Evil 1 เขาคนนั้น

ปัก ปัก ปัก ปัก…เสียงหมัดที่ถูกปล่อยกระแทกกับใบหน้าของอีกฝ่าย เป็นอะไรที่รุนแรงเกินจะบรรยาย ไม่เข้าใจว่าทำไมคนเราต้องทะเลาะกัน มีเรื่องให้ได้เลือดไปเพื่อเหตุผลอะไร สะใจเหรอ มันน่าสะใจตรงไหน พอมีเรื่องกลับมาก็ได้แผลได้เลือดร่างกายเจ็บปวด

ทำไมถึงได้ชอบความเจ็บปวดนะ

“รอบนี้เฮียเท่ปะ” ชายหนุ่มตรงหน้าเอ่ยถามเมื่อฉันกดปิดคลิปแล้วยื่นสมาร์ทโฟนคืนให้เขา

“เท่ค่ะ เท่มาก ๆ เท่จนต้องมาให้ใบทำแผลให้เนี่ย มันน่าสนุกตรงไหนอะเฮีย” ฉันเริ่มหยิบสำลีมาเช็ดเลือดที่หัวคิ้วคมเข้ม ตามมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนฝุ่นและมุมปากที่เปื้อนเลือด

“โถ่ เฮียบอกใบกี่รอบแล้ว ใบไม่เคยเข้าใจเลยอะ”

“เฮียจะบอกว่าเฮียตามรอยพ่อเฮียอะนะ เท่าที่ใบฟังมาพ่อเฮียวางมือตั้งแต่แม่เฮียท้องพวกเฮียไม่ใช่เหรอคะ เนี่ย...เฮียมีเรื่องแบบนี้ป้านุ่มเป็นห่วงเฮียนะ เกิดเฮียเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง”

“ใบไม่เข้าใจเรื่องวัยรุ่นลูกผู้ชายไง วัน ๆ ใบขลุกอยู่กับหนังสือ ใบจะเข้าใจเรื่องแบบนี้ได้ไง แล้วเฮียก็เก่งมากถึกมากเฮียไม่เป็นอะไรง่าย ๆ หรอก โอ๊ะ! โอ๊ย ใบเบา ๆ หน่อยจะฆ่าเฮียหรือไง นี่ใช้มือหรือตีนทำวะ”

“มือค่ะ ยังไงใบก็ไม่เข้าใจว่าเฮียจะไปต่อยตีกับคนอื่นทำไม เฮียว่างมากนักเหรอ ถ้าว่างก็น่าจะไปช่วยลุงเคลิ้มดูแลบริษัทนี่คะ ไม่น่าไปหาเรื่องตีคนไปเรื่อย”

“ก็มันมายุ่งกับเด็กเฮีย เฮียก็ต้องประกาศศักดาสิ คนอย่างเทวัญจะปล่อยให้คนหยามได้ยังไง”

“ก็ถ้าผู้หญิงดีจริงจะโปรยเสน่ห์ไปทั่วทั้งที่มีผัวแล้วทำไมอะเฮีย แล้วนี่เฮียปกป้องขนาดนี้ทำไมเฮียมาหาใบให้ใบทำแผลอะ ทำไมไม่ให้เมียเฮียทำให้”

“เฮียยังไม่มีเมียครับใบใบ”

“เอ้า เมื่อกี้บอกว่าอะไร”

“เด็กเฮีย เด็กคือเด็ก เมียคือเมียนะใบใบ”

“ใบสับสนกับเฮียมากค่ะ”

“ใบยังเด็ก พูดไปใบไม่เข้าใจหรอก เลิกบ่นแล้วทำ ๆ ไปเถอะน่า ใบหน้าหล่อ ๆ ของเฮียใช่ว่ามีคนได้จับบ่อย ๆ นะใบ นี่ใบมีบุญมากเลยนะได้สัมผัสใบหน้าเฮีย”

“ค่ะ รู้สึกบุญหล่นทับหัวใบแล้วค่ะ จะว่าไปใบก็ไม่เข้าใจเฮียจริง ๆ นั่นแหละ ถ้ายอมเจ็บตัวเพื่อผู้หญิงขนาดนั้นทำไมไม่ไปหาเด็กเฮียแล้วบอกว่าผมปกป้องคุณมานะครับ ผมเท่มากนะคุณชอบมั้ย” ประโยคหลังฉันทำเสียงใหญ่ให้เหมือนผู้ชาย นั่นทำให้แก้มฉันเกิดเสียงดัง แปะ! เพราะเฮียเพราดีดนิ้วที่แก้มฉัน

“เอาหน้าแบบนี้ไปให้ดูได้ไง เสียฟอร์มเฮียหมดดิ หน้าแบบนี้ให้ใบดูคนเดียวก็พอแล้ว อีกอย่างเฮียไม่ได้ปกป้องผู้หญิงคนนั้น เฮียแค่บอกให้มันรู้ว่าอย่ามายุ่งกับของเฮีย ฉะนั้นหนูใบมองหน้าเฮียต่อไปนะครับ”

“เลือกได้ก็ไม่อยากเห็นหน้าแบบนี้ของเฮียนะ เหม็นคาวเลือดค่ะ”

“ทำ ๆ ไปอย่าบ่น นี่ขี้บ่นขนาดนี้ไม่ใช่ว่าแอบมีแฟนนะ ซ่อนใครไว้หรือเปล่า”

“ใบจะซ่อนใครไว้คะ ใบไม่มีแฟน”

“ดีแล้ว อย่ารักใครเด็ดขาด ไม่ต้องมีหรอกแฟนอะ ไม่ดี ปวดหัวเชื่อเฮีย ขนาดเฮียยังไม่มีแฟนเลย”

“เฮียไม่มีแฟน แต่เฮียมีเด็กเยอะมากเลยนะคะ”

“ก็เฮียเป็นผู้ชายที่หล่อมากไงใบ เกิดมาทั้งทีเฮียก็ต้องใช้ความหล่อให้คุ้มสิ”

“งั้นใบว่าคุ้มยิ่งกว่าคุ้มแล้วค่ะ”

“ใบว่าเฮียหล่อมั้ย” จู่ ๆ เฮียเพราก็จับมือฉันไว้แล้วก็โน้มหน้าเข้ามาใกล้ ๆ

ตึกตึกตึกตึก เสียงหัวใจของฉันเต้นถี่มาก ขนตาเรียวยาว ดวงตาคมเข้ม คิ้วสวยได้รูป จมูกโด่งรับกับเครื่องหน้าส่วนต่าง ๆ ทำให้ทุกอย่างดูลงตัว

ในสายตาของฉันเฮียเพราเป็นผู้ชายที่หล่อมาก

“...ค่ะ”

“ชอบมั้ย”

“ค่ะ” ใครบ้างไม่ชอบคนหล่อ เห็นอะไรสวยงามก็ชอบกันทั้งนั้น

“รักมั้ย”

“หือ อันนี้ไม่น่าใช่นะคะ” ฉันเอนหลังออกให้ห่างเนื่องจากใบหน้าเฮียเพราโน้มเข้ามาใกล้มากกว่าเดิมหลายเท่า

“ฮ่า ๆ” เฮียเพรายิ้มร่า

“ไม่ตลกนะเฮีย”

“ก็แค่เช็กความหล่อเอง ใบใบหวั่นไหวแสดงว่าเฮียยังหล่อ”

“พอเลย กลับไปได้แล้วค่ะ”

“นอนด้วยไม่ได้เหรอ เผื่อว่าเฮียเจ็บแผลไข้ขึ้นจะได้มีคนดูแล”

“ถึกทนอย่างเฮียแผลแค่นี้ไม่ตุยค่ะ ไม่สำออยเนอะ”