5 อดใจไม่ไหว nc

มือเล็กขาวจัดยังกํากองเสื้อเอาไว้แน่น ภัคพงศ์จึงยอมละมือออกยัยน้องของเขาแดงเถือกไปทั้งตัว สาวน้อยกําลังอายถึงขีดสุด เพราะมือสั่น ๆ ที่จับเสื้อตัวเองอยู่ใต้คางนั่น ทำไว้แค่จับเฉย ๆ สมองน้อย ๆ ยังไม่ได้ประมวลผลว่าควรดึงชายเสื้อลง

ร่างขาว ๆ เลยเหมือนนอนเปิดเสื้อเผยทรวงอกอวบอิ่มเกินเนื้อเกินตัวราวกับถูกเชื้อเชิญ...ผิวขาวจัดต้องแสงไฟสลัวจากนอกห้อง ตัดกับเครื่องนอนสีชมพูของเธอ สวยจนภัคพงศ์ต้องยืดตัวขึ้นมอง...เก็บภาพไว้

ร่างสูงม้วนชายเสื้อตัวเองแล้วดึงออกทางศีรษะ เห็นตากลมโตหลุบมองตํ่าหลบสายตาหิวกระหายของเขา มือน้อยของเธอยื่นมาแตะริมฝีปากเขาอย่างเผลอไผล เขาดึงมือข้างนั้นขึ้นมากดจูบ

ชายหนุ่มพลิกมือน้อยขึ้นมาลากลิ้นไล้เต็มฝ่ามือ ยิ่งเห็นร่างน้อยผิวแดงจัดเพิ่มขึ้นอีกระดับ

ไฟพิศวาสให้พัดรุนแรง จนชายหนุ่มยื้อเสื้อตัวโคร่งของเธอออกจากศีรษะอีกครั้ง คราวนี้สาวน้อยยอมแต่โดยดี ท่าทีตอบสนองอ่อนโยนยิ่งทําให้เขาหายใจผิดจังหวะ

เขาพยายามช้าแล้ว...พยายามทะนุถนอมเธออย่างที่สุดแล้ว แค่กดมือเค้นคลึงลงอกอิ่ม เนื้อนิ่มหอมกรุ่นก็ล้นมือเขา พอผละออกผิวขาวจัดก็กลายเป็นรอยมือแดงกํ่า

‘ให้ตายเถอะไหม...บอบบางขนาดนี้ พี่จะยั้งมือยังไง...ไหว’

ภัคพงศ์กดจูบริมฝีปากอิ่มเต็มอย่างอดใจไม่ไหว ความปรารถนาต่อร่างน้อยเร่าร้อนรุนแรงจนหวาดกลัวเธอจะเจ็บตัว

มือเล็กยกมาคล้องท้ายทอยเขาไว้แน่น ริมฝีปากจิ้มลิ้มยกขึ้นมาแตะริมฝีปากเขาเองอย่างกล้าๆ กลัวๆ เขาสูดลมหายใจเข้าปอด แล้วปล่อยเสียงเหมือนคําราม ก่อนจะรวบกลืนกินริมฝีปากของเธอ รุกไล่ทั่วโพรงปากแย่งชิงลมหายใจของเธอ

ภัคพงศ์กวาดไล้ไรฟันก่อนจะงับเอาริมฝีปากล่างคล้ายจะกัด

ปรานไหมน้ำตาคลอเพราะหายใจไม่ได้ เสียงสะอื้นเพราะสําลักจูบจากคนตัวโต ดูเหมือนจะยิ่งปลุกปีศาจร้ายในตัวภัคพงศ์ให้ลุกขึ้นมาสะบัดปีกเริงร่า

ชายหนุ่มกดจูบลงอีกครัง ดูดดึงจนสาวน้อยเจ็บแปลบ มือร้อนป่ายปะไปทั่วเนื้อตัวเธอ หน้าอกก็รู้สึกได้ บั้นท้ายก็ถูกมืออุ่นร้อนบีบจับ หลังเนียนก็ลูบไล้

เขาปลดตะขอชุดชั้นในแล้วขว้างออกไปอย่างไม่ไยดีแม้กระทั่งต้นขาด้านในก็ถูกลูบไล้จนขนลุกไปทั้งตัว เขามีกี่มือกันแน่!! หน้ากลมน้ำตาคลอ...เสียงหวานพรํ่าร้องแค่

“พี่ภัคขา...พี่ภัคขา...”

เสียงครางสะอื้นยิ่งทําให้อารมณ์ใคร่ยิ่งพลุ่งพล่าน เมื่อเห็นคนใต้ร่างน้ำตาหยดพรํ่าเรียกแต่ชื่อของเขา

ปรานไหมแขนสั่น ขาสั่น หรือเพราะสาวน้อยกลัวจะต้องตกเป็นของเขาหรือเปล่า มือน้อยเอาแต่เกาะเกี่ยวต้นแขนเขาไว้อย่างไม่รู้จะวางที่ไหน

ต้นแขนที่เธอชอบตีเอานั่นแหละ หากแต่ตอนนี้มือน้อยจิกเกร็งแทบจะได้เลือด ดีว่าคนตัวขาวเล็บสั้น ไม่งั้นคงได้เคล้าเลือดไปนานแล้ว

“พี่ขอนะครับ...คนดี” เสียงทุ้มครางออดอ้อน ตอนที่แกะรูดกางเกงขาสั้นเธอออกไปได้ พอเขาเกี่ยวชั้นในตัวน้อยออกไปพ้นตัว

ร่างเล็กก็พลิกหันข้างงอตัวหลบเขา แต่กลับเปิดทางให้ปากร้อนได้ไล่จูบทั่วสีข้าง ไต่ตามลาดหลัง กัดกินชิมเนื้อหวานอย่างหิวกระหาย ร่างน้อยรวบกอดแขนเขาไว้ข้างหนึ่ง ตากลมโตหรี่เชิญชวนเพราะโดนอาบด้วยไฟเสน่หา

“แตะพี่บ้างสิไหม.. ไม่อยากกอดพี่บ้างเหรอ..” เขาคลอเคลียถามอยู่ข้างหู และพลางดูดรวบใบหูน้อยจนเสียงหวานครางแหลม

ร่างเล็กอ่อนปวกเปียกเมื่อเขายกมือน้อยนําพาไปแตะตามร่างกายแข็งแกร่งเมื่อได้ยินเสียงทุ้มครางพึงพอใจ ปรานไหมจึงทําใจกล้าพลิกร่างมาคล้องคอเขาไว้ แตะจูบที่มุมปากหยักแล้ววางมือลงลูบไล้ชายโครงคนตัวโต

เสียงทุ้มครางในลําคอ เธอตีความเอาเองว่าเขาพอใจ ภัคพงศ์กดจูบเธอหนักขึ้นแรงขึ้นชายหนุ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ โหนกแก้มสูงสีแทนของภัคพงศ์ขึ้นสีเรื่อ และไล้ลามออกสีไปทั้งตัว สีหน้าคมที่ทําเหมือนเจ็บปวดในอะไรสักอย่างดูเชื้อเชิญจนแทบลืมหายใจ ปรานไหมมองใบหน้าหล่อเหลานั่นเพลิน จนรู้สึกถึงมือร้อนที่ดึงมือน้อยของเธอไปกอบกุมแท่งเอ็นอันร้อนฉ่านั่น!!

ร่างเล็กสะดุ้งเฮือก แทบจะกรี๊ด มือเธอแทบจะกํารวบไม่หมด ตายแน่ ๆ ตาย ๆ อาจจะต้องเลือดไหลไม่หยุดต้องแอดมิทเข้าโรงพยาบาลใช้ชีวิตอยู่กับคีมปากเป็ด...แง!!...ความใจกล้าหล่นร่วงกราวรูด!!

ร่างเล็กกระถดถอย เพิ่งสํานึกได้ว่าสองร่างที่นอนแนบชิดกันต่างคนต่างไม่มีอะไรบนตัวสักชิ้น

“พี่ภัค...พี่ภัคขา ไหมขอเลื่อนได้ไหมคะ เก็บไว้วันพรุ่งนี้”เสียงหวานกระซิบขออุบอิบทำให้ภัคพงศ์ชะงัก...เงยหน้าจากอกมามองหน้าเธอได้เสียที

เด็กใจกล้าตอนนี้น้ำตาปริ่มเต็มขอบตา พยายามหลบสายตาไม่มองเนื้อตัวเขาแล้ว และเลิกแตะเนื้อต้องตัวเขาด้วย เธอกุมมือไว้บนอกขอร้องด้วยอาการสั่นเท่า ‘น่ารักชะมัด!’

‘ไม่เป็นไรหรอก...แค่มือไหมเล็กไปหน่อย..เลยปิดอกอิ่มไว้ไม่มิด.’

ภัคพงศ์กลั้นยิ้ม กระซิบคลอเคลียหลอกล่ออย่างนึกสนุก

ร่างสูงตามมาคร่อมกักตัวเธอไว้ กดจูบร้อนไล่ตามซอกคอ จนมาถึงเนื้อนิ่มดูดดึงจนคนตัวเล็กหลงลืมตัวอีกครั้ง

“พี่จะเบาที่สุดนะครับ ขอพี่นะ พี่จะช้าที่สุด เบาที่สุดนะครับ..” ถ้อยคําปีศาจล่อลวงร่างอิ่ม นวดเฟ้นต้นขาน้อยลูบไล้จนสาวน้อยเผลอไผลเปิดทาง