ตอนที่ 3 : ข้าคืออดีตจอมมาร ที่กลายเป็นโจรลักพาตัวเด็ก ? (2)

เพราะกิสเซลล่าไม่ได้เข้ามาเดินในเมืองบ่อย ๆ ทำให้เขาต้องงมหาร้านขายของใช้เด็กเล็กอยู่นาน ด้วยสภาพร่างกายของอดีตจอมมารที่ดูน่ากลัวไปหน่อยทำให้พนักงานในร้านที่ควรจะให้การต้อนรับ แนะนำสินค้าไม่กล้าเข้าหา ครั้นจะเข้าไปถามแต่ละคนก็ทำหน้าเหมือนกลัวถูกเขาฆ่า กิสเซลล่าจึงต้องหลบออกมาหยิบจับเลือกซื้อของเองอย่างงก ๆ เงิ่น ๆ กว่าจะได้ของใช้จำเป็นของเจ้าตัวน้อยครบก็ใช้เวลานานพอสมควรจนเด็กน้อยผลอยหลับลงด้วยความเหนื่อยล้า

กิสเซลล่าที่มือหนึ่งเต็มไปด้วยข้าวของมากมาย ส่วนอีกมือก็อุ้มเด็กน้อยไว้แนบอกให้อีกฝ่ายนอนหลับในท่าที่สบายที่สุดเท่าที่คนตัวใหญ่จะทำได้ แต่ก้าวขาออกจากร้านได้ไม่ถึงก้าวดี เขาก็ต้องชะงักเมื่อเสียงเล็กแหลมของผู้หญิงคนหนึ่งตวาดออกมาดังลั่น

“เจ้า ! เจ้าขโมยลูกข้าไป เอาลูกข้าคืนมานะ !”

กิสเซลล่าหน้าเหรอหรา มองหญิงวัยกลางที่อยู่ในสภาพกระเซอะกระเซิงถลึงตาใส่เขาจนตาแดงก่ำ พุ่งเข้ามาเบียดแย้งทารกตัวน้อยในตอนที่เขาเผลอ ดึงที่แขนเล็กเต็มแรงจนคนที่หลับอยู่สะดุ้งตื่น

“แง้ !”

ทารกน้อยเริ่มร้องไห้ออกมาเมื่อถูกดึงกระชากแขนจากหญิงแปลกหน้าอย่างรุนแรง กิสเซลล่าตกใจที่เด็กน้อยส่งเสียงร้องไห้จ้าออกมาก็พลันปล่อยมือออกจากตัวเด็กน้อยทันที ทำให้หญิงสาวที่พุ่งเข้ามาดึงสุดแรงผงะเสียหลักล้มก้นจ้ำเบ้าเต็ม ๆ มือที่ได้ตัวทารกติดไปด้วยก็เผลอโยนตัวทารกขึ้นสูงให้กิสเซลล่าเบิกตาถลน อ้าปากร้องเสียงหลงเมื่อร่างเล็กค่อย ๆ ตกลงมาช้า ๆ ตามแรงโน้มถ่วง

“พ่อหนู !”

กิสเซลล่าอุทานออกมาเสียงหลง พุ่งสุดตัวเข้าไปรับตัวทารกที่หลุดมือจนลอยหวือบนอากาศอย่างน่าหวาดเสียวได้อย่างทันท่วงที แม้ว่าตัวเขาจะไถลคลุกกับพื้นจนคางแทบไหม้ก็ตาม แต่เมื่อเห็นหน้าเหรอหราของทารกที่กระพริบตามองเขาแล้วหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน เขาก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“เอาลูกข้าคืนมา”

แต่สบายใจได้ไม่นานหญิงแปลกหน้าก็พุ่งเข้าตะกรุยใส่เขาทันทีที่เธอลุกขึ้นมาตั้งหลักได้ มือที่พุ่งเข้ามาจะคว้าตัวทารกน้อยในทันทีทันใด ทำให้กิสเซลล่ารวบตัวทารกเขากลางอก ห่อตัวเป็นก้อนหินไม่ให้ใครเข้ามาแย่งตัวเด็กน้อยไปได้

“ไอ้โจรชั่วเอาลูกชายที่รักของข้าคืนมาเดี๋ยวนี้นะ !”

“ห๊า ? พูดอะไรกัน เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของท่านเสียหน่อย... จ้ากกก !”

กิสเซลล่าเถียงกลับ ยกแขนขึ้นป้องทารกไว้ไม่ให้มือของหญิงสาวแปลกหน้าคว้าจับแล้วดึงแขนบอบบางจนช้ำ อีกครั้ง แต่นั่นก็ทำให้กิสเซลล่าโดนเล็บยาวข่วนเข้าให้หลายแผลจนเลือดซิบแทน แถมยังโดนทึ้งหัวจนผ้าโพกหัวหลุดกระเด็นพร้อมกับเส้นผมไปเป็นกระจุกราวกับนางกำลังถอนหญ้าทิ้งอยู่ก็มิปาน... แต่เฮ้ย ! นี่หัวจอมมารนะ ! ให้เกียรติกันสักนิดเถอะ !

...หากจอมมารอื่นมาเห็นเขาโดนมนุษย์ตัวกระจ้อยทึ้งหัวทุบตีอย่างสิ้นท่าอยู่เช่นนี้คงโดนเหยียดหยามจนต้องเอาปี๊บขึ้นคุมหัวไปชั่วชีวิตแน่...

“โรมาริโอ้ลูกแม่ ฮือ ๆ โรมาริโอ้ลูกรักของแม่ แม่จะช่วยเจ้าจากไอ้โจรชั่วเดี๋ยวนี้ล่ะ !”

เสียงร้องไห้คร่ำครวญราวกับจะขาดใจของหญิงสาวสั่นหัวใจของคนรอบข้างที่มุงดูกันอย่างสงสัยในคราแรก ให้เริ่มเข้าใจไปว่ากิสเซลล่ากลายเป็นโจรลักเด็กไปจริง ๆ ในขณะที่คนกำลังโดนใส่ความกำลังขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสับสนว่า...ใครคือโรมาริโอ้กัน ? !

“ท่านเข้าใจผิดแล้ว เด็กคนนี้ชื่อเจ้าก้อนต่างหาก !”

“โจรขโมยเด็ก... ผู้ชายน่าตาน่ากลัวต้องเป็นโจรขโมยเด็กที่ทางการตามหาตัวอยู่แน่ ๆ ...”

เสียงพึมพำของคนลอบข้างที่ชี้นิ้วหาว่าเขากลายเป็นโจรกำลังทำให้อดีตจอมมารทำหน้าตระหนกสุดขีด เมื่อแต่ละคนดูเหมือนจะไม่เชื่อในตัวของอดีตจอมมารว่าเป็นเจ้าของเด็กคนนี้แม้แต่น้อย

...ก็แม่เด็กเขาตั้งมาแบบนี้จะให้เขาทำยังไงเล่า !...

กิสเซลล่ากัดฟันด้วยความอดสู พลางพาลให้โมโหซาราสะไปด้วย เขาบอกแล้วว่าให้ตั้งชื่อลูกดี ๆ ดูสิ โดนหาว่าเป็นโจรขโมยเด็ก เพราะไอ้ชื่อไร้ความรับผิดชอบนี่จนได้ !

“นั่นไงโจรขโมยเด็ก ! รีบจับมันเข้าคุกก่อนที่มันจะขโมยเด็กไปเร็ว !”

เหตุการณ์เริ่มแย่ไปใหญ่เมื่อมีประชาชนน้ำใจดีดันไปตามตัวทหารมาพร้อมชี้มาที่ตัวเขาออกปากเรียกเขาเต็มปากเต็มคำด้วยความมั่นใจว่าเขาเป็นโจรขโมยเด็ก จนทหารในชุดเกราะเงินเงาวับ จ้องเขาด้วยสายตาไม่เป็นมิตร

“พวกท่านเข้าใจผิดแล้ว ข้าไม่ใช่โจรขโมยเด็กนะ เด็กคนนี้มากับข้าแต่แรกแล้ว”

“ไม่มีใครตั้งชื่อเด็กว่าเจ้าก้อนหรอก ถ้าจะโกหกก็ให้มันแนบเนียนหน่อย ไอ้เจ้าโจรชั่ว !” เสียงของหญิงสาวแปลกหน้าที่ตะโกนใส่เขาจนน้ำลายเธอกระเด็นรดหัวเขาเต็ม ๆ ทำให้กิสเซลล่าสูดลมหายใจลึก ๆ พยายามใช้ความอดทนอย่างมากไม่ให้ตนเผลอปัดหญิงสาวทิ้งจนอาจทำให้เรื่องยิ่งวุ่นวายเข้าไปใหญ่

กลุ่มทหารเข้ามาช่วยแงะตัวกิสเซลล่าออกจากการปกป้องทารกน้อยเอาไว้ แม้อดีตจอมมารจะมีเรี่ยวแรงมากกว่า แต่เมื่อเจอคนมาก ๆ รุมเข้ามา เจอไม้ซุงงัดเข้าให้ต่อให้เป็นช้างตัวใหญ่ก็มีล้มลงบ้างล่ะ

สุดท้ายกิสเซลล่าก็ถูกจับแยกออกจากทารกน้อยที่ถูกยื่นส่งตัวไปให้หญิงแปลกหน้าที่ทำหน้าดีใจสุดแสน พุ่งเข้ามากอดทารกน้อยด้วยความรักสร้างความปลาบปลื้มให้กับประชาชนโดยทั่วที่ได้ช่วยเหลือให้แม่ลูกได้กลับมาอยู่ด้วยกัน นอกจากกิสเซลล่าที่หน้าอึมครึมลงเมื่อเด็กน้อยถูกโจรในคราบหญิงสาวอ่อนแอเอาตัวไปแล้ว !

“เด็กคนนั้นเป็นลูกของเพื่อนข้า ขอร้องล่ะคืนเขามาเถอะขอรับ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายไป”... ถ้าซาราสะรู้ว่าลูกตัวเองหายไป ชีวิตของเขารวมทั้งเมืองนี้ได้ระเบิดทิ้งเป็นจุณแน่ เพื่อป้องกันโศกนาฏกรรมสลดนี้คืนเด็กมาเถอะท่านโจร !

แม้กิสเซลล่าจะพยายามอธิบายมากแค่ไหนก็ไม่มีใครเชื่อ ทุกคนต่างเข้าไปแสดงความยินดี ปลอบประโลมโจรตัวจริง โดยไม่ได้มองปฏิกิริยาของเด็กน้อยที่พยายามดิ้นหนีอ้อมกอดของแม่ตัวปลอมอย่างเอาเป็นเอาตาย พร้อมส่งสายตามองมาที่กิสเซลล่าที่โดนนายทหารจับตัวเอาไว้อย่างแน่นหนาจนไม่สามารถเข้าไปเอาตัวเด็กน้อยคืนมาได้

“หยุดก่อนพวกท่านจับผิดคนแล้ว !”

เสียงที่ร้องโวยออกมาท่ามกลางความยินดีจอมปลอม ทำให้ทุกคนชะงัก คนที่ร้อนรนแทรกตัวเข้ามาคือบูชเชอร์ที่ส่งสายตาเหลือกลานมองลูกค้าคนสนิทที่มีสภาพยับเยิน โดนจับกุมราวกับผู้ร้ายอันตราย แล้วก็รีบชี้นิ้วไปที่หญิงสาววัยกลางเปิดเผยความจริงออกมา

“เด็กคนนั้นอยู่กับกิสลี่ตั้งแต่ก่อนเข้าเมืองแล้ว ข้าเห็นกิสลี่อุ้มเด็กชัด ๆ กับตาเลย นางคนนั้นต่างหากที่เป็นโจรตัวจริง !”

“ชิ !”

โจรขโมยเด็กที่ถูกเปิดโปงส่งร้องจึ๊กจั๊กในลำคอ รวบตัวเด็กน้อยไว้แน่นแล้วเตรียมวิ่งหนีท่ามกลางความอึ้งของทุกคนที่คาดไม่ถึงว่าพวกเขาจะถูกหญิงสาวบอบบางคนนั้นหลอกเข้าเต็มเปาจนจับคนผิด

“อ่ะ ! พ่อหนู !”

“แอ้ ๆ !” เด็กน้อยส่งเสียงร้องออกมาเมื่อถูกพาวิ่งออกห่างจากกิสเซลล่า

“ไอ้เด็กนี่ ! หุบปากเดี๋ยวนี้นะ !”

หญิงสาวคำรามสั่งเด็กน้อยอย่างดุดัน เล็บคมหยิกลงบนเนื้อขาว ๆ เต็มแรงจนเด็กน้อยสะดุ้งเฮือก ดีดดิ้นเต็มแรงกว่าตามประสาเด็กไม่รู้ความจนสร้างความหงุดหงิดให้โจรสาวที่วางแผนเลือกเหยื่ออย่างดี แต่ดันมาพลาดตรงที่ดันมีคนรู้จักเจ้าหนุ่มหน้าเถื่อนนั่น ทำให้แผนขโมยเด็กที่มีใบหน้าน่ารักดั่งเทวดาคนนี้แตกจนได้

ทารกน้อยพยายามตะกายตัวออกจากหญิงสาวแปลกหน้าไปหากิสเซลล่าสุดแรงเกิด แต่ไหนเลยร่างเล็กจะสู้แรงผู้ใหญ่ได้ ดวงตาสีฟ้ากลมโตได้แต่มองที่กิสเซลล่าด้วยน้ำตาคลอหน่วย แล้วส่งเสียงร้องไห้จ้าออกมาเต็มเสียง จนเมื่อเจ้าตัวมองไม่เห็นกิสเซลล่าอีกต่อไปเด็กน้อยก็หุบปากฉับลงทันที...

“ถึงแกจะขายได้ราคาดีเพราะหน้าตาน่ารักนี่ แต่ถ้าทำให้ข้าซวยแกก็มีแต่ต้องตายเท่านั้น เข้าใจไหม !” ใบหน้าของหญิงวัยกลางบิดเบี้ยวด้วยความโหดเหี้ยมเมื่อนางวิ่งหนีผู้คนจนหลบมาซ่อนตัวในตรอกลับที่ส่งกลิ่นเหม็นเน่าจนไม่มีใครคิดถึง

นางก้มหน้าลงมาเขย่าตัวทารกพร้อมส่งเสียงข่มขู่เด็กทารกที่หยุดร้องไห้ไปได้สักพัก แล้วจ้องเขม็งกลับไปด้วยแววตาแข็งกร้าวเกินเด็กทารกธรรมดาควรกระทำ

“...”

ดวงตาสีฟ้าครามเรืองแสงสีทองที่กลางนัยน์ตาออกมา ก่อนที่ปีกสีขาวคู่ใหญ่จะโผล่พรวดออกมาจากกลางหลัง สร้างความตะลึงให้หญิงสาว ให้จ้องมองปีกขาวที่กินอาณาเขตภายในตอกแคบจนเกือบเต็ม ริมฝีปากอวบอิ่มสั่นระริกเมื่อได้เห็นปีกอันเป็นสัญลักษณ์ของเผ่าบนฟ้า จนเผลออุทานออกมาเสียงเบาหวิว

“ผะ... เผ่า...เทพ ?”

“แอ้”

ตู้ม !

เด็กน้อยร้องออกมาคำหนึ่งราวกับจะตอบกลับไป พร้อมกันนั้นปีกสีขาวก็พุ่งเข้ากระแทกเข้าใส่เข้าข้างกกหูเต็มแรง จนโจรขโมยเด็กที่มัวแต่อึ้งป้องกันไม่ทัน โดนฟาดเข้าให้เต็มแรงจนหูสองข้างอื้ออึงเหมือนถูกระเบิด ปล่อยร่างทารกน้อยแล้วทรุดตัวลงกับพื้น แตะข้างหูด้วยมือที่สั่นเทาเพื่อพบกับเลือดสีแดงที่ไหลออกมาเป็นทางบ่งบอกว่าแก้วหูคงแตกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

“กะ...กรี๊ด !”

ทารกน้อยที่ค่อย ๆ ลอยตัวลงมาอยู่กับพื้น เก็บปีกของตนเข้าไปจนไม่มีร่องลอยใด ๆ แสดงว่าเด็กตัวน้อยจะสามารถทำร้ายผู้ใหญ่คนหนึ่งได้

ดวงตาสีฟ้าครามที่ได้รับสืบทอดจากมารดา จ้องมองหญิงสาวที่กำลังหวีดร้องยกมือขึ้นจับหูตัวเองด้วยความเจ็บปวดด้วยสายตาเฉยชา ไร้ความรู้สึกจนผิดเด็กปกติของเด็กทารก แต่สำหรับซาราสะแล้วหากมาเห็นลูกชายของตนทำอะไรลงไป นางก็เพียงแค่เอ่ยชมสั้น ๆ ด้วยความเคยชินเท่านั้น... ลูกของผู้กล้าที่แท้จริงกับคนเผ่าเทพ จะเป็นเพียงเด็กทารกธรรมดาทั่วไปได้อย่างไรกันล่ะ ?

“พ่อหนูน้อย !”

“แง้ ๆ !”

เสียงตื่นตระหนกของชายร่างสูงที่คุ้นเคยดี ทำให้ทารกที่กำลังแสดงความอำมหิตเกินวัย เบ้ปากส่งเสียงร้องไห้โยเยออกมา น้ำตาเม็ดกลมที่กลิ้งลงมาราวกับสั่งได้นั้นทำให้กิสเซลล่ารีบถลาเข้ามาอุ้มเด็กน้อยขึ้นแนบอกลูบหลังกอดปลอบทารกน้อยที่กำลังเสียขวัญอย่างหนักด้วยความสงสารจับจิต

“ขอโทษนะพ่อหนูน้อย ขอโทษที่ทำให้เจ้ามาเจอเรื่องน่ากลัวนะ ข้าขขอสัญญาจะปกป้องเจ้า ต่อไปนี้ข้าจะไม่ให้เจ้าต้องเจอกับอันตรายอีกแล้ว”

ทารกน้อยสะอึกสะอื้นก้มหน้าลงซุกกับบ่าแกร่งที่แสนอบอุ่น เพื่อซ่อนรอยยิ้มร้ายของตนเอาไว้อย่างแนบเนียน... ในหัวของทารกครึ่งเทพที่แม้จะพูดออกมาไม่ได้แต่ความคิดที่เกินวัยไปไกลนั้นกำลังยินดีเป็นอย่างมาก ที่ได้รับความห่วงใยจากบุรุษผู้นี้ ทำให้ทารกน้อยเลือกที่จะแสร้งทำตัวเป็นทารกอ่อนแอแสนไร้เดียงสาต่อไป เพื่อให้ได้รับการเอาใจใส่ ที่นับวันจะทวีขึ้นตามกาลเวลา

กว่าอดีตจอมมารจะรู้ตัวว่าพลาดโดนเด็กหลอก เขาก็ไม่สามารถตัดเด็กคนนี้ออกจากชีวิตเสียแล้ว

++++++++++++++++++++++++++++++++

โถ่กิสลี่.... นายโดนเด็กหลอกแล้ว มิเกลล่ามันสายมารมาตั้งแต่เกิดแล้ว จะเปลี่ยนใจลูกชายให้เดินสายสว่างไม่ทันหรอกนะ ถถถ //ส่งสายตาเห็นใจให้คุณพ่อจอมมาร//