอแพดให้ฉัน ฉันรับมันมาอย่างงงๆ

“เปิดดูซะว่าต้องทำยังไง มันอาจจะเร็วไปสำหรับเธอแต่ฉันก็เสียเงินกับเธอไปเยอะในระยะเวลาสั้นๆที่ได้รู้จักเธอเหมือนกัน”

“…..” ฉันไม่ได้ตอบอะไรนอกจากดูในสิ่งที่เขาอยากให้ดู ใบหน้าของฉันมันเห่อร้อนขึ้นมาดื้อๆ เมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า เขาให้ฉันดูหนัง…ซึ่งมันเห็นทุกท่วงท่าท่วงทำนองที่พวกเขาทำอะไรกัน ฉันอยากจะกรี๊ด ตาฉันจะเป็นไรไหมเนี่ย!!!!

รถคันหรูยังคงแล่นด้วยความเร็วเหมือนเดิม ฉันได้แต่นั่งจิกเท้าอย่างสั่นดูมันจนจบ และวนดูซ้ำไปซ้ำมา เขาเสียไปเป็นแสนเขาก็ต้องการให้เริ่มทำทันทีมันก็ไม่แปลกเพราะเงินไม่ใช่น้อยๆและเราสองคนก็ไม่ได้รู้จักกัน ความเชื่อใจที่เขามีให้ฉันก็น่าจะไม่มี ถ้าไปถึงนู้นเขาผ่าตัดให้พ่อฉันเสร็จเขาอาจจะกลัวว่าฉันจะเชิดเงินเขาไปฟรีๆ ฉันรับปากไปแล้วว่าจะยอมทุกอย่างเพื่อแลกกับชีวิตพ่อฉัน ฉันก็ต้องรักษาคำพูด

“พร้อมก็บอกจะได้หาที่จอดรถ” น้ำเสียงเย็นยะเยือกเอ่ยท่ามกลางความเงียบงันจนฉันสดุ้ง ไม่พร้อมก็คงต้องพร้อมแล้วแหละ

“พะ..พร้อมแล้วก็ได้”

“พร้อมทำทั้งสอง?”

“ทั้งสอง? ก็ไหนคุณบอกว่าอย่างเดียวไงคะ” ฉันทวนประโยคอย่างงุนงง

“เปลี่ยนใจเพราะเงินที่ฉันจ่ายไปค่อนข้างเยอะอยากเช็คของด้วย ว่ามันจะสมราคาที่จ่ายไปไหม หรือถ้าไม่อยากทำก็ได้ ไม่มีปัญหานะ” เขาเอ่ยพลางหยิบโทรศัพท์มือถือราคาแพงขึ้นมาต่อสายไปยังปลายสายปริศนาในระหว่างที่ฉันเงียบไม่ได้ให้คำตอบอะไรเขา

“เฮลโลเคสที่…”

“ตะ…ตกลงค่ะ ฉันยอมแล้ว ยอมแล้ว!”

“แค่จะโทรมาบอกว่าเคสที่ผมรับเป็นคนไข้พิเศษฝากดูแลด้วยนะ ผมกำลังรีบไปครับ”

เขาวางโทรศัพท์และตีไฟเลี้ยวเข้าข้างทางที่ค่อนข้างเปลี่ยวก่อนจะเหลือบมองนาฬิกาในข้อมือเพื่อดูเวลาที่ต้องไปถึงสนามบินก่อนเครื่องออก

“หนึ่งชั่วโมงนิดๆเห็นจะได้ ย้ายไปนั่งเบาะหลังถอดเสื้อผ้าให้รีบร้อยเพราะฉันไม่มีเวลามาก” ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะย้ายไปนั่งเบาะหลังตามคำสั่งของเขา ฉันค่อยๆถอดเสื้อผ้าบนร่างกายออกทีล่ะชิ้น เพื่อลมหายใจของพ่อฉันยอมใจง่าย

“เร็วๆ อย่าลีลา ฉันไม่ชอบผู้หญิงลีลาและเล่นตัว มันน่ารำคาญที่สุด ไม่มีใครเห็นแน่นอนเพราะกระจกรถทั่วคันของฉันค่อนข้างหนาทึบชั้นดีเลยล่ะ”

“รู้แล้วน่าเร่งอยู่ได้ กำลังถอดนี่ไงคะ” ฉันบ่นอุบอิบในลำคอ ตอนนี้ฉันนั่งเปลือยเปล่าอยู่บนรถ ขนลุกขนพองไปทั่วเรือนร่างเลยแหละ

“หุ่นใช้ได้ไม่เลวเลยนี่ วันนี้ขอแตกที่ตัวพรุ่งนี้ค่อยปากละกันเพราะมีเวลาไม่มาก” คนโตยิ้มกริ่มพลางส่งสายตาเชยชมเรือนร่างที่เปลือยเปล่าอย่างพอใจ

“ยกขาขึ้นมา” คนเล็กทำตามคำสั่งด้วยความกล้าๆกลัวๆเนื้อตัวของเธออมชมพูไปหมดโดยเฉพาะส่วนสงวนที่เธอหวงแหนที่ยังไม่เคยผ่านการใช้งานยังเนียนกริบเหมือนเดิม “ยังบริสุทธิ์” เขาใช้นิ้วเกลี่ยๆไปมาเพื่อเรียกน้ำรักจากช่องแคบของเธอ

“อ้ะ..” เสียงครางเล็ดลอดออกมาเบาๆก่อนที่เธอจะยกมือขึ้นปิดปากตัวเองอย่างเขินอาย

“น้ำเดินเร็วกว่าที่คิดไว้เยอะ” พอเห็นน้ำเปียกชุ่มบนนิ้วเขาก็หยุดการเล้าโลม แล้วหันมาชักรูดท่อนเอ็นที่พร้อมกระแทกตัวเธอสามสี่รอบ เธอเหลือบมองมันเล็กน้อยก่อนจะเบือนหน้าหนี น้ำตาหยดใสๆแอบรินไหลออกมาเธอรีบยกมือขึ้นเช็ดทันที

“ขึ้นคร่อมมันซะ” เมื่อเห็นเธอชักช้าเขาเลยกระชากตัวเธอขึ้นคร่อมบนตักทันที

กะ..กึด!!!!!

“อ้ะ..อ๊างงงง…จะ..เจ็บ” หญิงสาวกัดฟันแน่นด้วยความเจ็บที่ได้รับ เธอจิกเล็บลงที่แขนแกร่งของคนโต ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของเธอเพื่อให้เธอผ่อนคลาย นี่เป็นครั้งแรกของเธอมันไม่แปลกหรอกที่เธอจะเจ็บแบบนี้

“ไหวใช่ไหม? เอาออกก่อนไหม”

“ไหวค่ะ” เธอพยักหน้าตอบกลับ ในจังหวะที่ส่วนนั้นแนบชิดกันครั้งแรกเธอค่อนข้างเจ็บหนักแต่พอเขาเริ่มปล่อยเวลาให้มันปรับตัวเธอก็เริ่มโอเคขึ้นมาก ฝ่ามือหนาสากประคับประคองบั้นท้ายงามงอนของคนตัวเล็กพลางกดยกสะโพกของเธอขึ้นลงตามจังหวะที่ใจปรารถนา

ปั่ก! ปั่ก ! เสียงเนื้อกระทบกันดั่งลั่นบนรถที่กระเพื่อมไปมา ใบหน้าของทั้งคู่เปียกโชนไปด้วยเม็ดเหงื่อ จังหวะเนื้อกระทบกันเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ ถุงยางที่เขาเตรียมมา เขาก็ไม่ยอมใช้มันเลยสักนิดเมื่อรู้ว่าเด็กคนนี้ยังบริสุทธิ์ผุดผ่อง

ความเจ็บปวดแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายเธอแต่ก็มีความรู้สึกแปลกใหม่เข้าแทรกในจังหวะนั้น

ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!ปั่ก!

“อื้อ..อ่าห์~” หญิงสาวร่างเล็กครางเสียวออกมาเบาๆในลำคอ ยิ่งได้เห็นใบหน้าที่เคลิ้มของเธอมันยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ความเป็นชายของเขา เขาผลิกตัวเธอให้อยู่ใต้ร่างแกร่งทั้งที่ส่วนนั้นยังเชื่อมกัน มือหนากดเธอแนบกับไปกับเบาะ

“ยกเอวขึ้นอีกนิด มันขยับยาก! ซื้ด~”

เอวหนาสอบเริ่มเปลี่ยนจากขยับเบาๆเป็นการกระแทกกระทั้นช่องแคบที่ตอดรัดของเธออย่างหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ

ตั่ก!ปั่ก! ปัก!ปัก!

“อื้มส์ อ่า! แน่นฉิบหาย ซี้ดอ่าห์!!!” ชายหนุ่มระบายเสียงครางกระเส่าออกมาด้วยความพอใจกับของเล่นชิ้นใหม่ที่กำลังครอบครอง

“มะ..หมอทำแรงเกินไปแล้ว อื้อ เบาๆค่ะเจ็บ” เธอร้องท้วงพลางจิกเล็บลงที่แขนของคนโตเพื่อระบายความเจ็บที่ได้รับ เมื่อเขาเริ่มรุนแรงและป่าเถื่อนขึ้นเรื่อยๆ

“เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉันเพราะร่างกายของเธอเป็นของฉัน ฉันซื้อเธอมาแล้ว” สิ้นเสียงเอ่ยดุเขาก็เริ่มขย่ำเต้าอวบของเธอด้วยแรงปรารถนาในเรือนร่างที่บริสุทธิ์ของเธอ ร่างกายของทั้งคู่เคลื่อนไหวขึ้นลงในจังหวะที่ลงตัว คนโตรวบแขนทั้งสองข้างคนเล็กขึ้นเหนือหัวก่อนจะก้มตะโบมจูบตามตัวเธออย่างหื่นกามเกินจะห้ามไหว

“คุ้มราคาที่ลงทุนว่ะ” คนโตโน้มตัวลงไปกระซิบกระซาบลงข้างหูเธอ ก่อนจะกลับมาสนใจกับสิ่งตรงหน้า คำพูดของเขาทำเอาเธอเจ็บปวดไม่น้อยแต่เธอก็พยายามระงับมันไว้ ร่างกายของเธอตอบสนองต่อสิ่งที่เขาต้องการได้ดี เขาพออกพอใจอย่างมาก

“เฮ้อ…” เธอถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย น้ำสีขาวขุ่นละเลงทั่วหน้าทั่วลำตัวเธอ

“พรุ่งนี้ค่อยต่ออีกรอบ วันนี้ทำได้ไม่เลวแต่ก็ไม่ถือว่าดีมาก ฉันจะแวะซื้อยาคุมฉุกเฉินให้กินเพราะฉันไม่ได้ปกป้อง”

“ฉันจะไม่ติดโรคจากหมอใช่ไหม ฉันพึ่งเคยมีเซ็กช์ครั้งแรกแต่หมอ…” เธอถามด้วยน้ำเสียงแผ่ว

“ฉันเป็นหมอฉันรู้วิธีป้องกัน ไม่ได้สำส่อนขนาดนั้น แต่ที่วันนี้ไม่ป้องกันเพราะเห็นว่ายังบริสุทธิ์ผุดผ่องเลยอยากเอาสด อีกอย่างฉันก็ไม่เคยเอาสดกับใคร เธอคนแรกที่เอาสด เลือดอาบ…ฉันเชียว เช็ดซะ!! แล้วเอาเสื้อเชิ้ตข้างหลังมาใส่ทับเสื้อเธอ” เขาโยนทิชชู่เข้าที่หน้าเธอก่อนจะก้มเช็ดน้ำกามที่เละบนตัวและส่วนนั้นของเขาที่เปื้อนเลือดบริสุทธิ์ของเธอ