EPISODE 01(2)

“จะบ้าตายกับความรักแน่นแคว้นของพี่น้องสามคนนี้” นินจาจิกกัดหลานทั้งสามหลังจากที่ทำแผลให้พวกเขาเรียบร้อย และพวกเขาพากันไปนั่งดูการ์ตูนอีกห้อง

นินจาเป็นเพศทางเลือก เวลาไปไหนมาไหนด้วยกันสามคน ฉัน มิ้น นินจา มักทำให้คนภายนอกคิดว่าเราอยู่กันแบบสามคนผัวเมีย ซึ่งความจริงแล้วมันไม่ใช่แบบนั้น ทว่าเราก็ไม่คิดจะอธิบายกับใคร จะคิดยังไงก็ปล่อยเขาไป แค่เรารู้ว่าครอบครัวเราโอเคก็พอ

“แล้วนี่เด็กยักษ์คนนั้นเจ็บมากหรือเปล่า” ฉันถามด้วยความเป็นห่วงเด็กคนนั้น เพราะถ้าโดนสามคนนี้รุมเมื่อไหร่ ก็ยากพอสมควรที่จะรับมือ

“เละจ้ะ วิ่งร้องไห้กลับบ้านไปแล้ว อีกหน่อยผู้ปกครองคงโทรเข้ามาเบอร์แกอะ” นินจาบุ้ยหน้ามาทางฉัน

“รุนแรงมากเลยเหรอ” ถ้าบอกผู้ปกครองโทรเข้ามานี่ ไม่ลูกเขาเป็นเยอะ ก็คงจะเพราะไม่พอใจเอามาก ๆ แล้วมาหาเรื่องโทษว่าทางฝั่งลูกฉันรุมรังแก

“ไม่เท่าไหร่นะ ไทน์งับแขน ไทม์ต่อยเบ้าตา ริกะงับหู”

“...” นี่เรียกไม่เท่าไหร่เหรอ

“เอิ่ม? นี่ฉันเลี้ยงเด็ก ๆ ยังไงกันนะ ทำไมถึงได้ร้ายกันอย่างนี้” มิ้นทำหน้าบอกบุญไม่รับ เพราะเธอน่ะชอบให้ท้ายลูกของฉัน และลูกของเธอด้วย

ครืด ครืด

“มาละ เฮ้อ…” แค่เห็นเบอร์ที่โทรเข้ามาฉันก็ต้องถอนหายใจรัว ๆ ลูกฉันน่ะก่อเรื่องจนฉันจำเบอร์เพื่อนแถวบ้านขึ้นใจ

“สวัสดีค่ะ”

(แม่น้องไทน์ไทม์ใช่ไหมคะ)

“ค่ะ”

(นี่แม่ปล่อยให้ลูกของแม่มาทำร้ายน้องยักษ์ได้ไงคะ หลายรอบแล้วนะคะแม่ ทำไมไม่ดูแลอบรมสั่งสอนให้ดีคะ)

“ต้องขอโทษด้วยนะคะ เด็กน้อยก็ทะเลาะกันตามประสาเด็ก ค่ารักษาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวแม่ไปจัดการให้ค่ะ”

(ใช้เงินฟาดปัญหาบ่อย ๆ ไม่ดีนะคะแม่ อีกหน่อยลูกแม่จะกลายเป็นเด็กมีปัญหา แบบนี้สินะเด็กไม่มีพ่อคอยอบรมสั่งสอน ทำให้เด็กไม่มีความเป็นผู้นำ)

“แม่น้องยักษ์คะ เท่าที่รู้มาน้องยักษ์ก็มีพ่อนี่คะ แต่ทำไมน้องยักษ์ถึงมีนิสัยเกเพื่อน แบบนี้เรียกพ่อไม่สั่งสอนหรือแม่ไม่สั่งสอน หรือครอบครัวไม่สั่งสอนดีคะ เพราะที่ฟังเด็ก ๆ เล่าน้องยักษ์ด่าว่าเจ้าเด็กสามคนไม่มีพ่อนะคะ เจ้าเด็กทั้งสามถึงได้ลงมือ และก็เจ็บตัวมาไม่ต่างกันเลย ความจริงปมด้อยของคนอื่นแม่ควรสอนลูกนะคะว่าไม่ควรเอามาพูด เด็กทะเลาะเดี๋ยวเขาก็ดีกัน ต่างจากผู้ใหญ่นะคะแม่ อย่าว่าสอนเลยนะคะ เรียกบอกบุญเถอะค่ะ แม่ช่วยสอนลูกแม่ใหม่ด้วยนะคะ ส่วนค่ารักษาจะโอนเข้าบัญชีเดิมค่ะ แจ้งยอดมาทางไลน์ได้เลย ขอบคุณค่ะ”

วางสายสิคะรออะไร รอให้ได้ยินเสียงกรี๊ดของอีกฝั่งไม่เอาด้วยนะคะ

“สุดยอดค่า เป็นคุณแม่ที่ปกป้องลูกได้ดีมาก”

“พอเลยมิ้น ลูกเราก็ผิดเถอะ ความจริงเราควรเป็นฝ่ายได้เปรียบด้วยซ้ำถ้าน้องไทม์ไม่หัวรุนแรง” บ่นอย่างเหนื่อยใจ ฉันน่ะเหนื่อยมาก ๆ เลย เหนื่อยที่ต้องมาตามแก้เรื่องที่ลูกมักไปทำร้ายร่างกายเพื่อน ทั้งที่อายุแค่ 5 ขวบ

“หัวรุนแรงเหมือนพ่อน่ะสิ”

เพี้ยะ! เสียงมือมิ้นที่แตะกับปากนินจา เสียงดังอยู่นะ

“จะพูดเสียงดังให้หลานมาได้ยินหรือไง เดี๋ยวก็ได้ถามได้สงสัยอีก” มิ้นเอ็ดนินจาไปหนึ่งที

“เออ ๆ โทษ ๆ ขอโทษนะทิชา”

“อืม ไม่เป็นไร”

ไทน์ไทม์เป็นลูกของฉัน ในวันที่ฉันเดินออกจากชีวิตของทิกเกอร์ ในท้องของฉันมีสองชีวิตที่กำลังเติบโต ตอนนั้นฉันท้องได้สามเดือน ซึ่งท้องฉันเล็ก และทิกเกอร์ไม่เคยสังเกตอะไรฉันเลย เขาจึงไม่ได้รู้เรื่องนี้ ความรู้สึกแรกที่รู้ว่าท้องฉันดีใจมาก และคิดว่าควรบอกทิกเกอร์ด้วย เพราะเขาคือลูกที่เกิดจากความรักของเรา

แต่ก็ไม่ได้บอก เพราะมีเหตุผลอยู่สองอย่าง

‘ไม่พร้อม’ คือเหตุผลข้อแรกที่ออกจากปากทิกเกอร์

หลังจากที่ฉันรู้ว่าตัวเองท้อง กลับมาถึงห้องก็รีบทำอาหารให้ทิกเกอร์ เขาถ่ายงานเสร็จกลับมาเหนื่อย ๆ ได้ทานกับข้าวฝีมือฉัน และได้ยินข่าวดีเขาน่าจะหายเหนื่อยบ้าง

“เกอร์” ฉันเอ่ยเรียกระหว่างทานข้าวกันสองคน

“หืม”

“เกอร์อยากมีลูกไหมอะ”

“อยากสิ เกอร์อยากมีลูกกับทิชานะ” คำพูดของทิกเกอร์ทำฉันยิ้มกว้าง มือรีบล้วงที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาเพื่อที่จะให้เขาดู แต่แล้วก็ชะงักค้างเมื่อทิกเกอร์พูดต่อ “แต่มีตอนนี้คงแย่ เกอร์ยังไม่พร้อม ยังไม่มีดีกว่า ถ้าเกิดข่าวหลุดออกไปเกอร์ดับแน่”

“จะ จริงด้วย” มือรีบยัดเก็บกลับใส่กระเป๋าทันที

“ว่าแต่ถามทำไมเหรอ หรือว่าทิชา...ท้อง”

“เปล่า ทิแค่ถาม แค่อยากรู้ว่าเกอร์ชอบเด็กไหม”

“อ่อ ดีแล้ว เพราะถ้าทิชาท้องขึ้นมาคงจะยุ่งยากมาก เอาไว้เราพร้อมค่อยมีก็ได้”

“แล้วถ้าสมมุติว่าตอนนี้ทิท้องเกอร์ว่าทิควรทำไงดี”

“…”

“…”

“เกอร์ว่าเราเลิกคุยเรื่องนี้กันดีกว่า รู้สึกเครียดเลย ทั้งที่เป็นแค่เรื่องสมมุติ”

“อื้ม ขอโทษนะที่ทำให้เครียด ทิไม่ได้ท้องหรอก เกอร์สบายใจได้เลย” ฉันพยายามฝืนยิ้มให้ปกติ แต่ตอนนี้ในใจอยากร้องไห้ จะให้ทำไงได้ฉันท้องไปแล้ว ให้เอาออกฉันทำไม่ได้หรอก เขาคือสายเลือดของฉัน เขาเป็นความรักของเรา

“อืม” แล้วจากนั้นทิกเกอร์รวบช้อนลุกจากเก้าอี้ไป เขาคงจะกินไม่ลงแล้วสินะ ฉันไม่น่าคุยเรื่องนี้กับเขาเลย

‘เปลี่ยนไป’ คือเหตุผลข้อสองที่ทำให้ฉันเก็บเรื่องลูกเป็นความลับ ซ้ำยังเดินออกมาจากชีวิตของเขา เมื่อความรักที่ทิกเกอร์เคยมีให้ฉันมันหดหาย เขาแบ่งใจไปให้ใครอีกคน ฉันที่ไม่ได้มีความสำคัญกับเขาอีกต่อไป ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ชีวิตของเขาแย่ลงด้วยการมีฉัน

รักของเราหนึ่งปีแรกมันดีมาก กระทั่งมีคนมาแคสตัวละครที่มอ แล้วทิกเกอร์ก็คือหนึ่งในผู้ถูกเลือก หนึ่งเดือนหลังจากนั้นความรักของฉันกับทิกเกอร์ก็เริ่มไม่เหมือนเดิม ชีวิตของทิกเกอร์เริ่มวุ่นวาย ทว่ายังดีที่เขายังเสมอต้นเสมอปลาย รักษาคำสัญญาที่มีให้ฉันในวันที่เขาได้เข้าวงการบันเทิงอย่างเต็มตัว

“ถึงเกอร์จะทำงานวงการ มีชื่อเสียง มีคนรายล้อม มีแฟนคลับหนาแน่น แต่หัวใจของเกอร์จะเป็นของทิชาคนเดียว รักของเกอร์จะมีให้แค่ทิชา ทิชาจะสำคัญที่สุดนะ ถ้าเรามีเงินมากพอ เกอร์จะขอทิชาแต่งงาน จัดงานแบบที่เราเคยฝันเอาไว้ด้วยกัน เกอร์สัญญา”

“ขอบคุณนะ ทิรักเกอร์ที่สุดเลย”

ฉันยึดมั่น เชื่อใจในคำสัญญานั้นมาตลอด ทั้งที่ในความเป็นจริงคำสัญญานั้นมันไกลจากที่ควรจะเป็นขึ้นทุกที

ทิกเกอร์เริ่มลืมเลือนคำพูดที่เคยให้ไว้กับฉัน และสุดท้ายทิกเกอร์ก็เริ่มเปลี่ยนไป เขาก้าวหน้า ขณะที่ฉันย่ำอยู่กับที่เพื่อรอเขา ฉันย่ำอยู่กับที่เพื่อเวลาที่เขาเหนื่อยล้า เขาหันหลังกลับมาจะเจอฉันคอยให้กำลังใจอยู่เสมอ

และแล้วการรอคอยของฉันก็สูญเปล่าเมื่อทิกเกอร์นอกกายนอกใจมีใครอีกคน เราสามแม่ลูกจึงเลือกเดินออกมาโดยที่เขาไม่จำเป็นต้องเอ่ยปาก

เมื่อเป็นส่วนเกิน ก็แค่เดินออกมา

ฉันออกจากชีวิตของทิกเกอร์แล้วมาขออาศัยอยู่กับนินจา เนื่องจากฉันไม่มีญาติที่ไหน พ่อแม่ก็เสียเพราะอุบัติเหตุ เคยมียายที่เลี้ยงดูส่งเสียให้เรียนหนังสือ ยายเสียชีวิตลงตอนที่เป็นแฟนกับทิกเกอร์ได้ 3 ปี งานศพของยาย ทิกเกอร์ไม่ได้ไปเพราะติดถ่ายละคร และเขาก็บอกว่าผู้จัดการกลัวเป็นข่าว ไม่อนุญาตให้มา ทำให้ฉันต้องจัดงานศพยายเพียงลำพัง ไม่ใช่เพียงลำพังสิ มีแม่วิแม่ของทิกเกอร์คอยช่วยเหลือตลอดจนถึงวันเก็บกระดูก น่าเศร้าใจใช่ไหม ฉันก็อนาจใจตัวเองเหมือนกัน ตอนยายป่วยทิกเกอร์ก็ไปเยี่ยมแค่สามครั้ง หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปอีก ซึ่งยายรักทิกเกอร์มาก ฝากฝังฉันไว้กับเขา ทิกเกอร์ก็รับปาก แต่ทำไม่ได้

นินจาเป็นเพื่อนของทิกเกอร์เหมือนกัน แต่ไม่ได้สนิทสนม เพียงแค่รู้จักผ่าน ๆ เรียนจบนินจากลับมาทำสวนดอกไม้ที่บ้าน สืบทอดธุรกิจครอบครัว ฉันมาขออยู่ด้วย นินจาก็ยินดีอ้าแขนรับ และด่าทิกเกอร์มาจนถึงทุกวันนี้

ส่วนมิ้นที่มาอยู่ที่นี่เพราะสามีเชื้อชาติญี่ปุ่นเสียชีวิตขณะที่มิ้นตั้งท้องได้ไม่นาน จึงขอมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน เราสามคนอยู่ด้วยกันมาตลอด และนินจาคอยดูแลเราดีมาก ๆ นินจาเป็นเกย์ฝ่ายรุก เรียกอีกอย่างว่า ‘เมะ’ จะเป็นอะไรยังไงนินจาก็คือผู้มีพระคุณของฉันกับลูก ถ้าไม่มีนินจาฉันคงแย่มาก ๆ