ตอนที่ 5 งั้น...ก็แสดงว่ายูกิยอมให้ผมจูบนะสิ

ฉันหน้าแดง...ร้อนจนเหมือนมาร์ชเมลโล่ว์เหนือไม้ที่ถูกอังกับไฟและหลอมละลาย นึกถึงจูบเมื่อคืนขึ้นมาทันที

ทั้งที่ย้ำกับตัวเองตลอดว่าคงเป็นแค่บางอย่างที่ผิดพลาด

“เอ่อ...ไม่ใช่นะ... พี่...”

“ผมขอแล้วนี่ครับว่าไม่ให้ยูกิแทนตัวว่าพี่”

“แต่ฉันเป็นพี่ของนายจริงๆ นี่”

“อยากถูกทำโทษอีกเหรอครับ...?”

“ฮะ...!? ม...ไม่เอานะมิคามิ อื้อ...!”

ท...ทำไมฉันถูกจูบอีกแล้วล่ะ…!?

อย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน ร่างเกือบเปลือยเปล่าในบิกินี่ของฉันถูกมือใหญ่รั้งเข้าชิด ก่อนประกบริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรงกว่าครั้งแรกเสียอีก...!

อา...และร่างของฉันถูกมือที่ใหญ่กร้านกว่ารั้งแนบกับร่างเขาด้วย ชิดจนยอดอกเปราะบางใต้บิกินี่เปียกชื้นถูกเบียดกับแผ่นอกกว้างแนบสนิท...!

“มิคามิ...!? อ๊ะ...!”

ฉันหลับตาแน่น ไม่ทันตั้งตัวเมื่อน้องชายผละริมฝีปากออกชั่วครู่...เพียงเพื่อจะจูบฉันให้แนบแน่นกว่าเดิม

“อือ...”

ย...แย่จริง หายใจไม่ออก...ปลายลิ้นของฉันกำลังถูกริมฝีปากร้อนของมิคามิดึงเข้าไปในโพรงปากของเขาและกลืนกิน ...!

ร้อนและรุนแรงเกินไปแล้ว...! ฉันสะท้านไปทั้งร่าง ยังถูกจูบอย่างลึกล้ำและแนบแน่นขึ้นอีกเมื่อร่างเปียกถูกมือใหญ่รั้งจนแทบลอยจากพื้นเหมือนเวลาที่เด็กตัวใหญ่อุ้มตุ๊กตา

ทำไมเขาแข็งแรงแบบนี้...!?

“อื้อ...! แฮ่ก...!”

เนิ่นนานกว่าริมฝีปากร้อนจะคลายออก คืนลมหายใจให้

ฉันหอบสะท้าน...หากแต่ดวงตาคมคายที่อยู่สูงกว่ายังนิ่งมองร่างเกือบเปลือยเปล่าในบิกินี่พราวหยดน้ำของฉัน...มือใหญ่ยังรั้งร่างฉันไว้กับที่

แล้วริมฝีปากร้อนเคลื่อนต่ำ

หรือเขาจะฝังจูบรุนแรงไว้เหนือลำคอของฉันอีก...!?

“ย...อย่าจูบฉันมิคามิ...”

ฉันดันแผ่นอกกว้างออก รู้สึกเหมือนดันกำแพงหินไม่มีผิด...!

“ฉันเป็นพี่นายนะ...!”

“บอกแล้วนี่ครับว่าผมจะไม่ให้เป็นแบบนั้นแล้ว”

““แต่พี่...อื้อ...!”

บ...บ้าที่สุดเลย...! เพราะเผลอแทนตัวว่า ‘พี่’ อีกด้วยความเคยชินทำให้ถูกทำโทษเหมือนที่เขาเคยขู่อีก...! ทำโทษด้วยริมฝีปากร้อนทื่ทาบลงมาแนบแน่น...รุนแรงราวกับปรามไม่ให้พูดคำว่า ‘พี่’ อีกตลอดชีวิต...!

“เพราะแบบนี้ผมถึงไม่อยากได้ยูกิเป็นพี่อีกแล้วไง ไม่อยากเข้าใกล้แล้วด้วย เพราะทุกครั้งที่เข้าใกล้ผมอยากจะกอดและจูบยูกิ”

“น...นาย...”

“เพราะงั้นมาเป็นคนรักของผมไหมครับ”

“ฮะ...!?”

นี่มันหลุดโลกสิ้นดี...!? ก็เมื่อวานเขายังเป็นน้องและฉันยังเป็นพี่อยู่เลย...! แล้วอยู่ๆ จะให้มายกเลิกการเป็นพี่ใหญ่แบบนี้...!?

“อ๊ะ...!” ฉันหลับตาแน่นเมื่อมิคามิรั้งฉันอีก กดจูบแนบซอกคอซ้ำรอยเดิมที่จูบของเมื่อคืนยังฝากความร้อนแสบไว้อยู่...!

ผิวฉันต้องช้ำเป็นสีกุหลาบแน่ๆ คราวนี้ เพราะมันเจ็บแปลบและร้อนจนฉันขาดอากาศ

ท...ทำไมล่ะ...!?

...เหมือนเลือดในร่างจะถูกเร้าให้เต้นเร่าทั่วร่างอย่างรุนแรง ฉันเกร็งไปทั้งร่าง

อือ...ทำไมเขาต้องจูบฉันขนาดนี้...!?

“คบกับผมนะครับ ยูกิ”

อะไรกันน้องชายคนนี้ !!??

!!!!????