ตอนที่ 7 รุ่นน้องตัวตึง[1]

21.58 น.

เมื่อรุ่นน้องมาครบ ภาคิน พรฟ้า กระแต และเอิร์นก็ตามไปสมทบกับกลุ่มเพื่อนด้านใน ฝั่งหนึ่งเป็นพื้นยกสูงขึ้นมาเหมือนเวที บนนั้นมีเตวิชกับจ๋าเตรียมตัวประกาศรางวัลให้ผู้ชนะจากกิจกรรมล่ารายชื่อ

“อะ พี่ขอขัดจังหวะการกินน้อง ๆ เล็กน้อยนะครับ” เตวิชทดลองเสียงหนึ่งประโยค

อุปกรณ์จัดเตรียมมาอย่างพร้อมสรรพเพราะมีเพื่อนร่วมรุ่นคนหนึ่งชื่นชอบการร้องเพลง มันเลยขนมาทั้งไมโครโฟนและลำโพงขนาดเล็กให้ยืมใช้ชั่วคราว

“กิจกรรมล่ารายชื่อจบไปแล้ว พี่ดีใจมากค่ะที่น้อง ๆ ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ทุกคนใส่ชื่อมาครบจำนวน เท่ากับว่าไม่มีใครโดนลงโทษ รอดไปนะคะน้อง” จ๋าพูดติดตลกในท้ายประโยค

“ทีนี้มาถึงไฮไลต์ที่ทุกคนรอคอยว่าใครจะเป็นผู้ได้คะแนนรวมสูงสุดสามคนแรก” เตวิชเสริมพลางทำท่าตื่นเต้นได้อย่างน่าหมั่นไส้

“ถ้าใครงงว่าเอ๊ะ พวกพี่นับคะแนนยังไง มีตุกติกล็อกมงหรือเปล่าก็บอกเลยว่าไม่มีค่ะ” ถึงจะเป็นกิจกรรมสนุก ๆ เพื่อกระชับความสัมพันธ์แต่รุ่นพี่ปีสามก็ตั้งใจทำทั้งหมดให้โปร่งใส “น้องดูได้ในแชตกลุ่มของสาขานะคะ มีพี่เขาลงลิงก์ชื่อและคะแนนไว้ให้เช็กอยู่”

คะแนนจะแบ่งออกเป็นสามกลุ่มคือ หนึ่ง สาม และห้าคะแนนตามระดับ ในลิงก์ที่ว่าเป็นรายชื่อพวกรุ่นพี่ทั้งสองชั้นปีพร้อมคะแนนของรุ่นพี่แต่ละคน รายชื่อพี่ปีสี่ของสาขาทุกคนมีสองแต้มจัดเป็นคะแนนเสริมพิเศษ

ไอ้พวกรุ่นพี่ที่ตามตัวง่ายจะมีคะแนนแค่หนึ่งแต้ม ใครไม่เป็นมิตรเท่าไรคะแนนก็จะเพิ่มตามระดับความดุร้ายของคน ๆ นั้น แน่นอนว่าชื่อของภาคินมีคะแนนแต้มเดียว ส่วนชื่อของอาวิณณ์นับว่าแรร์ไอเท็มเพราะมีถึงห้าคะแนน

“น้องโดนแกงกันเต็มเลย” พรฟ้าหัวเราะเบา ๆ ช่วงกิจกรรมน้องปีหนึ่งแห่มาขอลายเซ็นของเดือนมหาวิทยาลัยกันมากมาย เพราะเห็นว่าชายหนุ่มเฟรนด์ลี เข้าถึงง่าย และมีตำแหน่ง เลยคาดเดากันไปว่าคงมีแต้มเยอะ

“ช่วยไม่ได้ ฮ่ะ ๆ” ชายหนุ่มไหวไหล่ ไม่ถือว่าเป็นความผิดของเขาสักหน่อย

“ฟ้ากินเยอะ ๆ สิ” ชายหนุ่มตักข้าวผัดใส่จานใบเล็กพร้อมโกยของกินเล่นมาอีกหลายอย่างแล้วส่งให้พรฟ้า

“โอ๊ย ตักเยอะไปแล้วคิน” เธอหัวเราะ มาร้านเหล้าจะให้ยัดข้าวมากกว่าแอลกอฮอล์ก็อย่างไรอยู่

“ขอด้วยค่ะพี่คิน” กระแตยื่นจานไปให้ชายหนุ่มช่วยตักอาหารที่อยู่ตรงหน้าเขาให้ที “เอาเอ็นข้อไก่ทอด”

“อะ ยัดห่าเยอะ ๆ นะครับน้องแต” เขาแซวพลางส่งจานที่มีเอ็นข้อไก่ทอดคืนให้อีกคน

บรรยากาศสนุกสนานในงานเลี้ยงทำให้พรฟ้าลืมความตึงเครียดของตัวเองลงไปได้บ้าง

ภาคินหยุดสนทนากับทุกคนแล้วก้มหน้าอ่านในหน้าจอโทรศัพท์ หญิงสาวเห็นว่าสีหน้าของเขาดูกังวลเล็กน้อย

“เดี๋ยวมา แป๊บนึง” ชายหนุ่มบอกเพื่อน ๆ แล้วลุกไปด้านนอก พรฟ้าพยักหน้ารับรู้โดยไม่ซักไซ้ เธอกินข้าวพลางเม้าท์มอยกับเพื่อนและรุ่นน้องไปด้วย

ร่างสูงสวมเสื้อยืดโอเวอร์ไซซ์สีดำกับกางเกงยีนส์สีซีดและรองเท้าผ้าใบราคาแพงเดินออกมานอกร้านเหล้า ความโดดเด่นของเขาเรียกสายตาของผู้คนได้เสมอ

“คินคะ” เสียงหวานเรียกมาแต่ไกล นี่คือสาเหตุที่ทำให้เขาต้องออกมานอกร้าน

“ทำไมจู่ ๆ แวะมาล่ะครับโดนัท” เขาไม่ใช่พวกเฉยเมยต่อแฟน วันนี้ได้บอกกล่าวแล้วว่าจะมางานเลี้ยงรับน้องของสาขา ซึ่งเป็นเรื่องปกติของนักศึกษาด้วยซ้ำ ถ้าอีกฝ่ายตามมาเฝ้าหรือทำอะไรที่เหมือนจับผิดเขาคงรู้สึกไม่ดีเท่าไรนัก

“ทำไมถามแบบนั้นละคะ” ดาริกายู่หน้าแสร้งทำเป็นงอนก่อนจะแย้มยิ้มหวาน “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ โดนัทแค่คิดถึงคินเฉย ๆ”

พูดจบก็เดินมากอดแขนแล้วซบออดอ้อน “วันนี้ที่บ้านไม่มีคนอยู่เลยเหงานิดหน่อยน่ะค่ะ”

ก็แค่อ้างไปแบบนั้น ปกติคนในครอบครัวอยู่ไม่เคยจะติดบ้านกันอยู่แล้ว ชั่วโมงก่อนดาริกาไถหน้าจอไล่อ่านฟีดบนโซเชียลเรื่อยเปื่อย และเห็นโพสต์ของคนในสาขาเดียวกับแฟนหนุ่มอัปเดตรูปบรรยากาศงานเลี้ยง

ในภาพนั้นมีรุ่นน้องผู้หญิงหลายคน แถมยังมีพรฟ้านั่งข้าง ๆ นี่ต่างหากสาเหตุแท้จริงที่ทำให้ถ่อมาถึงนี่ เธอต้องการประกาศศักดาว่าตัวเองคือแฟนของเดือนมหาวิทยาลัยผู้ฮอตฮิตคนนี้

ภาคินลำบากใจอยู่มาก ในงานไม่มีใครพาคนนอกมาสักคน เขาไม่ชอบการมีอภิสิทธิ์เหนือคนอื่นเพราะมันไม่ยุติธรรม

“โดนัท มันเป็นงานของสาขาครับ จะพาคนอื่นเข้าไปตามอำเภอใจไม่ค่อยดีมั้ง” เขาพยายามอธิบาย

“เพื่อนคินไม่มีน้ำใจขนาดนั้นเลยเหรอคะ” คนที่สงวนท่าทีเป็นสาวเรียบร้อยอ่อนหวานมานานเกิดความขุ่นเคือง ภาพลักษณ์ที่สร้างคล้ายจะหลุดกระเทาะออกไปจากการกระทำเมื่อครู่ “หรือฟ้าไม่อยากให้โดนัทเข้าไปเหรอคะ”

“โดนัท…เรื่องนี้เกี่ยวกับฟ้ายังไงถึงพูดแบบนั้น” ใบหน้าของภาคินเรียบนิ่ง “เมื่อกี้บอกแล้วนี่ว่าเป็นงานของสาขา สาขาแปลว่าอำนาจการตัดสินใจอยู่ที่เราหรือฟ้าหรอไง”

“เอ่อ ก็โดนัทไม่เข้าใจนี่คะว่าห้ามคนนอกมา” ดาริกาเพิ่งรู้ตัวว่าทำพลาดไปจึงรีบคิดหาทางแก้สถานการณ์ “ของคณะโดนัทมีคนอื่นมาด้วยก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไรเลย คนยิ่งเยอะก็ยิ่งสนุกไม่ใช่เหรอคะคิน”

“มายืนทำห่าไรตรงนี้วะ…อ๋อ” เตวิชแวบออกมาสูบบุหรี่ พอเห็นเพื่อนยืนอยู่เลยแวะทักและก็ได้คำตอบเมื่อเดินมาใกล้

“ไอ้เทมส์ ถ้าเอาคนนอกเข้าไปพวกมันจะมองแรงมั้ยวะ”

“ไม่รู้ดิ” ชายหนุ่มผมแดงจุดไฟพลางเหลือบมองแฟนเพื่อนด้วยสายตาเรียบนิ่ง เขาอยากให้มันเป็นเรื่องในสาขาตัวเองตัวเองเท่านั้น แต่ถ้าพูดไปก็ดูจะเป็นคนใจแคบเอา