007 ความแตกต่างของเพลเยอร์และเอ็นพีซี
เมื่อการสาธิตการรักษาด้วยการผ่าตัดต่อมือจบลงและบาดแผลของเหล่าเพลเยอร์หายหมดแล้ว หมอเครร่ากับนายทหารก็กล่าวปิดท้ายการฝึกขั้นต้นกับพวกเรา
“จริงๆแล้วยังมีเรื่องต้องสอนต้องฝึกอีกมาก” นายทหารกล่าว “แต่การฝึกมากไปกว่านี้อาจเกินความต้องการของบางคน ซึ่งที่ผ่านมาฉันเคยฝึกคอร์สเข้มข้นมาก่อน แต่กลับพบว่าบางคนไม่ได้มีเป้าหมายที่กำจัดศัตรูอย่างเดียว ซึ่งการกำจัดศัตรูผู้รุกรานนั้นเป็นเรื่องจำเป็นมากก็จริง แต่เราก็ละเลยงานอย่างอื่นไม่ได้ อย่างการสำรวจพื้นที่ วิจัยอาวุธหรือศัตรู หรืองานอะไรก็ตามแต่ หลังจากนี้พวกนายมีอิสระที่จะทำอะไรก็ได้ แต่ถ้าใครต้องการฝึกพิเศษเพิ่มก็มาหาฉันได้ตลอดเวลา”
เมื่อนายทหารพูดจบผู้ช่วยของหมอเครร่าก็ส่งกล่องใบหนึ่งให้กับนายทหาร เขาเปิดกล่องนั้นแล้วหยิบของข้างในออกมา มันเป็นการ์ดคล้ายๆนาโนการ์ดที่เคยสลายเข้าไปในฝ่ามือของผม
“ต่อไปฉันจะมอบฟรีเทรนนิ่งพาสให้กับพวกนาย ซึ่งเฉพาะผู้ที่มีการ์ดนี้เท่านั้นจะสามารถเข้าไปใช้งานเทรนนิ่งฮอลที่อยู่ชั้นบนได้ เอ้าเรียงแถวมารับไป”
ก็เข้าใจได้ง่ายๆว่าต้องผ่านโหมดฝึกสอนเบื้องต้นนี่ก่อนสินะ ถึงจะได้คีย์ไอเท็มชิ้นนี้ สำหรับการใช้งานเทรนนิ่งฮอล
เมื่อผมรับฟรีเทรนนิ่งพาสมาจากนายทหาร มันก็สลายเข้าไปในวอร์มโฮลที่ปรากฏขึ้นมาบนฝ่ามือของผมทันที และเมื่อผมเปิดเมนูคีย์ไอเท็มก็พบฟรีเทรนนิ่งพาสอยู่ในลิสอย่างที่คิด
--- สแกนอินโฟ : คีย์ไอเท็ม ---
เมื่อคุณได้รับไอเท็มสำคัญอะไรมาก็ตาม นาโนการ์ดจะทำการบรรจุไอเท็มชิ้นนั้นลงในสเปสแพดเฉพาะสำหรับสิ่งของที่มีความสำคัญนั้นโดยอัตโนมัติ คุณสามารถตรวจสอบไอเท็มหรือนำออกมาใช้ได้ตลอดเวลาผ่านคำสั่งเมนูคีย์ไอเท็ม หากคีย์ไอเท็มนั้นยังถูกผูกอยู่กับเจ้าของและคุณทำหายหรือถูกขโมยจะมีข้อความแจ้งเตือนไปหาคุณทันที โปรดให้ความสำคัญกับไอเท็มเหล่านี้เพราะมันมีความสำคัญอย่างยิ่งยวด
--- สแกนอินโฟ : คีย์ไอเท็ม ---
ผมปิดพีดีสแกนอินโฟลง เมื่ออ่านจบแล้วผมก็ได้ข้อมูลมาเพิ่มอีกอย่างหนึ่ง
สิ่งของต่างๆในเกมนี้สูญหายได้เหมือนของต่างๆในโลกจริง ถ้าคีย์ไอเท็มนี้มีระบบแจ้งเตือนก็แปลว่าสิ่งของทั่วไปเราต้องดูแลของเราเอง
“นอกจากนี้ ฉันขอแสดงความยินดีกับพวกนายด้วย ตอนนี้พวกนายไม่ใช้ผู้อพยพที่เพิ่งจะตื่นจากการจำศีลอีกแล้ว! ตอนนี้พวกนายรู้เป้าหมาย ศัตรูและสถานการณ์ปัจจุบันของเราแล้ว จากนี้ไปพวกนายคือผู้ชำระแค้นหรืออเวนเจอร์ นั่นคือชื่อเรียกสำหรับคนที่ตื่นจากการจำศีล ส่วนพวกรุกรานนั้นเราเรียกพวกมันรวมๆว่าอินเวเดอร์ ศัตรูพวกนี้ต้องถูกจำกัดให้หมด!”
นายทหารพูดพลางกำหมัดอย่างเร่าร้อน ร้อนมาถึงนี่เลย อะไรจะแค้นกันขนาดนั้น
“เอ่อ นายทหารนั่นน่ะ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกละ รู้สึกจะไฟแรงไปหน่อยไหม?”
ผมหันไปถามไลดอน ส่วนเพลเยอร์คนอื่นๆเมื่อฟังจบก็แยกย้ายไปตามทางของตน ส่วนนายทหารก็เดินไปคุยอะไรบางอย่างกับหมอเครร่า
“อ้อ นายยังไม่รู้สินะเทร็กซ์” เฮกเตอร์ว่า
“รู้เรื่อง?”
“คือ เอ็นพีซีในเกมนี้น่ะ นายรู้แล้วใช่ไหมว่าพวกนั้นไม่นึกว่าตัวเองอยู่ในเกม แต่นี่เป็นโลกจริงของพวกนั้น”
“อืม อันนั้นรู้แล้ว”
“นั่นแหละ ความสุดยอดอีกอย่างของเกมนี้ เอ็นพีซีในเกมนี้น่ะ เล่นเกมไปพร้อมกับเราด้วยน่ะสิ”
“เอ่อ...แล้ว?”
“หมายความว่า พวกนั้นไม่ได้แค่ยืนเฉยๆ บอกข้อมูลให้เรา แล้วก็กลับไปยืนที่เดิมต่อ พวกนั้นน่ะมีชีวิตอยู่เป็นของตัวเอง อยู่ร่วมกับเพลเยอร์แล้วก็สู้ร่วมไปกับเพลเยอร์น่ะสิ”
ที่ผมคิดไว้ตอนแรกก็ประมาณนั้น แต่ที่เฮกเตอร์บอกผมเมื่อกี้นั้น อยู่เหนือกว่าที่ผมคิดไปไกลเลยทีเดียว
“และที่นายเห็นว่านายทหารแสดงออกแบบนั้นก็เพราะน่าจะมีอะไรสักอย่างเกิดขึ้นกับเขาในช่วงครึ่งปีแรกที่เกมเปิดหรือก่อนหน้านั้นนั่นแหละ”
อย่างนี้นี่เอง ในช่วงก่อนที่ผมจะเข้าเกมมา มีเหตุการณ์อะไรบางอย่างเกิดขึ้นก่อนมาเป็นครูฝึกแบบนี้ก็พอจะอธิบายสาเหตุของอารมณ์คุกรุ่นของเขาได้
ผมหันไปมองนายทหารที่กำลังเดินจากไปด้วยสายตาที่ต่างไปจากเดิม พวกนั้นไม่ใช่เป็นแค่เอ็นพีซีแล้วล่ะ เรื่องที่ผมได้ฟังเมื่อกี้ทำให้ทัศนะคติที่ผมมีต่อเอ็นพีซีต่างไปจากเดิมมาก
ที่ผ่านมาเกมที่ผมเล่นนั้น พวกเอ็นพีซีต่างรู้ตัวว่าตัวเองเป็นเพียงตัวละครในเกมและมีหน้าที่ของตนเองที่ถูกโปรแกรมมาเท่านั้น ทำให้ผมรู้สึกกับพวกเขาแค่เป็นส่วนหนึ่งของระบบเกม ถึงเอไอเดี๋ยวนี้จะมีพัฒนาด้านอารมณ์ความรู้สึกและการเรียนรู้มากขึ้นก็ตาม แต่ระดับเอไอของเกมนี้เข้าขั้นมีชีวิตเลยทีเดียว และถึงแม้เกมตระกูลสวมบทบาทที่ผมเคยเล่นมาจะมีพวกเอ็นพีซีที่มีการกำหนดประวัติและความหลังมาก่อนก็ตาม แต่ก็มีการกำหนดแค่นั้น เมื่อเกมเริ่มไปแล้วพวกเขาก็ไม่มีการเปลี่ยนแปลง แต่ดูเหมือนเกมนี้ช่วงเวลาที่เขาใช้เท่ากับช่วงเวลาที่เพลเยอร์ใช้ ทำให้พวกเขามีการพัฒนาการไม่ต่างจากเพลเยอร์เลย
“อ้าว...ถ้างั้น เกมนี้ไม่ต้องมีเพลเยอร์ก็ได้นี่ แค่พวกเอ็นพีซีก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่รึไง? ถ้าเกมนี้ไม่มีระบบเลเวลแล้วเน้นฝีมือ พวกนั้นน่าจะเก่งกว่าเราสิ?”
“อันนั้นก็ไม่ผิดหรอกนะ” เฮกเตอร์ว่า “แต่มันมีปัจจัยหนึ่งที่เพลเยอร์มีมากกว่าเอ็นพีซีอย่างนึงน่ะ รู้ไหมว่าอะไร?”
“...ผู้อพยพ ...ตื่นจากการจำศีล ......นาโนการ์ด?”
“หัวไวดีนี่ ใช่แล้วล่ะ ดูเหมือนจะมีเหตุผลที่ว่าเฉพาะผู้อพยพที่จำศีลมายาวนานที่มีการเปลี่ยนแปลงบางอย่างในร่างกายทำให้สามารถใช้นาโนการ์ดที่ฝ่ายวิจัยของโลกนี้สร้างขึ้นมาได้ พวกเอ็นพีซีน่ะไม่มีใครเป็นผู้อพยพสักคนใช่ไหมล่ะ ...ไม่ใช่ๆ ไม่ได้ผ่านการจำศีลมาสิ นั่นแหละ เลยใช้นาโนการ์ดไม่ได้ไง”
อืม...พอจะเข้าใจเนื้อหาของเกมนี้ขึ้นมาหน่อยแล้วล่ะ สรุปคือมีเพลเยอร์เท่านั้นที่มีพลังพอจะเป็นตัวแปรให้เคลียเกมนี้ได้
“เอาล่ะ เทร็กซ์” ไลดอนโพล่งขึ้น “เดี๋ยวเราคงต้องแยกกันก่อนแล้วล่ะเพราะคืนนี้ฉันมีนัดดูฟุตบอลกับที่บ้านน่ะ”
“นายนี่นะ...” เฮกเตอร์ส่ายหัว “ทำเสียบรรยากาศหมด แล้วฟุตบอลมันสำคัญขนาดนั้นเลยรึไง อัดไว้ดูทีหลังก็ได้นี่”
“ไมได้ฟ่ะ เดี๋ยวโดนพ่อต่อย”
พ่อนายที่ทำให้เจ้าบึ้กอย่างนายตัวสั่นด้วยความกลัวได้นี่จะขนาดไหนนะ?
“งั้นไว้เจอกันทีหลัง ...สินะ?”
“โอ๊ะ เดี๋ยวๆ ก่อนไปมาบันทึกชื่อติดต่อกันก่อนไหม?”
“นั่นสิ ไหนๆก็รู้จักกันแล้ว คราวหน้าจะได้ติดต่อกันได้”
“ได้เลย ...แล้วต้องทำยังไงบ้างหว่า?”
ผมพูดพลางเปิดพีดีเมนู ไล่นิ้วไปตามแถบคำสั่งและหยุดที่คำสั่งคอนแทคจากรายการ
ตอนนี้ในรายการคอนแทคของผมไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนกับตอนแรก เมื่อดูให้ดีๆจะเห็นว่าด้านบนมีแท็บแบ่งกลุ่มรายชื่ออยู่หลายแท็บด้วยกัน โดยมีอยู่แท็บหนึ่งมีลิสของเพลเยอร์อยู่สองชื่อก็คือไลดอนและเฮกเตอร์ ซึ่งแท็บที่ว่านี้คือ คนรู้จัก แท็บอื่นๆก็มี เพื่อน เพื่อนสนิท คนสำคัญ และแท็บเปล่าๆอีกหลายอันที่คงจะให้ผมกำหนดกลุ่มอื่นๆเองได้
--- สแกนอินโฟ : คอนแทค ---
คำสั่งคอนแทคในพีดีนั้น คุณสามารถใช้ติดต่อระยะไกลกันได้ผ่านคลื่นความถี่จำเพาะหนึ่งของนาโนการ์ด โดยจำกัดว่าผู้ที่ติดต่อกันนั้นอย่างน้อยต้องเป็นคนรู้จัก ไม่ว่าจะรู้จักโดยตรงหรือผ่านคนอื่นอีกทีก็ตาม (แต่ต้องมีทั้งสองฝ่าย)
หากผู้ที่เป็นคนรู้จักกันมีความสนิทสนมกันระดับหนึ่ง ระบบจะปรับให้เป็นเพื่อนกันโดยอัตโนมัติหรือคุณสามารถปรับได้เองตามสะดวก
ระดับความสนิทสนมนั้นจะมีผลต่อการเข้าถึงข้อมูลของอีกฝ่ายมากขึ้นโดย
คนรู้จัก : การติดต่อระยะไกลเท่านั้น
เพื่อน : สามารถดูสเตตัสอีกฝ่ายได้
เพื่อนสนิท : สามาระระบุตำแหน่งของอีกฝ่ายได้ในแผนที่
คนสำคัญ : สามารถดูรายการคีย์ไอเท็มที่อีกฝ่ายมีและสามารถดูรายระเอียดทักษะที่อีกฝ่ายมีได้
อย่างไรก็ตามฟังชั่นเหล่านี้ คุณสามารถเปิดหรือปิดเป็นความลับไม่ให้อีกฝ่ายเห็นได้โดยการปรับแต่งด้วยตนเอง
--- สแกนอินโฟ : คอนแทค ---
ผมปิดพีดีสแกนอินโฟลงและเลื่อนชื่อของไลดอนและเฮกเตอร์เข้าไปอยู่ในกลุ่มเพื่อน
“เอาล่ะ! ไว้เจอกันวันหลังนะ” ไลดอนพูดอย่างร่าเริงแล้วเดินจากไป ท่าทางจะกลับไปที่ห้องส่วนตัวเพื่อล็อกเอาท์
“ถ้างั้นฉันก็ไปบ้างดีกว่า ไว้เจอกันวันหลังเทร็กซ์” แล้วเฮกเตอร์ก็จากไปอีกคน
ผมเดินกลับมาที่สวนเอเทรีย หาม้านั่งเหมาะๆตัวหนึ่งแล้วนั่งลง
...ผมรู้สึกเหมือนลืมอะไรบางอย่าง ...อะไรนะ? รู้สึกค่อนข้างสำคัญซะด้วย นึกไม่ออกแฮะช่างมันก่อนละกัน
เอาล่ะก่อนอื่น ไหนขอดูความเปลี่ยนแปลงของเมนูต่างๆหน่อยละกัน ...อืม ก่อนอื่น อยากเห็นสเตตัสของเจ้าสองหน่อนั่นจังแฮะ จะมีคำอธิบายบ้าบอแบบไหนโผล่มานะ
ผมเลื่อนไปที่เมนูคอนแทคแล้วเลือกเมนูย่อยดูสเตตัสของไลดอน เฮกเตอร์ และของผมออกมาดูพร้อมกัน
อันนี้ของผม
--- สภาพร่างกาย ---
พลังชีวิต : 100%
สภาพร่างกาย : 100%
สภาพจิตใจ : 90%
กำลังใจ : 80%
พลังงาน : 60%
พลังแฝง : 20%
--- สภาพของร่างกาย ---
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
พละกำลัง : เด็กน้อย
สายตา : ยิงด้ายเข้ารูเข็ม
การตอบสนอง : เต่ายังอาย
ความอดทน : เต้าหู้
ไหวพริบ : อนุบาล
ชื่อ 1 : ไทเลอร์
ชื่อ 2 : เทร็กซ์
อายุ : 15 ปี
ส่วนสูง : 161 ซ.ม.
น้ำหนัก : 40 กก.
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
อันนี้ของไลดอน
--- สภาพร่างกาย ---
พลังชีวิต : 80%
สภาพร่างกาย : 90%
สภาพจิตใจ : 80%
กำลังใจ : 100%
พลังงาน : 40%
พลังแฝง : 20%
--- สภาพของร่างกาย ---
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
พละกำลัง : ควายป่า
สายตา : แรด
การตอบสนอง : ช้าง
ความอดทน : แมลงสาป
ไหวพริบ : หมาน้อย
ชื่อ 1 : ปริญญา
ชื่อ 2 : ไลดอน
อายุ : 20 ปี
ส่วนสูง : 183 ซ.ม.
น้ำหนัก : 84 กก.
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
สุดท้ายก็ของเฮกเตอร์
--- สภาพร่างกาย ---
พลังชีวิต : 80%
สภาพร่างกาย : 80%
สภาพจิตใจ : 90%
กำลังใจ : 90%
พลังงาน : 40%
พลังแฝง : 20%
--- สภาพของร่างกาย ---
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
พละกำลัง : วัว
สายตา : หนึ่งในร้อย
การตอบสนอง : เหมือนจะดี?
ความอดทน : กระสอบทราย
ไหวพริบ : หัวหน้าห้อง
ชื่อ 1 : วลานอฟ
ชื่อ 2 : เฮกเตอร์
อายุ : 22 ปี
ส่วนสูง : 178 ซ.ม.
น้ำหนัก : 72 กก.
--- ประมวลสภาพร่างกายโดยสังเขป ---
แค่อ่านผ่านๆผมก็ต้องใช้ความพยายามอย่างมากที่จะอดกลั้นไม่ฮาแตกออกมา
โอ้ย! เจ็บท้องเฟ้ย!
มันอะไรกันเนี่ย! ไอ้ระบบอธิบายสเตตัสนี้ อธิบายแบบไม่ต้องหลอกด่าไม่ได้รึไง
แฮ่กๆ....ใจร่มๆไว้ตูข้า ถ้าเผลอหัวเราะออกมาก็แปลว่าเราแพ้แล้วนะเฟ้ย! ถึงจะไม่รู้ว่าแพ้เรื่องอะไรก็เถอะ
หลังจากพยายามกลั้นหัวเราะจนสำเร็จ ผมก็กลับมาพิจารณาสเตตัสพวกนี้อีกครั้ง อย่างแรกเลยสเตตัสของผมมีการเปลี่ยนแปลงไปจากตอนแรกเล็กน้อยโดยพลังงานกับสภาพจิตใจลดลง แต่กำลังใจกลับเพิ่มขึ้น อาจะเพราะผมคลายกังวลเรื่องหนึ่งไปได้ แล้วพลังชีวิตก็ลดลงเล็กน้อย แต่ของสองคนนั่นสภาพร่างกายฟื้นไม่เต็มแสดงว่าต้องรักษาพลาดอะไรสักอย่างแหงๆ
ส่วนพลังงานที่ลดลงนี่เพราะว่าหิวงั้นรึ? อาจะจะเหนื่อยๆจากการฝึกซ้อมด้วย แต่พอมารู้แบบนี้ท้องก็ชักเริ่มร้องแฮะ
..........
อ๊า!!! เจ้าเฮกเตอร์มันเบี้ยวเลี้ยงข้าวตูนี่หว่า! นึกว่าลืมอะไร!! แถมออกเกมไปแล้วด้วย หนอยย!!
ภาพเจ้าเฮกเตอร์ขยิบตาแลบลิ้นแล้วชูสองนิ้วให้โผล่เข้ามาในหัวเลย ไว้ค่อยทวงทีหลังละกัน ชิ...
เอ่อ กลับมาดูที่สเตตัสต่อดีกว่า ในรายการของผมมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย ไหวพริบเปลี่ยนจากดักดานเป็นอนุบาล แสดงว่าการฝึกฝนและข้อมูลเกมที่ได้ฟังมาทำให้ผมพัฒนาขึ้น ค่าตัวนี้ก็เลยเปลี่ยนงั้นสิ ส่วนชื่อ 1 นี่ อย่าบอกนะว่านี่แสดงชื่อจริงให้เห็นกันด้วย? อืม...
จริงๆมันก็ไม่มีปัญหาอะไรหรอกถ้าอีกฝ่ายจะรู้ชื่อจริงผม ในเมื่อการเข้าถึงข้อมูลนั้นสมัยนี้ง่ายซะยิ่งกว่าง่าย ทำยังไงก็ไม่มีทางปิดได้แน่นอน ผมจึงไม่สนใจอะไรมันมากนัก
ต่อไปก็เหลือแค่เมนูทักษะสินะ เมื่อผมเปิดมาดูผมก็ถึงกับอึ้งเป็นรอบที่สามของวันนี้ รายการทักษะของผมที่ตอนแรกว่างเปล่าตอนนี้มีทักษะโผล่ขึ้นมาเกือบจะ 100 รายการได้ ...อะไรเนี่ยทักษะการเดิน ทักษะหลบหลีก ถ้าเก็บรายละเอียดทุกเม็ดแบบนี้ไม่แปลกเลยที่มันจะเกินร้อย
--- สแกนอินโฟ : ทักษะ ---
อ้างอิงข้อมูล : นาโนการ์ดจะเชื่อมต่อกับเจ้าของแล้วดึงความสามารถที่ซุกซ่อนออกมาแสดงให้เห็น
นอกจากการดึงข้อมูลออกมาแสดงแล้ว นาโนการ์ดยังมีความสามารถในการเสริมทักษะต่างๆของผู้ใช้ ไม่ว่าจะเป็นความสามารถในการเคลื่อนที่หรือการโจมตี ขอเพียงแค่คุณทำอะไรที่เป็นการพัฒนาความสามารถ นาโนการ์ดจะช่วยเสริมพลังนั้นอย่างเต็มที่ให้แก่คุณอย่างแน่นอน
ในรายการทักษะจะแบ่งออกเป็นสามกลุ่มหลักๆ คือ ทักษะเสริม ทักษะเรียกใช้ และทักษะคำสั่ง
ทักษะเสริม : เสริมความสามารถด้านร่างกายโดยตรงและชี้นำการเคลื่อนไหวที่เหมาะสม
ทักษะเรียกใช้ : เมื่อคุณใช้ทักษะนี้ นาโนการ์ดจะทำการชี้นำการใช้ทักษะนี้ให้กับคุณเช่นท่าโจมตีพิเศษหรือการกระทำใดๆที่เกินขีดจำกัดในช่วงระยะเวลาสั้นๆ
ทักษะคำสั่ง : คล้ายกับทักษะเรียกใช้แต่จะมีผลกับสิ่งต่างๆตามที่ทักษะนั้นระบุ โดยมากมักจะส่งผลด้วยคำพูด
วิธีการได้รับทักษะใหม่ๆนั้นมีอยู่ด้วยกันสองวิธี หนึ่งได้รับจากการกระทำของตน สองได้รับจากภายนอก เช่น มีคนอื่นฝึกให้หรือการบรรลุด้วยตนเอง
ทักษะต่างๆนั้นสามารถพัฒนาตัวของมันเองได้ตลอดเวลา เพียงแค่ฝึกการกระทำที่ส่งผลถึงทักษะนั้น ความสามารถของทักษะนั้นก็จะสูงขึ้นเป็นเงาตามตัวได้เอง
--- สแกนอินโฟ : ทักษะ ---
อะไรกันเนี่ยไอ้อย่างหลังน่ะ ทำไมอธิบายคลุมเครือแบบนี้ หรือจะมีความลับอะไรซ่อนอยู่อีก
อย่างเวทมนต์?
แต่ไม่น่าจะเป็นไปได้ เกมนี้เพลเยอร์ใช้เวทมนต์ไม่ได้นี่นา?
แต่ก็นะ รายการทักษะนี่ไม่ธรรมดาจริงๆ ที่เฮกเตอร์บอกว่าเพลเยอร์ที่ใช้นาโนการ์ดได้เป็นตัวแปลที่จะเคลียเกมได้นั่นท่าจะไม่ใช่แค่โฆษณาซะแล้ว ถ้าเกิดผมสามารถพัฒนาความสามารถจนเหนือกว่าคนธรรมดาได้น่ะนะ
ผมนั่งอ่านรายการทักษะไปเรื่อยๆ เจอรายการทักษะที่น่าสนใจไม่น้อย ถ้าทั้งหมดนี่ได้จากการฝึกในระยะเวลาสั้นๆนี่ล่ะก็นะ...
ยกตัวอย่างเช่น
ทักษะการเดิน : เสริมการเดินทั้งระยะทาง ระยะเวลาและท่วงท่าการเดิน
ทักษะหลบหลีก : เสริมไหวพริบในการหลบหลีก รวมไปถึงการขยับเท้า
ทักษะการวิ่ง : เสริมแรงขาและการวิ่งที่เหมาะสม
การยืดหยุ่น : เสริมการขยับร่างกายที่สร้างภาระให้ร่างกายได้น้อยที่สุด
ทักษะกระโดด : เสริมแรงในการสปริงตัวและการพุ่งตัว
การลงพื้น : เสริมวิธีการลงพื้นที่เหมาะสมและรับภาระน้อยลงเมื่อตกจากที่สูง
ทักษะการฟัน : ชี้นำการฟันที่เหมาะสม องศาที่ฟันหรือแรงที่ใช้
ทักษะการแทง : ชี้นำการแทงที่เหมาะสม องศาที่แทงหรือการจับอาวุธ
ทักษะการทุบ : ชี้นำการทุบด้วยสองมือ ท่วงท่าและแรงที่ใช้
การใช้โล่ : เสริมการป้องกันด้วยโล่ จังหวะเวลาและมุมที่เหมาะสมในการใช้โล่
การกระแทก : ชี้นำการกระแทกแทบทุ่มทั้งตัวที่เหมาะสม
ทักษะการเล็ง : เสริมการเล็งที่แม่นยำ
การหาจุดอ่อน : เสริมการค้นหาจุดอ่อนของเป้าหมายรวมถึงจุดที่ผิดปกติบนตัวเป้าหมาย
ทักษะการยิง : เสริมการยิง การรับมือกับแรงสะท้อนของอาวุธยิง
อัตตาจร : เสริมความสามารถในการโจมตีด้วยอาวุธระยะไกลขณะเคลื่อนที่
...
...
...
ภาพรวมคือ ไม่ว่าผมจะทำอะไรก็ตามนาโนการ์ดในตัวจะบันทึกค่าพวกนั้นไว้และแสดงออกมาว่าผมเคยทำอะไรมาบ้าง นั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดแต่จะเป็นจริงอย่างไรคงต้องว่ากันอีกที
เอาไว้อ่านต่อทีหลังละกัน ตอนนี้ไปหาอะไรกินหน่อยดีกว่าชักจะหิวแล้วด้วย
อาหารในเกมนี้จะมีรสชาติแบบไหนกันน้า
