ตอนที่ 1 เพื่อนดีเด่น[2]

“แม่ดูมีความสุขดี” บางทีอาจเพราะเธอไม่ได้อยู่ในชีวิตประจำวันของแม่

ตั้งแต่จำความได้พรฟ้าใช้ชีวิตอยู่กับยายมากกว่าผู้เป็นแม่ ส่วนพ่อเป็นใครเธอไม่ทราบและไม่คิดอยากทราบเพราะไม่เคยมีตัวตนในชีวิต ด้วยเหตุนั้นแม่จึงเป็นเสาหลักของครอบครัว

แม่ทำงานตัวเป็นเกลียวตั้งแต่เธอจำความได้ ชีวิตมาถึงจุดเปลี่ยนเมื่อแม่พบรักใหม่กับเศรษฐีชาวออสเตรเลีย เขามีกิจการเกี่ยวกับโลหะและเหมืองแร่ ติดทำเนียบอันดับคนร่ำรวยที่สุดของประเทศเลยทีเดียว

ตอนพรฟ้าเรียนอยู่ม.4 เทอมสองแม่ก็มาชวนไปอยู่ที่ออสเตรเลียด้วยกันกับคนรักใหม่ หากมองในแง่คุณภาพชีวิตที่นั่นย่อมดีกว่าในหลายด้าน ทั้งระบบคมนาคม ระบบการศึกษา และอื่น ๆ

แต่คนที่เพิ่งผ่านพ้นวัยเด็กหญิงมาปีเดียวจะไปคิดอะไรไกลขนาดนั้นได้ ตอนนั้นคิดง่าย ๆ ว่าเธออยากอยู่ที่ไทยตามเดิม และอีกเหตุผลหนึ่งที่ซ่อนไว้คือไม่อยากเป็นตัวขัดขวางความสุขของแม่กับคนรักใหม่

“อัลเลนล่ะ”

ภาคินถามถึงน้องชายต่างพ่อ หลังจากที่แม่แต่งงานใหม่และย้ายไปอยู่ที่ออสเตรเลียได้ไม่นานก็ตั้งครรภ์ ตอนนี้น้องชายของเธออายุประมาณสี่ขวบ

“นี่ ๆ” พรฟ้าหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมายื่นให้อีกคนดู บนหน้าจอเป็นรูปเด็กชายผู้มีเรือนผมและดวงตาเป็นสีน้ำตาลอ่อน ข้างบนใส่เสื้อยืดสีขาว ท่อนล่างสวมกางเกงลายช้างที่เธอซื้อไปฝาก “นี่ไง น่ารักมาก”

ถึงลึก ๆ พรฟ้าจะรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนอก แต่เธอก็ไม่ได้มีความเกลียดชังหรือริษยาน้องชายต่างพ่อแต่อย่างใด ออกไปทางเอ็นดูเด็กน้อยเสียมากกว่า

“แป๊บ ๆ โตขนาดนี้แล้ว” ภาคินอยู่กับหญิงสาวในทุกช่วงเหตุการณ์ของชีวิต จึงรับรู้แทบทุกความเป็นไปของคนรอบตัวเธอ

“ใส่กางเกงช้างด้วย น่ารักอะ” ชายหนุ่มหัวเราะด้วยความเอ็นดูเด็กน้อยในรูป

“ว่าแต่ฉันไม่อยู่ตั้งเดือนกว่า ทำไมห้องมันดูสะอาดผิดปกติ” พรฟ้าเอามือลูบเคาน์เตอร์ที่ครัว เท้ารูดกับพื้นเพื่อเช็กความสากระคายของฝุ่นไปด้วย ทว่าพื้นผิวทั้งหมดกลับลื่นปื๊ดสะอาดเอี่ยมอ่อง

“อ๋อ ก็เห็นเธอจะกลับมา เมื่อวานซืนเลยจ้างแม่บ้านมาทำความสะอาด” ภาคินยักไหล่ เขามองว่าอีกฝ่ายเดินทางมาเหนื่อย ๆ จะได้ไม่ต้องลงมือทำเอง เงินมีก็ใช้มันแก้ปัญหาไป

“ไปอาบน้ำดิ จะได้นอนพัก ตอนเย็นได้ไปกินข้าวกัน” ชายหนุ่มไล่พรฟ้าพลางบุ้ยหน้าไปยังห้องน้ำ

“จ้ะพ่อ” พรฟ้าตอบคำเชิงกวนประสาท มีเพื่อนบางทีก็เหมือนมีพ่อแต่เธอก็ไม่ได้รำคาญความเอาใจใส่ของเพื่อนคนนี้

เมื่อเห็นคนตัวเล็กกว่าเดินเข้าห้องนอนใหญ่ไป เขาก็ทิ้งตัวนอนบนโซฟาที่ห้องนั่งเล่น หญิงสาวไปอยู่กับแม่ที่ออสเตรเลียนานตั้งเดือนกว่า แค่เห็นเธอกลับมาอยู่ในสายตาก็รู้สึกสบายใจขึ้นแล้ว