17 | ไม่ผิดอะไร

รอยยิ้มแห่งความสุขประดับบนหน้าของคริสตัล โดยอีกคนที่เขากำลังกอดรัดเอวคอดกิ่วลงมายังด้านล่างนั้นหน้างองำราวกับกินยาขม หลังจากการอาบน้ำที่เร่าร้อนที่กินเวลานานนับชั่วโมงก็ทำให้หญิงสาวแทบอยากกินลิ้นตัวเองตายนัก มันปวดร้าวระบมไปหมดทว่าเธอก็ไม่อยากปริปากบอกเขา

“แกทำให้ฉันกับมัมต้องรอรู้หรือเปล่า”สุรเสียงเข้มประมุขของบ้านดังขึ้นคริสตัลทำได้เพียงหยุดก้าวเดิน ค่อยๆ หมุนตัวกลับมองทางต้นเสียง ไม่ได้พูดหรือถกเถียงใดๆ ทำได้พียงขอโทษขอโพยเท่านั้น

“ขอโทษที่ผมช้า เอาไว้จัดการธุระเสร็จจะอยู่ให้แด๊ดสวดตั้งแต่เช้ายันเย็นเลย”นั่นเหมือนเป็นการประชดประชันเสียมากกว่า เขารู้ว่าบิดานั้นคอยจับตามองอยู่ตลอดเวลาและท่านคงมองคำคิดคำอ่านของเขาออกแล้วแหละว่ากำลังทำอะไร

“ธุระของแกคงไม่ใช่การปฏิวัติธุรกิจใต้ดินหรอกนะ”ทุกคนในห้องโถงต่างใจจดใจจ่อกับการสนทนาของสองพ่อลูก โดยเฉพาะไวโอเล็ตที่ทำได้เพียงก้มหน้าก้มตามองฝ่ามือของตนในขณะที่คริสตัลโอบเธอแน่น

“แล้วนั่นไปเอาลูกสาวใครมา ระวังพ่อเค้าเอาปืนมาแสกกระบาลล่ะ!”ว่าพลางส่ายหน้าเอือมระอา เขาตั้งแต่เมื่อคืนวานพร้อมกับณัฐริกาเมียรักของเขาว่าพ่อลูกชายตัวดีพาผู้หญิงเข้ามาคฤหาสน์ และเธอคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นตามประวัติที่ริชาร์คลูกน้องมือขวาของเขาสืบมา สาวน้อยคนนี้นามว่าไวโอเล็ต บราวน์ ลูกสาวคุณเอ็ดเวิร์ดผู้ร่วมหุ้นในธุรกิจอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของเขา

“หึ! แด๊ดไม่ต้องเป็นห่วงผมขนาดนั้น เพราะไวท์เป็นเมียผมผัวเมียกันอยู่ด้วยกันไม่ผิด”คำตอบของคริสตัลทำให้ผู้เป็นแม่กับไวโอเล็กผงะพร้อมกัน นั่นไม่ใช่เหมือนการเปิดตัวว่าที่ลูกสะใภ้ที่ถูกต้อง แต่ทว่ามันเป็นการประกาศกร้าวถึงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเสียมากกว่า

“ให้เกียรติเพศแม่แกก็ดีนะ!”

“พอเถอะค่ะคริปโตส!”ผู้เป็นภรรยาสะกิดแขนล่ำของสามีเพื่อให้หยุดต่อว่าคริสตัล ดูจากสถานการณ์แล้วคงจะบานปลายไปกันใหญ่และลูกชายหัวรั้นคนนี้ก็ชั่งนิสัยสันโดษก็ชั่งคล้ายคลึงคริปโตสทุกอย่าง มิวายว่าหากสร้างกองทัพมาเฟียได้ลาสเวกัสคงจะพังพินาศเป็นแน่

“ขอตัวนะครับ มีหลายอย่างต้องทำ!!”โพล่งด้วยความประชดประชันจับจูงไวโอเล็ตให้เดินเคียงข้างจากไป ก็อย่างที่พูดนั่นแหละมีอะไรตั้งหลายรอให้เขาไปจัดการอยู่ ตอนนี้จะต้องตามทรัพย์สินที่เคยครอบครองคืน คนอย่างคริสตัลไม่ยอมสูญเสียที่สร้างมาจากสองมือเป็นอันขาด และเดนิสได้จัดการตามคืนทุกอย่างในธุรกิจ เงินตรา อีกทั้งยังบ้านที่เขาซื้อเอาไว้ได้ 70 เปอร์เซ็นต์

“ปล่อยฉันได้แล้ว ไม่ใช่หมาที่ได้มาจูง”ข้อมือเล็กสะบัดออกจากการเกาะกุมจนคนที่กำลังย่างก้าวนำหน้าเธอหยุดชะงัก

“งอแงอะไรอีก เราคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”คุยอะไรกันเธอน่ะหรือคุยกับเขารู้เรื่อง! คนตัวเล็กขมวดคิ้วด้วยความงุนงง จนเขาหันมายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์จึงรู้ทันทีว่าชายหนุ่มนั้นคิดเองเออเองทั้งหมดทั้งมวล

“นายพูดเองเออเองทั้งนั้น!”แผดเสียงใส่อยากจะร้องไห้คริสตัลคงไม่ปล่อยเธอไปแน่ๆ เธอรู้จักคนอย่างเขาดี เจ้าเล่ห์ เจ้าอารมณ์ขี้โมโห เอาแต่ใจ แถมยังหื่นกามอีกต่างหาก

“ไม่ได้เจอตั้งหลายปี เดี๋ยวนี้หงุดหงิดง่ายนะ”จริงๆ แล้วไวโอเล็ตไม่เคยอารมณ์ร้อนหรือโต้เถียงเขาเช่นนี้ กลับตรงกันข้ามเธอหัวอ่อนไม่ทันคนและเชื่อฟังเขาทุกอย่างจะว่าเธอรักเขาก็ได้ ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้

“...”ชายหนุ่มกำลังยียวนกวนประสาทจนเธอแทบอยากจะใช้เล็บตะบันใบหน้าหล่อเหลาทรงเสน่ห์นั้นนัก ทว่าเพียงแค่คิดคริสตัลก็โจมตีเธอก่อนโดยการประทับจูบลงมาอย่างรวดเร็วหนึ่งครั้ง

“อะ...ไอ้บะ”

“นายน้อยรถพร้อมแล้วครับ”เสียงระฆังดังขึ้นโดยลูกน้องมือขวาของคริสตัล เดนิสในชุดสูทพร้อมปฏิบัติหน้าที่บอกผู้เป็นนาย ก่อนจะได้ยินเสียงถอนหายใจฟึดฟัดอย่างไม่สบอารมณ์ของนายหญิง

“ไปกันเถอะ!”

“ฉันไม่ไป!”ไวโอเล็ตถอยหลังสองก้าวเมื่อวงแขนแกร่งของเขากำลังคล้องเข้าที่ลำคอของเธอ ยังไงเธอก็ไม่มีทางทำตามคำสั่งจอมบงการเด็ดขาดให้ตายเสียดีกว่าอยู่กับเขาแบบเขา ไม่ใช่เพราะรังเกียจแต่หัวใจไม่รักดีกำลังทำลายกำแพงหนาที่เธอสร้างมาป้องกันตัวเองมาตลอดให้พลังทลายลง

“อยากให้ผัวอุ้มก็ไม่บอก”ทำทีเดินเข้าไปใกล้ตระเตรียมจะโอบอุ้มเจ้าหล่อนขึ้นแนบอก หากยังคงดื้อด้านพยศไม่จบไม่สิ้นคงจะต้องใช้กลวิธีของซาตานร้ายเพื่อปราบแมวน้อยที่ชอบขู่ฟ่อเสียแล้ว

“อร๊าย!!! ไม่ต้องเดินเองได้”เป็นอีกครั้งที่เธอพ่ายแพ้แก่คนตัวโตสินะ เธอถอนหายใจในรอบที่ร้อยตัดสินใจเดินนำคริสตัลไปโดยที่ชายหนุ่มพยายามเกี่ยวรั้งเอวคอดกิ่วเอาไว้

“เดี๋ยวสิคริส แฮ่ก...”

“อะไรของเธอยัยบ๋อง”ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเป็นใครยัยน้องสาวฝาแฝดสุดป่วนของเขานั่นเอง แล้วนี่วิ่งตาตื่นตามเขามาทำไมกันงานการก็ไม่ไปทำเดี๋ยวก็โดนผู้เป็นพ่อบ่นเอาหรอก เฮ้อ~ ลืมไปว่ายังไงก็ไม่มีใครกล้าด่าไข่ในหินที่พ��กท่านประคบประงมหรอก

“ไปไหนกันน่ะ ให้ฉันไปด้วยสิ!”หญิงสาวกระพริบตาออดอ้อน เธออุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอให้คริสตัลออกมาข้างนอก ทำไมน่ะหรือเพราะเธออยากอยู่ใกล้กับเดนิสคนที่เธอแอบชอบยังไงล่ะ

“อย่าไปเลยเกะกะว่ะ”เขาบอกปัดไม่ใช่ว่าณัฐทรียาเป็นตัวท้วงหรอก เพียงแต่ไม่อยากให้น้องสาวของตนไปเห็นสิ่งที่เขาทำ ทว่าเพียงไม่นานคริสตัลก็ต้องขมวดคิ้วยุ่งเมื่อมองณัฐทรียาที่กำลังจดจ้องเดนิสด้วยสายตาหวานเชื่อม

“น้อยๆ หน่อยให้เกียรติเพศตัวเองบ้าง!”มิวายกระแหนะกระแหนน้องสาวฝาแฝด แต่หญิงสาวกลับไม่สนใจ หากว่าณัฐทรียาชอบพอกับเดนิสจริงๆ เขาคงจะห้ามไม่ได้ แต่เท่าที่รู้ว่าลูกน้องคนสนิทของเขาไม่ผูกมัดกับใครตรงกันข้ามคือมันไม่เคยรักใคร

“เดนิสทานอะไรหรือยัง”นั่นไงไม่ทันขาดคำร่างเล็กก็ตรงปรี่เข้าไปหาร่างสูงของคนสนิทอย่างไม่เกรงสายตาของเขาสักนิด คริสตัลทำได้แต่ส่ายหน้าเอือมระอาก้าวเดินไปข้างหน้าเพื่อไปยังที่ที่มีรถของคฤหาสน์โดยเดนิสตระเตรียมไว้ให้

“เดี๋ยววันนี้ทำงานให้คริสเสร็จไปเที่ยวกันนะ!!”