อยากเจอ

ปัจจุบัน

@ประเทศจีน

ตอนนี้ฉันอยู่ที่ Dobby club สาขาใหญ่ ซึ่งคลับแห่งนี้คือคลับของพี่เฟีย คลับนี้เป็นธุรกิจแรกที่พี่เขาเริ่มทำธุรกิจจนสามารถกลายเป็นเศรษฐีหน้าใหม่ในชั่วค่ำคืน จากนั้นพี่เฟียก็เริ่มเปิดกิจการต่างๆหลายอย่างนับไม่ท้วนสุดท้ายเขาก็กลายเป็นเศรษฐีที่มีอำนาจมากที่สุดอันดับต้นๆของประเทศ ฉันนี่โคตรภูมิใจในตัวเขาเลยล่ะ ฉันคิดไม่ผิดจริงๆที่ปล่อยเขาไป แต่ยังไงฉันก็ไม่สามารถทำตามคำสัญญาของตัวเองที่ให้ไว้กับพ่อของพี่เฟียได้ทั้งหมดนะ ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาทุกปิดเทอมฉันจะต้องบินกลับมาหาพ่อและแม่ที่ประเทศจีนและฉันก็อดไม่ได้ที่จะไม่ได้เจอหน้าเขาอีกเลย ทุกครั้งที่มาฉันจะแวะแอบมาดูพี่เฟียหนึ่งวันโดยที่ไม่ยอมให้เขารู้ว่าฉันมา และแน่นอนถ้าเกิดว่าฉันลงมือที่จะทำแบบนี้คนเดียวฉันคงถูกจับได้ตั้งแต่ครั้งแรกที่แอบมาแล้ว แต่ดีที่พี่ไคโรเพื่อนสนิทของพี่เฟียคิดสงสารในความพยายามของฉันและซึ้งใจที่ฉันเป็นผู้เสียสละเดินจากพี่เฟียไปทั้งๆที่รักมาก

เขาจึงเป็นคนเดียวที่รู้ว่าฉันมาหาพี่เฟียทุกเทอมและพี่ไคโรก็ช่วยฉันทุกอย่าง หาสถานที่ให้ว่าฉันจะต้องไปแอบอยู่ตรงไหน มุมไหน จึงจะได้เจอเขาแบบชัดๆให้หายคิดถึง ฉันพึ่งจะรู้ก็ตอนที่จากเขามานี่แหละว่าการรักใครสักคนนั้น เราสามารถทำได้ทุกอย่างเพื่อความสุขของเขาถึงมันจะทำให้เราทุกข์ก็ตาม

"หวัดดีน้องหนูหลิน"

"หวัดดีค่ะพี่ไคโร" ฉันเอ่ยทักทายพี่ไคโรด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส วันนี้ฉันแต่งตัวในลุคเรียบร้อยใส่เดรสกระโปรงสั้นเหนือเขานิดหน่อยแต่งหน้าในลุคใสๆ แว่นก็ไม่ได้ใส่ สลัดลุคสาวเนิร์ดออกจนหมด การแต่งตัวแบบนี้มันไม่ใช่ตัวฉันเลยนะเอาจริง แต่ที่ฉันต้องฝืนตัวเองแบบนี้ก็เพราะในนิตยสารของพี่เฟียบอกว่าชอบผู้หญิงที่แต่งตัวแบบนี้ พูดง่ายๆก็คือฉันทำได้ทุกอย่างเพื่อผู้ชาย ฮ่าๆ ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะไม่ได้ไปตามจีบเขาอีกแล้ว แต่ก็ต้องคงลุคเดิมที่คนรอบข้างรู้จักไว้ เพราะถ้าฉันแต่งตามหนูหลินสไตล์ล่ะก็ มีหวังพี่ไคโรตาค้างแน่ๆ

"แอบมาดูได้เฟียอีกแล้วหรอ"

"ค่ะ พอดีพรุ่งนี้หลินจะกลับไทยแล้ว ว่าแต่...วันนี้พี่เฟียไม่มาคลับหรอคะ"

"ไม่หรอก วันนี้ไอ้เฟียไปดูตัว" ฉันถึงกับอึ้งไปกับคำตอบที่หลุดออกมาจากปากของคนตรงหน้า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาวันนี้พี่เฟียจะยอมไปดูตัวเสียแล้ว หัวใจของฉันเหมือนมันกำลังแยกออกเป็นสองเสี่ยงโดยที่มีดปลายแหลมลงมากรีดซ้ำอีก

"พี่เฟียไปดูตัว? พี่เขากำลังจะแต่งงานแล้วหรอคะ"

"คงงั้น เทอมนี้เสียเที่ยวหน่อยนะสาวน้อย"

"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่รู้ว่าพี่เฟียอยู่ดีมีความสุขหลินก็ดีใจแล้ว ยิ่งกำลังจะมีคนรู้ใจแล้วด้วย หลินยิ่งหายห่วง" เวลานี้ฉันฝืนความรู้สึกสุดๆเลยที่ต้องปั้นหน้าพูดออกไปแบบนั้น ใครจะทนได้ที่รู้ว่าคนที่แอบรักมานานกำลังจะแต่งงานใหม่ ทั้งๆที่ตอนนี้เราสองคนยังไม่ได้หย่ากันด้วยซ้ำเพราะยังไม่มีโอกาสที่จะได้เจอกัน ทว่าตอนนี้ทางครอบครัวของเขากลับหาคนมาแทนที่ฉันได้แล้วยังไงเร็วๆนี้พวกเขาก็ต้องติดต่อฉันมาเพื่อทำเรื่องหย่าให้เร็วที่สุดเป็นแน่ ต่อไปนี้ฉันคงจะไม่ได้มาแอบดูพี่เฟียอีกแล้วสินะ

"น้องหนูหลินรักไอ้เฟียมาตั้งแปดปี ไม่คิดจะรักคนอื่นบ้างหรอครับ"

"หึๆ ชาตินี้หลินคงรักใครไม่ได้แล้วล่ะค่ะ หลินติดรักพี่เฟียไปแล้วพี่ไคโรก็รู้" ฉันพูดแย้งขึ้นในขณะที่พี่ไคโรยังพูดไม่จบ ฉันจ้องมองเขาอย่างจริงจังดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดหัวใจ เหมือนกำลังจะตายลงตรงนี้ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานกี่ปีเด็กงี่เง่าคนนี้ก็ยังรักพี่เฟียจนสุดหัวใจไม่ยอมเปลี่ยนแปลง ยิ่งรักมากยิ่งเจ็บมาก

"เฮ้อ...น้องไม่คิดที่จะไปเจอไอ้เฟียตัวเป็นๆหน่อยหรอ เรื่องมันก็ผ่านมาตั้งนานแล้วพี่ว่า..."

"ไม่ดีกว่าค่ะ หลินสัญญาไว้กับคุณพ่อพี่เฟียยังไง หลินก็จะทำแบบนั้น"

"แต่หนูหลิน!"

พรึ่บ!

ฉันทำการลุกพรวดขึ้นอย่างรวดเร็วเมื่อพี่ไคโรกำลังจะเอ่ยปากโน้มน้าวให้ฉันไปเจอหน้าพี่เฟียตัวเป็นๆ เพราะต่อให้เขาจะพูดยังไงฉันก็ไม่ใจอ่อนหรอกถึงฉันจะรักพี่เฟียมากก็ตาม ฉันก็คงไม่ยอมหน้าด้านไปเจอเขาตัวเป็นๆหรอก ฉันมันเป็นผู้ร้ายที่เกือบทำให้ชีวิตเขาพังแถมยังทำให้เขาตายไปแล้วหนึ่งครั้งอีกต่างหาก เพราะถ้าวันนั้นเขาไม่กลับมามีชีวิต ฉันก็คงจบชีวิตตามเขาไป...

"หลินต้องกลับไปนอนแล้วล่ะค่ะพรุ่งนี้ขึ้นเครื่องแต่เช้า หลินลานะคะ"

"ครับ เดินทางปลอดภัยนะครับ"

"ค่ะ"

จากนั้นฉันก็เดินออกมาจากตรงนั้นด้วยความเสียดาย อุตส่าห์รอการปิดเทอมมานานแต่เทอมนี้กลับไม่ได้เจอเขาดังใจหวัง แต่ก็ช่างเถอะตอนนี้เขากำลังไปเจอกับผู้หญิงที่คิดจะแต่งงานด้วยแล้ว ต่อไปฉันก็คงจะเลิกทำเรื่องบ้าๆแบบนี้สักที เป้าหมายต่อไปคือหาคนที่รักฉันจริงๆเท่านั้น....

"หึ รู้สึกยังไงบ้างล่ะไอ้ตัวดี" ไคโรเอ่ยด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมเมื่อเพื่อนสนิทของเขาเดินออกมาจากที่ซ่อนตัวในมุมมืดหลังจากที่หนูหลินเดินออกจากตรงนี้ไป มาเฟียได้ยินทุกอย่างชัดเจนเต็มสองรูหูว่าสิ่งที่ไคโรพูดเมื่อสองวันก่อนเป็นความจริงว่าเธอยังไม่ได้หายไปไหน แต่มาเฟียก็ไม่เชื่อจนมาเจอเธอตรงนี้

ตลอดสี่ปีที่ผ่านมาเขานอนรอคอยเธอให้กลับมาหาทุกวัน แรกๆเขาก็มีความสุขนะที่ไม่มีเธอมากวนใจ แต่พอเวลาผ่านไปนานเข้ามาเฟียกลับรู้สึกห่วงหาอาทรคนดื้อด้านอยู่ตลอดเวลา เขารู้ว่าที่เธอหายไปก็เพราะอุบัติเหตุในวันนั้น มาเฟียได้แต่คิดว่าที่หนูหลินจากไปเป็นเพราะคำพูดสุดท้ายของเขาในคืนนั้น

"ป..ปล่อยฉันไป น..หนูหลิน"

"ไม่เอา หลินรักพี่หลินอยากอยู่กับพี่ พี่เฟียต้องไม่เป็นอะไรนะคะ พี่ต้องอยู่เป็นสามีหลินก่อน"

"หึ ฉ..ฉันขอตายดีกว่า อึก!"

เขารู้สึกผิดมากที่พูดแบบนั้นออกไปทั้งๆที่หนูหลินรักและภักดีกับเขามาตลอด แต่ชายหนุ่มกลับพูดจาไม่ดีกับเธอทุกครั้งที่เจอหน้า ตอนนี้เขาอยากจะขอโทษเธอสำหรับทุกอย่างที่เขาลงไป

"หนูหลินเขา...ทำแบบนี้มานานแล้วหรอวะ"

"สี่ปี! ทุกปิดเทอมน้องเขาจะมาแอบดูมึงทุกครั้งนั่นแหละ"

"แล้วทำไมมึงไม่เคยบอกกูตั้งแต่แรก"

"ก็กูนึกว่าหลังจากวันนั้นมึงจะมีคนใหม่นี่หว่า อีกอย่างน้องเขาก็ขอไว้"

"แต่ยัยนั่นเป็นเมียกูนะเว้ย อยู่ๆก็หายไปแบบไม่มีเหตุผลเลย มันใช้ได้ที่ไหน"

"หนูหลินเขามีเหตุผลมากพอที่เลิกยุ่งกับมึง เพราะว่าน้องเขาอยากเห็นมึงมีความสุขไงล่ะไอ้เฟีย"

"ยัยเด็กบ้าเอ๊ย! ถ้าไม่อยากยุ่งกับฉันแล้วจะแอบมาหาฉันทำไมวะ ถ้าจะหายไปก็หายไปสิ สุดท้ายก็ลืมฉันไม่ได้อยู่ดี" มาเฟียพูดประชดประชันก่อนที่จะยกมือขึ้นมากอดอกแสดงสีหน้าไม่พอใจหนูหลินเอามากๆที่ทำแบบนี้ ในใจชายหนุ่มเขาอยากเจอเธอใจจะขาดแล้วแต่ก็ยังปากแข็งไม่พูดตรงๆว่าคิดถึง

"ทำเป็นพูดดี ตอนที่มึงออกจากโรงบาลแรกๆมึงก็ถามหาแต่หนูหลินไม่ใช่หรือไง มึงเองก็ลืมน้องเขาไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละไอ้เวร"

"เรื่องของกู!" มาเฟียพูดเสียงดังใส่หน้าไคโรอย่างหัวเสียง เขาไม่ยอมรับความจริงที่ไคโรเอ่ยทั้งที่ในใจรู้ตัวดีว่าจิตใจตัวเองเป็นยังไงตั้งแต่เธอจากไป ตอนที่เขารักษาตัวทุกครั้งที่เจอหน้าไคโรเขาจะถามหาหนูหลินตลอดแต่ไคโรก็ไม่ยอมบอกเขา จนเมื่อสองวันก่อนตอนที่หนูหลินบินมาถึงจีนวันแรกไคโรก็ตัดสินใจสารภาพความจริงทั้งหมดให้เพื่อนรับรู้ว่าที่ผ่านมาหนูหลินสั่งไม่ให้บอก

"กูจองตั๋วเครื่องบินให้มึงแล้ววันรุ่งขึ้น จะไม่กลับไทยก็ได้นะไม่ได้ห้าม" ไคโรเขาพูดขึ้นมาดื้อๆอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยด้วยดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความเจ้าเล่ห์เจ้ากลก่อนที่เขาจะเดินจากมาเฟียไป แล้วปล่อยให้ชายหนุ่มมึนงงและนั่งคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆพร้อมกับหาทางแก้ปัญหาว่าจะทำยังไงต่อไป และดูเหมือนว่าเขาจะคิดการนี้ไว้แล้วด้วย....

"เธอบอกจะรักฉันตลอดไป แล้วทำไมต้องหนีฉันด้วยวะหนูหลิน!"