บทที่ 12 คำยินดี

"ว้าว และผู้ที่ได้รับช่อดอกไม้จากเจ้าสาวไป ก็คือคุณคิเรย์ นักร้องที่ได้รับเชิญมาร้องเพลงในงานวันนี้นั่นเองค่า ขอเชิญคุณคิเรย์ขึ้นมาบนเวทีเลยนะคะ"

พิธีกรประกาศเรียกคิเรย์ขึ้นมาบนเวที นริสามองเขาอย่างตกใจ ถ้าคิเรย์อยู่หน้าเวทีมาตลอดก็แปลว่าฉากจูบเมื่อกี๊...

คิเรย์ถือดอกไม้ขึ้นมาบนเวที สายตาเขามองริสาไม่กะพริบ ชายหนุ่มอยู่ในชุดสูทสีเข้มกับทรงผมหล่อเนี้ยบ ศิวาเองก็ดูตกใจเช่นกัน เขาเองก็ไม่คิดว่าคนที่จะได้ช่อดอกไม้จากนริสาคือคิเรย์

"ขอสัมภาษณ์นิดนึงนะคะ คุณคิเรย์รู้สึกยังไงบ้างที่ได้ดอกไม้จากเจ้าสาวคะ?"

"ก็..." คิเรย์รับไมค์มาตอบ นริสามองเขาอย่างลุ้น ๆ "...ต้องรู้สึกดีใจอยู่แล้วล่ะครับ จะบอกว่าเสียใจได้ยังไงล่ะถูกไหมครับ"

คิเรย์ยิ้มบาง ๆ พิธีกรถามต่อ

"เขาว่ากันว่าคนที่ได้รับช่อดอกไม้จากงานแต่งงาน จะได้มีโอกาสแต่งงานเป็นคนต่อไป ขอถามได้ไหมคะว่าของคุณคิเรย์นี่ใกล้รึยังเอ่ย?"

พิธีกรยิงคำถามที่ทำเอาทั้งนริสาและคิเรย์สะอึกทั้งคู่ คิเรย์มองหน้าหญิงสาวที่กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน

"คงอีกนานเลยครับ หรืออาจจะไม่มีวันนั้นเลยก็ได้ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน" คิเรย์บอกพลางยิ้มเศร้า "แต่ยังไงก็ตาม...วันนี้ผมขอแสดงความยินดีกับคู่บ่าวสาวด้วยนะครับ"

คิเรย์พูดเปลี่ยนเรื่อง ถึงแม้ใจจะเจ็บมากที่เห็นศิวาจูบนริสาบนเวที แต่เขาก็ไม่ได้อยากสร้างดราม่าในงานเหมือนตัวร้ายในละคร ไม่อยากพูดอะไรที่ทำให้คนรักของเขารู้สึกแย่ในวันดี ๆ แบบนี้ แม้เขาจะอยากไปยืนแทนที่ศิวาก็ตาม

"เดี๋ยวเราจะยกเวทีให้คุณคิเรย์ได้ร้องเพลงอวยพรคู่บ่าวสาวนะคะ เชิญพบกับเพลงเพราะ ๆ ของคุณคิเรย์เลยค่า"

พิธีกรพูดส่งเวทีให้คิเรย์ได้ร้องเพลงที่เตรียมมาสำหรับงานแต่งงานนี้ ศิวาโอบเอวหญิงสาวเดินลงจากเวทีเพื่อไปนั่งที่โต๊ะด้านล่าง คิเรย์กำช่อดอกไม้แน่นเมื่ออินโทรเพลงขึ้น

?ความรักของเธอช่างสดใสเหลือเกิน

ในที่สุดเธอก็ได้พบเจอ

คน ๆ คนนั้นที่เธอรักเขา

รักหมดหัวใจ มากกว่าฉันคนนี้?

เสียงขึ้นต้นของคิเรย์ฟังแล้วช่างเศร้าเหลือเกิน เขาหลับตาขณะที่เปล่งเสียงออกมาทีละคำ

?แม้ว่าฉันอยากจะเป็นคน ๆ นั้น

คนที่ได้ยืนอยู่ข้าง ๆ และจับมือเธอ

แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว

เส้นทางของเราเป็นเพียงแค่คู่ขนาน

และวันนี้ ฉันมีเพียงแค่คำอวยพรให้เธอ

ความรักที่แสนงดงาม

ฉันไม่เคยโกรธเธอ มีแต่ความยินดีให้เท่านั้น?

เขามาที่นี่ไม่ได้มาเพื่อทำลายงานแต่งของนริสา แต่เขามาเพื่ออวยพรให้เธอมีความสุข

?ขอให้เธอกับเขารักกันตลอดไป

ความรักนี้เป็นรักที่ดีของเธอ

พบเจอแต่ความสุขในเส้นทางแห่งความรัก

ให้เขากอดเธอในวันที่เธอเสียน้ำตา

หัวใจของเขามอบให้แด่เธอผู้เดียว

รักกันให้นาน ไม่มีอะไรมาพรากไป

จับมือกันไว้เสมอ

ถึงแม้วันนี้ฉันต้องร้องไห้

เพราะหัวใจฉันยังไม่เคยเปลี่ยนแปลง?

เมื่อได้ฟังสิ่งที่ศิวาพูดถึงนริสา เขาก็รับรู้ได้ว่าศิวาพูดออกมาจากความรู้สึกจริง ๆ และสิ่งที่นริสาพูดถึงศิวาก็ฟังดูแล้วเป็นความรู้สึกจริง ๆ ของเธอเช่นกัน...

?ฉันต้องซ่อนน้ำตา แม้ต้องฝืนยิ้มออกมาสักแค่ไหน

ใครเล่าเลยจะรู้

ว่าฉันต้องเก็บมันไว้ แล้วยิ้มให้กับเธอ

จนหัวใจปวดร้าว?

วันสุดท้ายที่ได้เจอนริสาก่อนแต่งงาน เขาบอกเธอว่าเขาไม่เป็นไร แต่จริง ๆ แล้วใครจะทนให้คนรักของตัวเองไปแต่งงานกับคนอื่นได้ เขาไม่อยาก...แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เก็บไว้คนเดียว เสียใจคนเดียว

?เคยวาดฝันรักไว้อย่างไร ขอให้มันดีกว่านั้น

เขาดีกว่าฉันทุกอย่าง ไม่อาจเทียบได้เลย

เขาจะคอยดูแล คอยรักและเคียงข้างเธอ

ในวันที่ฉันทำให้ไม่ได้อีกแล้ว?

เขาเชื่อว่าศิวาจะเป็นผู้ชายที่เขาวางใจให้ดูแลนริสาได้ และอาจจะทำได้ดีกว่าเขาด้วยซ้ำ...

?ฉันทำได้เพียงแค่อวยพรให้เธอรักกันตลอดไป

ถึงแม้วันนี้หัวใจ

จะยังมีเพียงแค่เธอคนเดียว?

เขาไม่รู้ว่าหลังจากวันนี้ความสัมพันธ์ของนริสากับศิวา หรือความสัมพันธ์ของนริสากับเขาจะเป็นอย่างไรต่อไป แต่เขาก็ยังจะรักเธอต่อไป

...แม้หลังจากนี้เธออาจจะรักเขาน้อยลงก็ตาม

คิเรย์มองหน้าเจ้าสาวที่กำลังนั่งมองเขาอยู่เช่นกันขณะที่ค่อย ๆ ลดไมค์ลง มือยังคงกำช่อดอกไม้แน่น ยังคงหวังอยู่เล็ก ๆ ว่าช่อดอกไม้จากนริสาช่อนี้จะพาเขาไปสู่งานแต่งงานระหว่างเขาและเธอในสักวันหนึ่ง

ศิวามองนริสากับคิเรย์ที่มองกันแล้วก็เกิดความรู้สึกแปลก ๆ อย่างบอกไม่ถูก สายตาที่คิเรย์มองนริสานั้นรับรู้ได้เลยว่าเศร้ามาก และสายตาหญิงสาวที่มองคิเรย์ก็เปี่ยมไปด้วยความเศร้าและรู้สึกผิดเช่นกัน

นริสาเองก็เสียใจที่ต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น เธอทำร้ายคิเรย์ทางอ้อมทั้ง ๆ ที่เขารักเธอมาตลอด แต่เธอก็ต้องแต่งงานกับคนอื่น เธอหาทางยกเลิกงานแต่งงานนี้ไม่ได้ เธอทำเพื่อเขาไม่ได้เลย...

หญิงสาวลุกออกไปจากตรงนั้นเพราะกลัวว่าจะร้องไห้ออกมา เธอรีบวิ่งออกไปห้องน้ำทันที ศิวามองตามอย่างตกใจ คิเรย์ที่อยู่บนเวทีก็ตกใจเช่นกันที่เห็นนริสาวิ่งออกไปแบบนั้น ครอบครัวของทั้งสองก็มองตามอย่างไม่เข้าใจสถานการณ์ แม้ครอบครัวนริสาจะพอเข้าใจบ้างว่าคิเรย์อาจจะรู้สึกแย่ที่ได้มาเห็นนริสาแต่งงานกับศิวาแบบนี้ แต่พวกท่านก็ไม่ได้คิดลึกซึ้งถึงขั้นที่ว่าคิเรย์ร้องเพลงที่มีความหมายแฝงให้กับลูกสาวของท่านด้วย

หญิงสาวหลบเข้ามาอยู่ในห้องน้ำก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาอย่างช้า ๆ เธอรับรู้ได้เลยว่าคิเรย์เสียใจมาก ถึงแม้เขาจะบอกเธอว่าเขาเข้าใจการแต่งงานครั้งนี้ก็ตาม แต่ถ้าเธอเป็นเขา เธอก็คงทำใจไม่ได้เหมือนกัน

แต่ชีวิตต้องดำเนินต่อ นริสานึกถึงพ่อและแม่ของเธอที่ดูมีความสุขมากในวันนี้ พ่อและแม่ของศิวาก็เช่นกัน พวกท่านคงเบาใจที่สามารถปิดข่าวลือของศิวาได้เสียที เพราะฉะนั้นถ้าสิ่งที่เธอทำมันเป็นสิ่งที่ถูกต้อง ก็ไม่ควรต้องเสียใจอะไรนี่นา แต่ทำไมมันถึงทำให้เธอรู้สึกผิดแบบนี้...

นริสาถอนหายใจออกมาก่อนจะปาดน้ำตาทิ้ง เธอจะไม่ทำให้งานแต่งงานครั้งนี้ถูกคนนินทาในแง่ไม่ดีว่ามีดราม่าเจ้าสาวอะไรเด็ดขาด แม้มันจะไม่ใช่งานแต่งที่เธอเต็มใจจะแต่งก็ตาม แต่เธอก็ต้องรักษาหน้าตาของครอบครัวเธอและศิวา รวมไปถึงชื่อเสียงของศิวาและตัวของเธอเองด้วย

ร่างเล็กตัดสินใจเดินออกจากห้องน้ำเพื่อจะกลับเข้าไปในงาน แต่ก็ต้องตกใจเมื่อพบชายหนุ่มยืนรอเธออยู่ที่หน้าห้องน้ำ พร้อมกับช่อดอกไม้ที่เขาเป็นคนรับมันได้

"พี่เรย์...."