ตอนที่ 10 จนตรอก…

EP10

“มีอะไร?” เสี่ยชักหน้ากลับแล้วมองมิเกลด้วยแววตาสงสัยแต่คนตัวเล็กกลับขยับหนีแล้วคิดหาวิธียื้อเวลาเอาไว้

“เอ่อ… หนูพึ่งนึกได้ว่ายังไม่ล้างก่อนมา ขอตัวไปเข้าห้องนํ้าก่อนได้มั้ยคะ”

“ได้สิ ฉันจะรอ”

“…” มิเกลไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเธอลุกขึ้นจากเตียงแล้วมองหาห้องนํ้าก่อนจะรีบลุกแล้วเดินหายเข้าไปข้างใน พอเข้ามาข้างในก็รีบล็อกประตูเอาไว้แล้วกอดอกก้มหน้าตัวสั่นเทาการทำเรื่องแบบนี้ทำไมมันยากเย็นสำหรับเธอนัก มิเกลหวาดกลัวจนเสียการควบคุมตนเองขอบตาเริ่มร้อนผ่าวและร้องไห้ออกมาจนในที่สุดทำใจไม่ได้ที่ต้องมาอยู่ในสถานการณ์แบบนี้

มีอะไรกับคนที่ไม่รู้จักและเขาคนนั้นจะน่ากลัวมากขนาดไหน นับต่อจากนี้ต้องเจออะไรทุกอย่างมันตีเข้ามาในหัวไปหมด…

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

และในตอนที่เธอกำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเสียงเคาะประตูห้องนํ้าก็ดังขึ้นอย่างแรงจนร่างเล็กตกใจสะดุ้งเหงื่อเริ่มผุดตามกรอบหน้า อีกอย่างที่กลัวกลัวทำไปแล้วจะไม่ได้เงิน

“เสร็จรึยังจ้ะหนู” คำพูดนั้นตามมามันดูเป็นคำธรรมดาแต่กลับทำให้มิเกลรู้สึกขนลุกแปลกๆ จนต้องใช้มือลูบแขนตนเองไปมา

“อีกแป๊บนึงค่ะ”

“ฉันรออยู่นะ” พูดจบแค่นั้นแล้วเสียงก็เงียบไปมิเกลแอบฟังเสียงฝีเท้าของเขาที่ถอยห่างออกไป เธอเดินมาส่องดูตนเองผ่านกระจกก่อนจะยกมือขึ้นปาดคราบนํ้าตาบนใบหน้าออก พอรู้สึกทำใจได้บ้างเลยเปิดประตูออกไปสายตาจ้องมองร่างของเสี่ยที่ยืนหันหลังให้แต่เขาเหมือนกำลังทำอะไรบางอย่างกับตู้

“เสร็จแล้วค่ะ”

“ไปนอนรอที่เตียงแล้วถอด” มิเกลไม่ได้ถามอะไรกลับไปเธอเดินไปที่เตียงและค่อยๆ ขึ้นไปนอนเหยียดกายแต่หูก็ดันได้ยินเสียงผิวปากของเสี่ยก่อนที่ร่างนั้นจะหันหน้ากลับมาพร้อมเข็มฉีดยาขนาดใหญ่

“จะทำอะไร?” มิเกลเด้งตัวลุกขึ้นนั่งแล้วขยับลงมาจากเตียงด้วยความตกใจ

“มันแค่เป็นยากระตุ้นประสาทที่จะช่วยให้วันนี้ของเรามีความสุขมากกว่าเดิมเท่านั้นเอง”

“ไม่… ฉันไม่ฉีด” มิเกลไม่รู้ว่ามันเป็นยาอะไรที่อยู่ในนั้นกันแน่และผู้ชายตรงหน้าเธอก็ดูอันตรายมากไม่น้อยเพราะงั้นเธอจะไม่ยอมฉีดยาบ้าบออะไรนี้เด็ดขาด

“แต่หนูตกลงกับฉันไปแล้วนะว่าจะยอมทุกอย่าง”

“ฉันไม่เอาแล้วเงินของคุณ พอแค่นี้ค่ะ” พูดจบร่างเล็กก็รีบวิ่งมาที่ประตูแต่กลับถูกมือกระชากร่างเอาไว้เสียก่อนและเข็มฉีดยาก็ฉีดเข้าร่างเธออย่างแรง

“ในเมื่อไม่ยอมฟังกันดีๆ ก็ต้องโดนแบบนี้” มิเกลพยายามใช้แรงเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ใช้ศอกแทงเข้าที่เป้านั้นเต็มแรงจนร่างของเสี่ยเสียหลักถอยออกไปแล้วล้มลงบนพื้นมือกุมจุดนั้นของตนเองเอาไว้

“อีนี่!” มือชี้หน้ามิเกลด้วยความโกรธแค้นก่อนที่เธอจะตะเกียกตะกายไปที่ประตูแล้วเปิดมันออกร่างเล็กเดินตามโถงทางเดินด้วยร่างกายที่เริ่มไม่ไหว

สมองมันเริ่มมึนภาพตรงหน้าเริ่มเบลอร่างเล็กเซไปมาทรงตัวไม่อยู่ สายตาหันกลับไปมองข้างหลังเพราะกลัวเสี่ยคนนั้นตามมาแต่แล้วมันก็เป็นอย่างที่คิดเสี่ยคนนั้นตามมา มิเกลเลยต้องพยายามมากกว่าเดิมเพื่อไปที่ลิฟต์และโชคดีที่ลิฟต์ปิดก่อนผู้ชายคนนั้นจะวิ่งเข้ามา

เมื่อรู้ว่าตนเองปลอดภัยแล้วก็ร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจตอนนี้ร่างกายของเธอเริ่มร้อนรุ่มและมีความต้องการมากกว่าปกติจนหญิงสาวเริ่มรู้ตัวแล้วว่าตนเองโดนยาอะไร

สมองเริ่มเบลอคิดอะไรไม่ถูกพอลิฟต์เปิดก็รีบเดินออกมาจากล็อบบี้ของคอนโด ร่างเล็กที่เซไปมาเดินตามริมฟุตบาทสภาพของเธอเริ่มไม่ไหวแล้วแต่พอเงยหน้ามองบริเวณรอบก็เห็นคอนโดคุ้นตาตั้งอยู่ตรงหน้าและมันก็คือคอนโดของฟีฟ่า…

ไม่รู้ว่าตอนนั้นในสมองคิดอะไรถึงต้องเลือกที่จะเดินเข้าไปและกดไปที่ชั้นสามสิบเก้าตอนนี้มิเกลควบคุมตนเองไม่อยู่แล้วเธอเดินมาหยุดที่หน้าห้องของฟีฟ่าโดยที่ไม่รู้ตัว คนตัวเล็กยืนอยู่สักพักว่าเธอควรจะเลือกวิธีสุดท้ายดีไหมกับร่างกายตอนนี้ที่ไม่ไหวแล้ว

แต่พอยืนคิดอยู่นั้นประตูห้องฟีฟ่าก็เปิดออกเป็นผู้หญิงร่างสวยที่เดินออกมาด้วยสีหน้าไม่พอใจ เธอมองร่างมิเกลตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็ยิ่งหงุดหงิดมากกว่าเดิมเพราะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงคนใหม่ของฟีฟ่า

“หลีก!”

ปึก… และร่างของผู้หญิงคนนั้นก็ชนเข้ากับมิเกลเต็มแรงก่อนจะเดินฟึดฟัดออกไป

มิเกลไม่ได้สนใจกับผู้หญิงคนนั้นเธอเปิดประตูเข้าไปในห้องของฟีฟ่าอย่างถือวิสาสะ

“ฉันไล่เธอกลับไปแล้วไม่ใช่หรอ…” พอรู้ว่ามีการกลับมาในห้องของตนเองฟีฟ่าก็พูดออกมาโดยไม่ได้หันกลับมามองแต่พอหันกลับมาเจอว่าเป็นใครก็ชักสีหน้าสงสัยกลับไป

“เธอ…?”

“พี่…” เสียงนั้นเรียกคนตรงหน้าอย่างคนไร้เรี่ยวแรงร่างหนาที่มีเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างเลยเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าเธอที่นอนหมดสภาพอยู่พื้นห้อง

“อะไร”

“อยากได้ฉันใช่ไหม”

“…หรือว่าตกลงแล้วแบบนั้นหรอ” พูดแล้วก็ย่อตัวนั่งลงแล้วยื่นมือไปเชยคางมนขึ้นให้สบตา ฟีฟ่ามองสำรวจใบหน้าสวยหวานตรงหน้าไร้ที่ติแล้วคลี่ยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ เขาไม่เคยเห็นมิเกลแต่งตัวแบบนี้มาก่อนมันถูกใจเขาเป็นอย่างมากถูกใจซะจนไม่อยากละสายตาหนี ไหนจะเรือนร่างสวยตรงหน้าอีกพอใส่เสื้อผ้าปกติแล้วซ่อนรูปแต่พอใส่แบบนี้แล้วทำให้หุ่นเธอสวยมากจนแทบจะอดใจไม่ไหว

“ฉันยอมแล้ว… พี่อยากจะทำอะไรก็ทำ” มิเกลไร้ซึ่งหนทางออกแล้วเธอไม่สามารถขายตัวกับคนที่ไม่ได้รักได้จริงๆ และการติดต่อกับคนใหญ่โตแบบพ่อของเขาคงไม่มีทางเป็นไปได้เพราะเธอเป็นแค่นักศึกษาธรรมดาไม่มีหัวนอนปลายเท้าด้วยซํ้า

“โดนยามา?” พอฟีฟ่ามองสังเกตเห็นอาการของคนตรงหน้าเขาก็ขมวดคิ้วถามด้วยความสงสัยแต่ไม่ต้องรอให้มิเกลต้องตอบเขาก็พอจะรู้คำตอบแล้ว

“อื้อ” เหงื่อเริ่มผุดตามใบหน้าสวยบ่งบอกว่าอาการของเธอเริ่มไม่ไหวแล้ว มิเกลมาหาเขาในวันที่โดนยาแล้วเซ็กส์ครั้งนี้ชายหนุ่มคงชอบมันไม่น้อยเพราะต่างฝ่ายคงต่างมีอารมณ์ร่วมกันทั้งคู่

“ทำไม ไหนตอนแรกไม่เห็นมีท่าทีว่าจะยอม” ริมฝีปากหยักเอ่ยถามแล้วหยัดกายลุกยืนเต็มความสูงก่อนที่ร่างหนาจะเดินไปที่เตียงแล้วหยิบบุหรี่ที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมาจุดสูบอย่างสบายใจในขณะที่ร่างของมิเกลเองยังคงนอนอยู่บนพื้นเช่นเดิม แต่เธอก็พยายามพาตัวเองลุกขึ้นแล้วนั่งเอนหลังกับผนังห้อง

“ฉันหมดทางเลือกแล้ว”

“มั่นใจใช่ไหม”

“…”

“ฉันต้องการแค่เซ็กส์ความสัมพันธ์แบบไหนเธอก็รู้ดีที่ฉันต้องการ”

“ฉันรู้…” ทำไมเธอจะไม่รู้ในเมื่อฟีฟ่าบอกออกมาอย่างชัดเจนตั้งแต่แรกแล้วเขาก็มีผู้หญิงของเขาอีกมากมายอย่างคนเมื้อกี้ก็คงเป็นผู้หญิงที่เขาได้แล้วเขี่ยทิ้ง เธอเองก็คงมีจุดจบแบบนั้นเหมือนกันอยู่ในสถานะเพื่อนนอนจนเขาเบื่อทุกอย่างถึงจะจบลง มิเกลไม่ได้อยากกลับมาวนเวียนกับเขาเลยสักนิดเพราะครั้งนึงเธอเคยพลาดมาแล้วกับผู้ชายคนนี้

“คลานมานี้สิ”

“ทำไม…”

“ทำหน้าที่ของเธอไง ตอนนี้ข้อตกลงของเราเรียบร้อยแล้ว”

“จัดการเรื่องค่าเทอมให้ฉันด้วย” มิเกลจำใจตอบออกไปแบบนั้นพร้อมหัวใจที่เจ็บแปลบ เธอกำลังโดนเขายํ้ายีอีกรอบแล้วสินะ พอคิดแบบนั้นก็พาร่างกายตนเองเดินไปที่เตียงอย่างคนไร้หนทางเลือก

“ฉันพูดคำไหนคำนั้น” พูดจบร่างเล็กก็ถูกกระชากให้ขึ้นมานอนบนเตียงฟีฟ่าทิ้งมวลบุหรี่ลงบนถาดเขี่ยบนโต๊ะแล้วใช้ปลายนิ้วปลดผ้าเช็ดตัวที่พันอยู่เอวสอบไว้อย่างหมิ่นเหม่ออกจนร่างกายของเขาเปลือยเปล่าสู่สายตาคนที่นอนบนเตียง มิเกลพยายามปรือตามองภาพตรงหน้าพลันใบหน้าก็เห่อร้อนขึ้นมาร่างกายของเขายังเป็นร่างกายที่เพอร์เฟคเหมือนเดิม…

“พี่…”

“อะไร”

“ฉันถามอะไรหน่อยได้มั้ย”

“ถามมาสิ”

“พี่เคยรักฉันบ้างไหม” คำถามนั้นทำให้ฟีฟ่ามองใบหน้าเธออย่างไม่เข้าใจก่อนที่เขาจะขึ้นไปบนเตียงแล้วก้มหน้าประกบจูบปากเล็กอย่างทนไม่ไหว พอจูบจนพอใจก็ผละออกแล้วมองใบหน้าคนใต้ร่าง

“รักสิ… ฉันรักเซ็กส์ของเธอ” และคำตอบมันก็เป็นแบบเดิมผู้ชายคนนี้ก็ยังคงต้องการแค่เรื่องแบบนั้นกับเธอไม่เคยมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องเลยสักครั้งพอยิ่งฟังก็ยิ่งเจ็บ…

____________________

อย่าให้รู้ว่ารักน้องขึ้นมานะฟีฟ่า!

ความสัมพันธ์ของพระเอกกับนางเอกตอนนี้คือความสัมพันธ์แบบ FWB นะคะ

รู้จักกันแค่บนเตียงข้างนอกก็เหมือนคนรู้จักกันปกติ

ส่วนใครจะเป็นโบ้ก่อนนั้นต้องมารอลุ้นนนนนน?

แต่เผื่อมีคนอ่านแล้วงงๆ ทั้งสองเคยเป็นแฟนเก่ากันนะคะ แฟนเก่าที่ยังอยากมีเรื่องแบบนั้นอยู่พอรู้ว่าน้องเรียนที่เดียวกันเลยทำทุกอย่างเพื่อให้น้องยอมตกลงอยู่ในความสัมพันธ์แบบนั้น ไรท์อธิบายเข้าใจไหมง่ะTT