6.ฝันที่เป็นความจริง

เนื้อตัวของจีเซลชาวาบด้วยความรู้สึกสุขสมจากการได้ปลดปล่อย เธอล้มตัวลงนอนบนเตียงในขณะที่ท่านเคาน์เป็นฝ่ายลุกขึ้นนั่งบ้าง ทว่าเธอกลับฉุดรั้งแขนของเขาเอาไว้ ก่อนที่เธอจะดึงรั้งเขาเข้ามาใกล้ เพื่อโน้มใบหน้าของเขาลงมาจุมพิต..นี่คือจูบแสนหวานที่ราวกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในความฝัน เป็นความฝันที่ไม่อาจทำใจตื่นขึ้นมาได้เลยจริงๆ

หรือว่าเธอควรจะนอนหลับไปตลอดเช่นนี้กันนะ

ปลายนิ้วของจีเซลไล้ไปตามกรอบหน้าของเขา เมื่อเราผละริมฝีปากออก เธอยังคงจ้องมองดวงตาคู่นั้นอย่างใกล้ชิด

“..ดีอย่างที่คิดเอาไว้จริงๆ ด้วยสินะคะ”

อา..คำกล่าวนั้นมันหมายความว่าอย่างไรกันนะ? หรือว่าจีเซลจะคิดถึงเรื่องเช่นนี้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบเจอกันอย่างนั้นหรือ ทั้งที่เธอยืนตัวสั่นเช่นนี้แต่กลับนึกคิดถึงเรื่องลามกงั้นหรือ ช่างเป็นสตรีที่เดาทางไม่ได้เลยจริงๆ

“อาจจะดีกว่านี้ก็ได้หากเจ้าได้ทำมันมากกว่านี้”

จีเซลกำมือแน่น เธอยกกำปั้นขึ้นมาก่อนจะขบกัดลงไปบนมือตัวเองด้วยความรู้สึกจี๊ดหัวใจ..

“ขอโทษด้วยนะคะ เพราะถึงข้าจะอยากอยู่กับนายท่านในความฝันมากแค่ไหน แต่ทว่าข้าต้องตื่นค่ะ ข้าต้องตื่นไปพบความจริง..และไปพบเจอกับนายท่านผู้โหดเหี้ยมของข้า..ที่มีดีแค่หน้าตาเท่านั้น”

ว่าไงนะ? นี่อย่าบอกนะว่าจีเซลคิดว่าที่เรากำลังกระทำอยู่นี้มันคือการอยู่ในความฝันน่ะ

“เช่นนั้นเจ้าก็อยู่กับข้าต่ออีกหน่อยเถิด..”

เขาเลือกที่จะแกล้งเธอต่อไป ทั้งๆ ที่ในใจอยากจะเปิดเผยออกมาใจแทบขาด ว่าบุรุษที่จีเซลพึ่งจะทึ้งผมไปเมื่อครู่นั้น มันคือนายท่านจอมโหดเหี้ยมของเธอนั่นแหละ

“ให้ตายสิ..หากเขาเป็นเหมือนท่านในยามนี้ก็ดีสิคะ หากว่าเขาอ่อนโยนและใจดีเหมือนท่านก็คงดี เพราะว่าหน้าตาแบบนี้มันถูกใจข้าแบบสุดๆ ไปเลย แค่ได้มองก็รู้สึกเหมือนกับว่าหัวใจของข้าจะกระดอนออกมานอกอก”

เธอไม่พูดเปล่าแต่จับมือของเขาไปจับที่ตำแหน่งหัวใจของเธอด้วย

“ได้ยินไหมคะ เสียงหัวใจของข้าที่มันเต้นแรงตอนที่อยู่ต่อหน้าท่านน่ะ..”

เพราะเขาหล่อมากๆ เป็นบุรุษที่แค่มองก็ทำให้เหล่าสตรีเป็นลมไปตรงนั้นได้ จริงอยู่ที่เดิมทีเธอชอบผู้ชายผมดำตาแดงที่มีรอยยิ้มอ่อนโยน แต่ว่านายตัวร้ายคนนี้หากว่าเขาใจดีขึ้นมาอีกหน่อย แม้แต่เธอเองที่เกลียดเขานักหนาก็อาจจะถูกตกก็เป็นได้

“อย่างนั้นเองสินะ เจ้าชอบให้ข้าอ่อนโยนกับเจ้างั้นสิ”

จีเซลพยักหน้าเร็วๆ

“ไม่ได้อ่อนโยนก็ได้แค่..แค่ดุข้าให้น้อยลงหน่อย..แต่กับเรื่องบนเตียงไม่ต้องอ่อนโยนหรือว่าใจดีกับข้าหรอกนะคะ..ท่านตีข้าแรงๆ แบบที่ท่านชอบได้เลยค่ะ”

จีเซลกล่าวไปยิ้มไป ในขณะที่ฟาเบียนผู้ฟังหลุดขำออกมา

“....”

จีเซลนั่งมองท่านเคาน์ฟาเบียนหัวเราะราวกับว่าเธอกำลังตกอยู่ในภวังค์ เสียงหัวเราะของเขามันช่างใสกังวล และใบหน้านั้นยามที่หัวเราะก็ยัง..กร้าวใจมากอีกต่างหาก

พ่อแก้วแม่แก้วช่วยดึงสติลูกด้วย..ได้โปรดอย่าให้ลูกหลงเขาไปมากกว่านี้เลย..

และหากเป็นไปได้ลูกอยากจะขอให้เขาเลิกล้มความคิดที่จะสังหารลูกซะ ทรมานกันก็ได้แต่เป็นการทรมานบนเตียงเหมือนเมื่อครู่ท่าจะดี

“เจ้านี่มัน..แปลกประหลาดมากกว่าที่ข้าคิดเอาไว้เลย”

จีเซลระบายยิ้มหวานออกมา

“นายท่านที่อยู่ในฝันพูดเก่งจังเลยนะคะ เช่นนั้นคืนนี้ก็มาเข้าฝันข้าได้อีกรึเปล่า ข้าคงจะมีความสุขมากแน่ๆ หากว่าข้าได้เจอท่านอีกครั้ง..”

ฟาเบียนแลบลิ้นออกมาเลียลงไปบนริมฝีปากเธอเบาๆ จีเซลหลับตาลงราวกับตั้งตารอคอยจุมพิตของเขา แต่ทว่าเขากลับไม่จูบเธอ..

“จีเซลเจ้านอนมานานมากแล้วเพราะฉะนั้นเจ้าควรจะตื่นได้แล้วล่ะ”

จีเซลย่นหัวคิ้วเข้าหากัน

“ไม่เอาค่ะ ข้าไม่อยากตื่นมาพบเจอกับความจริงแสนโหดร้าย นายท่านน่ะเรื่องมากชะมัด ผ้าปูก็ต้องเปลี่ยนทุกวัน ในห้องนั้นจะมีกลิ่นซิการ์ก็ไม่ได้ ข้าต้องพยายามหาน้ำหอมมากมาฉีดเพื่อกลบเกลื่อน ข้าไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมท่านถึงไม่ไปสูบซิการ์ที่ข้างนอก อีกทั้ง..นั่นมันไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ..ชายหนุ่มที่มีใบหน้าหล่อๆ เช่นนี้หาได้ง่ายๆซะเมื่อไหร่ หากนายท่านตายไปคงน่าเสียดายตายเลย แล้วก็ข้าน่ะ..เกลียดการตื่นเช้ามากที่สุด..ข้าอยากนอนตื่นสายๆ บ้างแต่ก็ทำไม่ได้เพราะข้าจะต้องไปปลุกนายท่าน แถมไปปลุกก็โดนด่าทุกวัน..ไม่รู้ล่ะ ข้าจะไม่ตื่นค่ะ ข้าจะนอนต่อ!”

เมื่อกล่าวจบจีเซลก็ล้มตัวนอนในทันที เธอกอดอกอย่างน่ารักพร้อมกับหลับตาลง

แต่ทว่ามีหรือที่ฟาเบียนจะยินยอมให้เธอนอนต่ออีก เขาก้มหน้าลงก่อนจะจุมพิตลงไปบนเนินอกคู่สวย..เขาตวัดปลายลิ้นเลียลงไปเบาๆ ก่อนจะขบกัดมันอย่างแรง

“อะ..อ๊า!”

จีเวลลุกขึ้นในทันทีพร้อมกับผลักเขาออกด้วยความตกใจ ช่วงเวลาที่เขาขบกัดลงไปมันเจ็บ..ใช่มันเจ็บมากเลยล่ะ!

“เจ็บไหม?”

เธอพยักหน้าเร็วๆ

“หากเจ็บเช่นนั้น นี่ยังเป็นความฝันอยู่อีกอย่างนั้นหรือจีเซล”

ทันทีที่ฟาเบียนกล่าวจบเขาก็ถอดกางเกงชุดนอนของตัวเองออกมา

เขาจินตนาการเอาไว้มากมายว่าใบหน้าของจีเซลที่รู้ความจริงว่านี่มันไม่ใช่ความฝันเธอจะทำหน้าแบบไหน และมันก็เป็นสีหน้าที่ไม่ได้แตกต่างจากที่เขาคิดสักเท่าไหร่

“อ้าปาก..”

หากเป็นในความฝันมันต้องไม่เจ็บสิ เช่นนั้นนี่คือความจริงอย่างนั้นหรือ?

มันจะเป็นไปได้อย่างไรกัน นี่นายท่านเข้ามาในห้องนอนของเธอได้อย่างไร แถมเขายังเข้ามานอนบนเตียงและทำเรื่องเช่นนั้นกับเธออีก

มันจะเป็นไปได้งั้นเรอะ! หรือว่าเธอจะกลัวจนเสียสติไปแล้ว

ช่วงเวลาที่จีเซลกำลังจมอยู่กับความคิด แท่งร้อนก็ทาบลงมาบนใบหน้าของเธอ..มันมีขนาดที่..น่าตกใจไม่น้อยเลย แถมตอนนี้เขายังถูไถมันไปมาบนใบหน้าของเธออีกต่างหาก

“นะ..นายท่านคะ”

“เจ้าบอกเองนะว่ากับเรื่องบนเตียงไม่ต้องอ่อนโยน นี่ข้ายังทำไม่ถึงครึ่งของเจ้าด้วยซ้ำ อย่าลืมสิว่าเจ้าทึ้งผมของข้าพร้อมกับบังคับให้ข้าใช้ปากทำรักให้เจ้าด้วยนะจีเซล..นี่ข้าไม่ได้บังคับแต่ขอร้องดีๆอีกต่างหาก เพราะอย่างนั้นอ้าปากออกซะ!!”

เธอรู้สึกราวกับมีน้ำเย็นจัดมาราดลงบนศีรษะ จีเซลไม่รู้ว่าจะอึ้งกับอะไรก่อนดี เธออึ้งกับการที่เธอกระชากผมเขาแล้วนั่งลงบนหน้าเขาอย่างเอาแต่ใจ แถมยังนินทาเขาให้เขาฟัง..

อันสุดท้ายที่อดอึ้งไม่ได้คือ..นี่มันขนาดของมนุษย์เหรอวะเนี่ย เธอจะเอามันเข้าไปในปากยังไงก่อน