Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บทย่อ
Harrow Trap กับดักร้ายขโมยหัวใจนายเจ้าเล่ห์ แนะนำเรื่อง ขอแนะนำตัวละครก่อนเข้าเรื่องกันหน่อยนะคะ เผื่อคนที่เพิ่งจะหยิบอ่านเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกจะได้ไม่ต้องเสียเวลาขมวดคิ้วงุนงงกัน ^_^ ตัวละครหลักของเรื่องนี้ก็คือ ✤มินตรา ผู้จัดการร้านแสนสวยรวยเล่ห์เหลี่ยมแต่หลังจากผิดหวังจากคุโชว์ก็กลับเนื้อกลับตัวเป็นคนดี ไม่คิดร้าย ไม่อิจฉา ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อนแต่ก็ไม่ใช่ว่าจะยอมให้ใครเอาเปรียบหรือรังแกได้ง่ายๆ มินตราเคยโลดแล่นอยู่ในนิยายเรื่องอื่นๆ มาแล้ว 2 เรื่องด้วยกันค่ะ ซึ่งแต่ละเรื่องจะมีเนื้อหาสอดคล้องและเงื่อนเวลาที่สัมพันธ์กัน ขออนุญาตอธิบายคร่าวๆ เกี่ยวกับนิยายในเซต Trap ที่ออกมาแล้วแบบย่อๆ นะคะ 1.) Romance Trap ชนวนรักพรางหัวใจคุณชายเย็นชา เรื่องแรกในเซตจ้า เป็นเรื่องราวระหว่าง มินมิน+โอเวอร์ ในเรื่องนี้จะมีตัวแสบอยู่สองคนคืออินอิน(ลูกพี่ลูกน้องของมินมิน)ที่ไปหลงรักโอเวอร์เข้า กับคุโชว์หนุ่มหล่อช่างเอาอกเอาใจที่ตกหลุมรักมินมินเข้าโดยไม่รู้ตัว และทั้งสองคนก็อกหักกันไปตามระเบียบ 2.) Love Trap กับดักหัวใจของยัยตัวร้ายกับนายแผนสูง เป็นเรื่องราวของ อินอิน+คุโชว์ ก็ตัวแสบสองคนข้างบนนั่นแหละ ฮี่ๆ และเรื่องนี้ก็มีเหล่าตัวร้ายใหม่ๆ เข้ามาร่วมผสมโรงด้วยอย่างคาเร็น(พี่ชายคนละแม่กับคุโชว์) และมินตราผู้จัดการร้านคนสวย เรื่องราวระหว่างคนทั้งสี่จะเป็นแบบไหนยัยโก๊ะขอท้าให้อ่านจ้า ^_^ 3.) Heart Trapper รักสุดป่วนของนายวายร้ายกับยัยเจ้าเล่ห์ เป็นเรื่องราวระหว่าง คาเร็น+โซอี เรื่องนี้ร้ายกันทั้งเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นพระเอก นางเอก หรือตัวอิจฉา ฮ่าๆ ในเรื่องคาเร็นเองก็ยังชอบอินอินจากเรื่องข้างบน ส่วนโซอีเองก็แอบชอบคุโชว์มาตลอดตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย ต่างคนต่างก็วางแผนเพื่อให้สมหวังกับคนที่รักแต่โชคชะตากลับทำให้คนอกหักทั้งสองต้องมาบรรจบกันอย่างคาดไม่ถึง และเรื่องนี้ก็ทำให้มีคนอกหักใหม่ๆ เพิ่มขึ้นมาอีก ทั้งมินตราที่ผิดหวังจากคุโชว์ ลีลาร์ที่ผิดหวังจากคาเร็น ลีแคลที่ผิดหวังจากโซอี และเน็ทที่ผิดหวังจากลีลาร์ งงชื่อกันมั้ยคะ >_< ถ้างงแนะนำให้เขียนใส่กระดาษนะ ฮ่าๆ และในเรื่องนี้... หลังจากที่ทิ้งท้ายเอาไว้ในเรื่อง คาเร็นหนีตามหัวใจไปไกลถึงต่างประเทศ ทิ้งร้านอาหารไว้ให้ลูกน้องฝีมือดีแต่ร้ายใช่เล่นอย่างมินตราดูแลตามลำพัง ทำให้มินตราที่เพิ่งจะผิดหวังกับความรักถึงกับสะอึกพูดไม่ออกเมื่อได้พบกับคนที่คาเร็นส่งมาดูแลร้านแทนชั่วคราว หรือก็คือนายวายร้าย หัวใจโหด สุดหล่อ หลงตัวเอง และอาฆาตในรักสุดๆ อย่างคาร์ล พระเอกของเรื่องนี้นั่นเอง ขอการันตีความร้ายแบบฉบับพระเอกของยัยโก๊ะคร่า โฮ่ๆ ++ Yaygoh ++
บทนำ
‘ ไปเที่ยวสักพัก ฝากร้านด้วย! เดี๋ยวจะส่งคนมาช่วยงาน : คาเร็น ’
กร๊าซ!!! เที่ยวเหรอ!? เวลาแบบนี้เนี่ยนะ...
ฉันกำหมัดแน่น แทบจะพ่นไฟออกจากปากและจมูกด้วยความโมโหปนโกรธเจ้านายตัวดีที่หนีปัญหารักร้าวของตัวเองไปอย่างไม่เห็นฝุ่น (ยังไม่รู้ว่าเจ้านายมีรักครั้งใหม่แล้ว) แล้วทีนี้ฉันจะทำยังไงดีล่ะเนี่ย ฉันสบถลมหายใจอย่างหงุดหงิด กวาดตามองไปรอบๆ ร้านอาหารที่มีชื่อว่า K-Restaurant พลางขยำกระดาษโน้ตนั่นแล้วโยนทิ้งไปอย่างไม่ไยดี
ช่วงที่เจ้านายไม่อยู่ ปิดร้านไปเลยดีมั้ย? ถือโอกาสหยุดยาวมันซะเลย ฮึ่ย!!!
แต่นั่นก็ทำได้แค่คิดเท่านั้นเพราะยังมีพนักงานตาดำๆ ในร้านที่ฉันทอดทิ้งไม่ลง แง!! อยากรู้นักว่าอะไรทำให้คาเร็นตัดสินใจทิ้งร้านอาหารที่ตัวเองรักขนาดนี้ไปได้ ยังจะมีอะไรสำคัญไปกว่าการดูแลร้านที่กำลังไปได้สวยแบบนี้อีกเหรอ ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเขาคิดอะไรอยู่ ฮึ่ย
แล้ว... ไหนล่ะคนช่วยงานที่ว่า? นี่ก็ผ่านมาตั้งอาทิตย์แล้วยังไม่เห็นจะมีใครหน้าไหนนอกจากพนักงานตาดำๆ โผล่มาสักคน คิดจะให้ฉันบริหารร้านคนเดียวหรือไง!? เอาเปรียบลูกจ้างแบบนี้คอยดูนะจะโก่งเงินเดือนให้สูงๆ เลย ชิ! ยิ่งคิดก็ยิ่งฉุน โว้ยยย อารมณ์เสีย!
อกหักไม่พอยังต้องทำงานเพิ่มอีก ฮือๆ เศร้า หดหู่ เครียด อยากหนีไปอยู่ดาวเสาร์
ไม่มีใครเห็นใจผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างฉันบ้างเลยหรือไง แงๆ ยิ่งคิดก็ยิ่งเหนื่อยหัวใจ ถ้าเวลานี้ขอความช่วยเหลือจากคุโชว์ได้ก็ดีสิ...
แต่ว่าสิ่งที่ฉันทำเอาไว้กับหมอนั่นมันหนักหนาเกินกว่าจะให้อภัย ฉันคงไม่มีหน้าไปขอร้องให้เขาช่วยหรอก ผู้ชายคนเดียวที่ทำให้ฉันเจ็บปวดได้
โฮ คิดถึงคุโชว์จัง...
แอ๊ด~
ระหว่างที่ฉันกำลังก้มหน้าก้มตาเคลียร์บัญชีร้านอาหารอย่างขะมักเขม้น ประตูร้านก็ถูกผลักเข้ามา ฉันเงยหน้าขึ้นพลางนึกสงสัยว่าทำไมวันนี้ลูกค้ามาเร็วจังยังไม่ทันจะสิบโมงด้วยซ้ำ และแปลกอีกอย่างตรงที่ไม่ได้ยินเสียงพนักงานกล่าว
‘ ยินดีต้อนรับ ’
กับลูกค้าเลย แต่นั่นเป็นเพียงข้อกังขาเล็กน้อยก่อนที่ฉันจะได้สบสายตาเข้ากับผู้ชายที่ยืนอยู่หน้าประตู
“...”
หนุ่มหล่อลูกครึ่ง หุ่นนายแบบ เรือนผมสีน้ำตาลอมแดง เจ้าของนัยน์ตาสีน้ำตาลคมเข้มยืนอยู่หน้าประตู... นั่นเป็นสาเหตุให้พนักงานตกตะลึงจนลืมที่จะขยับตัวไปชั่วขณะ แม้แต่ฉันยังเผลอชื่นชมความดูดีของเขาด้วย คิดแล้วก็อายแฮะ...
ตึกๆ ตึกๆ
หัวใจมันเต้นแรงไปเองอะ ไม่ได้ตั้งใจ
“ยินดีต้อนรับค่ะ” ฉันหลุดปากพูดออกไปทั้งๆ ที่สายตายังจ้องหน้าเขาค้างอยู่ในท่าเดิม
เขาชำเลืองมองฉันด้วยสายตาราบเรียบก่อนจะเดินมาเท้าแขนบนเคาน์เตอร์แล้วจ้องหน้านิ่ง
“นี่ใช่ร้านคาเร็นหรือเปล่า?”
ตึกๆ ตึกๆ
ละหล่อมาก... ยิ่งดูใกล้ๆ ยิ่งแทบจะละสายตาออกไปไม่ได้เลย จู่ๆ ฉันก็รู้สึกแน่นหน้าอกกะทันหันเหมือนจะหายใจไม่ออกขึ้นมาทันควัน ความหล่อเหลามันจุกอก! แต่ก่อนที่ฉันจะลืมตัวไปมากกว่านี้ ทันทีที่เขากะพริบตาฉันก็รู้สึกตัว รีบละล่ำละลักตอบออกไป
“ชะใช่”
นัยน์ตาคมไหววูบเล็กน้อย
“งั้นเธอก็เป็นมินตราสินะ?”
หือ? รู้จักฉันด้วยเหรอ... ฉันกะพริบตาปริบๆ จ้องหน้าหนุ่มหล่ออย่างสงสัย
“แล้วนายเป็นใคร?”
“ฉันคาร์ล หรือจะเรียกว่าคาร์ลี่ก็ได้ เป็นลูกพี่ลูกน้องคาเร็น จะมาดูแลร้านอาหารระหว่างที่มันไม่อยู่”
หา!? ฉันจ้องหน้าเขานิ่งอย่างตกใจ อึ้ง และก็มึน จู่ๆ ก็รู้สึกวิงเวียนศีรษะขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ
ระหว่างที่ฉันกำลังตะลึงอยู่นั้นก็แอบเห็นคาร์ลี่เอ๊ยคาร์ลกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนที่เขาจะเอ่ยประโยคที่แฝงไว้ด้วยน้ำเสียงไม่น่าไว้ใจออกมา
“งั้น... เรามาเริ่มงานกันเลยมั้ย”
“...”