บทที่ 5 เมียฉันจะจัดการเอง

เราจะรักคน ๆ นึงได้นานแค่ไหนถ้าเกิดว่าเรา ไม่มีการพูดคุย ไม่มีแม้แต่บทสนทนา ไม่มีการสบตา แถมยังไม่รู้อะไรในชีวิตประจำวันกันอีกด้วย แล้วแบบนี้ จะลงเอยรักกันได้มั้ย

ยิปแซง

อีตาบ้าหน้าจิ้งจกนี่อยู่ดีๆโผล่มาที่นี่ได้ไง วุ่นวายชะมัดทีตัวเองไม่รู้ควงใครมา อยากกะตามไปเอาคืนบ้างแต่ แกล้งกันไปมาก็ไม่จบสักที

" ตามสบายนะครับผมขอตัวก่อน "

ดีไปสักทีกวนประสาทชะมัด ฉันแอบย่องตามไปดูว่าเขามากับใคร เป็นไปตามคาดมากับผู้หญิงจริง ๆด้วย

บรรยากาศดึกๆพวกเราเริ่มจะเมากันแล้ว ฉันก็ดวนกับพี่เมธาไปหลายแก้วเหมือนเม้าส์เพลินไปหน่อย แอบดูซิกลับไปยัง อึมยังอยู่นี่นา ไปทักทายสักหน่อย

" เอิ้ก ๆ Hi สามี "สะอึกเพราะฉันมึนมาก

" ยังไม่กลับเหรอจ๊ะ แล้วนี่มากับใคร มากับเมียน้อยเหรอ ?"

" นี่หยุดนะคุณพูดอะไรของคุณ "

" เมาแล้วก็กลับบ้าน "

" ไม่ ไม่ต้องมาพูด " เมื่อเสียงดนตรีบรรเลงเพลงดังขึ้น ฉันถอดเสื้อสูทสีดำออก เหลือเพียงเสื้อสายเดี่ยวดำตัวในกับกระโปรงทรงAลายเสือ โยกย้ายส่ายสะโพกตามจังหวะอย่างเมามัน

ฮาเดน

เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ เห็นทีผมคงต้องลากเธอกลับบ้านก่อนที่จะทำเรื่องขายขี้หน้าไปมากกว่านี้ แต่ขณะนั้นไอ้หน้าจืดคนที่บอกว่าเพื่อน ก็ตามมาดึงเธอเอาไว้ แต่ผมรู้สึกหงุดหงิดใจ ที่เธอไปกับมัน งานนี้เห็นทีคงต้อง เอาเธอกลับบ้านก่อน

" ฟ้า เดี๋ยวเรากละบกันเลยมั้ยเดี๋ยวเดนไปส่งที่บ้าน แต่จะลากใยนี่ไปด้วยเดี๋ยวนักข่าวเอาไปทำข่าวบ้านผมจะขายหน้าเอา"

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟ้ากับเอง เดนไปเถอะ"

" ได้ไง เรามาด้วยกัน " ฟ้าเธอช่างแสนดีกับผมถึงเพียงนี้ผมละอายใจจริงๆเลยที่หนีเธอมาแต่งงานกับใยหน้าแมวเนี่ย

" ไม่เป็นไร ฟ้าให้คนขับรถที่บ้านมารับก็ได้"

" มานี่ " ผมกระชากใยหน้าแมวออกจากอ้อมกอดแกร่งของไอ้หน้าจืดนั่นเพื่อที่นำร่างที่เมามายเธอกลับบ้านสภาพนี้ผมไม่ไว้ใจให้เธอไปกับผู้ชายหรอก ถึงผมจะไม่ได้ชอบเธอ แต่เราแต่งงานกันแล้วใันดูไม่เหมาะ

" ฟ้า งั้นมีอะไรโทรหาเดนได้ตลอดเลยนะ "

อั้ว !! อุ๊บ เธอทำท่าทางเหมือนจะอ้วก

" นี่คุณอย่ามาอ้วกตรงนี้นะ กลับบ้าน !!"

เมธา

ผมต้องยอมปล่อยให้ยิปแซงไปกับสามีของเขาผมไม่มีสิทธิ์ที่จะรั้งเธอให้ไปกับผม แล้วสาวสวยคนนี้เธอมากับสามียิปแซงนี่นา

" สวัสดีครับคุณมากับคุณฮาเดนใช่มั้ยครับ"

" อ่อใช่ค่ะ ฉันเป็นเพื่อนเขา "

" อ้อ ผมก็เพื่อนยิปแซงภรรยาของคุณฮาเดน แล้วคุณกลับยังไงครับให้ผมไปส่งมั้ย "

" ไม่เป็นไรค่ะ ฉันให้คนขับรถมารับแล้ว "

ตัดภาพมาที่เรือนหอของฮาเดนกับยิปแซง

" ใยหน้าแมวตัวหนักชะมัดเลย นี่คุณกินช้างเข้าไปหรือยังไง คายออกมาเดี๋ยวนี้ตัวหนักเป็นบ้าเลย "

" เอิ้ก ๆ" ผมอุ้มร่างของเธอขึ้นมานอนบนห้อง สภาพที่นอนกลิ้งไปกลิ้งมา เสื้อสายเดี่ยวรัดเนินอกสาวเบียดร่องขึ้นมาช่างขาวโอโม่ดีเสียจริง

กระโปรงทรงเอตัวสั้นก็รั้งมาแทบจะถึงเอว ถ้าเป็นสาวอื่นผมคงจับแยกขากระแทกเอวใส่แล้ว แต่นี่ ผมไม่ชอบการคลุมถุงชนที่แม่ผมบังคับให้แต่งงาน ผมไม่ยอมได้กับเธอง่ายๆในสภาพเมาๆ เหมือนพวกพระเอกน้ำเน่าในนิยายหรอก หึ!! ผมจึงดึงผ้าห่มผืนนุ่มขึ้นมาคลุมปิดร่างให้เธอ

หลังจากเมื่อคืนที่ผมวางเธอลงบนที่นอน ร่างสวยกระสับกระส่ายไปมาจนคว้าตัวผมลงไปนอนทับร่างเธอเข้า จากนั้นกลั้นใจหยัดตัวลุกขึ้นมา มือเรียวของเธอยังคว้ารั้งต้นคอผมไว้อีก วินาทีนั้นทำเอาใจเต้นตึกตักไม่เบาเหมือนกัน ไม่หรอก ผมต้องไม่ใจอ่อนให้แม่ผม สมหวังง่าย ๆ หรอก เธอบ่นว่าร้อน ว่า

" ร้อน " ผมกดเปิดเครื่องปรับอากาศให้เธอ ปรายสายตาจ้องมองเธอที่เริ่มจะหลับนิ่งบนเตียงนอน ส่วนตัวผมเองนอนบนโซฟา

เช้าวันต่อมา

ตาคู่สวยที่หนักอึ้งปรือตาตื่นขึ้นเมื่อแสงจากพระอาทิตย์ส่องเข้ามายังห้องนอนสีขาว ที่ผ้าม่านเปิดรับแสงเพียงนิดหน่อย หัวก็ปวดมากเหลือเกิน หรือเมื่อคืนฉันดื่มหนักไปเหรอเนี่ย

มือสวยเคลื่อนหยิบผ้าห่มผืนนุ่ม เปิดออกจากร่าง เอ๊ะ !! ทำไมฉันอยู่ในสภาพนี้ ท่อนบนมีเพียงเสื้อชั้นในสีขาวตัวเมื่อคืน ท่อนล่างมีเพียงกางเกงในสีขาว เพียงตัวเดียว ฉันกวาดสายตาไปมองรอบ ๆ ห้อง บนโซฟาสีแดงตัวยาว ปรากฎร่างของฮาเดนนอนอยู่ หรือว่าเมื่อคืนฉันกับเขา ....

โปรดติดตามตอนต่อไป.....