Ep.4

“อิ๊ง ถ่ายรูปคู่กับวัฒน์สักรูปสิ”

นิวัฒน์ คือเพื่อนชายที่สนิทมากที่สุดของอิงอร เขาเรียนอยู่คณะเดียวกับเธอแถมยังเรียนสาขาเดียวกันอีกต่างหาก ทั้งสองจึงเป็นเพื่อนที่สนิทกันมาก บัณฑิตหนุ่มแอบมีใจให้กับเพื่อนสาวคนนี้ของเขานานแล้ว แต่ทว่าอิงอรดูเหมือนจะคิดกับเขาแค่เพื่อนเท่านั้น

“ได้สิ หลายรูปก็ได้นะวัฒน์”

อิงอรยิ้มหวานให้เดินเข้ามาใกล้ ทำเอาหัวใจของชายหนุ่มที่แอบหลงรักสาวเจ้ามานานแทบละลาย

“ว่าแต่จะให้ใครถ่ายรูปให้ดี”

ทั้งสองหนุ่มสาวสอดส่ายสายตามองหาเพื่อนร่วมคณะร่วมสาขา ก็เห็นแต่ละคนพากันโพสท่าถ่ายรูปกันแบบไม่มีใครว่างจะถือกล้องถ่ายรูปให้เลย แล้วร่างบางของใครคนหนึ่งก็เดินลิ่วๆ ตรงเข้ามาหาพร้อมกับร่างสูงของผู้ชายคนหนึ่งหน้าตามีส่วนคล้ายกับเธอเดินตามมาติดๆ

“ยัยอิ๊ง วัฒน์ เรายังไม่ได้ถ่ายรูปด้วยกันเลย ฉันมัวแต่ไปถ่ายรูปกับพ่อกับแม่แล้วก็ญาติๆ เพิ่งว่าง มะ... มาถ่ายรูปด้วยกัน เดี๋ยวพี่ก้องถ่ายรูปให้” แก้มนวลเพื่อนรักของอิงอรนั่นเอง เธอเดินมาอยู่อีกข้างของนิวัฒน์เตรียมโพสท่าสวยๆ หันไปมองตากล้องพร้อมออกคำสั่งกับก้องหล้า พี่ชายสุดที่รักของเธอยิ้มๆ

“พี่ก้องถ่ายรูปพวกเราให้สวยๆ ด้วยนะคะ”

“จ้า แต่เราขี้เหล่กว่าเพื่อนจะถ่ายมุมไหนดีล่ะเนี่ย” ตากล้องหนุ่มจำเป็นจึงอดไม่ได้ที่จะแขวะน้องสาวสุดที่รักอย่างหมั่นไส้

อิงอรหัวเราะที่ก้องหล้าแขวะน้องสาว ส่วนแก้มนวลทำหน้าเง้าส่งค้อนไปให้พี่ชายทีหนึ่งเหมือนขัดใจ แต่ก็ชินแล้วเพราะพี่ชายคนนี้ของเธอชอบแกล้งแหย่และแขวะเธอเป็นประจำที่ได้โอกาส

นิวัฒน์แค่ยิ้ม แต่หันมามองอิงอรด้วยสายตาหวานซึ้ง แก้มนวลทันได้เห็นสายตาหวานเยิ้มของร่างสูงที่อยู่ข้างๆ เธอหันไปทางเพื่อนรักก็อดที่จะอิจฉาไม่ได้ แต่ลึกๆ ก็รู้สึกเห็นใจชายหนุ่มมากเหมือนกันที่รู้ความจริงมานานแล้วว่าอิงอรไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับเขามากไปกว่าคำว่า ‘เพื่อนกัน’

“ยืนชิดๆ กันหน่อยครับ หนึ่ง... สอง... สาม”

แชะ!

แล้วอีกหลายรูปก็ตามมา หนึ่งหนุ่มสองสาวผลัดกันอยู่กลางอยู่ขอบ เปลี่ยนเป็นมุมนั้นมุมนี้และมีบ้างที่ถ่ายรูปแจมกับเพื่อนๆ คนอื่น แต่ถึงแม้บรรยากาศรอบๆ ตัวจะคึกคักสนุกสนานแต่อิงอรก็แอบเหม่อในบางครั้ง เมื่อมองไปทางไหนก็ยังไม่เห็นเงาของคนที่เธอเฝ้ารอคอยเดินทางมาถึงสักที

“อิ๊งๆ ฉันเกือบลืมไป วันนี้เธอบอกว่าพี่ชายสุดที่รักของเธอจะมาแสดงความยินด้วยไม่ใช่เหรอ แล้วมาหรือยังล่ะ ฉันอยากเห็นอยากรู้จักพี่ชายคนนี้ของเธอจัง” แก้มนวลโพล่งถามออกไปเมื่อนึกบางอย่างขึ้นมาได้

“ยังไม่มาเลย” คนตอบทำเสียงอ่อยๆ แววตาดูหม่นลงเล็กน้อยแต่ก็แค่แวบเดียวเท่านั้นก็สดใสขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงเพรียวในชุดสูทสีเข้มของใครคนหนึ่งเดินตรงเข้ามาหาพร้อมรอยยิ้ม

เขาสวมแว่นตากันแดดสีดำทรงสี่เหลี่ยมแฟชั่นเสริมให้ใบหน้าที่ดูหล่อเหลาอยู่แล้วดูเข้มทรงเสน่ห์มากขึ้นไปอีกเท่าตัว จนสาวๆ พากันมองไปยังหนุ่มหล่อผู้มาใหม่เป็นจุดเดียวด้วยความสนใจใคร่รู้ว่าเขาเป็นใคร แล้วเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มมีที่หมายคืออิงอร สาวน้อยหน้าใสที่ยืนยิ้มอย่างรอคอย หญิงสาวคนอื่นๆ ก็หน้าจ๋อยไปตามๆ กัน

“คุณวิชญ์มาแล้ว” ใบหน้าสวยหวานยิ้มกว้างเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่เธอรอคอยมาเกือบชั่วโมง หญิงสาวยกมือไหว้อย่างอ่อนน้อมด้วยความเคารพเทิดทูน

แก้มนวลมองพี่ชายต่างสายเลือดของเพื่อนรักด้วยสายตาชื่นชม พอได้สบตาก็รู้สึกใจเต้นรัวขึ้นมา เผลอจ้องมองตาไม่กะพริบ จนพี่ชายของเธอต้องสะกิดแขนเบาๆ ให้รู้สึกตัว ทั้งที่ก่อนหน้านั้นแก้มนวลได้บอกกับตนเองว่าเธอชอบผู้ชายธรรมดาๆ คนหนึ่ง ซึ่งก็คือนิวัฒน์นั่นเอง แต่ทว่าตอนนี้ใจเจ้ากรรมกลับหวั่นไหวเมื่อพบเทพบุตรสุดหล่อตรงหน้า

ส่วนทางฝ่ายนิวัฒน์กลับมองพี่ชายสุดที่รักของอิงอรด้วยแววตาอิจฉา หึงหวง เพราะใครๆ รวมทั้งเขาก็รู้ว่าภานุวิชญ์ไม่ใช่พี่ชายแท้ๆ ของอิงอรนั่นเอง

“สวัสดีค่ะคุณวิชญ์”

อิงอรกล่าวทักทายร่างสูงสง่าด้วยความดีใจ เธอยิ้มกว้างสดใสอย่างมีความสุข ไม่ว่าใครจะมองพี่ชายคนนี้ของเธอเป็นคนยังไง เธอก็รักเคารพเขา เทิดทูนเขาเป็นที่หนึ่งในใจของเธอเสมอ

“สวัสดีจ้ะ เธอแต่งตัวด้วยชุดนี้สวยมากเลยนะ” ชายหนุ่มรับไหว้ พร้อมกับเอ่ยชมสาวน้อยจากใจจริง

“คุณวิชญ์ก็หล่อมากค่ะ” ร่างระหงเอ่ยชมพร้อมกับเดินเข้าไปคล้องแขน

“แก้ม ถ่ายรูปฉันกับคุณวิชญ์ให้หน่อยสิ เอาหลายๆ รูปนะ”

“ได้เลยจ้ะคุณเพื่อน พี่ก้องเอากล้องมายืมหน่อยค่ะ” แก้มนวลยื่นมือไปรับกล้องถ่ายรูปดิจิตอลจากมือพี่ชายที่ยื่นมาให้ แล้วสวมวิญญาณเป็นตากล้องมืออาชีพทันทีอย่างสนุกสนาน

อิงอรกับภานุวิชญ์ถ่ายรูปคู่กันด้วยท่าทางที่สนิทสนม มีการอิงแอบแนบซบราวกับคู่รักหวานชื่น มันเป็นภาพที่น่ารักสำหรับคนอื่น แต่มันช่างเป็นภาพที่บาดตาบาดใจนิวัฒน์ยิ่งนัก แต่บัณฑิตหนุ่มก็ต้องเก็บอาการอิจฉาตาร้อนเพราะอารมณ์หึงหวงทั้งหมดที่กำลังรู้สึกเอาไว้ให้มิดชิดในใจ