4 มึนเมา

“ก็บอกแล้วว่าน้องมันไม่เคย! แกก็ยังคะยั้นคะยอให้เธอดื่ม” อนาเรย์บ่นใส่พีระดลเสียงเครียด ขณะมองร่างบางที่แทบจะยืนไม่อยู่

“เมาแล้วน่า…” พีระดลลากเสียงยาว ยกยิ้มขำ “ชะมัด”

“น่าอะไรของมึง ไอ้แม็กซ์! พูดดีๆ”

“เมาแล้วน่าเอาชะมัด”

“ไอ้ห่าแม็กซ์!”

“อืมม… กูล้อเล่น”

“ล้อเล่นบ้าอะไรของมึง! ดูน้องก่อนเถอะ เดินแทบไม่ได้แล้ว” อนาเรย์กัดฟัน พยายามประคองร่างบางที่ซบอยู่กับตัวเอง

พีระดลหัวเราะเบาๆ แต่ก็ยอมเข้ามาช่วยพยุง “เอาน่า ก็แค่ลองดื่มเอง ใครจะไปรู้วะว่าจะคออ่อนขนาดนี้”

“มึงไงที่คะยั้นคะยอ!” อนาเรย์ถลึงตาใส่ ก่อนจะเหลือบมองคนในอ้อมแขนที่เงยหน้าขึ้นมาพึมพำเสียงอ้อแอ้

“พี่เรย์… หนูมึนหัว”

“อืม” เขาพ่นลมหายใจ แต่ก็ลดน้ำเสียงลงให้อ่อนลงกว่าที่พูดกับพีระดล

พีระดลหัวเราะพลางตบบ่าเพื่อน “งั้นพาน้องไปนอนเถอะ เดี๋ยวกูช่วย”

อนาเรย์พยักหน้า จำใจต้องปล่อยให้พีระดลช่วยพยุงอีกข้าง พวกเขาพาเธอเดินออกจากโซนห้องนั่งเล่นในคฤหาสน์ ขึ้นบันไดไปยังห้องพัก

“น้องนี่ตัวเบากว่าที่คิดว่ะ” พีระดลเอ่ยแซว

“มึงหุบปากแล้วช่วยพยุงดีๆ เถอะ เดี๋ยวหัวน้องโขกกำแพง”

“เออๆ”

เมื่อมาถึงหน้าห้อง อนาเรย์เปิดประตูออก พีระดลช่วยพาเธอไปวางบนเตียง ก่อนจะยืนเท้าสะเอวมอง

“เดี๋ยวกูไปเอาน้ำมาให้” พีระดลพูดก่อนเดินออกไป

อนาเรย์มองร่างบางที่นอนขดตัวอยู่บนเตียง ถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นคลุมให้

แต่แล้วลิลินกลับดึงมืออนาเรย์มาหาตัวเองจนสุดแรง

อึ่กกก!!

อกแกร่งถูกบดเบียดกับอกฟูนุ่มนิ่ม ทำเอาชายหนุ่มหายใจแทบไม่ออก ไม่ใช่เพราะแรงปะทะหรืออย่างใด แต่ความพลุ่งพล่านในกายดันสูบฉีด คนกึ่มเมาต่างรู้สึกตะขิดตะขวงในใจ เพราะตอนนี้เจ้าเป้าข้างล่างมันดันแข็งขึงขึ้นมาเสียดื้อๆ

“ร้อน …”

“ก็เล่นกอดพี่ไว้แบบนี้ก็ร้อนสิ”

“อื้อ …”

“งอแงอะไรอีกห๊ะตัวแสบ”

“ลิน …” อะ อึก!! สะอึกเสร็จก็เอ่ยต่ออีกว่า “ลินอยากเป็นของพี่เรย์ …”

“ลิน!!” อนาเรย์มีสีหน้าตกใจ

ทว่า … ลิลินกลับโน้มคอเขาเข้ามาจูบ ทันทีที่สัมผัสชายหนุ่มถึงกับควบคุมตัวเองไม่ได้ เพราะนี่มันเป็นจูบแรกที่เขาจูบผู้หญิง เมื่อปากอุ่นร้อนต่างประกบชิดสนิท เขาก็จ้วงตวัดปลายลิ้นเข้าแทรกดูดดึงเอาลิ้นเล็กอย่างคนหื่นกระหาย เขาจูบหญิงสาวสักพักจึงผละริมฝีปากออก เพราะเหมือนอีกคนจะสิ้นใจ

“พี่ก็หยุดไม่ได้แล้วลิน หนูปลุกปั่นพี่ขนาดนี้ รู้ใช่มั้ยว่าต้องเจอกับอะไร”

“อื๊อ ….”

หญิงสาวเอาแต่หลับตาปี๋และทำหน้าหงึกหงัก

“เดี๋ยวเรามาทำข้อตกลงกันก่อน”

“ข้อตกลงอะไรคะ?”

“มีความสุขทางกายได้ และลินจะเป็นของใครก็ได้ เราจะไม่มาหึงหวงกัน โอเคมั้ย? ”

หญิงสาวที่ทำท่าทางอึ้งอยู่ชั่วครู่ กลับตอบตกลงอย่างไม่คิดอะไร เพราะว่าในใจของเธอ มีพี่ชายมาตั้งนานแล้ว ดังนั้นลิลินจึงตอบเขาไปโดยการพยักหน้า

และแล้ว

..

..

ก๊อกๆ

“ใครวะมาขัดจังหวะ!!” อนาเรย์ครุ่นคิด ก่อนที่ทุกคนจะดีดตัวผึงลุกนั่ง และทำเหมือนไม่มีอะไร

“ทำไมหน้าแกบูดอย่างนั้นล่ะแม็กซ์? ”

“เปล่า!!”

“ก็เห็นๆ อยู่ว่าหน้าบึ้ง “

“ ฉันเอาน้ำอุ่นกับผ้าเช็ดตัวมาให้ นี่น้องส่างเมาแล้วหรอวะ?”

“ นั่งก้มหน้าหลับตาซะขนาดนี้ คงส่างอยู่หรอก ”

“ งั้นเดี๋ยวกูเช็ดตัวให้น้องเอง คนนี้กูจีบ ”

“ อ้าวไอ้แม็กซ์!! มึงต้องให้กูพูดอีกครั้งมั้ยวะว่านี่คือผู้หญิงของกู ”

“ มึงก็อย่าเอาเรื่องตอนเด็กมาบวกด้วยดิวะ รู้จักแค่ตอนเด็กไม่นับเว้ย ”

คนเมาที่เอาแต่นิ่งฟังก็เริ่มอดทนไม่อยู่

“ พี่ๆ อย่าทะเลาะกันได้มั้ยคะ ก็จีบหนูมันทั้งสองคนเนี่ยแหละ ” อะ อึก “ เดี๋ยวหนูเป็นคนจัดการเอง …. แต่ว่าตอนนี้หนูหิวน้ำมากเลยค่ะ ”

“ นั่นไง ไอ้แม็กซ์ก็ถือน้ำมาพอดี พอดีฉันก็หิว ”

“ เฮ้ย!! ไอ้เรย์ มึงอย่าดื่ม! ”

แต่ไม่ทันแล้ว อนาเรย์ต่างยกแก้วกระดกไปครึ่งแก้ว

“ พี่เรย์เหลือไว้ให้หนูด้วย ”

จากนั้นลิลินก็ยกแก้วน้ำที่ยังเหลืออยู่อีกครึ่งจากมือของอนาเรย์ขึ้นมาดื่ม

อึก …

อึก …

อึก …

“ อ๊า …. ชื่นใจ ”

‘ฉิบหายละไงกู’

ตอนนี้พีระดลต่างมีสีหน้าไม่ถูก ก็เขาเล่นกะจะให้หญิงสาวดื่มเพียงคนเดียว และก่อนหน้านั้นตัวเองก็จัดการเรื่องบางอย่างไว้รออยู่แล้ว แต่นี่มันอะไร ผิดแผนไปซะหมด

….

ห้านาทีผ่านไป

….

“ไอ้แม็กซ์!!” อนาเรย์สบถเพราะเริ่มรู้แล้วว่าพีระดลใส่อะไรลงไปในแก้ว แต่แล้วทั้งคู่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อหญิงสาวเพียงคนเดียวในห้องเริ่มดึงทึ้งถอดเสื้อผ้าตัวเองออก

“ร้อนจัง … อื้มม …”

เสียงของเธอแหบพร่าเซ็กซี่ชะมัด

“มึงออกไปเลยไอ้แม็กซ์”

“มึงไม่ไปกูก็ไม่ไป”

“เลิกทะเลาะกันได้แล้วค่ะ พี่เรย์ … พี่แม็กซ์ … ลินร้อนจังเลยค่ะ มันวูบวาบไปทั้งตัว รู้สึกยังไงก็ไม่รู้”

ก็แหงล่ะ โดนยาอย่างเข้ม … อนาเรย์ครุ่นคิด แต่แล้วตัวเองกลับมีความอยากไม่ต่างกัน ตรงเป้าด้านล่างของเขาเริ่มปริตึงขึ้นมาอีกครั้ง ทำเอาพีระดลถึงกับแอบกลุ้มใจอยู่หน่อยๆ แต่แล้วอาการที่ว่าของพีระดลก็เกิดขึ้นมาไม่ต่างจากสองคนเมื่อครู่ เป้ากางเกงเขาเริ่มตุง เริ่มปวด

“พี่เรย์ … พี่แม็กซ์ …. ลินเป็นอะไรก็ไม่รู้”

หญิงสาวพึมพำราวกับคนไม่มีสติ