ตอนที่4/2 (อดีต)

ตอนที่4/2 (อดีต)

# ตอนนับสองอายุ 17ย่าง18 / กันต์อายุ 20ย่าง21

วันนี้ฉันขอตามเฮียโนอาร์มาเช็คของที่โกดังด้วย เพราะฉันรู้มาจากลูกน้องของป๊าว่าวันนี้พี่กันต์ก็จะมาเช็คของด้วยเช่นกัน ซึ่งปกติฉันก็มาบ้าง ไม่มาบ้างอยู่แล้ว ถ้าถามว่าถูกห้ามไหม ก็ถูกทุกคนห้ามอยู่แหละ...แต่ก็ไม่เคยมีใครห้ามฉันได้หรอก แม้กระทั่งป๊า

พอมาถึงโกดังท่าเรือฉันก็เห็นรถคันหรูของพี่กันต์จอดอยู่ก่อนแล้ว งั้นก็แสดงว่าเขามาถึงแล้วน่ะสิ...

“หมวย เดี๋ยวขึ้นไปรอเฮียบนห้องทำงานก่อน เสร็จแล้วเฮียจะให้ลูกน้องขึ้นไปเรียก”

เฮียโนอาร์หันมาพูดกับฉัน แต่เพราะฉันมัวแต่มองหาพี่กันต์อยู่จึงไม่ได้ตอบรับที่เฮียพูดเมื่อครู่

‘ไม่เห็นเลยแฮะ หรือว่าจะอยู่บนห้องทำงาน’

“หมวย...ได้ยินที่เฮียพูดไหม"

"อะ อ้อ ได้ยิน...ได้ยินแล้วค่ะ”

หลังจากฉันรับคำ เฮียโนอาร์ก็เดินแยกไปที่จุดเช็คของทันที ส่วนฉันก็ขึ้นไปรอเฮียบนห้องทำงาน....

แต่พอเปิดประตูเข้าไป ฉันก็เห็นพี่กันต์นอนหลับอยู่ที่โซฟา ฉันจึงค่อยๆ เดินเข้าไปแบบไม่มีเสียงแล้วนั่งยองๆ ลงข้างโซฟามองดูใบหน้าหล่อเหลาใกล้ๆ

'ทำไมนะ...นับวันเขาก็ยิ่งหล่อขึ้นทุกครั้งที่เจอเลย หล่อจนฉันไม่อยากให้เขาไปเป็นของใคร'

เพราะมัวแต่คิดอะไรเพลินไปหน่อย รู้ตัวอีกทีฉันก็ขยับใบหน้าเข้าไปใกล้พี่กันต์แล้ว ฉันยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนจะตัดสินใจประกบริมฝีปากจุ๊บไปที่ปากของเขาเบาๆ

และในขณะนั้นเอง เขาก็ลืมตาขึ้นมา กระพริบตาสองสามครั้งเหมือนสติยังไม่กลับมาครบถ้วนดี ไม่นานเขาก็พลักฉันอย่างแรงจนฉันล้มก้นจ้ำเบ้าไปที่พื้น

ตุบ!!!

“โอ๊ยยย!... (นับสอง) / ทำบ้าอะไรสอง (กันต์) ”

พี่กันต์ลุกขึ้นพร้อมทั้งยกหลังมือขึ้นมาเช็ดปาก ราวกับรังเกียจสัมผัสจากฉันหนักหนา ทั้งยังตวาดฉันเสียงดังลั่นแถมไม่เรียกฉันว่าอาหมวยน้อยเหมือนเดิมอีก คราวนี้เขาคงโกรธฉันมากจริงๆ สินะ

“คะ คือว่า...พี่กันต์ สะ สองไม่ได้ตั้งใจ” ฉันรีบลุกขึ้น จะเดินไปจับมือเขา แต่เขาเดินถอยหลังไม่ให้ฉันเข้าใกล้เขาได้

“พะ พี่กันต์ ฮึก...พี่โกรธสองหรอ?”

“....” พี่กันต์ไม่พูดอะไร ยังคงจ้องหน้าฉันนิ่ง

“สองขอโทษนะ...ถ้าพี่กันไม่ชอบ สองจะไม่ทำอีกแล้ว ฮึก”

“อย่าทำแบบนี้อีก...พี่จะเตือนเราเป็นครั้งสุดท้าย...นับสอง”

พี่กันต์พูดเสียงเข้ม พร้อมกับเรียกชื่อฉันเต็มๆ ไม่มีทีท่าว่าล้อเล่นเลยซักนิด ที่เขาโกรธขนาดนี้เพราะกลัวฉันเสียหายอย่างที่เขาพูดเป็นประจำ หรือเขารังเกียจฉันกันแน่...ตอนนี้ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้ว

การที่เราถูกคนที่ชอบ มีท่าทางเหมือนรังเกียจกันแบบนี้มันทั้งเจ็บ และจุกในเวลาเดียวกัน ถ้าฉันสั่งห้ามหัวใจตัวเองได้ ฉันคงห้ามไปแล้ว ‘ว่าไม่ให้ไปหลงรักเขา’ แต่เพราะมันทำไม่ได้ไง ถึงต้องเจ็บอยู่แบบนี้...

“พี่กันต์...สองขอถามอะไรพี่หน่อยได้ไหม”

ฉันถามออกไปด้วยน้ำเสียงอันสั่นเทา ทั้งยังเช็ดน้ำตาไปด้วย ส่วนพี่กันต์ก็เมินหน้าหนีไม่ยอมมองหน้าฉันเลยแม้แต่น้อย

“อะไร” เขาตอบกลับมาเสียงห้วน แต่ก็ยังไม่หันมามองฉันอยู่ดี

“ถ้าเกิดสองชอบ....”

“อย่ามาไร้สาระสอง...ไปตั้งใจเรียนให้มันจบก่อนค่อยมาคิดถึงเรื่องอะไรแบบนี้...”

ฉันยังพูดไม่จบเลยด้วยซ้ำ เขากลับพูดสวนขึ้นมาราวกับรู้ว่าฉันกำลังคิดจะพูดอะไร พอพูดจบเขาก็เดินออกไปเลย....

.

.

อยากรู้จังว่าพี่กันต์คิดอะไรอยู่ ทำไมใจแข็งกับน้องได้ขนาดนี้

และความใจร้ายของอิพี่มันไม่ได้มีแค่นี้...

.

.

.

1. STORY OF LOVE - DANDIN เพราะรักมันฝังใจ (แดนดิน) เพื่อนของกันต์และเป็นหนึ่ง

2. Mafia Of Love–Noah มาเฟียร้ายพ่ายรัก (เป็นหนึ่ง) พี่ชายนับสอง

3. ตัวแทนรัก One night of love-Suea (เสือ) พระรองจากเรื่องที่1

4. BAD GUYS ทนายมาเฟีย (ซัน) พี่ชายกันต์