ตอนที่5 ในห้องน้ำ

#ช่วงเที่ยงวันต่อมา

เนื่องจากวันนี้อาจารย์ยกคลาสสอนทำให้ห้องเรียนของหลินว่างคาบบ่าย หลังจากทานข้าวเสร็จก็พากันมานั่งพี่โต๊ะหินอ่อนข้างช็อปโยธาซึ่งใกล้กับช็อปของคณะยานยนต์เพื่อรอเวลารวมรับน้องช่วงเย็นจะให้กลับห้องก่อนก็กลัวเสียเวลาจึงพากันมานั่งรอจะดีกว่า

“ หลิน เหมยตอนเย็นว่างปะไปช็อปปิ้งกันไหม ”

ภีมหรือภีมมี่เอ่ยถามสองสาวหลังจากที่แอ็บแมนมานานพอได้คุย ได้รู้จักสนิทสนมกันภีมจึงยอมรับที่จะเปิดเผยตัวตนให้สองสาวได้รู้จักว่าตัวเองเป็นเกย์สองสาวเลยสนิทใจกับภีมมากขึ้น

“ ไปสิ หลินล่ะไปเปล่า ” เหมยลี่ตอบรับก่อนจะหันไปถามหลิน

“ อื้อไปดิ……เห้ย!!ไม่ได้ ”

หลินที่ฟุบหน้าหลับตาอยู่ตอบรับเพื่อน ก่อนจะเด้งตัวขึ้นนั่งยืดตัวตรง เอ่ยเสียงอุทานดังจนเพื่อนตกใจ เมื่อเธอคิดอะไรบางอย่างออก

“ ตะเถร!! แม่...แม่ร่วง ” ภีมยกมือขึ้นทาบอกตกใจกับหลินที่จู่ๆก็ลุกนั่ง พรวดขึ้นมา

“ โอ๊ยหลินแกจะร้องเสียงดังทำไมตกอก ตกใจหมด ”

“ นั่นสิหลินเป็นอะไร ” เหมยลี่เอ่ยถาม

“ คือหลินลืมอะ ว่าต้องไปทำงานวันนี้ ”

“ งาน…งานอะไรของแก ” ภีมเอ่ยถามแต่เหมยลี่ไม่ได้ถามต่อเพราะหลินเล่าให้ฟังหมดทุกอย่างแล้ว พวกเธอสองคนไม่เคยมีความลับต่อกัน

“ งานแม่บ้านที่คอนโดหรูน่ะ ” หลินพูดก่อนจะยิ้มมุมปาก

“ ยิ้มแบบนี้!!!...ทำที่ห้องผู้ ชัวร์...ฉันพูดถูกปะ ”

“ อืมห้องหนุ่มฮ็อตวิศวะนี่แหละ ” หลินเอ่ยตอบ

“ ใครๆ ไหนเหลามาให้หมดเลยแก สาขาไหน ด่วนๆ ” ภีมขยับหน้าเข้าไปไกล้ เอียงหูตั้งใจรอฟัง

“ เดี๋ยวเย็นนี้ก็รู้เองแหละ ” หลินตอบแค่นั้นก่อนจะฟุบหน้าลงแล้วนอนหลับต่อเพราะเมื่อคืนกว่าจะถึงห้องก็ดึกแล้วจึงทำให้นอนไม่พอ

#เวลาล่วงเลยมาจนถึงช่วงเย็นก่อนเวลารับน้องหนึ่งชั่วโมง

“ เหมย ภีมเดี๋ยวหลินไปเข้าห้องน้ำแปปนะเดี๋ยวมา ”

“ ให้เหมยไปเป็นเพื่อนไหมหลิน ” เหมยลี่รีบเสนอตัวจะไปเป็นเพื่อน

“ ไม่ต้องๆ อยู่เป็นเพื่อนภีมไปนี่แหละหลินไปแป๊บเดียวเดี๋ยวก็กลับมาแล้ว ”

เมื่อเพื่อนทั้งสองพยักหน้าแล้วเธอจึงเดินไปเข้าห้องน้ำข้างหลังคณะ ซึ่งอยู่ระหว่างคณะโยธาและยานยนต์ ที่เลือกมาเข้าห้องน้ำที่นี่ก็เพราะว่าไม่ค่อยมีคน เธอขี้เกียจไปรอคิวนานเนื่องจากเป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว นักศึกษาค่อนข้างลงมาเข้าห้องน้ำกันเยอะจึงเลือกห้องน้ำข้างหลังที่ค่อนข้างเงียบสงบและเป็นส่วนตัว คนส่วนน้อยที่จะมาเข้าตรงนี้ เพราะต้องเดินไกลไม่มีใครอยากมาเท่าไหร่

ระหว่างที่หลินเข้าห้องน้ำและทำธุระเสร็จเตรียมเอื้อมมือจะเปิดลูกบิดประตูออกไปอยู่นั้น เธอก็ได้ยินเสียงบางอย่างจึงรีบชักมือกลับยังไม่เปิดดีกว่า

ปังงงง แกร็กกก!!! เสียงปิดประตูด้านนอกและลงกลอน

แปะ!!! ซองของปลอกป้องกันขนาด62 หล่นมาอยู่หน้าประตูห้องที่เธอกำลังเข้าอยู่ เนื่องจากมีช่องจากประตูด้านล่างจึงทำให้มองเห็นได้ชัดเจน เธอจึงรีบก้าวขาขึ้นไปนั่งบนชักโครกที่เอาฝาลงมาเรียบร้อย แล้วหดขาขึ้นไปไม่ให้คนด้านนอกรู้ว่ามีคนอยู่ด้านในนี้ ‘อะไรกันวะเนี่ย’ หลินคิด

“ เดี๋ยวเปิ้ลหยิบให้นะคะ ” สาวสวยเอ่ยปากพูดก่อนจะเดินไปก้มลงหยิบซองปลอกป้องกันขนาด62ขึ้นมาด้วยท่าทางยั่วยวน

“ หึ!!! ทำสิ อยากนักไม่ใช่? ”

เป็นเสียงผู้ชายพูดขึ้น...แต่ทำไมเสียงนี้มันฟังดูคุ้นๆนะ เหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน แต่แล้วความสงสัยของหลินก็ได้คำตอบในนาทีต่อมา

“ได้ค่ะเปิ้ลจะทำให้ถึงใจเป็นหนึ่งเลยค่ะ”

หลินถึงกับตาโตเอามือปิดปากแน่น ‘เอาไงดีล่ะทีนี้ จะออกไปดีไหมหรือเราควรนั่งอยู่แบบนี้ต่อ’ เธอได้แต่คิดลังเลว่าถ้าออกไปจะไปขัดจังหวะเขาไหม

แต่ก็คิดได้ละ ‘ช่างสิเขาอยากเข้ามาเอง ช่วยไม่ได้’ คิดได้ดังนั้นจึงลงมาจากชักโครกแล้วเปิดประตูออกมา

แกร็กกกก!!!