บท
ตั้งค่า

5.ไหนๆก็ไหนๆ

ปลายนิ้วของเขาไล้ผ่านผิวเนียนละเอียดไปอย่างช้าๆ ราวกับว่าฟาเบียนกำลังจดจำในทุกความรู้สึกที่แผ่ซ่านออกมา ปลายจมูกของเขากำลังคลอเคลียอยู่กับเรือนผมสีเงินนั้นอย่างหลงใหล..เขาแค่นหัวเราะออกมาด้วยความรู้สึกนึกขำกับตนเอง

จริงอยู่ที่เรื่องเช่นนี้มันคือเรื่องปกติสำหรับบุรุษเช่นเขา เมื่อได้พบเจอหญิงงามก็มีบ้างที่เขาจะรู้สึกสั่นไหว แต่ในกรณีแบบนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นมากับสาวใช้เนี่ยนะสิ

ฟาเบียนแยกเรื่องงานและเรื่องส่วนตัวออกอย่างชัดเจน เขาไม่เคยแตะต้องหรือว่ายุ่งเกี่ยวกับสาวใช้มาก่อนเลย

แล้วจีเซลกล้าดีอย่างไร คนอย่างเธอกล้าดีอย่างไรมาทำให้เขา..ต้องก้าวข้ามเส้นแบ่งเขตของตัวเองขีดเอาไว้เช่นนี้กัน

“หากเจ้าไม่ตื่นขึ้นสักที จะมาโทษข้าในภายหลังไม่ได้นะจีเซล”

เสียงกระซิบของเขาราวกับบทเพลงแสนหวานที่ทำให้จีเซลเคลิบเคลิ้ม เธอตกอยู่ในภวังค์ที่ยากจะถอนตัวออก จีเซลไม่สามารถแยกแยะได้ด้วยซ้ำว่านี่มันคือเรื่องจริงหรือว่าความฝันน่ะ

แล้วเธอไปฝันถึงตัวร้ายเช่นนั้นได้ยังไงกันนะ!

ในความฝันท่านเคาน์กำลังก้าวเดินเข้ามาหาเธอ ในขณะที่เธอกะพริบตาลงเพียงครั้งเดียวเขาก็เข้ามาประชิดร่างกายของเธอเสียแล้ว แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่จะรับมือได้ง่าย

เธอรู้แล้วไม่ต้องย้ำ..ว่านี่คือตัวร้ายของเกมนี้แต่ทว่า..ความหล่อของเขามัน..กำลังครอบงำเธออยู่

นี่ฉัน..เป็นพวกคลั่งไคล้คนหล่องั้นเหรอวะเนี่ย!

“ยะ..อย่า”

คำกล่าวของจีเซลนั้นมันคือคำกล่าวที่เปล่งออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ..และนั่นทำให้ฟาเบียนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย

“เมื่อครู่เจ้ายังร้องขอชีวิตอยู่เลย แล้วเหตุใดในยามนี้เจ้าถึงได้ส่งเสียงครางออกมาเช่นนี้กันล่ะ จีเซล..เจ้ากำลังฝันถึงข้าในแบบไหนกันแน่..ข้าอยากจะเข้าไปในความในแล้วมองดูให้เห็นกับตาแล้วละสิ ว่าเจ้า..ฝันถึงข้าในแบบเดียวกันกับที่ข้ากำลังคิดอยู่รึเปล่า”

...ไม่ไหว หากขืนเป็นเช่นนี้ต่อไปเธอทนไม่ไหวอย่างแน่นอน ความใกล้ชิดที่มากเกินพอดีนี้ จะทำให้เธอสติแน่ๆ

จีเซลลืมตาขึ้นมาด้วยความตกใจ เธอหอบหายใจเข้าปอดราวกับว่าตัวเองพึ่งจะผ่านการตะเกียกตะกายขึ้นจากผิวน้ำ

“.....”

แล้วนี่มันอะไรกันวะเนี่ย!!

สิ่งที่จีเซลมองเห็นคือท่านเคาน์กำลังนอนคล่อมทับร่างกายของเธอเอาไว้ ริมฝีปากของเขาทาบทับลงไปบนยอดอกแล้วดูดดึงมันเบาๆ ช่วงเวลาที่เธอมองลงไป เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เขามองขึ้นมาพอดี เราประสานสายตากันอยู่ครู่หนึ่งเพราะจีเซลกำลังหาคำตอบให้ตัวเองอยู่..หรือว่าเธอยังไม่ออกมาจากความฝัน เธอกำลังฝันอยู่อีกงั้นเรอะ!! เป็นฝันซ้อนฝันอะไรแบบนั้นแน่นอน..

เพราะนี่มันไม่มีทางเป็นเรื่องจริงได้หรอก ไม่มีทางที่เธอจะตื่นขึ้นมาแล้วเห็นท่านเคาน์อยู่ในห้องนอนของสาวใช้เช่นนี้หรอก..

จีเซลแหงนใบหน้าขึ้นก่อนจะส่งเสียงร้องครางออกมาเบาๆ ตามจังหวะของลมหายใจที่ระบายออก

แม่งเอ้ย!! เมื่อคืนเธอเหน็ดเหนื่อยกับการซักผ้าเพราะอย่างนั้นเธอจึงหลับเป็นตายขนาดนี้เลยสินะ

แล้วเธอควรจะทำอย่างไรต่อไปดีล่ะ ในเมื่อพยายามตื่นแล้วก็ยังไม่ตื่นขึ้นมาอยู่ดี..

ฟาเบียนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อมือของจีเซลกำลังจิกทึ้งอยู่บนเรือนผมของเขา เธอออกแรงดึงรั้งเพื่อให้เขาเงยหน้าขึ้นมามองหน้าเธอ..

แววตาของจีเซลเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เธอไม่ได้กลัวเขาเหมือนกับที่ควรจะเป็นแต่เธอกลับมองมาที่เขาด้วยแววตาที่โกรธแค้นแทน

“มองอะไรอยู่..ใครใช้ให้เจ้าหยุดริมฝีปากกัน”

ไหนๆ ก็หนีไม่ได้แล้ว เช่นนั้น..เธอขอทำตามใจสักหน่อยจะเป็นไรไป ในเมื่อนี่มันคือความฝันของเธอ..ก็ช่วยไม่ได้เขาอยากเข้ามาตามหลอกหลอนเธอถึงในฝันเองนี่..เช่นนั้นเธอก็จะขอจัดการเขาสักครั้งก็แล้วกัน

“.....”

แทนที่ฟาเบียนจะรู้สึกไม่พอใจ หรือว่ารู้สึกโกรธแต่ไม่เลย..เขากลับรู้สึกว่านี่มันน่าสนุกมากทีเดียว หัวใจของเขาเต้นไม่เป็นจังหวะราวกับว่ากำลังพบเจอเรื่องแปลกใหม่

“ใช้ปากได้ห่วยเกินไปแล้ว..”

จีเซลลุกขึ้นจากเตียงนอนเล็กๆ นั้นแล้วผลักให้ฟาเบียนเป็นฝ่ายนอนลงไป

“ลองตั้งใจทำให้หน่อยสิ..หากอยากให้ข้ารู้สึกดีท่านก็ควรพยายามอีกหน่อย..”

จีเซลยืนขึ้นแล้วรูดรั้งกางเกงซับในออกจากปลายเท้า เธอแสยะยิ้มออกมา ก่อนจะนั่งลงบนเตียง..แต่การนั่งลงนั้นมันไม่ได้นั่งลงธรรมดาๆ ทั่วไปเพราะจีเซลกำลังคุกเข่าแล้วนั่งลงบนใบหน้าของฟาเบียน!

เธอจึงทึ้งเส้นผมของเขาเพื่อให้เขาเงยหน้าขึ้น ใบหน้างามก้มลงเพื่อมองสบตากับเขา..

“เร็วสิ..หากทำช้ามากขนาดนั้นข้าจะไม่เล่นสนุกด้วยแล้วนะ”

ฟาเบียนไม่แน่ใจว่าอะไรเข้าสิงจีเซลผู้ขี้กลัวของเขา แต่ทว่านี่ก็เป็นจีเซลในเวอร์ชั่นที่ไม่เลวเลย

จากผู้ถูกล่าสู้นักล่าอย่างนั้นหรือ..ถือเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เร้าใจดีไม่น้อยเลย

เขาเกลียดชังการถูกสั่ง เกลียดชังการอยู่ภายใต้คำสั่งของคนอื่น เกลียดชังการถูกบังคับ เกลียดชังการต้องตามใจผู้อื่น..แต่เขากลับไม่ยักจะเกลียดชังการถูกบังคับจากจีเซลเลย

ลมหายใจอุ่นเป่ารดไม่ทันไร ปลายลิ้นของเขาก็สะกิดที่ติ่งเนื้อเสียแล้ว เขาพรมจูบเบาๆ ขบเม้มกลีบดอกไม้สีอ่อนแล้วขยี้ราว กับจะคั้นสีมันออกมา

คงเพราะท่านี้ ลิ้นของเขาจึงกระดกดุนดันในตำแหน่งที่ไม่เคยโดนสัมผัสมากนัก เธอรู้สึกเสียวซ่านจนขนลุกไปหมด

“อา..อะ อื้อ!!”

ดูจากเสียงร้องครางนั้นแล้วแสดงว่าเธอคงจะชื่นชอบการทำรักของเขาอย่างนั้นสินะ สะโพกงามแอ่นสู้ลิ้นสาก..ก่อนที่จีเซลจะส่ายเอวร่อนเข้าหาอย่างไม่หยุดพัก

ทำอะไรเอาไว้ก็เตรียมตัวรับผลเอาไว้ด้วยนะจีเซล เขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอหรือว่าจีเซลกำลังตกอยู่ในห้วงความฝันอยู่รึเปล่า แต่ทว่าเมื่อเธอเริ่มมันเองเช่นนั้นจะมาโทษว่าเขาใจร้ายไม่ได้นะ

ฟาเบียนมุดเข้าไปราวกับจะฝังไปทั้งหน้า เขาเลียมุมมามราวกับว่ามันอร่อยนักหนา จนจีเซลแทบจะทนไม่ไหว เธอสะดุ้งเฮือกในทันทีเมื่อเขาสอดปลายลิ้นเข้าไปในร่องรัก..

เธอหลับตาลงก่อนจะปล่อยให้ตัวเองจมลงกับความวาบหวามนี้อย่างช้าๆ เมื่อห้วงอารมณ์ไต่ระดับขึ้นสู่จุดสูงสุด ความรู้สึกต่างๆ ในร่างกายก็ระเบิดออกมาเป็นเสี่ยงๆ

“อะ..อื้อ!”

ร่างกายของจีเซลกระตุกไปหมดเมื่อเธอถึงที่หมายแล้ว แต่ทว่าเขากลับจับสะโพกเธอเอาไว้แน่นราวกับไม่ต้องการให้เธอลุกหนีไปไหน

ปลายลิ้นยังคงโลมเลียต่อไปอย่างไม่หยุดพัก..อย่างกับว่าเขาจะทำให้เธอขาดใจตายยังไงอย่างนั้นเลย

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel