EPISODE 02(2)

“อย่านะ” ฉันรีบร้องห้ามเมื่อเขาก้มลงมาไซ้ต้นคอ แต่เสียงที่ส่งไปมันไม่ได้ผลจึงแหวใส่เขาอีกรอบ “ก็บอกว่ามีสามีแล้วไง! อย่ามายุ่ง”

“มีแล้ว แล้วยังไง กูก็ผัวคนแรกของมึง อย่าทำเล่นตัวกับผัวเก่าหน่อยเลย ไม่ต้องห่วงกูจ่ายหนักแน่” สองมือถูกรวบขึ้นเหนือหัวด้วยมือข้างเดียวของทิกเกอร์ มืออีกข้างล้วงเข้าไปในกระโปรงแล้วกระชากกางเกงชั้นในของฉันออก เขาแทรกตัวเข้ามากลางหว่างขา กระชากเสื้อฉันจนขาด

แสบผิวมาก

“อย่า อย่าทำ ปล่อยฉันไปเถอะ ฮื้อ!” ฉันเริ่มร้องอ้อนวอนเมื่อทิกเกอร์งับที่หัวจุกฉันด้วยความรุนแรง เขาเลีย เขาดูด เขาดุน เขาดึง และเขากัดแรง ๆ

ทิกเกอร์เงยหน้าขึ้น สีหน้าเขาบ่งบอกว่าขาดสติ น้ำเสียงดุดันเอื้อนเอ่ยคำไม่น่าฟัง “คนเลี้ยงไม่เชื่อง ต้องจ่ายด้วยเงินหนัก ๆ สินะ ชอบเงิน ชอบความสบายไม่ใช่ออ ได้ดิ จ่ายได้อยู่แล้ว”

ฉันสงสัยเรื่องที่เขาพูด ทว่าดุ้นเอ็นที่ถูไถแทงพรวดเข้ามาในร่องคับแคบด้วยความรุนแรงไม่ทันได้ถามไถ่คำพูดของเขา ใบหน้าฉันเหยเกด้วยความเจ็บปวด ร่วมรักที่ไม่มีอารมณ์ร่วมมันไม่ได้มีความสุขสักนิด

“ทิกเกอร์ เกอร์…มันเจ็บ” แล้วฉันก็เผลอเรียกชื่อเขาเพราะความเจ็บปวดเข้าเล่นงาน

ทิกเกอร์กระตุกยิ้มมุมปาก เขาพูดออกมาพร้อมใบหน้าสะใจ “เรียกชื่อได้แล้วเหรอ หึ”

“ขอร้อง ปล่อยทิไปเถอะนะ ทิจะอยู่เงียบ ๆ ไม่ทำให้ชื่อเสียงของเกอร์ป่นปี้ อึ อื้อ!” เขาโน้มลงมาปิดเสียงของฉันด้วยจูบ จูบที่มันคลุกเคล้าไปด้วยน้ำตาของฉันและอาจจะมีของเขาด้วย ฉันเม้มปากแน่น เขาก็กดริมฝีปากจนฉันต้องยอมเผยออ้าปาก ใบลิ้นของเขากวาดทั่วโพรงปากฉันจนเขาพอใจถึงได้ถอนริมฝีปากออก

“มีผัวแล้วใครจะอยากได้คืน ลืมหรือไงว่าฉันก็กำลังจะแต่งงาน ก็แค่อยากลองดูว่าผัวใหม่เธอสอนมาดีแค่ไหน แต่ดูท่า ก็...จืดชืดเหมือนเดิม” เขาจับขาฉันยกขึ้นเป็นรูปตัวเอ็ม เริ่มกระแทกเข้ามาในร่องด้วยความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ข้อมือฉันถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ในขณะที่ตัวฉันไร้เรี่ยวแรงขัดขืนเมื่อได้รู้ว่าที่ผ่านมาตัวฉันมันจืดชืดสำหรับเขา น้ำตาไหลมาเป็นสาย คนที่รักมากมาย ฉันเพิ่งรู้วันนี้เองว่าเขารู้สึกยังไง เพิ่งจะรู้ว่าตัวฉันมันจืดชืดสำหรับเขา

นี่สินะเหตุผลที่เขามีคนอื่น เหตุผลที่เขาเปลี่ยนไปมันเป็นเพราะฉันดีไม่พอ

ยามขยับสะโพกทุกแรงกระแทก หยดน้ำตาจากนัยน์ตาของเขาหยดลงมาใส่ฉัน ทว่าเขาก็ยังไม่หยุดที่จะกระแทกเข้ามา ร่องรักของฉันมันเจ็บแสบ แต่เจ็บไม่สู้ใจในตอนนี้ที่โดนคำพูดทำร้าย

แล้วเขาจะเสียน้ำตาทำไม? ในเมื่อฉันต่างหากที่โดนกระทำ

ฉันนอนหงายยกสองมือขึ้นมาปิดหน้า พยายามร้องไห้เงียบ ๆ ปล่อยให้เขากระแทกกระทั้นทำให้หนำใจซะทิกเกอร์ เอาให้พอแล้วเราจะได้จบกันจริง ๆ สักที

แรงกระแทกของทิกเกอร์เริ่มเร็วขึ้น แรงขึ้น ต้นคอฉันถูกจับตรึงด้วยอุ้งมือเขา แรงโยกจากสะโพกดังตับ ๆ เมื่อเนื้อกระทบกัน แรงมือบีบลงที่ต้นคอหนักขึ้น ทว่าฉันไม่ได้เอามือออกจากหน้า พยายามอดทนเพราะไม่อยากมองใบหน้าของเขา เสียงเขาเปล่งออกมาว่า “กูไม่น่าไปรักคนอย่างมึงเลย ผู้หญิงหลายใจ”

แล้วเขาก็กระแทกเน้น ๆ พร้อมกับความรู้สึกอุ่นวาบภายในช่องท้องน้อย อุ้งมือทิกเกอร์ปล่อยออกจากลำคอฉัน เขาถอดแก่นกายออก ฉันจึงเอามือออกจากใบหน้า นอนมองเพดานห้องพักอย่างเลื่อนลอย

พรึบ! แบงค์พันปลิวว่อนกลางอากาศลอยตกลงมาใส่หน้าฉัน “ค่าตัวสำหรับคืนนี้ ถ้าไม่พอก็บอก เรียกร้องมาเลยอยากได้เท่าไหร่ บังเอิญว่าคืนนี้อยากเล่นของเล่นชิ้นเก่า”

ว่าแล้วทิกเกอร์ก็ลากขาฉันเข้าไปหาเขา ฉันที่หมดสิ้นเรี่ยวแรงปล่อยให้เขาย่ำยี เขาจูบ เลีย กอด กัด และโน้มลงมา จับใบหน้าของฉันให้มองสบตากับเขาและเขาพูดออกมาว่า “อย่าท้องนะ เพราะฉันไม่รับ”

ฉันเห็นรอยยิ้มสะใจ ก่อนที่เขาจะจับตัวฉันพลิกคว่ำ ใบหน้าแนบกับฟูก จับก้นฉันให้โก่งงอนและสอดแก่นกายเข้ามาแรง ๆ ร่างกายฉันไร้ความรู้สึก ยินยอมให้เขาเด้งเอวสอบสะโพกกระแทกให้หนำใจเขา ด้วยได้ยินประโยคที่ว่าท้องไม่รับ ทำให้ตระหนักได้ว่าดีแล้วที่ฉันไม่บอกเขาเรื่องลูก

ให้ลูกรู้ว่าไม่มีพ่อ ดีกว่าให้พวกเขารู้ว่าพ่อไม่ต้องการพวกเขา เมื่อคิดมาถึงจุดนี้ น้ำตาฉันไหลพราก

ทิกเกอร์ยังคงกระแทกเข้ามาแรง ๆ และถี่ ถี่ ถี่ขึ้นจนครั้งสุดท้ายเขากระแทกเข้ามาหนัก ๆ กดสะโพกฉันให้นอนนาบกับฟูกตัวเขาลงมานอนทาบทับ

ทุกอย่างมันเงียบกริบ ลมหายใจอ่อน ๆ เป่ารดต้นคอฉัน หัวใจเขาเต้นตึก ตึก ตึก ที่ตรงแผ่นหลังฉัน

สักพักใหญ่เสียงคนข้างบนดังขึ้น “ทำไมเรื่องของเราเป็นแบบนี้ เราก็รักกันดีไม่ใช่เหรอ”

“...” มันเคยดี แต่พอมีใครอีกคนสิ่งดี ๆ มันก็หายไป

“เกอร์ให้ทิชาไม่พอเหรอ ทิชาถึงเป็นแบบนี้”

“...” เป็นแบบไหนกัน เขาไม่ใช่เหรอที่เป็นคนเปลี่ยน เขาไม่ใช่เหรอที่มีคนอื่น

“พูดไปก็เปล่าประโยชน์สินะ ในเมื่อทิชาไม่ได้รักเกอร์แล้ว” ทิกเกอร์หยัดตัวขึ้นถอดแก่นกายออกจากร่องหลืบ “ไปเถอะ ต่อไปเกอร์จะไม่ยุ่ง ไม่ตามหาทิชาอีก เราจะเป็นแค่คนเคยรู้จักกัน ทิชาจะเป็นตายร้ายดียังไงเกอร์จะไม่สนใจ”

ฉันขยับตัวลุกขึ้นนั่ง เช็ดน้ำตาที่มันอาบแก้ม แบบนี้มันก็ดีแล้ว เราต่างมีทางของเรา “อื้ม ฉันจะจำเอาไว้ว่าเราจะไม่รู้จักกันอีก เรื่องวันนี้ฉันก็จะลืมให้หมด”

ไหน ๆ เขาก็จะแต่งงานอยู่แล้ว ความจริงวันนี้เราก็ไม่ควรมาเจอกัน จากกันมาเท่าไหร่แล้ว มาเจอกันได้ไง ฟ้าขยันแกล้งฉันเหลือเกิน ที่ผ่านมาฉันเจ็บไม่พอหรือไง

“ก็ดี ออกไปจากที่นี่ก่อนที่ฉันจะออกมา ฉันไม่อยากเห็นหน้าของเธออีก” ทิกเกอร์พูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ฉันนั่งทำใจอยู่พักใหญ่จึงลุกมาเปิดกระเป๋าเดินทางของเขาเพื่อหยิบชุดของเขามาใส่ เสื้อผ้าฉันมันขาดหมดแล้วไง ถึงต้องพึ่งของเขา รีบ ๆ ใส่จะได้ออกไปจากที่นี่สักที

ครืด ครืด ครืด...

ขณะที่ฉันกำลังสวมใส่เสื้อผ้าเสียงสมาร์ตโฟนของทิกเกอร์แผดเสียงร้อง รูปที่โชว์หลาหน้าจอเป็นรูปของดาราชื่อดังคนที่กำลังจะมาเป็นภรรยาของทิกเกอร์ และพวกเขากำลังจะเป็นพ่อแม่ กำลังจะมีลูก มีครอบครัวที่น่ารัก

ต่างจากฉันกับเจ้าแฝดทั้งสองที่ต้องอยู่กันแค่นั้น

สายถูกตัด คราวนี้เป็นข้อความแอพพลิเคชั่นเด้งเข้ามาแทน โนติรันข้อความรัว ๆ และในเวลาเดียวกันมีข้อความของผู้จัดการส่วนตัวของทิกเกอร์เด้งเข้ามาด้วย หนึ่งข้อความนั้นส่งมาว่ากำลังจะเข้ามาหา ฉะนั้นฉันควรรีบออกไปจากที่นี่ก่อนที่ผู้จัดการส่วนตัวของทิกเกอร์จะโผล่มา

“ลาก่อนนะเกอร์ ทิขอให้เกอร์โชคดี มีครอบครัวที่น่ารัก เป็นที่รักของแฟนคลับตลอดไป” ฉันบอกลาเบา ๆ ก่อนจะเดินออกจากห้องพักของทิกเกอร์ เหมือนฝันดีในฝันร้ายที่ได้แนบชิดกับเขาอีกครั้ง

ฉันเดินออกมาจากโรงแรมเงียบ ๆ หลบออกมาเรียกแท็กซี่กลับไปที่ห้างสรรพสินค้า คงจะมีคำถามมากมายจากมิ้นและนินจา ฉันควรบอกความจริงหรือควรหาคำพูดโกหกดี ทว่าถ้าโกหก แล้วข้ออ้างเรื่องชุดที่สวมใส่ล่ะ

คงไม่พ้นต้องพูดความจริงแล้วสิ

END TICHA