ปีนเตียงพี่เขย 1

ลู่หลินนักแสดงชั้นนำของประเทศ กำลังนอนหลับพักผ่อนหลังโหมงานหนักตลอดทั้งเดือนเพื่อปิดกล้องให้ทันกำหนด แต่นอนได้ไม่นานกลับถูกผู้ช่วยปลุกให้ตื่นเพื่อไปทำงานที่เข้ามาใหม่ ไม่ใช่ครั้งแรกของการทำงานหนักแต่ก็เป็นเวลาพักผ่อนที่น้อยมาก

น่าเสียดายที่เธอมีสังกัด นอกจากจะไม่เป็นอิสระทำงานตามใจตนเองไม่ได้แล้ว ยังต้องแบ่งส่วนแบ่งให้ทางสังกัดสี่สิบเปอร์เซ็นต์ ให้ผู้ช่วยอีกสิบเปอร์เซ็นต์นับว่าเป็นอะไรที่ไม่ยุติธรรมแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ สัญญาเหลือเพียงหนึ่งปี ทางสังกัดคงรู้ตัวว่าเธอจะไม่ต่อสัญญาถึงได้ยัดงานให้มากขนาดนี้

"เซียวหลันทำไมถึงมีงานเข้ามาเพิ่มล่ะ เดิมที่วันนี้เป็นวันหยุดของฉันไม่ใช่หรือ เธอเป็นคนบอกเองว่าวันนี้ไม่มีงานอะไรให้พักผ่อน พรุ่งนี้ต้องไปออกรายการตั้งแต่เช้า" ลู่หลินถามด้วยใบหน้าบูดบึ้ง ผู้ช่วยคนนี้หรือเซียวหลันรับหน้าที่ดูแลเธอตั้งแต่เข้าวงการบันเทิงทำให้สนิทกันไม่น้อย

เซียวหลันขมวดคิ้ว "ฉันดูตารางงานแล้วจริง ๆ ค่ะ แต่ว่าเมื่อชั่วโมงก่อนทางค่ายส่งตารางงานมาบอกว่าอีกสักพักจะมีรถเข้ามารับให้เตรียมตัวเอาไว้ งานนี้มีผู้ใหญ่ไปเยอะมาก"

"เฮ้อ ฉันเพิ่งนอนไปยังไม่ถึงสามชั่วโมงด้วยซ้ำ"

จริงอยู่ที่ว่าจะมีงานเข้าแทรกแต่ต้องแจ้งล่วงหน้าเป็นวันไม่ใช่มาแทรกงานในวันหยุดแบบนี้ อีกอย่างเธอไม่ได้นอนพักเต็มอิ่มมานานเป็นสัปดาห์แล้ว ขืนยังถูกใช้งานแบบนี้คงได้เหนื่อยตายในไม่ช้าเป็นแน่

ผู้ช่วยสาวลังเลที่จะบอกแต่ก็เอ่ยขึ้นมา "ดูเหมือนก่อนหน้านี้จะเป็นคุณมี่ถังค่ะที่ต้องเข้าร่วมงาน แต่ว่าวันนี้เป็นวันหยุดของทางนั้น..." ก็เลยเลือกคุณลู่หลินให้เข้าร่วมแทน

"หึ"

เพราะมี่ถังเป็นนักแสดงดาวรุ่งที่กำลังมาแรง ถึงแม้เข้าร่วมวงการได้ไม่ถึงสองปีและยังเหลือสัญญาอีกหลายปี ให้เทียบกันแล้วพวกเขาใช้งานลู่หลินจะดีกว่า และก่อนหน้านี้งานเลี้ยงคงมีลู่หลินเป็นตัวเลือกแต่พวกเขาดันมี่ถังให้เข้าร่วมงานเลี้ยงแทนเธอ

ลู่หลินใช้เวลาไม่นานก็มาอยู่ที่งานเลี้ยงจอมปลอม เธอมาเข้าร่วมพอเป็นพิธี และอยู่ไม่นานก็ขอตัวกลับไปพักผ่อนเพราะเธอรู้สึกล้ามากต้องการพักผ่อน จนกระทั่งผู้ช่วยสาวยังไม่ห้าม แต่ใครจะรู้ว่านั่นเป็นการเจอกันครั้งสุดท้าย เพราะลู่หลินทำงานหนักจนกระทั่งหลับไปแบบไม่มีวันตื่น...

แต่จู่ ๆ ก็ตื่นขึ้นมาในร่างของผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังปีนเตียงพี่เขย และสำลักความสุขจนกระทั่งหัวใจวายเฉียบพลัน และเธอก็เข้ามาแทนที่อย่างไม่ทันตั้งตัว ลู่หลินในร่างของเจียงเยว่ผิงตอนนี้กำลังถูกผู้เป็นพี่เขยรังแกและเธอทำอะไรไม่ได้ ดูเหมือนว่าร่างกายของเธอจับถูกตรึง ซึ่งคนที่ทำก็ไม่ใช่ใครและในชีวิตก่อนต่อให้เป็นนักแสดงชั้นนำใช่ว่าลู่หลินจะเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ หยางเทียนอีผู้นี้ดูเหมือนจะอัดอั้นไม่น้อย รังแกเธอจนกระทั่งไม่มีแรงสู้และหลับไปในที่สุด ลู่หลินถอนหายใจอย่างโล่งอกมองชายหนุ่มหลับไปแล้วอย่างคิดหนัก ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ตื่นมาเรื่องราวจะเป็นอย่างไรบ้าง

ในความทรงจำผู้หญิงคนนี้ชื่อว่าเจียงเยว่ผิงเป็นลูกสาวคนเล็กของตระกูลเจียง ที่บ้านมีฐานะปานกลางไม่ได้ร่ำรวยมากแต่ก็ไม่ได้ขัดสน

เจียงเยว่ผิงผู้นี้ดูเหมือนว่าจะมีพี่ชายคนโตเป็นถึงตำรวจ พี่สาวที่เสียชีวิตไปแล้วเป็นพยาบาล และมีพ่อเป็นครูใหญ่ของโรงเรียนในขณะที่แม่เป็นแม่บ้าน และเธอเรียนจบมัธยมปลายตั้งแต่อายุสิบแปด ตอนนี้อายุยี่สิบสามปียังคงว่างงานและใช้เงินที่บ้าน

หลังจากเรียนจบมัธยมปลาย เจียงเยว่ผิงอ้างว่าต้องการดูแลหลานสาวแทนพี่สาวที่เสียชีวิตไป ที่สำคัญเมื่อรู้จักชื่อของคนอื่น ๆ ในความทรงจำแล้วพบว่านี้คือตัวละครในนิยายที่เคยอ่านไป

ในนิยายเจียงเยว่ผิงคือนางร้าย ที่หลงรักพี่เขยของตนเองหลังพี่สาวเสียชีวิตจึงอาสาที่จะช่วยเลี้ยงหลานสาว บ้านของตระกูลหยางกับตระกูลเจียงอยู่ในหมู่บ้านเดียวกันเพียงแต่ห่างกัน ตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเจียงเยว่ผิงรู้ว่าครูอนุบาลของหลานสาว และพี่เขยที่หลงรักกำลังมีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน จึงปีนเตียงพี่เขยก่อนไม่มีโอกาส