Bet love mafai เดิมพันรักมาเฟีย

บรืนนนนน!

“กรี๊ด!”

รถสปอร์ตสุดหรูพุ่งทะยานเข้าเส้นชัย พร้อมกับเสียงกรีดร้องของผู้คนที่มาร่วมแข่งขัน พอรถจอดสนิทร่างสูงใหญ่ของคลาวด์ก็ลงจากรถ สายตาของคนนับร้อยจับจ้องที่ร่างกายกำยำไม่วางตา สาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยต่างเต้นยั่วยวน เสียงโห่ร้องดีใจกับชัยชนะของนักแข่งหนุ่มดังกึกก้อง

"กูชนะ!" เขายกยิ้มมุมปากมองเด็กหนุ่มที่อายุห่างเขาหลายปีที่นั่งนิ่งอยู่บนรถ ใบหน้าของเขาซีดเผือดมือที่กำลังกำพวงมาลัยสั่นระริก หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะราวกับจะทะลุออกมานอกอก "จัดการเรื่องเงินเดิมพันทีไอ้มังกร"

"ครับนาย" ลูกน้องหนุ่มหนุ่มโค้งรับอย่างสำรวม รีบเดินไปหยิบเงินเดิมพันที่ถูกวางเอาไว้

"ผมขอแข่งอีกครั้ง" ปกรณ์พูดขึ้น พยายามข่มความประหม่าของตัวเอง มองเงินเดิมพันที่ลูกน้องของคลาวด์หยิบไปอย่างเสียดาย เขาต้องการเงินจำนวนนี้มาก แต่หากว่า...เขากลับพลาดมันไปอย่างน่าเสียดาย

"มึงจะแข่งอีกเหรอ?" คลาวด์ล้วงกระเป๋าเอนกายพิงรถหรูคู่ใจ นึกขันคนตรงหน้าอยู่เหมือนกันที่จะแข่งอีกครั้ง ทั้งที่ไม่มีอะไรสู้เขาได้เลยสักนิด รถของเขาเป็นรถที่ถูกทำมาเป็นพิเศษ ตั้งแต่เริ่มแข่งรถมาเขาไม่เคยแพ้ใครเลยสักครั้ง แต่รถของของผู้ชายคนนั้นก็แค่รถเก่า ๆ ไม่ได้อัพเครื่องยนต์อะไรให้มันดีขึ้นกว่าเดิม จะมาสู้รถเขาได้อย่างไรกัน

"ใช่ ผมขอแข่งอีก ผมต้องการเงินนั่น" ปกรณ์มองถุงเงินเดิมพัน แล้วเม้มปากเบา ๆ

"...." คลาวด์เลิกคิ้วแล้วกอดอกตัวเอง "มึงมีเงินเดิมพันเหรอ?" เขาแค่นหัวเราะอย่างหยามหยัน

"ไม่มี" น้ำเสียงติดสั่นเอ่ยตอบ

"งั้นมึงจะเอาอะไรมาเดิมพัน อย่าลืมนะว่ารถที่มึงนั่งอยู่ในตอนนี้กลายเป็นรถของกูแล้ว"

"ผม...." ปกรณ์ลังเลพลางครุ่นคิด ตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะเสียแล้วนอกจากลองอีกสักครั้ง เขาจำเป็นต้องใช้เงินจำนวนนี้จริง ๆ และที่สำคัญเขาต้องชนะ ไม่มีทางเลือกอะไรทั้งนั้น "ถ้าคุณชนะคุณเอาชีวิตของผมไปเลย แต่ถ้าเกิดผมชนะ ผมต้องได้เงินเดิมพันมากกว่านี้อีกสิบเท่า และได้รถของผมคืน"

"น่าสน" คลาวด์ยกมือขึ้นลูบคางตัวเองเบา ๆ "แต่ชีวิตน้อยนิดของมึงไม่ได้มีค่าอะไรกับกู ถ้าจะแข่งไปแข่งกับคนอื่น"

"คุณกลัวเหรอ? กลัวแพ้ผมใช่ไหม?"

"กูไม่เคยกลัวใคร!" คลาวด์พูดอย่างไม่พอใจ ไม่ชอบให้ใครมาท้าทาย

"งั้นก็แข่งกับผมสิ ถ้าคุณไม่กลัว"