ตอนที่ 6 ตอกย้ำความเป็นผัว (ฉากเรท)

EP 06

พูดจบเพลิงก็เหยียบคันเร่งมิด ปอเช่คันหรูมุ้งทะยานไปยังคอนโดส่วนตัวที่ตัวเองเคยซื้อไว้ แล้วตวัดอุ้มร่างเล็กขึ้นมาบนห้อง ชายหนุ่มทิ้งร่างเธอลงบนเตียงไร้ความปราณีใดๆจนเสื้อคลุมเปิดขึ้นถึงเอวขอดเผยให้เห็นช่วงล่างที่มีเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วสีดำลายลูกไม้ปกปิดไว้ เอิงเอยที่นอนร้องให้นํ้าตาเอ่อคลอเบ้าเธอหันหลังให้ร่างหนา..

เพลิงถอดเสื้อตัวเองออกแล้วโยนมันทิ้ง ปรากฏรอยแผลเป็นที่อกข้างซ้าย มือหนาเลื่อนมาปลดที่หัวเข็มขัดแล้วต่อที่กางเกงจนร่างกายเปลือยเปล่าไร้สิ่งปกปิดใดๆ

หมับ !

"โอ๊ย.." เพลิงกระชากคอเสื้อดึงร่างเล็กมาหาตัวเองที่ยืนอยู่ขอบเตียง เอิงเอยรีบผละใบหน้าออกแต่ก็โดนล็อคคอเอาไว้ เปลือกตาคู่สวยหลับแน่นเมื่อใบหน้าอยู่ห่างจากแก่นกายสีชมพูอ่อนขนาดใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยที่ถูกโอบล้อมด้วยเส้นเลือดอย่างหน้ากลัวอยู่ไม่ถึงคืบ..

"อึก...พะ..เพลิงนายจะทำบ้าอะไร" ดวงตาเปียกฉุ่มช้อนมองใบหน้าคมคายด้วยอาการนึกกลัว ภาพในอดีตแทรกเข้ามาในหัว..

"ตอกยํ้าความเป็นผัวไง..เรามาลํ้าลึกความหลังกันหน่อยมั้ย?"

"ฮึกก..ไม่นะเพลิง.." ใบหน้าหวานส่ายไปมาจนเรือนผมสยายทั่วแผ่นหลัง ก่อนที่คางมนจะถูกบีบขึ้นมาสบตา

"ผู้หญิงอย่างเธอ มันไม่ควรได้รับความปราณีจากใครหรอกเอย หยุดขอร้องฉัน เพราะมันไม่มีประโยช์น.."

"อื้อ!" เธอปิดเปลือกตาแน่นเมื่อโดนบังคับให้กลืนกินแก่นกายเข้าไปในโพรงปาก เรือนผมถูกเพลิงขยํ้าแล้วดันศรีษะเธอชักเข้าออกตามอำเภอใจ

แผล็บๆๆๆๆๆ!

"อ๊าาา!" ใบหน้าหล่อเหลาเชิดขึ้นด้วยอารมณ์เสียวซ่าน นํ้ากามเหนียวหนืดถูกผลิตออกมาผสมผสานในอุ้งปากคับแคบ ความยาวถลำลึกลงไปในลำคอจนใบหน้าหวานสำลักอยู่บ่อยครั้ง สีหน้าแดงกํ่าด้วยความรังเกียจ..

อ๊อกๆๆๆๆ!! นํ้าตาหยดแล้วหยดเล่าไหลทะลักไม่หยุด ความเจ็บจากแรงที่ถูกดึงตรงหนังศรีษะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆตามอารมณ์ดิบเถื่อนในร่างกาย สัมผัสนุ่มนิ่มจากโพรงปากเธอทำให้เอวสอบกระเด้งเอวสวนกลับจนศรีษะทุยสั่นคลอนตามแรงกระแทก มือไม้ไร้เรี่ยวแรง แผลที่หัวเริ่มแห้งเป็นสะเก็ดเลือดเนื่องจากความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบ..

"....ต่อไปนี้อย่าทำตัวเหมือนตัวเองบริสุทธิ์ที่ร่านไปวันๆ อย่าให้ฉันต้องยํ้าเป็นครั้งที่สอง"

"...อัก!" เอิงเอยพยายามต่อต้าน แต่ดูเหมือนว่ายิ่งเธอต่อต้าน เพลิงก็ยิ่งทารุณเธอมากกว่าเดิมเอวสอบออกแรงเน้นๆส่งผลให้นํ้ากามไหลทะลักออกมาจากโพรงปากเปื้อนตามคางมนลงมาถึงลำคอ มือหนาอีกข้างบีบหน้าอกอวบแล้วหยิกยอดอกเธอเล่นจนร่างบางกระตุกเร้าๆ...

พั้บๆๆๆๆๆๆ!!

"อื้มส์.."

พรวดดด!

เสียงแหบพร่าครางออกมาอย่างเหลืออด ร่างกายเกร็งกระตุกปล่อยนํ้าสีขาวขุ่นเข้าที่อุ้งปากเล็ก เพลิงค่อยๆผละแก่นกายออก สายตามองใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยคราบนํ้ากาม เธอหอบหายใจใบหน้าแนบอยู่ระหว่างขา

"ถ้าเธอคายมันออกมาแม้แต่หยดเดียว ฉันก็จะอัดเข้าปากเธออีกครั้ง.." เอิงเอยที่กำลังจะคายนํ้าสีขาวขุ่นออกมา เธอจำใจกลืนลงคอจนเกลี้ยง ไม่มีแรงแม้แต่จะเถียง..

"..พอใจนายรึยัง หรือต้องการมากกว่านี้อีก"

"ยัง ยังไม่ได้ครึ่งเศษเสี้ยวของความพอใจฉันเลย.."

"ฮึก..."

"หยุดบีบนํ้าตาเหมือนตัวเองเป็นหญิงสาวที่เบาะบาง เพราะความจริงเธอมันใจดำยิ่งกว่าแม่มดซะอีก.." เพลิงสะบัดมือออกจากเรือนผม จนศรีษะทุยโยกไปตามแรง มือหนารูดซิบเสื้อแขนยาวออกเผยให้เห็นหน้าอกโผล่พ้นออกมา เนินโหนกกลางกายสาวอวบอูมดันเนื้อผ้าบางๆ

"..." เอิงเอยหลับหูหลับตาไม่อยากฟังอะไรทั้งสิ้น ร่างบางพยายามถอยห่างจากปลายจมูกคมสันที่กำลังสูดดมตามซอกคอของเธอ ก่อนที่เพลิงจะหยุดชะงักสายตาคมปราดดั่งใบมือตวัดมองเธออย่างต้องการคำตอบ..

"ไปแนบชิดกับมันขนาดไหนล่ะ กลิ่นตัวถึงได้ติดกันขนาดนี้" ชายหนุ่มเค้นเสียงรอดไรฟัน

"ฉันพูดอะไรนายก็ไม่เชื่ออยู่ดี.."

"เพราะคำพูดที่ออกจากปากเธอมันไม่น่าเชื่อถือยังไงล่ะ"

"อ๊ะ..อึก!" เพลิงกระชากคอเสื้อเธออีกครั้งด้วยแรงมหาศาล สายตาเพ่งมองเธอราวกับจะฆ่ากันด้วยสายตา "ฉันเจ็บ.."

"เจ็บแค่นี้มันแค่เริ่มต้น ต่อจากนี้เธอได้เจ็บจนร้องขอชีวิตแน่ :)"

"อ๊ะ!" เพลิงกดจูบหนักๆลงบนกรีบปากแดงระเรื่อ มือหนาดันศรีษะเธอเข้าแนบชิดตัวเอง อีกข้างทำการถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกจากเรียวขาแล้วโยนมันทิ้งอย่างไม่ใยดี ลิ้นสากตะโบมดูดดุ้นอุ้งปากเล็กราวกับจะกระชากวิญญานกันออกมา อีกคนยิ่งปฏิเสธแต่อีกคนก็ยิ่งรังแก ชายหนุ่มผละริมฝีปากออกแล้วเหยียดยิ้มออกมา เพลิงจับร่างเธอให้คุกเข่าหันหลังให้บนเตียงก่อนจะ..

ปึก! ปึก!

"อ๊ะ!" ใบหน้าหวานเหยเก ริมฝีปากเม้นเป็นเส้นตรงระบายความเจ็บแสบ ใบหน้าเปียกชุ่มไปด้วยคราบนํ้าตา มือที่ถูกล็อคด้วยกุญแจพะยุงร่างตัวเองไว้ ตั้งแต่เลิกกับเพลิงเธอก็ไม่ได้มีอะไรกับเคยอีกเลยอย่างมากก็แค่ กอด จูบ ลูบ คลำ..

ปึก!ๆๆๆๆๆๆ เพลิงอัดกระแทกแก่นกายขนาดใหญ่เกินมาตรฐานชายไทยใส่ร่างเธอไม่ยั้ง อย่างไร้ความปราณีใดๆ ชายหนุ่มระบายความโกรธใส่ร่างเล็กตามอารมณ์พลุ่งพล่าน ช่องทางรักคับแคบที่แห้งเผือดตอนนี้กลับถูกชะโลมด้วยเลือดที่ไหลกระซิบออกมาปะปนกับนํ้าสีขาวขุ่นที่ผลิตออกมาอัตโนมัติผสมผสานกัน ความอวบใหญ่ของชายหนุ่มเกินที่ร่างกายเธอจะรับไหว..

"ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย..ฉะ..ฉัน..จะยอมให้นายรังแกจนสะใจ..แล้วก็ช่วยทำให้ได้อย่างที่พูดด้วย.." เอิงเอยพยายามเค้นเสียงสั่นเครือพูดออกไป เธอยังจำที่เพลิงพูดได้ดีถ้าเธอยอมจนเขาสะใจ ชายหนุ่มก็จะเลิกตามรังควานเธอ...

"เธอแน่ใจหรอว่าจะยอมถ่างขาให้ฉันเอาจนสะใจ?"

"นะ..นายเป็นคนยื่นข้อเสนอเอง หรือทำไม่ได้ที่จะเลิกมาวุ่นวายกับชีวิตฉัน.." เอิงเอยพยายามควบคุมนํ้าเสียงไม่ให้สั่นเครือ ใบหน้าหวานบิดเบี้ยวราวจะขาดใจ เมื่อความจุกแน่นเข้าเล่นงานร่างกายอย่างต่อเนื่อง..

"ฉันแค่ถามว่าเธอคิดดีแล้วหรอ.."

"ฉะ..ฉันพูดคำไหนคำนั้น.."

"ทำให้ได้อย่างที่รับปากก็แล้วกัน อย่ามาเรียกร้องอะไรทีหลัง.."เอิงเอยชักสีหน้าไม่เข้าใจนักกับสิ่งที่ชายหนุ่มเอ่ยแต่เธอก็เลือกที่จะเงียบ เพลิงกระตุกยิ้มมุมปากอย่างผู้ชนะ ตอนนี้เหยื่อติดกับดักนายพรานอย่างเขาเรียบร้อยแล้ว...

ขั้นตอนต่อไปก็แค่เชือดสัตว์ตัวนี้ให้ทรมานไปทีละนิดๆ...

.

.

.

เพลิงนาง Come back แบบร้ายๆอะนะ ก็บอกแล้วว่าโครตหล่อ โครตรวย โครตเลว และเลเวลความเลวของนางก็จะอัพเกรดขึ้นเรื่อยๆ โปรดทำใจไว้รอเลยเด้อ!