บทที่ 11 First kiss

บทที่ 6

First kiss

พาร์ท ไออุ่น 

ผมที่ได้รับอนุญาตให้นอนแค่คืนเดียว แถมต้องนอนโซฟาอีกเพราะไม่ได้รับอนุญาตให้นอนในห้อง ผมมองไปยังห้องนอนของคนที่น่าจะยังหลับอยู่ ผมเดินลงมาจากคอนโดหรู พร้อมกับคีย์การ์ดห้องของคนตัวบาง ก่อนที่จะเตรียมโจ๊กพร้อมกับปาท่องโก๋ น้ำเต้าหู้ให้กับคนตัวบาง แล้วออกจากห้องของไม้โท 

"ถึงห้องสักที" ผมพูดกับตัวเองก่อนที่จะกระโดดขึ้นเตียง ตัวเองค่อยๆหลับตาลงอย่างช้าๆ ได้พัก...สักทีน่ะร่างกาย หลังจากที่เหนือยมาทั้งวัน และแทบจะไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ถ้าถามว่าทำไมผมถึง ไม่ได้นอนน่ะเหรอครับ ก็ผมแปลกที่จนต้องลุกขึ้นไปทำความสะอาดห้องให้ไม้โทแทนน่ะสิครับ 

ส่วนไอ้คนเจ็บแขนก็นอนสบายอยู่ในห้องนอนตัวเอง โดยไม่ได้รู้เลยตัวเลยว่า ผมนอนไม่หลับจนต้องลุกขึ้นมาดูดฝุ่นห้องตัวเอง ให้สะอาดเอี่ยมไปทั้งห้อง แต่กลับหลับได้หลับดี 

ติ้งต๊องๆ 

เสียงออดหน้าห้องดังขึ้น ทำให้ผมที่กำลังจะหลับต้องลุกขึ้นไปส่องตาแมวมองดูคนที่มาเยือน โดยที่เจ้าของห้องอย่างผมไม่ได้เชิญมา 

"มีเหี้ยไรเปา กูจะนอน" ผมโวยวายใส่เพื่อนรัก ที่ผมไม่ได้เชิญมันมา 

"แล้วมึงไปอดหลับอดนอนจากไหนมา" เปามันย้อนถามผม ก่อนจะเดินไปนั่งลงบนโซฟา 

"ไปดูไม้โทมา" 

"เดี๋ยวๆๆๆ เมื่อกี้มึงบอกกูว่าอะไรน่ะ" สีหน้าไอ้เปาเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด เสือกขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด 

"กูไปนอนคอนโดไม้โทมา" 

"สัส!!!! ไวเวอร์" 

"หยุดความคิดมึงเลยน่ะไอ้เปา กูแค่เอาข้าวไปให้ แล้วก็ไปทำความสะอาดห้องเขา" ผมพูดอย่างเซ็งๆๆ แขนสักข้างก็ยังไม่ได้จับ นอกจากคำด่า ไอ้แมวขี้หงุดหงิดนั้นก็ไม่ยอมพูดไรกับผมเลยครับ 

"น่าสงสารสัส เพื่อนกู อยู่ๆก็ไปเป็นเบ้เขาเฉย" ไอ้เปามันพูดไปส่ายหัวไป

"ไม้โทไม่ได้ใช้ แต่กูนอนไม่หลับ แปลกที่ เลยได้แต่ลุกขึ้นมาทำความสะอาดจัดของนั้นจัดของนี่ไปเรื่อยแทน" ผมบอกมันไปพร้อมกับ ยกถาดน้ำเดินมาให้มัน 

"สัส จริงดิ" อั่งเปามันส่ายหน้า หัวเราะเยาะผม 

"เออ ปานนี้ตื่นมายืนงงในห้องตัวเองแล้วมั้ง กูจัดระเบียบให้ใหม่หมดอ่ะ"

"มึงนี่มัน ชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ มองเขาตั้งแต่ตอนเขาเป็นหรีดคณะปีหนึ่ง จนตอนนี้มีโอกาสเข้าใกล้เขา กับไม่กล้าทำอะไรเลย"

"กูไม่กล้าไงเปา อีกอย่างมันก็เพราะมึงด้วยเปล่าวะ ที่ไม่ถูกกับเพื่อนเขาอ่ะ" ผมหันกับไปว่าไอ้เพื่อนตัวดี ที่ดันไปแย่งแฟนเพื่อนของไม้โทมา นั้นทำให้ผมไม่กล้าที่จะเข้าไปจีบไม้โทสักครั้ง 

ผมนึกว่าเวลาผ่านมาปี พวกแมร่งจะลืม แล้วเลิกตีกัน แต่กลับตีกันหนักกว่าเก่าอีก ไหนจะศักดิ์ศรีของคณะอีก เขาเลยได้แต่ติดตามคนตัวบาง และฟังมาจากไอ้ฉันท์เวลาที่ไอ้อเล็กซ์มันหลอกถามให้ 

"โทษกูเฉย ไม่กล้าเองเปล่าว่ะ" ไอ้เปามันหันมาหยักคิ้วใส่ผม ก่อนจะยกน้ำขึ้นมาจิ๊บ เท่มากมั้งไอ้สัส !!!

"แล้วมาหากูถึงนี่ ไม่ทราบว่าผู้เชี่ยวชาญทางด้านความรัก มาหากูทำไมครับ" ผมถามไอ้คนที่ตั้งตนเป็นผู้ชำชองทางด้านความรัก 

"เหมือนมุกนอกใจกูว่ะ" มันพูดจบก็มองไปที่แก้วน้ำ 

"ไงงั้นว่ะ ไหนมึงว่า มึงมั่นใจว่าจะมัดใจเขาเอาไว้ได้มากกว่าไอ้พีไง" ผมพูดออกไปตามความจริง เพราะเมื่อปีที่แล้วหลังจากพวกเรามีเรื่องกับพวกไม้โท ไอ้เปามันก็ให้คนสืบเรื่องของมุกจนได้รู้ความจริงทั้งหมด แต่ไอ้เปาก็เชื่อว่ามันจะทำให้มุกหยุดที่มันได้ และตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมามันก็เป็นเช่นนั้นมาตลอด 

"ไม่รู้ว่ะ กูรู้สึกได้แต่กูยังสืบไม่ได้ว่ะ" มันว่าออกมา 

"มึงโอเคไหม ให้กูเลือนเฮียออกไปก่อนไมคืนนี้" ผมถามมันออกไป เพราะว่าคืนนี้พวกเรามีเล่นดนตรีที่ร้าน Midnight พวกเราฟอร์มวง กันขึ้นมาปีกว่าๆได้แล้วครับ เริ่มมาจากไอ้อเล็กซ์ ตัวดีเป็นตัวตั้งตัวตี ทันทีที่รู้ว่าพวกเราเล่นดนตรีอะไรได้บ้าง 

"กูโอเค คืนมึงบอกว่าวันนี้ไม่ขึ้นไอ้อเล็กซ์ กับเฮียทุบกบาลกูแน่ๆ" มันว่าก่อนจะเอาหัวพิงไปกับพนักพิงด้านหลังของโซฟา 

 "เออๆๆ งั้นพักที่นี้แหละกูขอนอนสักงีบ แล้วบ่ายอย่าลืมปลุกกูไปเรียน" ผมบอกมันเสร็จก็เดินตรงไปยังประตูห้องนอน ขอผมหลับสักงีบเหอะ ง่วงจะแย่แล้วครับ 

ทางด้านของไม้โทที่ถูกปลุกจากเพื่อนอย่างคณิต ที่โทรมาบอกให้ลุกขึ้นมาเปิดประตูห้องให้กับมันที่มาถึงแล้ว 

"ไอ้โทนี่มันอะไรกันวะ" อะไรของมันตะลึงอะไรนี่มันก็ห้องผมไงครับ