Chapter2

“กล้าดียังไง มาแย่งแฟนฉัน!!”

หญิงสาวตะโกนก้อง

“เดี๋ยวไอ มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะ”

ตอนนี้เธอไม่ได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น ความโกรธทำให้เธอหูดับไปชั่วขณะ เร็วกว่าความคิดไอรีนเดินเข้าไปกระชากกผมอิงฟ้าฟาดฝ่ามือลงบนหน้าเธอซ้ำไปซ้ำมาราวกับคนสติหลุด

แชะ! แชะ! แชะ!

นอกจากเสียงฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้างามๆ นั้นแล้ว เธอก็ไม่คิดว่าจะได้ยินเสียงอื่นที่ช่วยดึงสติเธอกลับมา มือง้างค้างอยู่กลางอากาศ เธอค่อยๆ หันไปมองทางต้นเสียงที่ชวนเอาเสียวสันหลังวาบ แสงแฟลชสาดใส่หน้าเธอรัวๆ จนทำเอามึนงงไปหมด…

นักข่าวมาได้ยังไง…

“นี่เธอเรียกนักข่าวเหรอไอ!”

ริวถามด้วยความแตกตื่นเมื่อแสงแฟลชยังคงสาดใส่หน้าพวกเขาสักพักก่อนที่จะตั้งตัวได้นักข่าวคนนั้นก็รีบวิ่งจากไปเลย และด้วยความโกรธไอรีนจึงตอบกลับไปอวดดี

“ถ้าใช่แล้วจะทำไม ก็สมควรแล้วนี่!”

เธอตวาดตั้งใจจะกลับมาตบอิงฟ้าต่อแต่โดนริวลากตัวออกมาซะก่อน

“เธอรู้ตัวมั้ยว่าทำอะไรลงไป”

“รู้สิ ก็ตบนังหน้าด้านที่แย่งแฟนคนอื่นไง”

“ก็บอกว่ามันไม่ใช่อย่างที่เธอคิดไง!” นี่ถือเป็นครั้งแรกเลยที่ริวตะคอกใส่เธอตั้งแต่คบกันมา ยิ่งทำให้ไอรีนทวีคูณความโกรธมากขึ้นไปอีก

“นี่นายตะคอกใส่ฉันเหรอ! เพราะนังอิงฟ้านายถึงขั้นตะคอกใส่ฉันเลยเหรอ!”

ริวยกมือขึ้นเสยมอย่างหงุดหงิด เขาไม่รู้จะทำยังไงกับไอรีนแล้ว ไม่รู้เลยจริงๆ

“ฉันแค่มาคุยธุรกิจกับเธอ! จำไม่ได้หรือไงที่ฉันบอกว่ามีดีลใหญ่ต้องจัดการ”

ไอรีนชะงักแต่ก็ยังดื้อหัวชนฝา

“คิดว่าฉันโง่เหรอ ใครเขามาดีลงานกันที่โรงแรมบ้างฮะ มาดีลอย่างอื่นกันมากกว่า”

“โว้ย ไอนี่เธอชักจะพูดไม่รู้เรื่องแล้วนะ ก็บอกว่ามาทำงานไง เชื่อใจกันบ้างสิ!”

“แล้วนายเคยทำให้ฉันเชื่อมั้ยล่ะ”

“เออ! ฉันผิดเอง พอใจยัง!”

ริวตะคอกกลับไปอย่างเหลืออดก่อนจะหันหลังเดินหนีทันทีเพราะยิ่งคุยยิ่งแย่

“ริวกลับมานะ! นี่นายกล้าเดินหนีฉันเหรอ ริว!”

แต่ไม่ว่าไอรีนจะตะโกนเรียกแฟนหนุ่มดังแค่ไหน เขาก็ไม่ยอมหันกลับมา เธอยืนมองแผ่นหลังี่เดินห่างออกไปเรื่อยๆ พลางกำหมัดแน่น น้ำตาเอ่อคลอเบ้า เพราะผู้หญิงคนนั้นคนเดียวที่ทำให้ริวกล้าทำตัวแย่ๆ ใส่เธอ คงจะหลงมันมากสินะ

ถึงจะไม่รู้ว่าใครเป็นคนเรียกนักข่าวมาแต่ก็ขอบใจมากๆ ที่ช่วยประจานนังหน้าด้านอิงฟ้า ถึงจะเป็นลูกสาวเพื่อนสนิทแม่ แต่ถ้ามาคิดแย่งผัวชาวบ้านก็สมควรโดนแล้วล่ะ

‘นี่ไม่ใช่การร่วมหุ้นทางธุรกิจธรรมดาแล้ว แต่คือการควบรวมกิจการผูกขาดภายในประเทศของสองตระกูลใหญ่แถมยังอาจหมายถึงการเป็นทองแผ่นเดียวกัน ทั้งที่ต่างคนต่างมีคู่หมั้นอยู่แล้ว หรือนี่คือการหักหลังอีกสองตระกูล?’

หน้าจอทีวีดับลงด้วยมือของวิชัยหัวเรือใหญ่ของบริษัท SHK เมื่อเดินเข้ามาในห้องนอนแล้วเห็นลูกสาวเอาแต่ดูข่าวความผิดพลาดของตัวเอง ทั้งที่มันไม่ใช่แบบนั้นเลย ความผิดทั้งหมดเกิดจากไอรีนลูกสาวฝั่งนั้นต่างหากที่บูมบ่ามเข้ามาตบลูกสาวเขาแถมยังเรียกนักข่าวมาประจานกันอีก สถานการณ์มันถึงเลวร้ายขนาดนี้

“พ่อคะ อิงขอโทษ…” หญิงสาวเงยหน้าขึ้นมองพ่อตนทั้งน้ำตาพลางเอ่ยขอโทษเสียงสั่น นี่มันไม่ใช่ครั้งแรกแต่เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้เขาไม่ได้นับเพราะไม่ได้ถือโทษโกรธลูกสาวเลย

วิชัยเดินเข้าไปกอดลูกสาวแล้วลูบหัวเพื่อปลอบโยน

“เลิกขอโทษได้แล้วอิง พ่อบอกแล้วไงว่าไม่ใช่ความผิดลูก”

ยิ่งพ่อพูดแบบนั้นเธอยิ่งโทษตัวเองเพราะเธอต้นเหตุที่ทำให้ดีลใหญ่นั้นล่มไม่เป็นท่าแถมยังถูกเข้าใจผิดกลายเป็นเรื่องใหญ่โต

“คุณน้าว่ายังไงบ้างคะ” เธอถามถึงแม่ของคู่หมั้นที่อาจเข้าใจเธอผิดอีกคน

“เธอเข้าใจดี ไม่ต้องกังวลนะ ถือว่าเป็นช่วงพัก ไม่ต้องดูทีวีหรืออ่านคอมเม้นต์อะไรทั้งนั้น”

“แล้วนักข่าวหน้าบ้านล่ะคะ”

“พ่อไล่ตะเพิดไปล่ะ เดี๋ยวจะยื่นฟ้องให้หมดคอยดู”

“แล้วเรื่องดีลกับBDFล่ะคะ” วิชัยถอนหายใจถึงจะรู้สึกเสียดายแต่ก็ต้องยอมล้มเลิกดีลเพื่อรักษาชื่อเสียงของลูกสาว

“คงต้องยกเลิกไปก่อน”

“อิงขอโทษ…”

“ถ้าขอโทษอีกพ่อจะโกรธแล้วนะ พักผ่อนซะ”

วิชัยปล่อยให้ลูกสาวพักผ่อนอยู่ในห้องส่วนตัวเองลงมาข้างล่างแต่กับเจอตัวต้นเหตุของเรื่องราวนี้นั่งหน้าสลอนอยู่กับภรรยาของเขา

“ใครใช้ให้พวกเธอสองแม่ลูกมาที่นี่”

วิชัยตวาดใส่พวกเธอทันทีเมื่อเห็นลินลดากับไอรีน ผู้ที่ทำลายชื่อเสียงสองสิ่งที่เขารักที่สุดนั่นคือบริษัทและลูกสาวเพียงคนเดียวจนย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี

“คุณคะ..” เกวลินปรามสามี

“สร้างความชิบหายให้ครอบครัวฉันขนาดนี้ยังจะกล้ามาที่นี่อีกเหรอ” วิชัยตะคอกกร้าวเล่นเอาไอรีนนั่งก้มหน้ากำชายกระโปรงแน่นด้วยความเกรงกลัว เพราะน้ำเสียงนั้นดุดันสัมผัสได้ถึงความมีอำนาจและโกรธเกรี้ยว

“ลินต้องขอโทษแทนลูกสาวด้วยนะคะ พี่วิชัย”

“เหอะ ทีหลังก็หัดสั่งสอนลูกสาวของตัวเองซะบ้างนะ ผู้ดีเขาไม่เที่ยวไปจิกหัวคนเขาไปทั่วหรอกนะ แต่ที่ร้ายที่สุดคือการประจานคนอื่นต่อหน้าสาธารณชน”

“ประจาน หมายความว่าไงคะ” ลินลดาถามอย่างงุนงง ส่วนไอรีนก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยอารมณ์เดียวกัน

“ก็ลูกสาวเธอจ้างนักข่าวมาทำข่าวเพื่อประจานลูกสาวฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะข่าวบ้าๆ นี้ อิงฟ้าก็คงไม่โดนทัวร์ลงขนาดนี้หรอก ทั้งที่มันไม่มีอะไรเลย”

ไอรีนรวบรวมความกล้าสวนกลับทันทีเพื่อแก้ความเข้าใจผิด

“ไม่ใช่นะคะคุณลุง ไอไม่ได้เป็นคนเรียกนักข่าวมา”

“อย่ามาโกหก! ถ้าไม่ใช่เธอแล้วจะเป็นใคร ครั้งที่แล้วก็ทำเอาแอร์โฮสเตสดับเพราะเธออัพโหลดคลิปลงติ๊กต่อกจนทัวร์ลงเขา”

“อันนั้นไอทำจริง แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ไอนะคะ ไม่ใช่จริงๆ”

น้ำเสียงนั้นอ่อนลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเว้าวอน ก็เธอไม่ได้ทำจริงๆ นี่นา แล้วโรงแรมนั้นก็เป็นไพรเวตด้วยใครจะพานักข่าวเข้าไปได้ล่ะ

“ไม่ต้องมาแก้ตัว! เธอทำลายชื่อเสียงลูกสาวฉัน ทำให้บริษัทฉันเสียหาย ฉันไม่ได้ร่วมหุ้นก็เพราะเธอ เธอนึกไม่ออกหรอกว่ามันเป็นมูลค่าเท่าไหร่ที่ฉันต้องสูญเสียไป ไหนจะหุ้นที่ตกอีก เพราะความสิ้นคิดของเธอคนเดียว” วิชัยตะคอกอย่างเกรี้ยวกราด ทำเอาไอรีนพูดอะไรไม่ออก ภายในห้องรับแขกจึงถูกปกคลุมด้วยความเงียบงัน