EP.4 ตกหลุมพราง

“บอกว่าไม่ต้องก็ไม่ต้อง แต่ถ้าเธออยากตอบแทนหรือชดใช้ให้ฉันล่ะก็..เรามาแต่งงานกันเถอะ”

“....” ชญานินท์นิ่งอึ้งคล้ายโดนแม่มดร่ายคำสาป ภายในใจเกิดความว้าวุ่นจนรู้สึกสับสน หัวใจดวงน้อยๆ เต้นประท้วงความตื่นเต้นอย่างถี่รัว ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าเรื่องที่เขาเพิ่งจะพูดคือเรื่องจริง

เขาเพิ่งจะขอเธอแต่งงาน? นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่ไหม?

“ว่าไง แต่งงานกันไหม?” เหมราชเลิกคิ้วถาม สองมือหนาสอดเข้าในกระเป๋ากางเกง มองเผินๆ เขาอาจจะดูนิ่งเฉย ทว่าความจริงแล้วที่ต้องเขาต้องเอามือล้วงกระเป๋าก็เพราะลุ้นระทึกกับคำตอบของคนบนเตียงนี่แหละ

“คะ..คุณ..เอ่อ..คะ..คือ..” ชญานินท์ทำตัวไม่ถูก หลากหลายความรู้สึกตีกันอยู่ในอก ทั้งแปลกใจ สับสน และดีใจ

น่าแปลกอยู่เหมือนกัน ทั้งๆ ที่นี่คือสิ่งที่เธออยากได้ยินจากปากเขาในวันที่แบกหน้าไปบอกเขาว่าท้อง ทว่าพอมาวันนี้กลับยังไม่กล้าตอบตกลง

ไม่รู้ว่าทำไม..เธอถึงได้รู้สึกว่าการตอบตกลงแต่งงานกับเขาคือการกำลังพาตัวเองเดินเข้าสู่ประตูแห่งนรก..

เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กไม่มีท่าทีจะเอนอ่อน เหมราชจึงจำเป็นต้องงัดไพ่ใบสุดท้ายออกมาหว่านล้อมเธอ เขาเดินตรงเข้าไปหย่อนตัวนั่งลงบนเตียงข้างเธอช้าๆ มือหนาคว้ามือเล็กขึ้นมากุมเอาไว้แน่น

“ฉันอยากดูแลเธอกับลูกนะนิน ขอโทษที่ก่อนหน้านี้ปฏิเสธความรับผิดชอบ” เขาพูดเสียงทุ้มอ่อนพร้อมจ้องหน้าเธอด้วยดวงตาประกายความรู้สึกผิด

“คุณเหม..” ความหวั่นไหวขุมใหญ่กำซาบเข้าสู่หัวใจของชญานินท์ เธอเชื่อทุกคำพูดของเขาอย่างไร้ข้อกังขา ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีในตอนแรกถูกความอ่อนแอบังตาจนมืดมิด

“ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเธอก็เป็นแค่ทางผ่าน และคิดว่าลูกคงไม่ได้สำคัญอะไร แต่พอวันนี้ฉันเห็นเธอเป็นลมล้มไปแถมตอนนี้ยังเสี่ยงอยู่ในสภาวะแท้งคุกคามอีก ฉันก็รู้หัวใจตัวเองเลยว่าเธอและลูกสำคัญสำหรับฉันมาก”

“คุณพูดจริงเหรอคะคุณเหม..” เธอถามทั้งๆ ที่ในใจไม่ได้ต้องการฟังคำตอบ ดวงตากลมสบประสานกับดวงตาเขาด้วยความรู้สึกซาบซึ้งใจ

ไม่คิดเลยว่าคนสูงส่งอย่างเขาจะยอมลดตัวลงมาขอเธอแต่งงาน

ใครจะหาว่าใจง่ายเธอไม่สน เขาทำเธอท้องเขาก็ต้องรับผิดชอบ มันเป็นเรื่องที่ควรจะเกิดขึ้นอยู่แล้ว เพียงแค่เกิดช้าไปเสียหน่อย แต่ก็ยังไม่สายเกินกว่าที่จะแก้

“จริงสิ หลังจากนี้ให้ฉันได้ดูแลเธอกับลูกนะ” เหมราชไม่พูดเปล่าแต่ยังยกมือเล็กของเธอขึ้นมาจุบพิตเบาๆ ทำเอาคนโดนจุ๊บหน้าแดงเรื่อด้วยความเขินอาย

“ค่ะ ถ้าอย่างนั้นฉันยินดีที่จะตกลงแต่งงานกับคุณ” ชญานินท์เอ่ยตอบอย่างเหนียมอาย เธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นสบตาเขา ผิดกับเขาที่พอได้ยินเธอตอบตกลงก็คว้าร่างเธอเข้ามากอดอย่างแนบชิดด้วยความลืมตัว ซึ่งก็ยิ่งทำให้คนถูกกอดเพิ่มพื้นที่ในหัวใจให้เขาไปอย่างง่ายดายอีกหนึ่งห้อง

ชญานินท์กอดเลื่อนเรียวแขนขึ้นมากอดตอบเขา ความอิ่มเอมสุขล้นเต็มหัวใจ ยอมรับว่าแอบคิดอะไรกับเขาแต่ก็ยังไม่ถึงขั้นหลงรักจนโงหัวไม่ขึ้น แต่เธอก็คิดว่าหลังจากนี้การตกหลุมรักคนอบอุ่นอย่างเขาคงไม่ใช่เรื่องยาก

แล้วอีกสาเหตุที่ทำให้เธอไม่ลังเลที่จะตอบตกลงแต่งงานกับเขาก็คือเรื่องที่เป็นลมหมดสติไปในวันนี้ มันพิสูจน์ชัดแล้วว่าเธอควรมีใครสักคนคอยดูแลอย่างใกล้ชิด ยิ่งเสี่ยงเป็นภาวะแท้งคุกคามเธอก็ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่

กลัวว่าจะต้องเสียลูกในท้องไปสักวัน..

ฉะนั้นการแต่งงานกับเขาจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุดเพราะเธอมั่นใจว่าเขาต้องดูแลเธอและลูกได้ดีกว่าที่เธอดูแลตัวเองอย่างแน่นอน