ตอนที่10-1 เห็นข่าวยัง

ตอนที่10-1 เห็นข่าวยัง

.

.

“อ๊ะ! โอ๊ยพี่เสือ...โบว์เจ็บนะ” โบว์มีสีหน้าตกใจเป็นอย่างมากอยู่ๆ เสือก็จับแขนเธอแน่นแล้วลากให้เข้ามาในลิฟต์พร้อมกัน

“เรามีเรื่องต้องคุยกัน” เสือพูดด้วยน้ำเสียงดุดันพร้อมกับกดลิฟต์ไปชั้นดาดฟ้า

ฟังดูก็รู้ว่าชายหนุ่มกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่ โบว์จึงไม่คิดจะพูดอะไรต่อ ทำเพียงยืนมองหน้าเขาเท่านั้นแต่เสือไม่แม้แต่จะหันมามองเธอเลยซักนิด เมื่อลิฟต์เปิดออกที่ชั้นดาดฟ้าเสือจึงชักจูง กึ่งลากโบว์มาหยุดยืนที่กลางดาดฟ้า แต่เขาก็ยังไม่เริ่มพูดอะไรทำเพียงมองหน้าโบวี่นิ่งๆ พรางใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มเหมือนพยายามที่จะควบคุมอารมณ์ตัวเองอยู่

“พะ พี่เสือ...มีอะไรจะคุยกับโบว์หรอคะ?” ร่างบางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเธอก็ไม่รู้หรอกว่าไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจ หรือจะเป็นเรื่องคืนนั้นที่เธอเผลอพูดอะไรออกไปตอนเมากันนะ? ...แต่เสือก็ยังคงนิ่ง โบวี่จึงพูดต่อ

“ถ้าเป็นเรื่องคืนนั้น โบว์อธิบายได้นะคะ...” โบวี่พูดยังไม่ทันจบเสือก็เอ่ยขัดขึ้น

“คืนไหน?” เขายังคงใช้น้ำเสียงดุดันอย่างที่โบวี่ไม่เคยได้ยินมาก่อนเอ่ยถามเธอ จ้องหน้านิ่ง

“ก็...ก็คืนนั้นที่โบว์เมาที่ผับพี่ แล้ว...” โบวี่กำลังจะอธิบายแต่เสือก็ชิงพูดขัดขึ้นอีกครั้ง

“เธอเห็นฉันเป็นตัวตลกรึไง ทำไมเธอไม่บอกฉัน...ทำไมเธอไม่ช่วยกันไอ้ดินนั่นออกจากอิงฟ้า ห๊ะ!!!” เสือตวาดเสียงดังลั่นพร้อมทั้งบีบต้นแขนโบวี่แน่นจนเธอรู้สึกเจ็บ

โบวี่เข้าใจว่าเขาอาจจะพูดเรื่องที่เธอเผลอพูดไม่ดีตอนที่เธอเมาวันนั้นที่ห้องของเขาซะอีก พอได้ยินเขาพูดมาแบบนี้เธอก็เข้าใจได้ทันทีว่าเขาหมายถึงอะไร

“พะ พี่เสือ...คือโบว์...โบว์ขอโทษค่ะ” โบวี่ทำได้เพียงก้มหน้าน้ำตาคลอ ใช่แล้ววันนั้นทำไมเธอไม่ห้ามเพื่อนๆ ทำไมไม่กันอิงฟ้าออกจากแดนดินทั้งที่รู้อยู่ว่าอิงฟ้าคบกับพี่เสือ เธอผิดเองแหละ ผิดทั้งหมด ‘โบวี่คิดโทษตัวเอง’

ทั้งที่ความจริงมันไม่ใช่ความผิดของเธอเลยซักนิด เสือก็แค่พาลเอาความผิดมาลงที่เธอเพื่อระบายอารมณ์เท่านั้น

“ทำไมวะ เธอคิดอะไรกันแน่หรือเธอตั้งใจอยากจะให้อิงฟ้ากลับไปคบกับไอ้ดินนั่นใช่ไหม อย่าคิดนะว่าฉันจะไม่รู้ทันความคิดผู้หญิงอย่างเธอ” ว่าจบเขาก็สะบัดมือออกจากแขนโบวี่อย่างแรงจนร่างบางเซทรงตัวไม่อยู่

“มะ ไม่จริง...ไม่ใช่ โบว์ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนั้น...ใช่อยู่โบว์อาจจะชอบพี่แต่โบว์ไม่มีวันหักหลังหรือแย่งของๆ เพื่อน ฮึก” โบวี่รีบอธิบายให้เสือเข้าใจทั้งน้ำตา

“เหอะ...อย่ามาเสแสร้ง วันนั้นเธอยังมากอดฉัน บอกรักฉันอยู่เลย นี่หรอที่บอกไม่มีวันหักหลังเพื่อน เธอคงคิดว่าถ้าอิงฟ้ากลับไปคบกับไอ้แฟนเก่านั่น แล้วเธอจะได้เข้ามาแทนที่อิงฟ้าสินะ...ไม่มีวัน ฉันไม่มีวันรักเธอจำใส่สมองไว้ซะ!!!” เสือดวงตาแดงก่ำ สองมือกำแน่นทำไมมันรู้สึกหวิวๆ เจ็บแปลบเข้ามาที่อกก็ไม่รู้ ว่าจบเขาก็หมุนตัวเดินออกจากตรงนั้นทันที

“พะ พี่เสือ ฮึกกกก” โบวี่ราวกับโลกหยุดหมุนหัวใจแตกสลายไม่มีชิ้นดี ที่ผ่านมาเสือไม่เคยพูดกับเธอและห่างเหินแบบนี้มาก่อน เขามักจะอบอุ่นเสมอในสายตาเธอแต่เวลานี้มันไม่มีความอบอุ่นนั้นอีกแล้ว

“ฮือออ พี่เสือทำไมพี่ถึงใจร้ายกับโบว์แบบนี้ โบว์ทำอะไรผิดนักหนา ฮึกกก” ร่างบางทรุดตัวลงนั่งร้องไห้อย่างหมดแรง

นั่งร้องไห้ซักพักก็เช็ดน้ำตาแล้วลุกขึ้นเพื่อลงไปชั้นผู้ป่วยใน วันนี้เธอตั้งใจจะมาเยี่ยมจีจี้เพราะเมื่อคืนผู้จัดการของเธอได้ลื่นล้มในห้องน้ำส่งผลให้แขนหักน่าจะต้องอยู่โรงพยาบาลไปอีกหลายวัน

.

.

"ฮือออ คนไม่มีเหตุผล คนพาล"

"ทำไมใจร้ายกับน้องแบบนี้คะอิพี่เสือ เดี๋ยวคนอ่านจะสาปเอาเด้อ"

"โดนสาปตั้งแต่ต้นเรื่องยันจบอะอิพี่เสือลูกเขยคนเปรต"

"มาแอบกระซิบตอนต่อไปจะมีข่าว...อุ๊ย!! ข่าวอะไรนะ บางคนที่เคยอ่านเรื่องเพราะรักมันฝังใจ ของน้องอิงฟ้าแล้วอาจจะรู้ แต่บางคนก็อาจจะยังไม่รู้ มารอติดตามตอนต่อไปกันนะคะ"