ตอนที่3(ดีเทลนราวิชญ์)

ดีเทล

โรงแรมม่านรูด

"พี่!"คนร่างเล็กหันมาหาผมพร้อมกับเอ่ยเรียกผมอย่างไวด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อผมจอดรถเทียบในช่องจอดรถของห้อวหมายเลขห้าสี่แปดในโรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่ง

ม่านด้านหลังก็ถูกปืดทันทีที่ท้ายรถของผมพ้นประตู

"พี่พาหนูมาที่นี่ทำไมหนูจะกลับบ้าน"เธอพูดเสียงดัวใส่ผมน้ำเสียงของเธอสั่นเครือ

หน้าตาเลิ่กลั่ก

ผมก็มองเธอนิ่งสำรวจการแต่งกายของเธอที่เหมือนกับผู้หญิงธรรมดาทั่วๆไป

แต่แปลกที่เธอไม่แต่งตัวนุ่งน้อยชิ้นแบบผู้หญิงคนอื่นๆ

ผมจึงสนใจเธอ

"เท่าไหร่ว่ามา"ผมเอ่ยถามเธอไปตรงๆเพื่อไม่อ้อมค้อม ปกติผมไม่เคยต้องไปเดินเลือกเองแบบนั้น ผมจะติดต่อเจ๊ซี่เพื่อให้นำเด็กในสังกัดของเธอมาให้ผมเลือก

แต่คราวนี้ผมเฮิร์ทด้วยไง โดนบอกเลิกก็เลยลองเปลี่ยนอะไรใหม่ๆดูบ้าง

ก็เลยไปที่ถนนความสุข ถนนความสุขที่คนที่นี่เรียกขานกันเพราะซอยนั้นจะมีพวกผู้หญิงขายบริการทางเพศที่ไม่มีสังกัดไม่ใช่ไซส์ไลน์แบบที่ผมชอบไปยืนอยู่ตรงข้างทางและให้ลูกค้าเลือก

ซึ่งผมก็ดูมาแล้วไม่มีใครถูกใจผมสักคน ก็ว่าแหละครับที่ตรงนั้นถ้าเปรียบเหมือนสินค้าก็คงจะเป็นสินค้าเกรดต่ำไม่เหมือนพวกเด็กไซส์ไลน์ที่บางคนเป็นระดับพรีเมี่ยม

ราคาแตกต่างกันลิบลับ

เธอก็มองผมตาโตหน้าหวานๆของเธอเหวอไปเลย

ดูจากการแต่งตัวแล้ว เธอควจะเป็นเด็กที่บ้านยากจนสินะ ยังไม่มีเงินซื้อเสื้อผ้ามาแต่งตัวให้สวยๆเหมือนพวกสาวขายบริการทั่วไป สงสัยเพิ่งจะเริ่มเข้าวงการนี้ด้วยล่ะสินะ

"ถ้าเกิดว่าฉัรติดในเธอ.....ฉันอาจจะอุปการะเลี้ยงดูเธอก็ได้นะ"

"พี่พูดบ้าอะไรเนี่ย?"เธอเอ่ยถามผมด้วยน้ำเสียงไม่พอใจแววตาคู่สวยหวั่นไหวขึ้นมาชั่วขณะ

เธอทำเหมือนยังไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนเธอคิดว่าผมดูเธอไม่ออกสินะ พวกผู้หญิงมารยาเยอะจะตาย และยิ่งตอแหลได้หน้าตาใสซื่อแบบนี้ด้วยล่ะก็ มันน่าจับขย้ำนัก ให้ร้องขอชีวิตไปเลย

ทำตัวแอ๊บไร้เดียงสาแต่จริงๆแล้วชำ่ชองเพื่ออับค่าตัวสินะ

"งั้นฉันให้เธอห้าหมื่นตลอดคืน"ผมพูดเสนอให้เธออย่างตัดบท ผมคิดว่าเธอเหมาะกับราคานี้ เพราะปกติผมนอนกับพวกนักศึกษาไซด์ไลน์ก็ราคานี้

ผมปลดล็อครถและเปิดประตูลงมาจากรถ และผมก็ต้องออกแรงเหนื่อยอีกแล้วเมื่อผู้หญิงคนนั้นเปิดประตูรถและกำลังจะวิ่งหนีผมแต่ผมไวกว่าคว้าข้อมือเธอไวได้ทัรก่อนที่ร่างเล็กของเธอกำลังจะถึงม่านกั้นสีแดง

"พี่ปล่อยหนูหนูไม่ได้ขายตัวน่ะพี่"

"ถ้าเธอไม่ได้ขายตัวและเธอมากับฉันทำไม......เลิกหาข้ออ้างเพื่ออัพค่าตัวสักที"

"ถ้าเธอสดแบะเด็ดทำให้ฉันมีความสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นฉัรให้เธอเลยหนึ่งแสน"

"หนึ่งแสนก็ไม่เอาหรือล้านหนึ่งหนูก็ไม่เอา....เงินแค่นี้แลกกับศักดิ์ศรีลูกผู้หญองไม่ได้หรอก"

"ปล่อยหนู!!"เธอพูดเสียงเเข็งแบะพยายามดิ้นรนเพื่อจะให้หลุดจากผม

ผมที่เห็นเธอมีฤทธิ์มากขนาดนี้ก็เปลี่ยนจากจับแขนมากอดรัดร่างเล็กของเธอแทน เห็นตัวแค่นี้แต่แข็งแรงชิบ

"เลิกทำฉันเสียเวลาสักที.....ฉันเสียเวลากับเธอมามากบแล้วนะ"ผมตวาดเสียงเเขฺ็งแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนในอ้อแขนผมตกใจหรือหยุดดิ้นเลย

เธอกลับดิ้นให้แรงขึ้น จนผมรู้สึกรำคาญจึงจับร่างเล็กของเธอพลิกตัวหันกลับมาประจันหน้ากับผมและผมก็ไม่รอช้าก้มหน้าลงไปหาใบหน้าหวานและจัดการประกบริมฝีปากจูบเธออย่างดูดดื่มทันที

ผมจูบริมฝีปากเธออย่างเอาแต่ใจทั้งบดขยี้ทั้งดูดดื่มแต่ดูเหมือนคนร่างเล็กที่ตอนแรกทำท่าจะไม่ยอมแต่ตอนนี้กลับยอมปล่อยมือที่ทุบตีผมและอ่อนข้อลงกับผม

ผมก็ยกยิ้มที่มุทปากขึ้นอย่างได้ใจและผมก็ไม่รอช้ารีบช้อนล่างของเธอขึ้นอุ้มในท่าอุ้มแตงและรีบพาเธอเดินมุ่งตรงไปยังห้องของโรมแรมม่านรูดแห่งนี้ทันที

โดยไร้การขัดขืนใดๆทั้งสิ้นจากคนในอ้อมแขนผม

แต่ผมก็ยังไม่ได้ถอนริมฝีปากออกมาจากเธอ

พรึบ

ผมวางร่างเล็กลงบนที่นอนกลางห้องอย่างไม่ได้แผ่วเบา

"โอ้ย!"เธอร้องออกมาพร้อมกับทำสีหน้าเหยเก ก็ต้องเจ็บแหละ ก็ผมเล่นโยนร่างเธอลงไปบนที่นอนที่มันไม่ได้มีความนิ่มเลยสักนิด

"พี่จะทำอะไร?!"เธอถามผมเสียงเเข็งหน้าตาหวาดระแวง พลางยันตัวลุกขึ้นและถอยหลังหนีผมจนแผ่นหลังบางไปแนบติดอยู่กับกำแพงด้านหลังของห้องนี้

ผมที่กำลังทำการปลดกระดุมเสื้ออยู่ก็มองหน้าเธอพร้อมกับแสยะยิ้มให้เธอ

"อย่ามาทำไร้เดียงสาได้ป่ะ....ก็รู้ๆกันอยู่ว่าผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ในโรงแรมม่านรูดแบบนี้เขาจะแค่มานอนเล่นตีพุงเฉยๆมั้ง?!"ผมเอ่ยออกไปอย่างเสียงเเข็งไม่ได้ออกเชิงล้อเล่นกับเธอเลย

เธอก็ทำหน้าคิดอยู่สักพัก ก่อนจะเบิกตาโตๆของเธอจนมันแทบจะถลนออกมา

แต่ทำไใแค่เธอทำแบบนี้ หัวใจผใกลับเต้นตู้มตามขึ้นมานะ

ยัยนี้ก็เป็นผุ้หญิงตัวเล็กๆผิวขาวผมยาว หน้าตาจิ้มลิ้ม ริมฝีปากสีชมพูศดระเรื่อ แก้มอมชมพู แถมเนื้อตัวยังนู๋ นิ่มและหอมสุดๆอีกด้วย

และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอมองหน้าตาซื่อไม่ค่อยทันคนเหมือนคนที่อยู่นอกเมืองและเพิ่งมาอยู่ในเมือง

"พี่จะปล้ำหนูเหรอ?"เธอถามผมหน้าเหวออย่างคนที่เพิ่งนึกคิดได้ว่าผู้ชายกับผู้หญิงเข้าม่านรุดด้วยกันและเขาจะทำอะไรกัน

ผู้หญิงคนนี้ น่าสนใจดีนะ เธอไใ่เหมือนใครดี ตลกๆยังไงบอกไม่ถูก

"ควจะแค่นอนจับมือกันเฉยๆล่ะมั้ง?"ผมเอ่ยออกไปแต่ยังคงทำสีหน้าเข้มใส่เธออยู้ แต่ดูเธอสิ เธอทำหน้าเหวอใส่ผมอ่ะ

พรึบ

"อะไรเนี่ยพี่?!!!"เธอหันมาแหกเสียงใส้ผมอย่างไม่พอใจและตกใจไปในตัวในขณะที่ผมยื่นมือหมายจะไปคว้ามือเธอ แต่ก็โดนเธอสะบัดหลุดไป

"หรือเธออยากจะเข้าโรงแรมกับฉัน?"ผมถามเธอไปเสียงเข้มพลางเลิกคิ้วมองหน้าเธอ เธอก็มำหน้าแหย๋ๆผอย่างแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอ รังเกียจผม ผมิอกจะหล่อ ทำไมต้องรังเกียจผมด้วย

"ไม่อ่ะ....ใครจะอยากไปเข้าโรงแรมกับคนที่ไม่รู้จัก...."

"สติไม่ดีหรือเปล่า?"ประโยคนี้เธอพึมพำเอา

"ถ้าเธอยังไม่เลิกพูดว่าฉันล่ะก็.....ฉันอาจจะเปบี่ยนใจก็ได้นะ?"

"นี่พี่!!!.....ถ้าพี่อยากมากอ่ะน่ะพี่ก็ไปซื้อกินโน้น....ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวเว้ย!!!!"เธอตะโกนใส่หน้าผมหน้าตาจริงจังอย่สงเอาเรื่อง

ดวงตากลมโตของเธอเบิกโตมองจ้องผมอย่างไม่กระพริบ ทำให้ผมรู้ได้ว่าตอนนี้เธอคนนี้กำลังไม่พอใจผมอยํ่จริงๆ

เธอเดิดมาหยุดตรงหน้าผม ผใก็มองหน้าเธอนิ่ง และเธอกฌทำในสิ่งที่ผไม่คิดว่าเฮจะทำ

นั่นคือ การตะโกนใส่หูผม

"ฉันพูดหลายรอบล่ะนะว่าไม่ได้ขายตัวววเว้ย!!!!"สิ้นคำพูดเธอทำให้ผมรีบถิยห่างจากเะฮแทบตะไม่ทะนพร้อมกับเอามือแนบหูตะวดองข้างที่โดนยัยบ้านี้ตะโกนใส่ไปด้วย

แก้วหูจะแตก ผมปวดหูมากเลยตอนนี้ เธอจะโกนใส่ไม่ยั้ง

"โอ้ย!!!ยัยบ้า!!!"

"แกสิบ้า....ไอ้บ้าเอ้ย!!!"นั่นเป็นเป้ฯคำพูดสุดท้ายของผู้หญิงตัวเล็กแต่เสียงแป๊น

ผมยืนชี้หน้าเะออย่างโกรธเคืองได้แต่ทำปากขมุบขมิบอย่างนึกคำที่จะด่าเฌอไม่ได้

เธอมองผมจนตาโตอบงเธอแทบจะถบนออกมาก่อนจะใช้ขาเล็กของเธอเตะเข้าที่น้องชายสุดหวงแหนของผมเบ้าอย่างจัง

คราวนี้ทำให้ผมะึงทำทรุดเข่าลงนั่งเามืออีกข้างไปกุทไว้ที่เป้าตัวเอง

พร้อมกับเอ่ยครวญคางออกมา

"เป็นไงล่ะ....ให้สูญพันธุ์ไปเลยไอ้ผู้ชายแบบนี้"

"เผะอทำบ้าอะหรว่ะเนี่ย!!!!!"ผมว่าเธอออกไปเสียงแผ่วเบาเพราะผมรํ้าึกจุก

"หึสมน้ำหน้ารู้จักวันใสคนนี้รอยไปซะแบ้ว....ถึงฉันจะเปฌนเด็กบเานอกแค่กฌไม่ำแ้สิ้นไร้ไม้ต่หรอกเว้น!!!"

ตึกๆๆๆๆ

"หลับมานะยัยเด็กบ้า....อย่าให้ฉันเจอเธออีก"

"ฉันไม่ปล่อยเธอไปแน่!!!"ผใร้องตะโกนไล่หลังบางไปในขณะที่เธอวิ่งออกจากห้องโรงแรมม่านรูดนี้ไปแล้ว

โดยมีผมยังคงใช้มือข้างขวากุมหูจัวเองและขางซ้ายก็จับเป้าตัวเอง

โดยควสมจุกและแสบหู

วันนี้มันวันซวยอัไรของผม โดนเทยังไม่พอแถมยังมาโดนยัยเด็กบ้าที่ไหนไม่รู้มาทำร้านร่างกายอีก

ว่าแต่เมื่อกี้ เธอบิกว่าเะฮชื่อวันใส

วันใสสินะ หึ

ฉันจะจำชื่อเธอให้ขึ้นใจเลยยัยตัวแสย!!!