BAD GUY พลาดรักร้ายนายสารเลว

INTO

-มิเกล-

วันนี้เป็นวันที่พี่ฟีฟ่านัดฉันมาเจอที่หลังโรงเรียนเขาบอกมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วยและฉันเองก็มีเรื่องสำคัญจะคุยกับเขาเหมือนกัน เราสองคนเริ่มคบกันเมื่อเทอมที่แล้วตอนนี้ก็หกเจ็ดเดือนแล้ว ความสัมพันธ์ของเรามันเริ่มไม่ได้สวยงามนักที่ฉันได้รู้จักกับพี่ฟีฟ่าเพราะคำท้าจากเพื่อนในชั้นเรียนให้เข้าหาเขาเพราะไม่ทำจะถูกกลั่นแกล้งอยู่แบบนั้น ฉันเลยจำเป็นต้องเข้าหาเขา

สาเหตุที่ถูกกลั่นแกล้งแบบนั้นเพราะฉันไม่่ใช่ลูกคนรวยเหมือนเด็กนักเรียนคนอื่นๆ เป็นแค่เด็กกำพร้าที่ใช้้ความสามารถเข้ามาเรียนที่นี้โรงเรียนเอกชนชื่อดังของประเทศและพี่ฟีฟ่าเองเขาก็เป็นหนุ่มฮอตของโรงเรียน สิ่งที่ทุกคนรู้เกี่ยวกับตัวเขาคือ ความหล่อ ความรวยและความเจ้าชู้ แต่ทำไมฉันรู้ว่าเขาเจ้าชู้ถึงยอมคบคงเพราะเป็นแค่เด็กคนหนึ่งที่อยากลองมีความรักมั้ง

คงเหมือนเด็กคนอื่นๆ ที่อยากอยู่ใกล้ชิดกับพี่ฟีฟ่ามันคงเป็นแบบนั้นแต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกว่าตนเองพลาดขึ้นมาเสียแล้ว...

"มิเกล.." ในขณะที่ฉันกำลังยืนอยู่ในห้วงความคิดของตนเองเสียงคุ้นหูของเขาก็เอ่ยขึ้นอยู่ด้านหลัง ตอนนี้เราอยู่ที่หลังโรงเรียนมันเป็นเนินดินและต้นไม้ใหญ่หลายต้นไม่ค่อยมีใครมาเพ่นพ่านตรงนี้สักเท่าไหร่

"ว่าไงคะ"

"รอนานมั้ย" พอหันกลับไปตอบก็เห็นร่างของเขายืนอยู่ไม่ไกลนักพี่ฟีฟ่าสวมชุดนักเรียนของที่นี้เขาปล่อยชายเสื้อออกมาเหมือนกำลังรีบกลับบ้าน เราสบตากันได้ไม่นานร่างสูงก็วิ่งเข้ามาหยุดอยู่ข้างกาย

"ไม่นานค่ะ"

"เกล พี่มีเรื่องจะบอก"

"เรื่องอะไรคะ" ได้ยินคำนั้นหัวใจดวงน้อยมันก็เต้นระสํ่าไม่ค่อยสู้ดีนัก ไม่อยากได้ยินสิ่งที่ตนเองนึกจากปากของเขาเลย

"เราเลิกกันเถอะ พี่มีคนใหม่แล้ว"

"…” ฉันพูดอะไรไม่ออกมันเป็นอย่างที่คิดจริงๆ พี่ฟีฟ่ากำลังบอกเลิก ตุ๊กตาหมีในมือมันร่วงหล่นลงพื้นอย่างคนไร้เรี่ยวแรงตั้งใจเอามาให้เขาแต่ก็ต้องเอามันทิ้งไปสินะ

“พี่คบกับเธอเพราะแค่สงสารอ่ะ ไม่ได้รัก”

“แต่พี่เอากับเกล…”

“พี่เอาไม่ได้แปลว่าพี่รัก” ฉันไม่คิดว่าคำคำนั้นมันจะออกมาจากปากของผู้ชายที่ตนเองรัก นํ้าตาที่กลั้นเอาไว้ไหลออกมาอาบพวงแก้มพร้อมกับจิกมือลงที่กระโปรงแน่น นี้มันคือคำพูดของผู้ชายสารเลวคนหนึ่ง

“ทำแบบนี้กับผู้หญิงเป็นเรื่องปกติใช่ไหม”

“หนูจะร้องไห้ทำไม หนูเข้าหาพี่ก็ไม่ใช่เพราะรักนิ”

“แล้วพี่รู้ได้ยังไงว่าหนูไม่ได้รัก”

“รักสำหรับพี่มันเรื่องไร้สาระ”

“จะเลิกจริงๆ ใช่ไหมคะ”

“อืม…”

“งั้นก็ไปเถอะค่ะ หนูพลาดเองที่รักพี่”

“รับผิดชอบตัวเองนะ พี่ไม่ได้ขอให้เรามารักและพี่ก็ไม่เคยพูดคำว่ารักกับเราด้วย” พี่ฟีฟ่าพูดจบเขาก็หันหลังให้แล้วเดินห่างออกไปจากที่ตรงนี้ ฉันหมดเรี่ยวแรงทรุดตัวนั่งลงบนพื้นดินเจ็บปวดที่โดนกระทำแบบนี้แปลว่าทุกอย่างฉันคิดไปเองสินะ

คิดไปเองมาตลอดความรักที่มอบให้เขากลายเป็นความรักจอมปลอมที่เขาจะขว้างทิ้งยังไงก็ได้ ทำไมมันเจ็บปวดแบบนี้ เจ็บปวดจนต้องปล่อยโฮออกมาจนร่างกายสั่นคลอนจากการสะอื้นรํ่าไห้…

__________________________

เอาอินโทรมาฝากค่ะะะ ฝากเอ็นดูพี่ฟีฟ่าและมิเกลลูกสาวไรท์ด้วยนะค่าาาา

ฉากในอินโทรเป็นพาร์ทหนึ่งในอดีตที่ยกมาน๊าา

ก่อนกดออกอย่าลืมทิ้งกำลังใจด้วยนะคั้บบ❤️❤️❤️

แล้วเจอกั้นนน???