2

ค่ำคืนอันเงียบสงัด

ใบหน้าหล่อเหลาคลุกเคล้ากับเนินเนื้อนุ่ม..... เรียวลิ้นอุ่นดูดดุนตุ่มไตอันไวต่อความรู้สึกสร้างความเสียดเสียวไปถึงใจกลางเรือนร่างบางถึงกับดิ้นพล่านเปล่งเสียงครวญครางออกมาเป็นระยะขณะแอ่นอกอวบอัดเข้าหาสองแขนเรียวผวากอดรัดเรือนร่างกำยำที่กำลังคุกคามความสาวแม้จะเจ็บแปลบแสบกระสันแต่สาวเจ้ากลับไม่คิดถอยหนียินยอมพร้อมพลีกายให้กับคนที่รุกล้ำก้าวข้ามเข้ามาในนิทราอันแสนหวาน………….

สาวน้อยด้อยประสบการณ์สุดแสนหฤหรรษ์กับประสบการณ์วาบหวามบนวิมานที่รายล้อมไปด้วยปุยเมฆขาวราวกับล่องลอยอยู่ในแดนดินถิ่นอัศจรรย์ที่ไม่เคยพานพบมาก่อน....

ใบหน้าขาวซีดเซียวยังมีรอยยิ้มจาง ๆ ความฝันของเธอช่างซาบซ่านเหมือนจริง จำได้แม้กระทั่งท่วงท่าผาดโผนถูกโจนจ้วงจนเจ็บแปลบและเคล็ดขัดยอกไปทั้งตัว มิหนำซ้ำยังเจ็บระบมในจุดซ่อนเร้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน.........เสียแต่ว่าใครกันมาทำไหยาดองตกแตกอยู่ข้างเตียงกลิ่นถึงได้คละคลุ้งชวนคลื่นเหียนถึงเพียงนี้.....อืมมมม.......ห๊ะ!!.........

ทันทีที่เธอตะแคงหน้าไปด้านข้าง ร่างบางถึงกับตกใจผวาลุกขึ้นนั่งพร้อมกับคว้าผ้าห่มขึ้นคลุมกายอย่างว่องไวเมื่อเห็นเนื้อตัวว่างเปล่าขาวโพลน.....เธอไม่ได้ฝันไปหรอกหรือ...ทุกอย่างเป็นเรื่องจริงถ้าอย่างนั้น....ตาย ๆ ๆ มีนาตายแน่ ๆ ......

เด็กสาวพยายามคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกสมองหนักอึ้งจนต้องก้มหน้าใช้สองมือคลึงขมับเบา ๆ ก่อนที่เธอจะเบือนหน้ามาเห็นผู้ชายตัวเป็น ๆ อีกครั้ง......นี่มัน.....ผู้ชายคนนั้นและดูเหมือนเขาก็เพิ่งจะได้สติเช่นกัน.....

เฮ้ย!.../เฮ้ย!!.....ทั้งเสียงทุ้มเสียงแหลมดังขึ้นพร้อมกัน ก่อนที่ทั้งคู่จะผละออกห่างอย่างตกใจสุดชีวิตแต่ก็ไม่วายแย่งผ้าห่มกันเป็นพัลวันแต่ความเลวร้ายยังไม่จบเพียงแค่นั้น.......

โครม!......โครม!....โครม!!......เปิดประตู .....

เสียงผู้คนด้านนอกดังเซ็งแซ่ราวกับแห่กันมาทั้งตำบล เพราะผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านที่พ่วงตำแหน่งผู้บริหารบ้านนาโฮมสเตย์อุตส่าห์ประกาศหาหลานสาวผ่านเสียงตามสายตั้งแต่ไก่โห่.....ชาวบ้านผู้หวังดีมีหรือจะยอมนอนหลับใหลไม่รู้ร้อนรู้หนาวให้ตกข่าวใหญ่ จึงพร้อมใจกันเป็นพลเมืองดีมุ่งหน้าเข้ามาโดยไม่ต้องนัดแนะ หน้าไม่ต้องล้างฟันยังไม่ได้แปรงก็แย่งกันเข้ามาเป็นสักขีพยานเพื่ออยู่ในเหตุการณ์สำคัญ รับรองได้ว่าอีกไม่นานข่าวนี้จะแพร่กระจายไปได้ไวกว่าเชื้อโควิดเสียอีก.........

ประตูถูกผลักเข้ามาอย่างแรงจะด้วยมือหรือเท้าก็ตามเถอะ แต่ผู้คนอย่างเยอะมาออกันอยู่หน้าประตูราวกับคอยดูความหายนะของคนด้านใน

เด็กสาวได้แต่นั่งก้มหน้าห่อตัวด้วยความอับอายตอนที่ประตูถูกพังเข้ามาพร้อมกับเสียงอื้ออึง.......น้าชายกับน้าสะใภ้ก้าวเข้ามายืนจังก้าอยู่กลางห้องราวกับประกาศชัยชนะ ขณะที่กองหนุนพยายามยืดคอมาดูด้วยความอยากรู้อยากเห็น ยังดีที่น้าวัตรหันไปงับประตูก่อนจะหันกลับมาร่ายยาวถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น........

มีนาหูชาดวงตาพร่าพรายจับใจความไม่ได้ว่าพวกเขาพูดอะไรกันบ้าง ได้ยินแต่เสียงทุ้มของคนข้างกายที่สามารถนั่งสนทนาโต้ตอบกับอีกฝ่ายอย่างไม่สะทกสะท้าน แว่ว ๆ ว่าน้าวัตรพูดถึงเรื่องของการรับผิดชอบที่บอกออกมาเป็นตัวเลขหรือว่าเธอจะกลายเป็นสินค้าที่ตีราคาเป็นเงินไปแล้ว.........

ที่ว่าการอำเภอ

สองผัวเมียยืนมองท้ายรถยนต์คันโตที่เพิ่งขับออกจากที่ว่าการอำเภอด้วยความรู้สึกที่หลากหลายในเวลาบ่ายแก่ ๆ

“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมแกจะต้องบังคับคุณคนนั้นให้จดทะเบียนกับนังมีนมันด้วยวะ......” นางติ๋มหันมาเท้าสะเอวเฉ่งสามีที่ทำเกินกว่าที่ตกลงกันไว้ทำเป็นห่วงหลานสาวขึ้นมาอย่างน่าหมั่นไส้

“อย่างน้อยมีนมันก็หลานของข้านะโว้ย จะผลักไสให้ใครก็ต้องดูให้มันดี ๆ หน่อย.....วันหน้ามันอาจจะกลับมาขอบคุณข้าก็ได้ใครจะไปรู้......” นายวัตรผู้ซึ่งวางแผนฮุบมรดกของหลานสาวพูดอย่างคนที่ยังพอมีคุณธรรมติดอยู่ก้นบึ้งของจิตใจอยู่บ้าง....หากกิจการไปได้ดีก็ตั้งใจจะส่งเสียให้มีนาเรียนจนจบแต่นี่เงินก้อนของหลานสาวก็ใช้จนหมดไปแล้ว แถมยังหมุนเงินไม่ทันจะเอาอะไรไปส่งเสีย ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาหาคนมารับหน้าที่นี้ได้อย่างเหมาะเจาะ เจ้าหนุ่มคนนั้นก็ท่าทางดีอาจจะเข้าขั้นเศรษฐีก็ได้ใครจะไปรู้แถมมันยังรับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าจะส่งเสียหลานสาวของเขาให้เรียนจนจบ

“เฮอะ! ทำเป็นคนดีขึ้นมาเชียว....สักวันจะรู้สึก! นังมีนอาจจะโดนผัวยุแยงให้กลับมาแย่งที่ดินกลับคืนก็ได้ มีหวังต้องพากันไปนอนข้างถนนแน่ ๆ ไอ้โง่!.......” นางติ๋มด่าผัวอย่างหงุดหงิด ลำพังหลานสาวเธอเชื่อว่าไม่มีพิษมีภัยจะทำยังไงก็ได้ไม่เคยมีปากเสียง กลัวแต่ว่าไอ้หนุ่มคนนั้นมันจะเสี้ยมสอนก่อนจะเดินอาด ๆ กลับไปขึ้นรถพร้อมกับปิดประตูดังปังอย่างไม่พอใจ......

นายวัตรได้แต่ส่ายหัวก็เพราะใครล่ะที่ลุ่มหลงการพนันจนหมดตัว อุตส่าห์ได้สมบัติของพี่สาวมาแก้ตัวใหม่ก็ยังหมดอีกจนได้.......มีเมียผิดพาชีวิตฉิบหายจริง ๆ .......แม้จะคิดได้แบบนั้นแต่ก็ไม่เคยคิดจะเลิกกับนางติ๋มเลยสักครั้งไม่รู้ว่าเวรกรรมอะไรของกูต้องทู่ซี้อยู่กันไปแบบนี้........ชายวัยกลางคนพรูลมหายใจขับไล่ความรู้สึกผิดต่อหลานสาวเฝ้าแต่ถามตัวเองว่าทำเกินไปหรือเปล่าวะ........