13 คนฉวยโอกาส

ราวกับรู้ว่าหญิงสาวจ้องมองเขาอยู่ ภูดิศขยับตัวอย่างรู้ทัน เขายกเหยือกเบียร์พร้อมแก้วเข้าไปในบ้านเคราเขียวครึ้มข้างแก้ม ดวงตานุ่มลึกหรี่เล็กหยอกเย้าเป็นประกายที่ส่งมาให้หญิงสาว เธอเห็นแล้วก็อดที่จะขนลุกซู่ไม่ได้ ไม่อยากเสียเวลาเธอจึงรีบเดินไปอาบน้ำปล่อยให้เขานั่งจิบเบียร์ไปคนเดียว

“เชิญตามสบายนะคะ” ยิหวาหันหน้าเดินไปห้องน้ำ โดยไม่ขออนุญาต

“เดี๋ยวสิ...ยิหวา ไม่ทันแล้วเธอเดินไปห้องน้ำ ไม่นานนักเขาเริ่มมึนตึงด้วยฤทธิ์ของเบียร์เล็กน้อย หญิงสาวสวมชุดนอนออกมา มันดูเซ็กซี่แล้วก็แนบเนื้อไปหน่อย เธอเลยเอาผ้าเช็ดตัวคลุมออกมา หลังจากนั้นจึงเดินไปที่เตียงแล้วนอนคลุมโปงอย่างรวดเร็ว ภูดิศเหลือบมอง ชายหนุ่มอุตส่าห์ยั่วใส่เสื้อกล้ามกางเกงขาสั้นจู๋ ทำไมเธอไม่มองเลยนะ ถ้าเป็นสาวในสต๊อกละก็ไม่ต้องรอถึงขนาดนี้หรอก ในชีวิตไม่เคยต้องยั่วใครขนาดนี้มาก่อนเลย นี่ยิหวาจะไม่สะทกสะท้านบ้างเลยหรือไง!..

ยิหวาถอนหายใจยาวบนเตียง รวบรวมความกล้าที่ต้องอยู่สองต่อสองกับผู้ชายภายในห้อง เขาจะเป็นสามีทันทีถ้าเธอยอมตกลง หญิงสาวพยายามข่มตาหลับ ข่มใจตนเองไม่ให้หมกมุ่นถึงชายหนุ่มที่เขาอ่อยเธออยู่ตรงโซฟา

เวลาเกือบเที่ยงคืนเธอก็ไม่อาจข่มตาหลับได้ หญิงสาวแอบมองเห็นเขานอนตรงโซฟาขดตัวนอนด้วยความหนาว ในขณะที่เธอนอนสบายอย่างอบอุ่นใต้ผ้าห่มนวมหนา

สักพักเธอจึงสงสัยที่เห็นเขาต้องทนความเหน็บหนาวอยู่อย่างนั้น ร่างระหงจึงเดินมาดูที่โซฟา เห็นภูดิศนอนขดตัวกลมเป็นลูกบอล ใบหน้าขาวซีดตัดกับเคราเขียวครึ้ม สองมือใหญ่โอบรอบตัวเองเสียงครางแผ่วราวกับคนเป็นไข้ วินาทีนั้นหวันยิหวาตกใจแทบเสียสติ

“พี่ภู!. เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ?” นี่เธอเห็นแก่ตัวเกินไปหรือเปล่าที่ไม่ยอมให้เขาใช้ผ้าห่มเลย วินาทีนั้นเธอจึงปลุกเรียก และบอกให้เขาไปนอนที่เตียงแทนส่วนเธอจะนอนที่โซฟาเอง

“พี่ภู!..หญิงสาวกระซิบเรียกชายหนุ่ม” ไร้เสียงตอบรับจากชายหนุ่ม

“พี่ภูคะ!.” เธอเพิ่มเสียงให้ดังอีกพร้อมกับเอื้อมมือไปแตะที่ท่อนแขนแกร่งของชายหนุ่ม เหมือนว่าเขาตัวร้อน หรือจะไข้ขึ้น จึงลองแตะไปที่หน้าผากอีกครั้ง ‘ตัวร้อนจี๋เลย’

“หนาว!.. พี่หนาวจังเลย”

“พี่ภูค่ะ ลุกไหวมั้ย?” เธอรีบพยุงเขาไปที่เตียงทันที และรีบห่มผ้าให้เขา

“พี่หนาวจนชาไปหมดแล้ว ยิหวาช่วยพี่ด้วยนะ”

“พี่ภู!!..ห่มผ้าไว้นะคะ เดี๋ยวก็ดีขึ้นค่ะ” หวันยิหวารีบบอก

“ยิหวาห่มด้วยกันสิ ไม่ต้องไปนอนตรงโซฟาหรอกผ้าห่มมีแค่ผืนเดียวเราห่มด้วยกันนะ” ด้วยความกังวลและละอายใจจึงทำให้เธอไม่เห็นดวงตาที่เปล่งประกายเจิดจรัสหมายมาดจากคนตรงหน้า รอยยิ้มสมใจแผ่กระจายไปทั่วใบหน้าคมเข้ม ‘สำเร็จเสียที’ ใครว่ามารยาร้อยเล่มเกวียนมีแต่ผู้หญิงละ ผู้ชายอกสามศอกอย่างเข้าก็ทำได้ ใบแก้วที่เขาใช้ทำให้ตัวร้อนมันได้ผลดียิ่งนัก

เตียงนุ่ม ๆ ดูจะแคบไปถนัดใจ เมื่อมีร่างใหญ่โตเข้ามานอนแผ่หลา บรรยากาศภายใต้ผ้าห่มดูจะอบอุ่นขึ้นมาจนร้อน ไอร้อนแผ่รังสีออกมา ปากหยักได้รูปสวยของชายหนุ่มยังคงครางครวญ

“หนาว! พี่ยังหนาวจังเลย” ดวงตาหลับพริ้มปิดสนิท ทำให้ยิหวากังวลหากเป็นอะไรขึ้นมาจะทำยังไง

“พี่ภู ไหวมั้ย?” ใบหน้าเรียวมนก้มมองชายหนุ่มอย่างไม่กะพริบตา เธอกังวลจนไม่ทันระวัง ขณะที่เขาก็โน้มตัวเธอไปกอดซุกอยู่บนอกแกร่งของเขา ปลายนิ้วเรียวพยายามวัดความร้อนจากหน้าผาก ‘ตัวก็ไม่ค่อยร้อนแล้วนี่’ ริมฝีปากเขาแอบยิ้มเล็ก ๆ ขณะที่เปลือกตายังปิดสนิท ยิหวาพยายามจะขยับออก แต่คนตัวโตไม่ยอมปล่อยมือที่โอบรัดไว้ เธอจึงปีนมาทับบนอกเขา ริมฝีปากอิ่มเย้ายวนอยู่ห่างแค่คืบ ภูดิศไม่อยากเล่นเกมส์ต่อแล้ว เขาทนเธอไม่ไหวอีกต่อไป

ทันใดนั้น!.. มือใหญ่หนาดึงตัวเธอลงมาแนบชิดอีกครั้ง เธอกรีดร้องด้วยความตกใจ พยายามผลักเขาออก ด้วยใบหน้าแดงซ่านของเธอ ยิหวาเริ่มรู้ทัน แต่ก็สายไปเสียแล้ว ร่างสูงลืมตาขึ้น

“พี่ภู!..ปล่อยยิหวานะ” หญิงสาวกระซิบบอกเขาเบา ๆ

เขาปล่อยเธอให้นอนหงายเป็นอิสระ แต่ว่าก็ใช้ตัวที่ใหญ่กว่าทาบทับมา

“เธออ่อยพี่เหรอยิหวา?”

“เปล่านะคะ”

“ไม่จริงหรอกเธออยากเป็นเมียพี่”

“พี่ภู!..ทำไมพี่พูดแบบนี้ ถ้าพี่ภูไม่ปล่อย ยิหวาจะฟ้องแม่นะ”

“พี่ไม่ปล่อยจะทำไม?” เสียงแหบพร่าของเขากระซิบมาที่ข้างหูเป็นเชิงท้าทาย เพราะตอนนี้เข้าถือไพ่เหนือกว่า

“อื้อ!....หื้อ!....ปล่อยนะ”

“เรามาเล่นเกมส์ต่อกันเถอะ เราต่างก็รู้ดีว่าต้องการกันและกัน ยิหวาเองก็ต้องการพี่ พี่ก็ต้องการยิหวา มันก็ลงตัวแล้วนี่ แม่ไม่ว่าหรอก” เขาไม่พูดเปล่ากลับพลิกมาทาบทับตัวเธอ ที่กำลังจะดิ้นหลุด

ภูดิศไม่รอช้าประทับริมฝีปากร้อนรุ่มลงมาทาบทับบดขยี้อย่าคนหิวกระหาย

“อย่าขัดขืนพี่เลย เป็นของพี่นะ”

“อื้อ!...พี่ภู....

“พี่รอโอกาสนี้มานานแล้ว ยี่หวามาเป็นเมียพี่เถอะนะ”

เสียงแหบพร่าวิงวอน ออดอ้อน ยิหวารู้ทันทีเลยว่าเธอถูกหลอกมาเชือด

“พี่มันคนฉวยโอกาส” ร่างน้อยน้ำตาคลอเจียนจะหยด ไม่ได้ผลเลยสักนิดที่เธอจะใช้มันเพื่อให้เขาใจอ่อน ร่างใหญ่ยิ้มออกมาอย่างครึ้มอกครึ้มใจ ริมฝีปากร้อนรุ่มบดเบียดลงมาอีกครั้ง เพื่อให้เธอหยุดพูด มือใหญ่หนาลูบไปทั่วเรือนร่างอันบริสุทธิ์

“เต็มไม้เต็มมือของพี่เลยที่รัก” ช่างสมการรอคอยของเขาเหลือเกินชุดนอนแนบเนื้อบางเบาถูกเขาดึงออกอย่างง่ายดาย ร่างเปลือยเปล่าท่ามกลางแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามา

“สวยงามเหลือเกิน ขอพี่เชยชมหน่อยนะที่รัก”

ภูดิศตะลึงกับร่างระหงที่อวดสายตาของเขาอยู่จนไม่รู้ว่าจะเริ่มสำรวจตรงส่วนไหนของเธอก่อนดี

ภูดิศซุกไซ้ใบหน้าไปทุกซอกทุกมุมของกายสาวที่เขาหลงใหลตั้งแต่แรกเห็น ปากและมือเคล้าคลึงบนทรวงอกสวยที่กำลังเหมาะมือ หวันยิหวากัดริมฝีปากแน่น เธอแค้นที่ถูกหลอกเป็นครั้งที่สอง เธอไม่น่าเชื่อยอมมากับเขาเลย

ฝ่ามือบาง ๆ ตวัดตบใบหน้าอันหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เสียงตบกังวานเหมือนจะเรียกสติให้เขากลับมา

“พี่เคยบอกยิหวาแล้ว เมื่อไหร่ที่เธอตบพี่จะจูบเป็นสองเท่า และคืนนี้ยิหวาไม่ได้แค่จะโดนจูบหรอกนะ” หญิงสาวร้องครางอื้ออึงเมื่อริมฝีปากร้อนรุ่มบดจูบลงมาอย่างไร้ความปรานี เธอถูกรวบแขนเอาไว้เหนือศีรษะทำให้ไม่สามารถผลักไสเขาได้ แล้วมือหนาอีกข้างก็นวดเฟ้นทรวงอกของเธอหนักๆ ไม่มีความทะนุถนอมอย่างที่ควรจะเป็น

“ยิหวาไม่มีวันแต่งงานกับคนแบบพี่หรอก!!!”

“แต่งไม่แต่งไม่รู้ แต่เธอต้องเป็นเมียพี่เท่านั้นยิหวา”