EP.4
“เมื่อยเป็นบ้า กลับจากจีนยังไม่ทันหลับดีขึ้นยานอีกแล้ว ยิ่งกว่าออกรบ” โอเวอร์บ่นยกใหญ่หยุดชะงักไปสิบวินาทีเมื่อวิวหันมาทักทายโบกมือยิ้มแฉ่ง แพรอทรีบหันมองตามทันที ทำเอาโอเวอร์กับไครส์ส่ายหน้าระอา
“ทักทายแบบนี้แย่กันพอดี” ไครส์เดินเข้ามาหาวิวสร้างความเคืองใจให้หญิงสาวตาใส
“หยุดนะ” รีบเข้ามาขวางคนร่างใหญ่ทั้งสอง
“เจ้าหนูนี่ใคร ผู้ใหญ่คุยกัน เด็กหลบไปซะ” ไครส์จับไหล่แพรอทหลบทาง เป็นต่อทางความสูงแต่ไม่ใช่อุปสรรคสำหรับทุกคน มือขวาจับข้อมือไครส์หมุนล็อกไม่ให้ตั้งตัวยังไม่ทันได้หันมองมีดสั้นประดับสีเขียวถูกเหวี่ยงผ่านหน้าไครส์เส้นผ่ายาแดง ถูกแตะข้อพับจนร่างทรุดพร้อมมือรับมีดสั้นจ่อเข้าต้นคอชายที่ได้เปรียบแต่พลาดเพราะไม่ระวัง โอเวอร์อ้าปากอึ้งค้างได้แต่มองตาปริบ
แปะ แปะ แปะ
“รับทันแบบนี้ ฝีมือไม่เลว” เซราเดินเข้ามาปรบมือก่อนวางมือบนไหล่โอเวอร์ทำชายหนุ่มสะดุ้งตกใจ แพรอทมองฉงนค่อยๆ คลายมือออกตั้งสติโยนมีดส่งคืนเซราผู้เป็นเจ้าของ
“ยัยเปี๊ยกนี่ โหดชะมัด” ไครส์จับหัวไหล่เว้นระยะห่างจากแพรอททันทีผิดจากเซราที่เดินเข้ามาฉีกยิ้ม
“ยึดหลักสิทธิสตรีน่าดู”
“ร่างกายเป็นสิ่งสวยงาม ผู้ชายมีสมองแต่ไม่มีสติ บางครั้งสมควรสั่งสอนให้เลือดสมองออกเสียบ้าง” แพรอทชำเลืองมองไครส์อีกครั้ง
“ยังไม่ได้ทำอะไรเลยยัยเปี๊ยก”
“ลองคิดสิ เรื่องแบบนั้นฉันไม่ปลื้มเหมือนกัน” เซราตวัดมีดปักเสียบล็อกเกอร์จนมิดด้าม ชายสองคนถึงกับกลืนน้ำลายดังอึกมองหน้ากันเอง
หมับ…
“ไปอาบน้ำกันดีกว่าสาวๆ” มีเพียงคนเดียวที่ไม่สะทกสะท้านเรื่องใด วิวพาดผ้าขนหนูคว้าคอเซรากับแพรอทเดินตัดหน้า
“ดูท่าจะแย่ยัยยักษ์นั่นกินสาวทั้งลำ” ไครส์กระทุ้งศอกแซวแหย่กับโอเวอร์
“พวกเราสิแย่ เหี่ยวเฉาอยู่กับงาน” โอเวอร์แย่งไม่สบอารมณ์เมื่อการพักร้อนกลายเป็นงานเดินไปเปิดล็อกเกอร์หยิบผ้าขนหนูเปลี่ยนเสื้อผ้า
วิคเตอร์นั่งใส่กระสุนอยู่ที่ห้องรับรองปรับสุญญากาศเพิ่มแรงโน้มถ่วง ประตูเหล็กเลื่อนเปิดออกปรากฏตัวกัปตันสาวเอามือไขว้หลังหยุดยืนตรงหน้าเขา แววตาคาดคั้นต้องการความจริงแต่ฝ่ายตรงข้ามกลับมีท่าทีนิ่งไม่แม้แต่ปรายตามอง
“ผู้พันวิคเตอร์ ภารกิจของคุณคือสิ่งใดกันแน่”
“ตามรายงานที่ได้รับ ทีมผมไม่ก้าวก่ายเกี่ยวกับอวกาศ ไม่ต้องกลัวว่าพวกผมทำยานคุณพัง รับรองว่าผมจะไม่แตะต้องสิ่งใดเกี่ยวกับตัวยานนี้ คุณมีหน้าที่ของคุณ ผมมีหน้าที่ของผม”
“อย่าคิดทำสิ่งใดกระทบต่อดวงจันทร์ ไม่งั้นได้เห็นดีกัน”
“งั้นกัปตันควรจับตาดูให้ดี หากเผลอผมอาจทำอะไรที่เหนือความคาดหมายอย่างที่คุณคิด” วิคเตอร์ลุกขึ้นยืนประชันหน้าสบตาจริงจัง
“ฮึ ฉันจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด” ชี้หน้าเสร็จเดินออกไปทันทีเมื่อเห็นเหมยลี่กำลังเข้ามา เสียงถอนหายใจยาวพยายามสลัดความกังวลมองหน้าคนที่เพิ่งเข้ามา
“คุณกับกัปตันดูไม่ลงรอยกัน มีเรื่องบาดหมางกันมาก่อนหรือเปล่า”
“ไม่ใช่ผมคนเดียว กัปตันไม่ถูกกับทหารทุกนาย อย่าสนใจให้เหนื่อยเปล่า จริงหรือไม่ที่คริสตัลมีพลังงานมหาศาล” ตอบพร้อมถามในประโยคเดียว
“ตามตำนานเชื่อแบบนั้น แต่ไม่แน่ใจว่าที่เรากำลังไปมีคริสตัลอยู่หรือไม่ เข็มทิศยังไม่วี่แววขยับ”
“ถ้าอยู่ใกล้คริสตัล เข็มทิศจะตรวจจับได้”
“ค่ะ คุณปู่ว่าอย่างนั้น อืม คุณดื่มอะไรหน่อยไหม”
“จะเป็นเกียรติอย่างมากหากคุณดื่มเป็นเพื่อนผม”
“ยินดีค่ะ” เหมยลี่ฉีกยิ้มพยักหน้ารับ วิคเตอร์ผายมือเชิญเธอเดินออกไปพร้อมกัน
กึก กึก
ยานหักเหเฉียบพลันไฟดับมืดสนิทกระทบถึงห้องเครื่องต้องรีบแก้ไขด่วน กัปตันประจำตำแหน่งบังคับยาน รวมทักนักอวกาศทุกคนมองเบื้องหน้าอย่างตกใจ
