ตอนที่4/1

ตอนที่4/1

# ตอนนับสองอายุ16 / กันต์อายุ 19

วันนี้ฉันมาหาเฮียโนอาร์ที่คอนโดแต่ก็มีพี่กันต์ พี่ขุนเขา แล้วก็พี่ดินอยู่ด้วย ฉันดีใจมากกกกก....แบบ ก.ไก่ล้านตัวอะ เพราะตั้งแต่เฮียโนอาร์เข้ามหาลัยฉันก็แทบไม่ได้เจอพี่กันต์เลย เจอแค่อาทิตย์ละครั้งเอง ไม่เหมือนแต่ก่อนที่จะเจอกันเกือบทุกวัน

“พี่ขุนเขา พี่ดิน สวัสดีค่ะ”

ฉันยกมือสวัสดีพี่ทั้งสองด้วยท่าทางอารมณ์ดี พวกพี่ทั้งสองก็ยิ้มให้ฉันพร้อมพยักหน้าเล็กน้อย

พูดจบฉันก็รีบเดินไปนั่งที่โซฟาข้าง ๆ พี่กันต์ พร้อมกอดแขนสุดหล่อไว้แน่น ก่อนจะยิ้มแล้วทักทายสุดหล่อของฉันบ้าง

“ทักทายค่ะที่รัก” ว่าจบก็หอมแก้มพี่กันต์ไปทีนึง

“หมวยน้อยพี่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำแบบนี้” พี่กันต์ดึงแขนฉันออก พร้อมทำหน้าไม่สบอารมณ์

“สองลืมอะพี่กันต์ ขอโทษได้ไหมล่ะ”

จริงๆ ก็ไม่ได้ลืมหรอก ฉันตั้งใจทุกครั้งแหละ ได้เต๊าะเขาเล็กๆ น้อยๆ ก็เอา พอได้กระชุ่มกระชวยหัวใจ

“ลืมทั้งปีเลย หึหึ” พี่ขุนเขาแซว...และมันก็จริงอย่างพี่ขุนพูดนั่นแหละ ฉันทำแบบนี้มาปีนึงแล้ว จนมันเป็นความเคยชินไปแล้วอะ

“พี่ขุนเขา....” ฉันยู้ปากใส่พี่ขุนเขาเล็กน้อยก่อนจะหันมามองหน้าคนที่นั่งหน้าบอกบุญไม่รับข้างๆ

“เค้าขอโทษนะเตง อย่าโกรธเค้าเลยนะ” ฉันใช้เสียงสองเสียงสาม กระพริบตาปิ๊งๆ พร้อมทั้งจิ้มนิ้วไปที่ไหล่พี่กันต์

“เราโตแล้วนะอาหมวยน้อย ไม่ใช่เด็กแล้ว ที่จะมากระโดดกอด หรือหอมพี่เหมือนตอนเด็กๆ พี่เป็นผู้ชายมันจะดูไม่ดี”

พี่กันต์ถอนหายใจหันหน้ามาคุยกับฉันด้วยใบหน้าราบเรียบ แต่คิ้วนี่แทบจะผูกกันเป็นโบว์อยู่แล้ว

“จ้า รู้แล้วจ้า” ฉันลากเสียงยาว กำลังจะขยับถอยห่างออกมานั่งอีกที่แต่สายตาก็เหลือบไปเห็นที่ปกเสื้อนักศึกษาพี่กันต์

“พี่กันต์...นี่รอยลิปสติกของใครอะ” ฉันจับปกเสื้อพี่กันต์ ถามเสียงขุ่น ขมวดคิ้วเป็นปม

“....” แต่พี่กันต์ก็นิ่งไม่ตอบอะไร

“สองถาม ว่านี่.... (นับสอง) / อย่ายุ่งได้ไหม (กันต์) ”

ฉันถามยังไม่ทันจบประโยคดี พี่กันต์ก็ตวาดสวนขึ้นมาเสียงดัง มันทำให้ฉันสดุ้งตกใจไม่น้อย เพราะเขาไม่เคยขึ้นเสียงใส่ฉันเลย และนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขาขึ้นเสียงใส่ฉัน :(

“พะ พี่กันต์...” ฉันน้ำตาคลอเบ้า เรียกชื่อเขาเสียงสั่น

พรึบ!!! ก่อนจะลุกขึ้นแล้ววิ่งไปเข้าห้องน้ำทันที

“อ้าว หมวยมาตั้งแต่เมื่อไหร่?”

เฮียโนอาร์เดินออกมาจากห้องนอนเห็นฉันพอดี จึงทักขึ้น...แต่ฉันไม่ได้สนใจฟังแม้แต่น้อย

... ปัง ...!!! (เสียงปิดประตูห้องน้ำ)

“ฮึก ฮือๆ ....”

ฉันแอบมาร้องไห้ในห้องน้ำ เพราะฉันไม่ชอบให้ใครเห็นน้ำตา ซึ่งส่วนมากเวลาเสียใจกับเรื่องอะไร ฉันจะไม่ค่อยร้องไห้หรอก แต่ถ้าเป็นเรื่องของพี่กันต์แล้ว...ฉันไม่เคยกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้เลยซักครั้ง 'ทำไมฉันกลายเป็นคนอ่อนไหวง่ายขนาดนี้นะ'

ฉันคงวุ่นวายกับเขามากเกินไปใช่ไหม? แต่ฉันชอบเขานี่ จะให้ฉันทำยังไง ขนาดฉันแสดงออกไปมากขนาดนี้แล้วแท้ๆ เขาก็ยังไม่รู้ว่าฉันชอบ เขาหาว่าฉันแกล้งเขา...เขายังมองฉันว่าเป็นเด็กอยู่...ถึงมันจะจริงก็เถอะ...ฉันยังคงเด็กเกินไปจริงๆ

แต่ทว่าฉันก็งอนเขาได้ไม่นานหรอก พอวันถัดมาฉันก็หายโกรธเขา ส่วนเขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วฉันก็เต๊าะเขา พูดจีบเขาเหมือนเดิม....'ยอมแพ้อะไรง่ายๆ มันก็ไม่ใช่นับสองสิ หึ'

ในความที่นางยังเด็กอะเนาะ555 ซึ่งไรท์เชื่อว่าหลายๆคนก็คงมีความรักในวัยเด็ก มีคนที่แอบชอบ หรือเคยตามจีบใครซักคนมาก่อนแน่ๆ

บางคนอาจจะสมหวัง บางคนอาจจะผิดหวัง แต่มันก็เป็นช่วงเวลาที่น่าจดจำจริงๆนะ

พอตอนเราโตขึ้น แล้วมานั่งคิดย้อนมองกลับไป ก็ได้แต่หัวเราะ และตลกกับสิ่งที่ทำไปในวันนั้น

และในมุมของนับสองเองก็เป็นแบบนั้นค่ะ กันต์คือรักแรกของนาง เป็นความรักในอุดมคติ และเต็มไปด้วยความคาดหวัง พร้อมทุ่มเทใจสุดๆ แล้วก็จะหยุดเมื่อเจ็บปวดสุดๆเหมือนกัน...มาเอาใจช่วยน้องนับสองของเรากันด้วยนะคะ

.

.

1. STORY OF LOVE - DANDIN เพราะรักมันฝังใจ (แดนดิน) เพื่อนของกันต์และเป็นหนึ่ง

2. Mafia Of Love–Noah มาเฟียร้ายพ่ายรัก (เป็นหนึ่ง) พี่ชายนับสอง

3. ตัวแทนรัก One night of love-Suea (เสือ) พระรองจากเรื่องที่1

4. BAD GUYS ทนายมาเฟีย (ซัน) พี่ชายกันต์