บทที่ 3

ฉันโทรหาพ่อที่อยู่ลอนดอน

ที่นั่นช้ากว่ากรุงเทพเจ็ดชั่วโมง พอดีกับเวลาเย็นของเขา

“พ่อ… ชยพลนอกใจหนู หนูจะหย่าแล้ว”

“พ่อถอนเงินลงทุนออกจากบริษัทเขาเถอะค่ะ”

ชยพลไม่เคยรู้เลยว่า ตอนที่บริษัทเกือบล้ม พ่อของฉันนี่แหละที่อัดเงินเข้าไปช่วยให้ประคองตัวรอดมาได้

พ่อแม่ฉันหย่ากันตั้งแต่ฉันยังเด็ก ฉันโตมากับแม่ที่ในประเทศ

เป็นเมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ฉันเพิ่งกลับมาติดต่อกับพ่ออีกครั้ง แล้วก็ได้รู้ว่าท่านไปตั้งบริษัทอยู่ต่างประเทศและประสบความสำเร็จจนร่ำรวย

เพื่อให้ชยพลได้เงินลงทุน ฉันเคยนั่งเครื่องไปหาพ่อ แต่กลับต้องทนสายตาดูถูกของแม่เลี้ยง

ลูกชายของหล่อนฉีดปืนฉีดน้ำเข้าหน้า ฉันต้องกลั้น แม่เลี้ยงสั่งให้ไปนวดขา ชงน้ำล้างเท้า ฉันก็ต้องยิ้ม

บนโต๊ะอาหาร หล่อนว่าฉันเป็นพวกมาขอเงิน เป็นลางร้ายของบ้าน ฉันได้แต่ทำเป็นฟังไม่ออก

พ่อแม้จะรักลูกชายมากกว่า แต่เพราะรู้สึกผิดกับฉัน เขาก็ยอมช่วยลงทุน

แม่ฉันเกลียดพ่อเข้ากระดูกดำ ฉันเลยไม่กล้าบอกแม่เรื่องนี้เลยสักครั้ง

ชยพลกลับคิดว่าเขามีความสามารถจนดึงดูดนักลงทุนได้เอง

ฉันรู้ว่าเขาแคร์หน้าตา ก็ไม่พูดความจริงให้เสียศักดิ์ศรีเขา

คืนนั้น ฉันไม่ได้นอนแม้แต่นาทีเดียว

รุ่งเช้าก็ยังต้องทำตัวปกติ ส่งลูกไปโรงเรียน

ความอยากรู้จี้หัวใจ—ฉันอยากเห็นหน้ามินต์ว่าผู้หญิงแบบไหนกัน

ฉันจึงเข้าไปนั่งในร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามบริษัทของเขา

เลือกที่ริมกระจก รออยู่สามชั่วโมงเต็ม

ในที่สุดตอนใกล้ค่ำ ชยพลก็เดินออกมา

ข้างๆ เขาเป็นเด็กสาวหน้าตาน่ารัก ยิ้มทีเหมือนลูกกวางน้อย

ฉันส่งข้อความให้แม่ไปรับลูกแทน

กลัวเขาจะเห็นเลยไม่ขับรถตัวเอง เรียกแท็กซี่แล้วตามเขาไปห่างๆ

รถเขาเลี้ยวเข้าย่านบ้านเดี่ยวสร้างใหม่ริมแม่น้ำ

ที่นี่เงียบมาก

มีแค่บ้านของเขาที่เปิดไฟอยู่ ประตูระเบียงชั้นสองเปิดค้าง ลมพัดผ้าม่านสีขาวแกว่งช้าๆ

ฉันมองผ่านช่องว่างนั้นได้พอดี เห็นมินต์ใส่ชุดกระต่ายสีชมพู หูตั้งบนหัว คอมีสายคล้องสีดำเส้นหนึ่ง

ชยพลนั่งเอนบนโซฟา ปล่อยให้เธอคุกเข่าอยู่บนตัก ค่อยๆ ใช้ฟันปลดกระดุมเสื้อเขาทีละเม็ด

สายตาเขามองเธอเต็มไปด้วยความอยาก

คลั่งไคล้จนเหมือนจะกลืนเธอเข้าไปทั้งร่าง

ไม่เหมือนเวลาที่อยู่กับฉัน—ที่เขาทำเหมือนเป็นหน้าที่มากกว่าอยาก

ศีรษะเธอลงต่ำเรื่อยๆ ตามแนวหน้าท้องเขา…

ร่างเขาสะท้าน เงยคอขึ้นกลืนน้ำลายแรงๆ

ไม่กี่นาทีต่อมา

เขาดึงเธอเข้ามากอดจงแรง แล้วก้มลงจูบอย่างหิวกระหาย

ฉันมองทั้งสองกอดกันแนบแน่น มองเขาขยับตัวพาเธอไปติดกับประตูกระจก

เงาของร่างทั้งคู่กระทบลงบนผ้าม่านสีขาว

ขยับ ปรากฏเป็นภาพที่แทงใจยิ่งกว่ามีด

ฉันยกโทรศัพท์ ซูมเข้า กดถ่ายรัวๆ

และกดบันทึกวิดีโอ ร้องไห้ไม่มีประโยชน์

หลักฐานต่างหากที่ใช้งานได้จริง

ผู้ชายที่นอกใจ—คุณไปพูดเรื่องศีลธรรมกับเขาได้ที่ไหนกัน

คืนนั้น หลังกล่อมลูกหลับ ฉันส่งข้อความหาเขา บอกว่าตกลงหย่า แต่ต้องรอให้ลูกฉลองวันเกิดห้าขวบก่อน

เพราะการถอนทุนต้องใช้เวลา

ฉันไม่คิดเลยว่า…ชยพลที่เคยเฉียบขาดสุขุมนัก จะใจร้อนขนาดนั้น

ในงานวันเกิดเพื่อนร่วมกลุ่ม เขารู้ว่าฉันจะไป แต่ยังลากมินต์ไปด้วยกันหน้าตาเฉย

ฉันรถติด เลยมาถึงช้า ยืนที่หน้าห้อง ได้ยินเสียงภาคินกำลังเตือนเขา

“เฮ้ ชยพล แกจริงจังเหรอวะ?”

“เด็กสมัยนี้ไม่ได้คิดง่ายๆ นะ อย่าให้หน้าตาน่ารักของเขาหลอกเอาได้

คนอย่างศศิลานั่นแหละตัวจริง อยู่กับแกมาตั้งแต่ลำบาก รักแกจริง”

ชยพลนั่งไขว่ห้าง สูบบุหรี่อย่างไม่ยี่หระ…