ปีนเตียงพี่เขย 2

หวนนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น ไม่มีใครอยู่บ้านมีเพียงหยางเทียนอี หยางซือถงผู้เป็นหลานสาว และเจียงเยว่ผิงที่นำอาหารมาส่ง หลังกล่อมหลานสาวนอนแล้ว เจียงเยว่ผิงจึงออกมาดูพี่เขยของเธอที่ติดสุราหลังพี่สาวเสียเพราะลืมภรรยาไม่ได้

'พี่เขย หลานสาวหลับแล้วทางที่ดีพี่ไม่ต้องเข้าไปรบกวนหล่อนหรอก' เจียงเยว่ผิงมองผู้ชายในฝันของเธอที่ติดสุรา อดที่จะอิจฉาไม่ได้ต่อให้พี่สาวเสียไปแล้วหลายปีผู้เป็นพี่เขยก็ไม่ยอมมองคนอื่น

หยางเทียนอีมองน้องสาวของภรรยานิ่ง ๆ 'เธอกลับไปเถอะ ฉันจะดูแลลูกเอง'

เจียงเยว่ผิงถอนหายใจแสร้งกล่าวด้วยความไม่สบายใจ 'ฉันคิดว่าจะหางานทำพี่คิดว่ามันดีหรือไม่คะ แต่ถ้าฉันไปทำงานใครจะดูแลหลานสาวของฉันล่ะ' ถึงแม้เป็นลูกของพี่สาวแต่ตอนนี้แทบจะเป็นลูกของเธอแล้ว

'พี่ชายของเธอคงหางานให้ได้'

'ใช่ แต่ว่าหลานสาวจะอยู่กับใคร' เจียงเยว่ผิงจ้องมองคนที่ไม่รู้สึกตัวด้วยใบหน้าบิดเบี้ยว เธอต้องการให้เขาพูดว่าไม่ต้องทำงานอยู่เลี้ยงหลานก็พอแล้ว แต่นี่อะไร

พี่ชายของเธอเห็นว่าเธอไม่ได้ทำงาน อีกทั้งหลานสาวเข้าโรงเรียนแล้วก็บอกให้หางานทำ แต่เจียงเยว่ผิงจะไปทำอะไรได้เธอเรียนจบมาหลายปีแล้ว และไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร ทุกวันนี้อาศัยเงินของพ่อที่ให้ใช้เดือนละยี่สิบหยวนก็แทบจะไม่พอใช้

'ซือถงเข้าโรงเรียนแล้วไม่มีอะไรให้เป็นห่วง'

แววตาของเจียงเยว่ผิงวาววับ เธอปล่อยให้ชายหนุ่มดื่มสุราส่วนตัว เธอเองนั่งมองอีกฝ่ายอย่างเงียบ ๆ และบางทียังรินสุราให้อย่างเป็นห่วง หยางเทียนอีเห็นเช่นนั้นก็ไม่ได้ห้ามปรามอะไรยกดื่มจนกระทั่งเริ่มไม่ค่อยรู้สึกตัว

'ลู่เอ๋อร์'

เจียงเยว่ผิงมองผู้เป็นพี่เขยอย่างเคือง ๆ เดิมที่จะเป็นจะตายเพราะพี่สาวเธอไม่ได้ว่าอะไร แต่ในตอนนี้เขากลับมาเรียกชื่อพี่สาวต่อหน้าเธอเช่นนี้ก็ระคายหูเป็นอย่างมาก

แต่ทุกอย่างกลับสลายไปเมื่อหยางเทียนอีคว้าตัวเธอเข้าไปกอด และเจียงเยว่ผิงไม่คิดห้ามปรามปล่อยให้ชายหนุ่มรังแกตัวเอง ทุกอย่างมันลงตัวต่อให้พี่เขยไม่เมาวันนี้เธอคงหาโอกาสอื่น โชคดีที่วันนี้ไม่มีใครอยู่บ้านทำให้มันสำเร็จอย่างง่ายดาย...

แต่ผู้มาใหม่นั้นที่ต่อให้ร่างกายเหน็ดเหนื่อยแต่ก็ไม่สามารถที่จะข่มตาหลับได้ เหลือบมองผู้ชายข้างกายที่มีใบหน้าหล่อเหลาเทียบได้กับนักแสดงหล่อ ๆ ตีคู่มากับพระเอกชื่อดังได้ ไม่แปลกที่พี่น้องเจียงจะรักผู้ชายคนเดียวกัน และในอดีตดูเหมือนพี่สาวรองของเจียงเยว่ผิงจะเป็นผู้หญิงที่เรียบร้อย อ่อนหวาน และน่ารัก ไม่แปลกที่เขาจะเลือกเจียงลู่

เจียงเยว่ผิงมองแขนแกร่งที่กอดเอวเธอไว้แน่น ก่อนถอนหายใจดูเหมือนเธอต้องนอนที่นี่ และสุดท้ายก็หลับไปด้วยความเหนื่อยและคิดว่าควรเอาอย่างไรต่อ

ดูเหมือนว่านี่จะเป็นปี 1980 หรือที่นิยายส่วนมากที่เหล่าผู้เขียนเขียนคือยุค 80 เป็นปีที่ไม่มีการจำกัดจำนวนการซื้อ และประเทศกำลังพัฒนานับว่าเป็นช่วงเวลาที่ดี แต่คนที่นี่ให้ความสำคัญกับการร่วมหลับนอนก่อนแต่งงานเป็นอย่างมาก เจียงเยว่ผิงนับว่าใจกล้าไม่เบาที่ลงทุนทำร้ายชื่อเสียงของตนเองเพื่อผลตอบรับที่ใหญ่

และสิ่งกระตุ้นคือครูอนุบาลของหยางซือถง ที่ได้ยินหลานสาวนำกลับมาเล่าให้ฟัง แรก ๆ เจียงเยว่ผิงไม่ได้สนใจแต่หลัง ๆ มาได้ยินว่าอีกฝ่ายไปหาถึงสถานีตำรวจก็ใจร้อนเป็นอย่างมาก ขอร้องให้พี่ชายช่วยก็ถูกปฏิเสธเนื่องจากหยางเทียนอีนอกจากจะเป็นสหายแล้ว เขายังเป็นสามีของน้องสาวคนรอง

นึกว่าจะได้ใช้ชีวิตอย่างสงบแต่หลังจากนี้คงไม่สงบแล้ว นิยายที่เคยอ่านบอกเอาไว้ว่าครูอนุบาลคนนี้คือรักครั้งใหม่ของหยางเทียนอี และเจียงเยว่ผิงปีนเตียงไม่สำเร็จเธอพลาดไปนอนกับคนอื่น แต่ทำไมเธอถึงตื่นขึ้นมาในตอนนี้กันได้ล่ะ

ปีนเตียงใครก็ไม่ได้ว่าแต่ทำไมถึงต้องมาปีนเตียงพี่เขยตัวเองด้วย ลู่หลินไม่เข้าใจจริง ๆ ต่อให้ชอบมากแค่ไหนก็ควรรู้ตัวว่าเป็นสามีของพี่สาว แต่เมื่อนึกถึงบ้านอื่นในยุคแบบนี้ก็มีไม่น้อยที่น้องสาวจะแต่งเข้าบ้านของสามีเพื่อดูแลลูกชายลูกสาวของพี่สาวแทน