Chapter 1

CHAPTER 1

วิวยามค่ำคืนที่ถูกทอดมองจากตึกสูง เงาสะท้อนของหญิงสาวที่กำลังเหยียดยิ้มมุมปากล่ะสายตาจากวิวมามองคลิปบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือแทน มันเป็นคลิปที่เพื่อนเธอเป็นคนถ่ายเอาไว้ ส่วนเธอเป็นคนโพสต์ลงแอพดำ แม้จะมีตัวเธออยู่ในคลิปด้วยแต่เธอไม่ใช่ตัวเอกหรอก

‘เงยหน้าขึ้นมองกล้องสิดาด้า ไม่ใช่คนเขาจะเห็นได้ไงล่ะว่านังแพศยาที่มายุ่งกับแฟนคนอื่นหน้าตาเป็นยังไง’ เสียงไอรีนในคลิปพร้อมกับจิกหัวแอร์โฮสแตสสาวให้เชิดหน้าขึ้นมองกล้อง ใบหน้าสาวของเธอคนนั้นมีหน้าแดงเป็นริ้วตรงแก้มแถมมีเลือดติดมุมปากด้วย

นี่มันยังน้อยเกินไปด้วยซ้ำสำหรับคนที่เข้ามายุ่งกับแฟนเธอ

ในขณะที่ไอรีนกำลังชื่นชมผลงานของตัวเองก็มีสัมผัสอบอุ่นเข้ามากอดเธอจากด้านหลัง ไอรีนเงยหน้าขึ้นมองบนกระจกสะท้อนเงาของแฟนหนุ่มตัวต้นเหตุ

“เธอไม่น่าทำแรงขนาดนี้เลย เดี๋ยวคนอื่นก็มองว่าเธอเป็นคนใจร้ายหรอก”

ไอรีนชักสีหน้าหันหลังกลับไปมองหน้าริวอย่างไม่พอใจ

“แล้วใครล่ะที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้”

“โธ่ ผมก็ผู้ชายนะไอ มีผู้หญิงมายั่วขนาดนั้นใครจะอดใจไหว”

“ริว!”

“โอเคๆ จะไม่มีครั้งหน้าแล้วคร้าบ”

“ก็เห็นพูดแบบนี้ทุกที”

ไอรีนผลักอกริวออกแล้วเดินมายังโต๊ะที่มีอาหารวางเรียงอยู่หลากหลายจนเต็มโต๊ะ เธอตั้งใจจะเลื่อนเก้าอี้เพื่อนั่งแต่คนทำผิดเลื่อนให้เธอซะก่อนเพื่อเอาใจ

“ไม่ขอบคุณนะ”

“แค่ยกโทษให้ก็พอ”

“ขอมากไปหรือเปล่า”

ริวนั่งลงฝั่งตรงข้ามแล้วทั้งสองคนก็เริ่มทานมื้อเย็นด้วยขณะที่ฝ่ายชายตักของโปรดใส่จานให้แฟนสาวอย่างเอาอกเอาใจ

“ว่าแต่ทำไมช่วงนี้ติดต่อนายยากจัง นี่คงไม่ได้ออกนอกลู่นอกทางอีกใช่มั้ย”

“โธ่ ไอทำไมมองในแง่ร้ายจัง”

“สมควรมั้ยล่ะ”

“ช่วงนี้ผมยุ่งมากเลยเพราะต้องทำดีลใหญ่ให้สำเร็จ คุณก็รู้ว่าช่วงนี้ผมกำลังถูกพ่อเพ่งเล็ง นี่ถ้าคราวนี้ผมทำพลาดนะ พ่อต้องจ้างคนภายนอกมาบริหารแน่”

ไอรีนฟังไปทานไปแต่ไม่ค่อยเข้าหูหรอกเพราะเธอไม่ค่อยสนใจเรื่องบริหารบริษัทเท่าไหร่ ถึงตั้งใจฟังก็ไม่เข้าใจหรอก แม้บริษัทของพ่อริวจะเป็นหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทพ่อแม่เธอก็เถอะ เธอคิดแค่ว่าถ้าเราสองคนแต่งงานกันริวก็สามารถมาบริหารงานบริษัทของเธอก็ได้ ไม่เห็นต้องซีเรียสขนาดนั้นเลย

“ให้มันจริงเถอะ อย่าให้รู้ยังว่าแอบซุกผู้หญิงอื่นไว้อีกน่ะ”

“คร้าบๆ รอบนี้ไม่ใช่จริงๆ”

“หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้”

ไอรีนจิ๊ปากหลังจากที่พยายามติดต่อแฟนหนุ่มทว่าติดต่อไม่ได้อีกแล้ว เป็นแบบนี้มาหลายวันล่ะนะ ยุ่งจริงหรือมีผู้หญิงใหม่เนี่ย บอกตรงๆ เธอก็เหนื่อยที่ต้องตามไปจิกหัวผู้หญิงทุกคนที่เข้ามายุ่งกับริว ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่ายังไงเขาก็ให้เธอเป็นที่หนึ่ง และริวก็ไม่ใช่ผู้ชายธรรมดาทั่วไปทั้งหน้าตา ฐานะ สาวๆ พร้อมที่จะวิ่งเข้าหาเขาทุกเมื่อทั้งที่รู้ว่าเขามีแฟนเป็นตัวเป็นตน ช่างเป็นนังแพศยาที่ไม่ควรให้อภัยจริงๆ

“มีดาราถูกแอบถ่ายว่าเข้าโรงแรมกับักการเมืองหนุ่มอีกแล้วนะ”

เรียกพนักงานสาวที่กำลังช่วงไอรีนลองรองเท้าซุบซิบนินทากัน

“ว้าย โรงแรมนั้นน่ะเหรอ”

“ใช่ นี่เป็นครั้งที่สิบของเดือนแล้วมั้ง”

“เดี๋ยวนี้หาข่าวกันง่ายเลยเนอะ แค่ไปดักข่าวที่โรงแรมนั้นก็เจอคนแอบมาคั่วกันแล้ว”

“นี่ช่วยเงียบกันหน่อยได้มั้ย!”

ไอรีนตวาดเสียงดังลั่นร้าน

“แค่นี้ก็หัวเสียจะตายอยู่แล้ว ยังมานินทาเรื่องอะไรก็ไม่รู้ข้างๆ หูฉํน น่ารำคาญ!”

“ขอโทษค่ะ คุณไอรีน” หญิงสาวตวาดพลางยกมือขึ้นมากดโทรหาริวอีกครั้งและอีกครั้งแต่ก็ยังได้รับเสียงตอบกลับอัตโนมัติเสียงเดิมจนอกจะแตกตายอยู่แล้ว

ทว่าอยู่ๆ มือเธอก็เผลอไปสัมผัสโดนแจ้งเตือนไลน์ที่เด้งขึ้นมาของเพื่อน ตอนแรกเธอกะจะปิดทิ้งแต่มันกลับเป็นภาพของริวกำลังเดินเข้าโรงแรม แม้จะเดินห่างกันแต่ด้านหน้าเขาคืออิงฟ้า… แถมยังมีรูปต่อมาเป็นภาพที่ทั้งสองคนเข้าลิฟต์ตัวเดียวกันและเดินเข้าห้องพักห้องเดียวกันอีก ไอรีนกำสมาร์ทโฟนในมือแน่นจนมันแทบหักคามือ

ถึงเพื่อนจะไม่ได้ส่งโลเคชั่นมาให้แต่เธอก็รู้ได้ทันทีเลยล่ะว่ามันคือที่ไหนเพราะล็อบบี้โรงแรมนี้มักจะออกข่าวก็อปซิปบ่อยๆ เป็นโรงแรมไพรเวตที่พวกคนดังชอบแอบมาคั่วกันที่นี่อย่างที่พวกพนักงานพูดกันจริงๆ นั่นแหละ แถมเธอก็เคยไปที่นั้นมาหลายครั้งแล้วด้วยเพราะริวกับนังแพศยาทั้งหลายและครั้งนี้ก็คงเหมือนกัน

ไอรีนรีบหยิบกระเป๋าแล้วออกจากร้านรองเท้าทันทีเพื่อไปยังโรงแรมไพรเวตที่ว่า ไม่นานนักเธอก็มาถึงรีบ่างสามขุมขึ้นไปยังชั้นที่สามสิบสอง ในที่สุดเธอก็มาถึงหน้าห้องสวีตด้วยอารมณ์ที่พร้อมระเบิดทุกเมื่อ

ปึงๆ!!

เธอทุบประตูเสียงดังไม่สนเลยว่าจะรบกวนคนอื่นหรือเปล่า

แอ๊ด…

ทันทีที่ประตูเปิดออกเธอก็รีบผลักร่างสูงใหญ่ของริวออกทันทีเพื่อเข้ามาในห้อง เป้าหมายของเธอคือนังแพศยาอิงฟ้า!

“กล้าดียังไง มาแย่งแฟนฉัน!!”