บทที่ 4 โผล่มาทัก

ชีวิตจริงไม่มีเวทมนตร์ที่จะสามารถเสกคนทั้งคนที่เราไม่ชอบให้หายไปได้ มีแต่จิตใจที่เข้มแข็งเท่านั้นที่จะพาเราไปข้างหน้าได้ ไม่ว่าวันนี้จะหัวเราะหรือร้องไห้ยังไงเราก็ต้องสู้ต่อไปอยู่ดี วันนี้เราอาจจะอยู่ด้านแย่ของโลกสักวันมันจะหมุนด้านดีมาให้เราเช่นกัน

รุ่งเช้าฉันตื่น

ฉันตื่นขึ้นมาล้างหน้าแปรงฟัน แต่ไม่ทันที่จะปิดประตูเพราะฉันชินกับการอยู่คนเดียวที่จะไม่ค่อยปิดประตูห้องน้ำ

ร่างสูงเบียดมาหน้ากระจก เอื้อมมือหยิบแปรงสีฟัน โดยทำเป็นมองไม่เห็นฉันที่ยืนแปรงฟันอยู่ข้างๆ จากนั้นเราสองคนก็ลงไปทานอาหารเช้าด้วยกัน จะว่าไปนอนโซฟาก็ปวดหลังมาก ๆ

" เกะกะชะมัด"

" นี่ข้าวของเครื่องใช้อะไรของคุณเยอะแยะไปหมด "

"นี่อย่ามายุ่งของ ของฉันนะ เมื่อคืนฉันนอนโซฟาแล้วคืนนี้สลับกับทีคุณนอนบ้างคืนนี้ "

" ไม่ "

" เอาเปรียบฉันเหรอ ฉันโมโหฟาดไปที่แขนเขา 2-3 ที

" หยุดนะใยหน้าแมวมาตีฉันทำไม "

" ว่าใครหน้าแมว ไม่ดูตัวเอง หน้าอย่างกับจิ้งจก "

"นี่กล้าว่ากันแบบนี้เลยเหรอ " ฉันกับเขาไล่ตีกันรอบห้อง

เมื่อเริ่มถึงเวลาเริ่มงาน ฉันต้องไปช่วยเขาดูงานของบริษัทฮาเดน โดยรับตำแหน่งผู้ช่วย วางแผนงานรองรับและผลักดันบริษัทของครอบครัวฉันให้ฟื้นตัวโดยเร็ว เมื่อฟื้นเร็วเท่าไหร่ ฉันอาจจะได้อย่าสมใจสักที

ในขณะที่ฉันทำงานอยู่ ในห้องทำงานเดียวกันกับฮาเดน แต่อยู่กันคนละมุม มีสายเรียกเข้าจากเมธา พี่ชายคนสนิทที่เป็นเหมือนเพื่อนและพี่ในเวลาเดียวกัน

บทสนทนาทางโทรศัพท์

" สวัสดีค่ะพี่เมธา คิดถึงจังเลยค่ะ "ใบหน้าสวยยิ้มหวานให้โทรศัพท์

"คิดถึงเหมือนกันวันงานเลยไม่ได้ไปร่วมยินดีด้วยเลย"

"ไม่เป็นไรเลยค่ะไม่มีอะไรที่น่ายินดีหรอก "

" ห๊า ซะ ว่าไงนะ "

" ปะเปล่าค่ะคืนนี้เจอกันที่เดิมหน่อยมั้ยคะเปรี้ยวปากจะแย่"

" ได้สิ งั้นคืนนี้เจอกันนะบาย "

ฮาเดนTalk

เสียงสนทนาของยิปแซงกับ ใคร?ก็ไม่รู้ทำให้ผมหงุดหงิดแต่งงานแล้วยังจะทำตัวแบบนี้อีก

ความจริงผมก็ไม่อยากจะสนใจหรอกนะว่าเธอคุยกับใคร แต่เท่าที่ฟังเหมือนคุยกับผู้ชายนะ ผมได้ยินดังนั้นผมก็หยิบโทรศัพท์เครื่องหรูโทรหาม่านฟ้า เช่นกัน

@โทรศัพท์

"ฮัลโหลฟ้า เย็นนี้คุณว่างมั้ย ไปกินข้าวกัน "

" อารมณ์ไหนเนี่ยชวนกินข้าว "

"ก็เราไม่ได้ไปกินอะไรกันนานแล้ว หลังจากทานข้าวแล้วเราไปหาอะไร สนุก ๆ ทำต่อ " ผมหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก้าวเดินออกจากเก้าอี้เดินมาระยะไกล้ พูดทำทีเสียงดัง เพื่อให้คนอีกฝั่งได้ยิน

เธอคงจะอิจฉาผม สะใจจริง ๆ ใยหน้าแมว มีแฟนอยู่แล้วยังกล้ารับปากแต่งงานกับเรางั้นเหรอ หึ ร้ายมาก ฉันจะเก็บข้อมูลไปฟ้อง แม่

" โอเคได้ค่ะไว้เจอกันค่ะฮาเดน "

ณ บาร์แห่งหนึ่ง ย่านคนมีตังค์เค้าฮิตไปกัน

"นี่ฮาเดนชวนฟ้าออกแบบนี้ เมียที่บ้านไม่ว่าเหรอ"

" ฟ้าก็รู้ว่าเราแต่งกันเพื่อธุรกิจ เดนไม่ได้รักเขา"

"ถึงยังไงฟ้าก็ไม่อยากถูกกล่าวหาว่าเป็นมือที่สามของใครนะ "

" ใครบอกล่ะว่าฟ้าเป็นมือที่สาม ฟ้าคือหนึ่งเดียวในใจของเดนต่างหาก"ผมวางมือหนากุมที่มือมือสวยของปลายฟ้า

ทันใดนั้น สายตาอันเฉียบคมผมดันเหลือบไปมองเห็น ยิปแซงเข้า เธอมากับผู้ชายจริงๆด้วยแถมหน้าตาดีอีก เหมาะสมกันดีนี่ หึ ผมจะได้มีข้ออ้างไปคุยกับแม่เรื่องขออย่า

" ฟ้าเดี๋ยวเดนมานะ"

ผมต้องเข้าไปทักทายสักหน่อยแอบมาคบชู้ทั้งที่เพิ่งแต่งงานได้ไม่กี่วันงั้นเหรอใยหน้าแมว

" โอ้ว...ที่รักจะมานี่ทำไมไม่บอกจะได้รถคันเดียวกันประหยัดน้ำมันดีออกช่วงนี้น้ำมันแพง " ผมโพล่งแสร้งเข้าไปทักขัดจังหวะสองคนนั่นที่กำลังคุยกันอย่างสนุกสนาน

" นี่คุณเป็นบ้าอะไรของคุณเนี่ย " เสียงแหลมของยิปแซงเอ่ายกับผม ใยหน้าหน้าแมวเริ่มโมโหที่ผมกวนประสาทเธอสำเร็จ

" บ้าเบ้ออะไรกันที่รักทำไมพูดแบบนี้ " ผมนั่งลงเก้าอี้ข้างเธอ

" แล้วคนนี้คือ ?.. ใคร? "

" พี่เมธาเพื่อนของฉัน คุณยุ่งอะไรด้วยฉันยังไม่ยุ่งเรื่องของคุณเลย

" จุ๊ จุ๊ อย่าพูดแบบนั้นสิที่รักเพื่อนก็เมีย!! ก็เหมือนเพื่อนผม " สองคนนั้นพลันมองหน้ากัน

" ผมฮาเดนสามีของยิปแซงยินดีที่ได้รู้จักนะครับ คุณ ??"ผมเลิ่กคิ้วหนึ่งข้างพร้อมยื่นมือกล่าวทักทายให้เธออายหน้าแหกแต่ตอนนี้ยิปแซงเธอทำหน้าไม่พอใจอยู่

" ผมเมธา ครับ "