ตอนที่2

นั่นเพราะไม่พ้นพวกปากหอยปากปูที่ต่างก็นินทากันว่าตาของเธอเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานให้มีผัวตั้งแต่ยังเรียนไม่จบ ทั้งยังไม่ตบไม่แต่งกันเป็นทางการก่อนจะอยู่ด้วยกันอีก ทำให้ราเดนเลือกที่จะรับผิดขอบคำพูดของเขา โดยการเข้าพิธีแต่งงานเล็กๆ กับเธอที่หมู่บ้านของตา

หลังจากจบสิ้นพิธีเขาก็ให้เงินเป็นทุนการศึกษาให้เธอเอาไว้ก้อนโต ชนิดที่ว่ามีเงินเรียนจนจบ แถมยังแบ่งมาเป็นทุนสำรองให้พ่อกับแม่ของเธอได้ทำไร่ทำสวนโดยที่ไม่ต้องไปกู้ยืมใครอีกหลายปี

รู้ว่าตอนนั้นเขาทำไปเพราะต้องการรับผิดชอบให้เรื่องมันจบๆ ทว่าเธอไม่คิดแบบนั้น เธอรักเขาไปแล้ว รักตั้งแต่วันแรกที่เจอ ใครจะว่าเธอใจง่ายก็ว่าไปเถอะ ยังไงเธอก็ให้เกียรติว่าเขาเป็นสามีของเธอเสมอมา ใครมาจีบต่างก็รู้ว่าคำปฏิเสธของเธอที่บอกกับทุกคน ก็คือเธอนั้นมีสามีแล้ว แล้วก็รักสามีมาก

คิดแล้วก็ขำตัวเอง เธอรักเขาทั้งที่ไม่รู้ว่าเขาอายุเท่าไร ชอบอะไรไม่ชอบอะไร รู้เพียงว่าเป็นผู้มีอิทธิพลที่รัสเซีย เขาเป็นรักแรก และเธอก็อยากจะให้เขาเป็นรักสุดท้ายในชีวิต แม้จะไม่ได้ติดต่อกันนานมากแล้วก็ตาม

และแล้ววันที่เธอลำบากใจก็มาถึง แม้จะรับปากกับเพื่อนรักไปแล้ว แต่ปารวีไม่ได้อยากไปงานแต่งของพันแพรวา ไม่เข้าใจว่าทำไมพันแพรวาถึงเข้าใจว่าเธอรักหลงหมวดตะวันอะไรนั่น ถึงกับท้าให้เธอไปงานแต่งงานของตัวเองกับหมวดตะวัน เพราะคิดว่าหากเธอไม่กล้าไปก็แสดงว่ายังรักหมวดตะวันอยู่

เธอพูดไปหลายรอบแล้วว่าเธอไม่เคยคิดอะไรกับหมวดตะวัน แต่เป็นหมวดตะวันเองที่อยากได้เธอเป็นภรรยามากกว่า และที่เธอไม่อยากไปตามคำท้าไม่ใช่เพราะกลัวปวดใจที่เห็นหมวดตะวันแต่งงาน แต่เพราะรู้ว่าไปแล้วก็ต้องมีเรื่องมีราว เพื่อนๆ เธอจะต้องตีฝีปากกันกับพันแพรวา มันน่ารำคาญใจของเธอไม่น้อย เพราะส่วนตัวเธอก็ไม่ชอบมีปัญหากับใคร

“องุ่นที่ไร่ใต้กำลังเข้าสีครบหมดแปลงแล้วนะคุณลูกปลา” เสียงอันคุ้นหูที่เอ่ยอยู่ทางด้านหลัง ยังไม่ทันหันไปดูก็รู้ว่าเป็นเสียงของประไพ ภรรยาของสงวนหัวหน้าคนงานในไร่

“มีกำหนดเก็บวันไหนเหรอจ๊ะ”

“อาทิตย์หน้าจ้ะ องุ่นรุ่นนี้หวานมากเลยนะ นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวชมเป็นเสียงเดียวกันเลยจ้ะ”

“ป้าไพอย่าลืมเก็บไปให้ข้าวตังกับข้าวตูด้วยนะ เอาไปหลายๆ โลเลยก็ได้”

“ขอบคุณนะคุณลูกปลา แล้วนี่เย็นแล้วจะเดินไปไหนล่ะจ๊ะ”

“ว่าจะไปเดินเล่นถ่ายรูปในสวนเอาไปโปรโมทจะ”

“ป้าได้ยินว่านักท่องเที่ยวที่มาที่นี่ ชมว่าไร่เราบรรยากาศแล้วก็วิวทิวทัศน์สวยงามมาก บอกว่าถ้าเรามีรีสอร์ทให้พักด้วยก็น่าจะดี”

“หนูก็คิดเอาไว้เหมือนกันจะ แต่ว่ายังไม่มีงบประมาณ”

“ถ้าในอนาคตที่นี่มีรีสอร์ทก็ดีนะ ช่วงวันหยุดป้าจะได้ให้ข้าวตังกับข้าวตูมาช่วยขายของได้อีกแรง คงจะมีรายได้เพิ่มไม่น้อยเลยล่ะ”

“จริงจะ หนูก็คิดแบบนั้น”

ให้หลังจากการคุยกับประไพได้ ปารวีก็เดินลึกเข้าไปยังกลางไร่ ในขณะที่โทรศัพท์มือถือยังคงดังไม่หยุด เพราะมีสายของเพื่อนรักโทรเข้ามาไม่ขาด สีหน้าของหญิงสาวก็เต็มไปด้วยความห่อเหี่ยว ที่ไก่หวานโทรหาเธอจนโทรศัพท์มือถือแทบไหม้ ไม่พ้นมาถึงบ้านท้ายไร่ของเธอแล้วแน่นอน

แต่มีหรือเธอจะกดรับสาย ที่เดินเข้ามาในกลางไร่ช่วงเย็นไม่ใช่จะมาถ่ายรูปโปรโมทอะไรเช่นที่คุยกับประไพทั้งนั้น เธอเข้ามากลางไร่เพื่อหนีการไปงานแต่งงานของพันแพรวาและหมวดตะวันต่างหาก

สองสาวอารยากับมุขรินทร์กับอีกหนึ่งสาวสองอย่างกฤษฎี เพื่อนรักเพื่อนสนิทของปารวียืนหัวหมุนกันอยู่ที่หน้าบ้านของปารวี ทั้งสามเตรียมตัวที่จะไปงานแต่งของพันแพรวาและตั้งใจจะขับรถมารับปารวี

แต่เมื่อมาถึงบ้าน กลับพบว่าเจ้าของบ้านไม่ได้อยู่ในบ้าน อีกทั้งสลับกันต่อสายหาปารวี ปลายสายก็ไม่คิดจะรับ ทุกคนจึงเห็นตรงกันแล้วว่าปารวีคงจะตั้งใจผิดนัด เพราะไม่อยากไปงานแต่งพันแพรวาจริงๆ

“ลูกปลามันคงไม่อยากไปเจอยัยพิ้งค์กี้จริงๆ นั่นแหละ เราไปกันเองก็ได้” อารยา เภสัชสาวหน้าหมวยรูปร่างสูงเพรียวในชุดแม็กซี่เดรสสีม่วงอ่อนเอ่ยขึ้น ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าปารวีนั้นอย่างเลี่ยงการไปงานแต่งของพันแพรวาเพราะไม่อยากต้องมีเรื่องมีราวหรือมีเรื่องตีฝีปากกันให้กังวลใจ

“ไม่ได้ ถ้ายัยลูกปลาไม่ไปก็เท่ากับกลัวยัยพิ้งค์กี้น่ะสิ ฉันรู้ว่าลูกปลาต้องอยู่ในไร่แน่ๆ เดี๋ยวฉันไปตามเอง พวกแกไปเตรียมของแต่งตัวรออยู่ในบ้านได้เลย เดี๋ยวฉันจะไปลากยัยลูกปลากลับมาเอง” สาวสองหน้าสวยในชุดเดรสสายเดี่ยวซาตินสีแดงสด แต่งหน้าจัดปล่อยผมยาวตรงสยายยืนเท้าเอวด้วยสีหน้าไม่พอใจ ยังไงเธอก็จะต้องลากปารวีไปด้วยให้ได้

ว่าแล้วก็เดินดุ่มฝ่าไร่องุ่นเข้าไปโดยที่สองสาวก็ห้ามอะไม่ได้

มุขรินทร์ สาวเจ้าเนื้อหน้าสวยหวานในชุดเดรสสายเดี่ยวซาตินสีชมพูเข้มหลี่สายตามองตามหลังกฤษฎี “แต่ถ้าลูกปลามันไม่ไปยัยพิ้งค์กี้ก็จะคิดว่าตัวเองเอาชนะลูกปลาได้จริงๆ นั่นแหละ”

“แกว่าไปแล้วจะมีเรื่องกันไหม” อารยายังกังวลใจไม่คลาย

“ฉันว่าอาจจะได้รับคำพูดกระแนะกระแหนบ้าง แต่เชื่อว่ายังพิ้งค์กี้คงไม่คิดมีเรื่องให้งานแต่งของตัวเองพังหรอก ไหนจะแขกที่มาในงานก็เป็นคนมีหน้าตากันทั้งนั้น”

คุยกันเรียบร้อยทั้งสองสาวก็ยกกล่องเครื่องแต่งหน้าพร้อมกับชุดเดรสเกาะอกสีเขียวอ่อนออกมาจากรถตรงเข้าไปในบ้านของปารวี เชื่อว่าอีกไม่กี่นาทีกฤษฎีก็คงจะลากตัวปารวีกลับมาได้