ตอนที่ 25 ขัดจังหวะ | ทริปเกาะล้าน

EP25 ขัดจังหวะ | ทริปเกาะล้าน

“มิเกลลล ลุกขึ้นค่าาา” มะตูมทวนอีกรอบทำให้มิเกลที่นั่งอยู่เกือบท้ายของกลุ่มคนลุกขึ้นเธอเดินไปหยุดอยู่ข้างกายฟีฟ่า “พี่ฟีฟ่าสุ่มหยิบคำถามได้เลยค่ะ”

พูดจบสตาฟที่ถือกล่องสุ่มก็เดินมาที่ข้างกายฟีฟ่าก่อนที่มือหนาจะยื่นลงกล่องเพื่อสุ่มหยิบคำถาม ขึ้นมาแล้วยื่นให้มะตูม

“คำถามนะคะ ถ้าแฟนเก่าที่รักมากขอคืนดีจะตอบออกไปยังไง จับเวลาสามสิบวิค่ะ เริ่มจับเวลา เรามาลุ้นกันนะคะว่าคำตอบจะโดนใจสตาฟหรือเปล่า” เวลาเริ่มนับถอยหลังเรื่องๆ เธอยืนนิ่งแล้วนึกหาคำตอบ คำถามที่ใช้เล่นกันก็เป็นประมาณนี้ไม่ได้ล็อกคำตอบเน้นถูกใจสตาฟแบบเล่นทีไปทีเพื่อความสนุกสนานแต่ทำไมเธอถึงจับได้คำถามเกี่ยวกับแฟนเก่าล่ะ แถมคนที่ถามดันเป็นแฟนเก่า…

มิเกลคิดหาคำตอบในใจแต่เธอเป็นคนที่เล่นไม่เป็นเลยเลือกที่จะตอบแบบที่ตนเองต้องการ…และเวลาก็หมดลง

“คำตอบค่ะ” มะตูมเดินมาข้างกายมิเกลก่อนที่เธอจะเอ่ยตอบ

“ฉันไม่เคยมีแฟน” และสิ่งที่ทุกคนรอฟังก็ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง พวกเขาคาดหวังว่าเธอจะปล่อยมุกอะไรตลกๆ ออกมาแบบนี้แต่ก็ไม่ใช่ และคนที่ดูผิดหวังมากที่สุดคงจะเป็นฟีฟ่า..

“คำถามสุ่มโดนเพื่อนของเราที่ไม่มีแฟนซะงั้น ไม่เป็นไรค่ะทุกคนน เรายังมีคำถามสนุกๆ อีกมากมาย ตอนนี้เรามาฟังคำตอบจากรุ่นพี่ดีกว่า”

“คำตอบนะคะ คนเขาไม่คบกับเหี้ย ขอบคุณค่ะ!!” อมยิ้มพูดพร้อมกับใส่ท่าทางและคำตอบของสตาฟที่คิดไว้ก็ทำเอาถูกใจทุกคนที่ฟังอยู่เป็นอย่างมากจนต้องร้องโห่แซว มิเกลได้แค่มองทุกคนที่สนุกสนานก่อนที่สายตาของเธอจะมาหยุดที่คนข้างกาย ฟีฟ่าเลยพูดขึ้นมาให้ได้ยินกันเพียงสองคน

“ไม่เคยมีแฟนแบบนั้นหรอ”

“เคย”

“ทำไมถึงตอบแบบนั้น”

“เพราะมันไร้สาระ” มิเกลตอบออกไปเพียงเท่านั้นก็เงียบ เธอไม่ควรถูกเลือกให้มาตอบคำถามอะไรแบบนี้ด้วยซ้ำควรจะเอาคำถามให้มันดูมีสาระมากกว่านี้ แต่ก็เข้าใจว่าเล่นกันเอาความสนุก

“เอาล่ะทุกคน คำตอบของเกลไม่ตรงหรือไม่ใกล้เคียงกับคำตอบสตาฟของเราเลย เนื่องจากเพื่อนของเราไม่เคยมีแฟนเพราะงั้นเราจะไม่มีบทลงโทษใดๆ ทั้งสิ้น ถือว่าคำถามนี้เรายกมาถามให้กับคนที่เคยมีแฟนเก่าดีกว่า เพื่อที่เราจะได้ไม่เสียเวลาเชิญพี่ฟีฟ่าและมิเกลกลับที่ได้เลยค่ะ” สิ้นเสียงพูดของมะตูมทั้งสองก็เดินกลับมาที่เดิมหลังจากนั้นเกมก็เริ่มดำเนินต่อไปเรื่อยๆ จนจบและทุกคนก็แยกย้ายกันกลับห้อง…

22.00 น.

มิเกลเดินกลับมาที่บ้านพักตามมาด้วยฟีฟ่าเพราะทั้งสองอยู่บ้านด้วยกัน ฟีฟ่าเป็นคนไขแล้วเปิดประตูเข้ามาข้างในร่างเล็กเลยนำเข้าห้องไปโดยไร้คำพูดใดๆ พรุ่งนี้ตารางกิจกรรมก็ไม่มีอะไรทุกคนฟรีสไตล์ได้ตั้งแต่เช้าถึงเย็น จะมีกิจกรรมอีกทีคือคืนวันพรุ่งนี้ก่อนกลับกรุงเทพคือปาร์ตี้บนเรือสำราญและจะเดินทางกลับตอนกลางคืนพร้อมกับค้างบนเรือ ตอนเช้าค่อยขึ้นรถบัสที่จอดเอาไว้และกลับมหาลัย..

“เธอจะทำอะไรต่อ” ฟีฟ่าถามและทิ้งตัวนอนลงบนเตียง สายตาจ้องมองการกระทำของคนตัวเล็ก

“อาบนํ้านอน”

“นอนสี่ทุ่ม?”

“แปลกตรงไหน”

“มาเที่ยวทั้งที่ไม่อยากเปลี่ยนบรรยากาศหน่อยหรอ” คำถามของคนตัวโตทำเอามิเกลขมวดคิ้วสงสัยแล้วสิ่งที่ฟีฟ่าจะสื่อหมายถึงอะไรเธอไม่เข้าใจเปลี่ยนบรรยากาศอะไร แต่พอเห็นฟีฟ่าโยนกล่องถุงยางลงบนเตียงเท่านั้นก็พอจะรู้คำตอบ

“เพราะแบบนี้ เลยมาอยู่ด้วยสินะ”

“ใช่ จะได้เอาสะดวก ฉันเตรียมถุงมาเพราะกลัวมันเลอะที่นอนของที่พัก”

“วันนี้เพลีย”

“แต่ฉันอยาก..”

“เอาแต่ใจ”

“เอาแต่เธอด้วย”

“ทุเรศ”

“ครางให้เก่งเหมือนปาก”

“…” มิเกลไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเธอหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินหายเข้าไปในห้องน้ำขืนต่อปากต่อคำอยู่คบไม่ได้อาบสักที คนตัวเล็กจัดการทำธุระส่วนตัวให้เรียบแล้วก็เดินออกมาพร้อมกับชุดนอนตัวบางสีขาว พอเห็นร่างมิเกลเดินออกมามือหนาก็ไม่รอช้าคว้าเข้าที่เอวขอดแล้วลากเธอมานั่งคร่อมบนตัก…

“อาบนาน”

“ปกติของฉัน” ร่างมิเกลถูกจับนั่งอยู่บนตักฟีฟ่าเรียวขาสวยนั่งคร่อมเอวสอบ สายตาของเธอจ้องมองคนตรงหน้าที่ตอนนี้ผมหมาดๆ เหมือนพึ่งสระมา ด้วยความสงสัยแล้วถามออกไป “อาบนํ้าที่ไหน”

“มีอีกห้องในตัวบ้าน” ฟีฟ่าตอบแล้วจ้องมองริมฝีปากเล็กเขาทนไม่ไหวอยากจะจูบเธออย่างดูดดื่มให้หายอยากจากที่เก็บอาการอดกลั้นมีทั้งวัน

“ไม่เห็นมี”

“เธอไม่มองต่างหาก”

“เช็ดตัวให้แห้งก่อนมั้ย”

“ไม่… เอาได้ยัง?”

“เอาสิ” มิเกลตอบด้วยนํ้าเสียงเรียบนิ่งแต่สายตาของเธอบ่งบอกออกไปอย่างชัดเจนว่าก็เริ่มมีอารมณ์แล้วเหมือนกันเพราะตอนนี้หน้าอกถูกมือหนาเลื่อนเข้ามาใต้เสื้อแล้วบีบเคล้นก่อนที่ปลายนิ้วแกร่งจะเริ่มเขี่ยหัวนมกระตุกเร้าอารมณ์คนตัวเล็ก

“ไหนบอกเพลีย?”

“ตอนนี้ไม่”

“ไม่เห็นเก่ง”

“หรือจะไม่เอา..”

“ได้ยังไง ต้องเอา”

“…” มิเกลไม่รอช้ามือบางดันใบหน้าหล่อเข้ามาจูบอย่างดูดดื่ม ถึงแม้ร่างกายจะเพลียจากการเดินทางแต่เมื่ออยู่ใกล้ฟีฟ่าแล้วความอยากมันก็เริ่มเพิ่มพูนมากขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

“อื้มม..” ชายหนุ่มครางงึมงำในลำคอเมื่อถูกมิเกลรุกก่อนแบบที่เธอไม่เคยเป็น เธอดูดดื่มปากของเขาดเงยท่าทีหื่นกระหายและมันก็เพิ่มแรงมากขึ้นและแรงมากขึ้น การกระทำแบบนั้นทำให้เขายิ่งอยากเอาร่างกายเข้าปะทะกับเธอแล้ว

“…” ทั้งสองแลกลิ้นกันอย่างเมามันก่อนที่เธอจะเป็นฝ่ายผละใบหน้าออกแล้วหยุดทำให้ฟีฟ่าถามออกไปด้วยนํ้าเสียงแหบพร่า

“หยุดทำไม กำลังสนุก”

“…มันเกะกะ” มิเกลถอดแว่นออกจากใบหน้าแล้วเลื่อนมาลงมาปลดกระดุมเสื้อการกระทำของเธอมันแสนจะยั่วยวนชายหนุ่มได้เป็นอย่างดี มันดูเร่าร้อนและปลุกเร้าอารมณ์ของเขาจนแก่นกายขนาดใหญ่โผล่ดันเป้ากางเกงนอนขึ้นมา

“ดี…ฉันชอบ”

“ของนาย.. มันแข็งแล้ว”

“อื้อ!”

“ของเธอก็แฉะแล้วเหมือนกัน” มือหนาล้วงเข้าใต้เสื้อนอนที่ปลุกคลุมยาวลงมาถึงหัวเข่าเพราะเธอไม่ได้สวมกางเกงซ้อนเอาไว้ทำให้ฟีฟ่าแปลกใจแต่เขาก็ไม่ได้ถามอะไรออกไป ริมฝีปากงับเข้าที่หัวนมชมพูเป็นจังหวะเดียวกันกับที่มิเกลดันหน้าอกใส่ปากเขาอย่างรู้ใจ…

ในขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่นั้นก็มีเสียงของใครบางคนในบ้าน พร้อมกับเสียงเคาะประตู

ก๊อก! ก็อก! ก็อก!

“ไอ้เสือโว้ย.. อยู่ห้องนี้ป่าววะ ออกมาหากูหน่อยดิ” เสียงนั้นเป็นเสียงของฟีฟ่าทำให้ทั้งสองคนที่อารมณ์พลุ่งพล่านหยุดการกระทำเอาไว้โลกทั้งใบคล้ายกับว่าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ แล้วมือหนาก็ยกนิ้วชี้ข้ึนแตะปากตนเองเป็นเชิงให้เธอเงียบ

“มีอะไร”

“กูขนเบียร์มาแดกบ้านมึงออกมาเร็วไอ้สัส ไอ้ธามก็มาด้วย”

“ควยไร ไมไม่บอกกูก่อน”

“เซอร์ไพรส์ไงเพื่อนยาก กูรอที่โซฟามึงรีบออกมา”

“เดี๋ยวกูออกไป” ฟีฟ่าตะโกนตอบกลับออกไปแล้วหันมาสนใจมิเกล ก่อนที่เธอจะขยับลงจากตักแกร่ง

“เพื่อนพี่มา”

“รู้แล้ว”

“อย่าบอกว่าเรานอนห้องเดียวกัน”

“กลัวไอ้ธามเสียใจหรอ”

“คือกฎต่างหาก”

“ฉันไม่บอกหรอก ไม่อยากเป็นไอ้พวกขี้แพ้ที่เธอพูด”

“อืม” มิเกลขานรับในลำคอก่อนจะแต่งตัวให้เรียบร้อยและเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ส่วนฟีฟ่าเขาจัดแจงตนเองเสร็จร่างหนาก็เดินออกมาหาไวท์ทีี่นั่งอยู่บนโซฟา บนโต๊ะมีขวดเบียร์วางอยู่หนึ่งลังพร้อมของกินเล่น

“ไอ้ธามละ”

“สูบบุหรี่อยู่ข้างนอกเดี๋ยวก็เข้ามา”

“หอบไรมาเยอะแยะ บ้านพักตนเองก็มี”

“บ้านมึงเป็นส่วนตัวดี กูเลยชวนมันมาที่นี้”

“แดกไม่พัก กูสงสารตับ”

“เอาหน่า มาเที่ยวทั้งที่” ไวท์ตอบก่อนจะหยิบเบียร์ขึ้นมาเปิดฝาแล้วรินใส่แก้วที่เติมนํ้าแข็งแล้วในขณะเดียวกันธามที่สูบบุหรี่พึ่งเสร็จก็เดินเข้ามาในบ้านสายตากวาดมองหาร่างของมิเกล

“มองหาใครวะ” ฟีฟ่าเป็นคนถามแล้วธามก็หย่อนตัวนั่งลงข้างไวท์

“น้องไม่อยู่หรอ”

“ในห้อง ทำไม”

“ไม่มีอะไร”

“แล้วทำไมมึงไม่ชวนน้องออกมากินด้วยวะ” ไวท์ถาม

“น้องบอกเพลีย”

“กำลังถามหาฉันกันหรอ” สิ้นเสียงฟีฟ่ามิเกลก็เดินออกมาด้วยชุดเดิมที่สภาพปกติ เธอเดินออกมาพร้อมกับหย่อนตัวนั่งลงข้างกายธาม

“ไหนมึงบอกน้องเพลีย”

“คงหายแล้ว” ฟีฟ่าตอบแล้วหยิบแก้วเบียร์ขึ้นมากระดกเข้าปาก

“เดี๋ยวนะ เมื่อกี้น้องเดินออกมาจากห้องมึง”

“ห้องนํ้าฉันเสีย” มิเกลรีบตอบคลายความสงสัยไวท์ไป

“ไม่น่าละ พี่ก็งงทำไมนอนด้วยกัน” เขาพูดติดตลก

“จะดื่มด้วยหรอ” ฟีฟ่าถามมิเกลเข้าจ้องมองเธอด้วยสายตากดดันไม่ชอบให้มิเกลนั่งใกล้ธาม

“เปล่า”

“ทำไมไม่เข้าห้อง”

“มาชวนพี่ธามออกไปเดินเล่น”

“เดินเล่นอะไรตอนนี้”

“พี่ธาม.. ไปกับฉันนะ”

“อืม..” มิเกลไม่สนใจคำถามของฟีฟ่าเลยแม้แต่น้อยเธอลุกขึ้นยืนแล้วจับแขนธามลุกขึ้นตาม

“มิเกล..” เขากดเสียงตํ่าเรียกเธอแต่มันก็ไม่สามารถทำให้คนตัวเล็กสะทกสะท้านอะไร แล้วสองคนก็เดินออกจากตัวบ้านไปท่ามกลางความหงุดหงิดของฟีฟ่า ถ้าไวท์ไม่เข้ามาขัดจังหวะมิเกลคงไม่ดื้อด้านออกไปกับธาม..

แต่ถึงจะไม่ชอบยังไงก็แสดงอาการเยอะไม่ได้เดี๋ยวโดนเธอว่าเป็นพวกขี้แพ้อีกรอบ..

“ถ้ามึงทำตัวเหมือนหมาหวงก้างอยู่แบบนี้กูจะคิดว่ามึงชอบเกลแล้วนะ”

“ใครหวง”

“มึงไง… หวงเขาจนจะตายเสือกไม่รู้ตัว กูถามจริงเถอะมึงชอบน้องหรอวะ”

“ก็บอกไปแล้วว่าพี่น้อง”

“เออถ้าแม่งพี่น้องมึงเลิกกันซีนไอ้ธามได้ละ มันชอบน้อง..”

___________ 

ไฟล์ถึงตอนสี่สิบยังซื้อได้นะคะ?