ตอนที่ 2/1

ผู้ชายคนนั้น...

ฉันวางมือไว้บนพวงมาลัยอย่างใจลอยระหว่างรถติดไฟแดง ทำไมฉันถึงรู้สึกคุ้นหน้าแปลกๆ นะ ใบหน้าคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเคยเห็นที่ไหน แถมหน้าตายังหล่อเหลาถึงขั้นทำให้หัวใจฉันเต้นผิดจังหวะตอนสบตาอีกด้วย

ที่ผ่านมาผู้ชายที่มีอิทธิพลต่ออัตราการเต้นของหัวใจฉันได้ขนาดนี้ ก็มีอยู่คนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือคุโชว์...

ฉันเบิกตากว้าง เดี๋ยวนะ! คุโชว์งั้นเหรอ... ใช่แล้ว หมอนั่นหน้าตาคล้ายกับคุโชว์นี่เอง ถึงว่าทำไมรู้สึกคุ้นนัก เฮ้อ บ้าชะมัด ที่ฉันหัวใจสั่นตอนมองหน้าเขาก็เพราะเหตุผลนี้เองเหรอ ท่าทางฉันจะชอบคุโชว์มากถึงขนาดใจสั่นกับคนหน้าเหมือนได้ ฉันต้องเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ >///<

“โซอี!”

“หา!?” ฉันหันขวับไปมองหน้าคนเรียกชื่อเลิ่กลั่ก ยัยนั่นชี้ไปที่สัญญาณไฟจราจรพลางเลิกคิ้วแปลกใจ

“ไฟเขียวแล้วนะ”

ฉันกะพริบตาปริบๆ ก่อนจะละล่ำละลักพูดออกไป “อ๋อ... อืมๆ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ”

“ใจลอยคิดถึงใครอยู่หรือเปล่า?”

“เอ๊ะ?” ฉันเหลือบมองใบหน้าที่ยิ้มกวนๆ ของมินตราที่นั่งมาข้างๆ อย่างประหลาดใจ ยัยนี่... ต่อให้พูดเล่นก็เถอะ แต่มันก็แทงใจดำมาก เพราะเห็นว่าไปทางเดียวกันหรอกนะ เลยยอมให้ขึ้นรถมาด้วย ถ้ารู้ว่าเธอจะพูดมากขนาดนี้ฉันไม่มีทางเอ่ยปากชวนแน่ๆ

“^^ ใครกันน๊า คุโชว์หรือคาเร็น”

“เอ๊ะ?” ฉันหันไปมองหน้ามินตราที่เพิ่งจะรู้จักกันวันนี้ด้วยสีหน้าแตกตื่น ทำไมจู่ๆ เธอถึงพูดแบบนั้นแล้วใครกันน่ะ คาเร็น?

“ก็ฉันเห็นริคอสกับไฮด์ชอบล้อเธอเรื่องคุโชว์ตอนประชุม” มินตราพูดต่อมาเหมือนเดาใจฉันออกทะลุปรุโปร่ง “ส่วนคาเร็นน่ะเป็นเจ้านายฉันเอง”

“อ๋อ...”

“แล้วเธอกับคุโชว์เป็นอะไรกันเหรอ”

“...” ฉันชำเลืองหางตาไปมองมินตราวูบหนึ่งก่อนจะดึงสายตากลับมามองท้องถนนเบื้องหน้า

กล้ามากที่ถามออกมาตรงๆ ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันได้ไม่นาน แต่... ถ้าอยากรู้ฉันจะบอกให้ก็ได้

“ฉันเคยเป็นผู้จัดการทีมบาสน่ะ ส่วนคุโชว์ก็เคยอยู่ในทีมบาสเหมือนกัน”

“แล้ว...”

“ก็ไม่มีอะไร ฉันกับคุโชว์รู้จักกัน”

จริงๆ แล้วฉันก็ไม่คิดจะบอกความลับของตัวเองให้คนที่ไม่สนิทรู้หรอก แม้ว่ายัยนี่จะเป็นหนึ่งในสมาชิกของชมรมบาสเกตบอลที่ฉันคุ้นเคยก็ตาม

“อ๋องั้นเหรอ” มินตราเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเสียดาย มันทำให้ฉันอดไม่ได้ที่จะตวัดสายตาไปมองเธอวูบหนึ่ง ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย

“เธอพูดเหมือนรู้จักคุโชว์อย่างนั้นแหละ”

“ก็รู้จัก... เมื่อก่อนฉันก็เคยทำงานกับหมอนั่น”

“เอ๋?” ฉันหูผึ่งขึ้นมาทันที เหลือบมองยัยนั่นตาลุกวาว

“ก็สมัยที่คุโชว์ยังไม่สมหวังกับอินอินน่ะนะ ^^”

รู้จักแฟนคุโชว์ด้วย! ยัยนี่เป็นใครกันแน่เนี่ย

“เธอรู้จักด้วยเหรอ”

“อินอินน่ะเหรอ”

“อืม”

“รู้สิ เมื่อก่อนเธอก็เคยทำงานที่ร้านคาเร็น”

“เห?”

“แต่เพราะมีปัญหากันก็เลยออกไปน่ะ”

ท่าทางจะมีอดีตที่ซับซ้อนซึ่งฉันยังไม่รู้อยู่แน่ๆ

“คาเร็นงั้นเหรอ... เธอว่าหมอนั่นหน้าตาคล้ายคุโชว์หรือเปล่า”

ฉันถามออกไปอย่างสงสัย พลางคิดเดาเรื่องของอินอินกับคาเร็นไปต่างๆ นานา ทำไมยัยนั่นถึงลาออกจากร้านไปนะ แล้วมีปัญหาอะไรกัน ต่อมเผือกเริ่มทำงานแล้วสิ

“ฮะๆ จะไม่คล้ายได้ไงก็สองคนนั้นเป็นพี่น้องกัน”

เอี๊ยด!

ฉันเหยียบเบรกกะทันหัน หันขวับไปมองหน้ามินตราอย่างตกใจ

“เย้ย!” ยัยนั่นอุทานเสียงหลง

“เมื่อกี้เธอว่าอะไรนะ?”

มินตรากะพริบตาปริบๆ ก่อนพูดออกมา “คาเร็นกับคุโชว์เป็นพี่น้องกัน...”

บ้าอะไรเนี่ย! ฉันเองก็เคยได้ยินมาบ้างเหมือนกันว่าหมอนั่นมีพี่ชาย และก็รู้ด้วยว่าพวกเขาไม่ค่อยถูกกัน เพราะแบบนั้นฉันก็เลยไม่เคยได้รู้จักกับพี่ชายของคุโชว์จริงๆ สักครั้ง

“ถ้างั้น เธอรู้หรือเปล่าว่าอินอินมีปัญหาอะไร ทำไมถึงลาออกจากร้านคาเร็น” ฉันชักสังหรณ์ใจแปลกๆ กับเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วล่ะ...

คาเร็นเป็นพี่ชายของคุโชว์ แล้วสองพี่น้องนี่ไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ แถมอินอินที่เป็นแฟนกับคุโชว์ยังเคยทำงานในร้านอาหารของคาเร็นอีก มันยังไงกันแน่!? ฉันว่าระหว่างสามคนนี้ต้องมีซัมติงลองชัวร์!

“นี่... แล้วเธออยากรู้เรื่องของพวกเขามากขนาดต้องหยุดรถกลางทางแบบนี้เลยเหรอ?”

ฉันหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะรีบออกรถ เพื่อไม่ให้มินตราสงสัยไปมากกว่านี้ โชคดีที่ถนนโล่ง เลยไม่โดนบีบแตร์ใส่

“แล้วตกลงเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่” ฉันซักต่อไม่ยอมปล่อยผ่านไปง่ายๆ

“ฉันรู้แค่ว่าอินอินไม่สบายใจที่จะทำงานกับคาเร็นก็เลยลาออกไป”

“...” เรื่องแค่นั้นไม่ต้องบอกฉันก็พอจะรู้ย่ะ ฉันเหลือบมองมินตราอย่างขัดใจ นี่เธอคิดจะเล่นแง่กับฉันใช่ไหม? ถึงได้ไม่ยอมบอกมาตรงๆ

“อ๊ะ... ถึงแล้วล่ะ จอดข้างหน้าเลย ขอบใจนะที่มาส่งถึงหอพัก” ยัยนั่นหันมายิ้มให้ฉันก่อนจะผลักประตูเปิดลงจากรถไป

“อะ...” กำลังจะอ้าปากพูดแต่มินตราก็ผลักประตูปิดซะก่อน

ฮึ่ย ยัยนี่...

ฉันมองตามแผ่นหลังบอบบางของมินตราครู่หนึ่งก่อนจะตัดสินใจออกรถ ขับกลับห้องมาด้วยอารมณ์ที่ยังค้างคาและสงสัยเรื่องที่มินตราพูด ถ้าหากฉันไม่ให้เธอติดรถมาด้วยก็คงจะไม่รู้เรื่องนี้... ถ้างั้นต่อไปคงต้องตีสนิทกับมินตราเอาไว้หน่อยแล้วล่ะ เผื่อจะได้รู้อะไรดีๆ ระหว่างคุโชว์ อินอิน และก็คาเร็น