3 ข่าวฉาว
“อ้ะ”
“นี่!” ไหล่บางเดินกระแทกผ่านอีกฝ่ายจนเซถอยหลัง
“เหอะ ก็แค่พวกใช้เต้าไต่” น้ำเสียงดูแคลนส่งให้อีกฝ่ายพร้อมกับสายตาดูถูก
“ขวัญเป็นไรรึเปล่า” ผู้จัดการสาวที่ยืนพึ่งจะวางสายโทรศัพท์รีบเข้ามาพยุงเด็กของตนก่อนจะเอ่ยถาม
“ขวัญไม่เป็นไรค่ะ แค่นี้เอง :)”
“แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น”
“ขวัญไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
“ช่างเถอะๆ รีบเข้าไปข้างในเถอะสายแล้ว” มือจูงเด็กในสังกัดในรีบเข้าไปยังสตูดิโอเพื่อถ่ายแบบผลิตภัณฑ์ครีมบำรุงผิวในวันนี้
“ยังจะกล้ามาอีกเนอะ”
“หน้าไม่อาย”
“คงจะทำจนเคย”
“ฉันว่าเป็นสันดานมากกว่า”
“เป็นฉันฉันไม่มาแน่”
“หน้าด้าน”
“ไร้ยางอาย”
เสียงซุบซิบนินทาดังขึ้นเรื่อย ทุกสายตาจับจ้องมาที่นางแบบสาวสวย
ที่พึ่งเดินเข้ามาในห้อง ก่อนที่ผู้จัดการสาวจะหันไปวีนใส่ทุกคน
“มองอะไรกันย้ะ!!”
“ก็มองนังหน้าด่านที่แย่งผัวชาวบ้านไง”
“แย่งผัวคนอื่นไม่พอ ยังใช้เต้าไต่มาจนโด่งดัง”
“ไอเราก็คิดว่าดังมาด้วยความสามารถ…ที่ไหนได้ก็เอาตัวเข้าแลก หึ” จากที่ซุบซิบนินทากลับพูดใส่หน้าอีกฝ่ายอย่างไม่เกรงกลัว
“พวกหล่อนพูดบ้าอะไรกัน!! อย่ามากล่าวหากันลอย ๆ ให้เด็กฉันเสียหายนะ!”
“ไม่งั้นฉันจะฟ้องให้หมด” เธอพูดอย่างด้วยอารมณ์เดือดดาล
“อะนี่ เพื่อเจ๊จะตาสว่างได้บ้าง ไม่ได้ถูกอินังนี่มันปิดหูปิดตา” โทรศัพท์เครื่องหรูถูกยื่นให้ผู้จัดการสาว
‘พาดหัวข่าว’
นางเอกสาวดาวรุ่งแอบเข้าโรงแรมไปกับผู้กำกับหนุ่ม
นางเอกสาวดาวรุ่งแอบนัดพบกันอย่างลับๆ กับประธานบริษัทยักษ์ใหญ่
นางเอกสาวดาวรุ่งควง คนนั้น คนนี้ และอีกมากมาย ที่ถูกนำมาเขียนข่าว มันไม่ใช่เพียงแค่ตัวหนังสือที่ถูกเขียนมาลอย ๆ แต่ทุกอย่างมันมีภาพประกอบด้วยทั้งสิ้น มือผู้จัดการสาวสั่นด้วยความโกรธ ใคร ใครมันกล้าทำกับลูกสาวเธอแบบนี้
เธอไม่มีทางเชื่อข่าวง่อยๆ นี่แน่ เธอรู้จักอีกฝ่ายตั้งแต่ยังไม่เข้าวงการ พอได้มาอยู่ในการดูแลของเธอทำให้ได้ใกล้ชิดสนิทสนมกันมากขึ้น เธอรู้ดีว่าเด็กของเธอไม่มีทางทำอะไรแบบนี้แน่
“ขวัญ กลับ!” มือสวยจูงมือเด็กของตนไปที่รถทันที แต่ยังไม่ทันที่จะได้ออกจากประตูสตู นักข่าวก็แห่กันมารออยู่ที่หน้าประตูกันเต็มไปหมด
“จริงรึเปล่าคะกับข่าวที่ว่าคุณเป็นเด็กเสี่ยเลี้ยง”
“ที่ว่าคุณเข้าหาหุ้นส่วนบริษัทต่างๆ เพื่อจะได้เป็นพรีเซนเตอร์ผลิตภัณฑ์นั้นๆ ใช่รึเปล่า”
“ที่ว่าคุณเป็นเมียเก็บของ…จริงรึเปล่าคะ” คำถามมากมายถูกถามเข้ามา ทำเอาเธอแทบน้ำตาร่วง นี่มันเรื่องอะไรกัน
พรึบ
เสื้อคลุมตัวนอกของผู้จัดการสาวถูกนำมาคลุมไว้ที่ศีรษะของเด็กของตน ก่อนจะพาเดินฝ่าวงล้อมนักข่าวออกไป ไม่แม้แต่จะหยุดให้สัมภาษณ์
“ขวัญโอเคไหม”
“น นี่มันอะไรคะพี่เทียน ฮึก” มือบางสั่นเทา หลังจากที่ได้เปิดอ่านข่าวในโทรศัพท์ ข่าวบ้าพวกนี้มันคืออะไรกัน เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลยสักครั้ง
ใครกัน ที่กล้าทำกับเธอได้ถึงขนาดนี้ แล้วเธอไปทำอะไรให้ถึงได้ทำร้ายกันขนาดนี้ ฮึก
“ใจเย็นๆ นะขวัญ เจ๊ว่ามันต้องมีทางออก”
“เจ๊เชื่อใจขวัญนะ เจ๊รู้ว่าขวัญไม่ใช่คนแบบนี้” มือสวยดึงเอาเด็กสาวเข้ามากอด ลูบหลังเบาๆ อย่างปลอบประโลม
“ฮึก ขวัญไม่ได้ทำ ขวัญไม่เคยคิดจะทำเรื่องพวกนี้เลยด้วยซ้ำ ฮือๆ”
“ขวัญไปทำอะไรให้เขาหรอคะ ทำไมเขาถึงได้ทำกับขวัญขนาดนี้” ใบหน้าสวยซุกหน้าหาอกอุ่นๆ ของผู้จัดการสาว แขนเรียวยกกอดคนตรงหน้าไว้แน่น อย่างต้องการที่พึ่งพิง
“เจ๊จะช่วยขวัญเอง ไอ่อีตัวไหนที่มันทำลูกสาวเจ๊ เจ๊จะจัดการมันอย่างถึงที่สุด” พูดไปก็แค้นใจไป ลูกสาวเธอเป็นเด็กดี ไม่เคยไปทำร้ายใคร หรือขัดผลประโยชน์ใครมาก่อน ทำไมถึงใจร้ายทำเด็กสาวที่น่าสงสารได้ลงคอ!
“ฮึก ขอบคุณพี่เทียนนะคะ ที่เชื่อใจขวัญ”
“ถ้าไม่มีพี่เทียนขวัญก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดีเลยค่ะ ฮึก อย่างน้อยก็มีพี่เทียนที่คอยอยู่เคียงข้างขวัญตลอด”
“เจ๊อยู่ข้าง ๆ ขวัญเสมอไม่ไปไหน ลูกสาวแสนสวยของเจ๊ เจ๊จะดูแลเป็นอย่างดี”
“แต่ช่วงนี้ขวัญอยู่ที่คอนโดไปก่อนอย่าพึ่งออกไปไหน เดี๋ยวเจ๊จะให้บู๋ช่วยดูอีกแรงว่าใครกันที่มันเป็นคนทำ!!”
“มันจะไม่ตายดีแน่! ที่กล้ามาทำร้ายลูกสาวของเจ๊”
“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณพี่เทียนมากจริงๆ” ก็มีแต่พี่เทียนคนนี้ ที่เป็นคนสำคัญในชีวิตของเธอที่เหลืออยู่ และรักเธอ พี่เทียนเป็นทุกๆ อย่างให้เธอ เป็นทั้งแม่ ทั้งพี่สาว ทั้งคนรู้ใจ คอยดูแลเธอจากเด็กบ้านๆ ไม่มีใครรู้จัก ถูกพ่อทิ้ง แม่ไม่เคยเหลียวแล ทำให้เธออยู่กับยายตั้งแต่ยังเด็ก แต่พอยายเสียไป เธอก็ออกมาหางานทำตั้งแต่อายุสิบเจ็ด ต้องหยุดเรียนกลางคันเพราะไม่มีเงินเรียน ซ้ำร้ายเกือบถูกหลอกไปขาย แต่ในความโชคร้ายยังมีความโชคดีอยู่บ้าง มันทำให้เธอได้เจอกับพี่สาวคนนี้ พี่เทียนเข้ามาช่วยเหลือเธอและดูแลเธอจนเธอมีวันนี้มาได้ ดูแลเธอดียิ่งกว่าแม่แท้ๆ ของเธอเสียอีก แม่ที่แค่คลอดเธอออกมาเท่านั้น จากนั้นก็ไม่เคยคิดจะสนใจไยดีเธออีกเลย ไม่สนใจเธอยังไม่พอยังทำร้ายจิตใจด้วยการเอาเธอไปเร่ขายอีก ถ้าไม่ได้ยายคอยช่วยไว้ และพี่เทียนที่รับเธอมาดูแล ป่านนี้ไม่รู้ว่าชีวิตที่อาภัพของเธอจะเป็นเช่นไร จะตกต่ำไปถึงไหนได้อีก…