Ep.3 คู่รักสะท้านไพร

“อุ๊ยชาญ ทำอะไรน่ะ”

ร่างอรชรถูกดึงมากอดแล้วจูบแนบแน่น แบบไม่อายผีสางเทวดาหรือเจ้าป่าเจ้าเขา ชาญชัยหาโอกาสที่จะอยู่กับลุณีสองต่อสองมาหลายชั่วโมงแล้ว พอมีโอกาสก็คว้าหล่อนมาแนบชิดทันที

“ชาญอยากทำกับลุณีแบบนี้มานานแล้ว”

“แต่ตอนนี้ทุกคนกำลังออกค้นหาหญ้าไมยารากับยาโยกันอยู่นะคะ” ลุณีท้วงติงไปแบบนั้นแต่ทว่าใบหน้ากับแดงซ่านยิ้มเอียงอายเมื่อชายคนรักออกอาการปรารถนาในตัวเธอ

“เดี๋ยวค่อยหาก็ได้ บรรยาดีๆแบบนี้ชาญอยากอยู่กับลุณีสองต่อสองมากกว่า”

“แต่เพื่อนของคุณจะตายเสียก่อนนะคะ”

“ช่างหัวมันประไร เผื่อส่วนแบ่งจะได้ลดลง”

“คุณนี่มันร้ายกาจมากนะคะ เข้าข่ายเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดนะเนี่ย”

“ผมรู้ว่าคุณก็เป็นห่วงเพื่อนรักคุณเหมือนกันใช่ไหม”

ลุณีไม่ตอบคำถามแต่ทั้งสองมองตากันก็รู้ใจ ก่อนที่ริมฝีปากของทั้งคู่จะแนบชิดกันอีกครั้ง

กลางป่าแบบนี้ พลบค่ำแบบนี้ช่างได้อารมณ์นัก สองหนุ่มสาวที่ค่อนข้างเห็นแก่ตัวไม่ค่อยสนใจความเป็นความตายของเพื่อนร่วมคณะ สวมกอดกันแนบแน่น ก่อนจะเคลียร์พื้นที่บนพงหญ้าให้กลายเป็นวิมานแสนหวานของพวกเขา

“ลุณีกลัวสัตว์ป่าค่ะ” บอกขณะที่ชาญชัยเริ่มลงมือถอดเสื้อนอกของหล่อนออกและของเขาออกแล้วโน้มตัวเข้ามาหา

“ตะวันยังไม่ตกดินเลย พวกมันยังไม่ออกมาหากินกันหรอก อีกอย่างผมมีปืน ผมจะปกป้องคุณด้วยชีวิต คุณไม่ต้องกลัวนะ...”

ลุณียิ้มเมื่อได้ยินประโยคแสนห่วงใย ‘ผมจะปกป้องคุณเอง’ แค่นี้เธอก็อุ่นใจแล้ว ร่างนุ่มโอนอ่อนผ่อนตามชายหนุ่มอย่างง่ายดาย เสื้อนอกของเขาทำเป็นผ้าปูรองนอน ลำตัวของเขาก็ใช้แทนผ้าห่ม คนใต้ร่างแอ่นตัวซุกซบเข้าหาคล้ายจะหนาว

ชาญชัยกอดแฟนสาวแน่นขึ้น พร้อมกับบดจูบเร่าร้อนขึ้น ก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากนุ่มมาเป็นเต้างามสองข้าง ที่ดีดเด้งท้าทายให้เขาเข้าไปงับ มือสากๆกอบโกยฐานทรวงขึ้นป้อนปลายยอดสีหวานเข้าสู่อุ้งปากอย่างสวาปามราวกับหิยโหยมานาน ดังจ๊วบๆ

“อ๊า...” ลุณีเสียวสะท้านในทันทีที่ถูกปากร้อนๆดูดกลืนขบเม้มเนื้ออ่อนที่กำลังหดแข็งเป็นต่อมไตด้วยความซ่านเสียว

มือสากอีกข้างที่ว่างยกขึ้นมากอบกุมบีบเคล้นโนมเนื้ออีกฝั่งอย่างเมามัน บรรยากาศในป่าแบบนี้ทำให้กำหนัดของเขาพวยพุ่งขึ้นสูงจนต้องรีบถอดกางเกงยีนออกเพราะรู้สึกปวดร้าวแสนอึดอัด เขาต้องการเข้าไปอยู่ตัวเธออย่างเร็วที่สุด แม้บรรยากาศจะแสนดีแต่ก็ต้องทำเวลา

แต่ถึงจะรีบแค่ไหน ชาญชัยก็ไม่พลาดที่จะก้มลงละเลงเลียปลายลิ้นลงบนเนินเนื้อนูนเด่นขนาดเท่าฝ่ามือนั้นอย่างหื่นกระหาย และเพื่อกระตุ้นให้หญิงสาวพร้อมพรักไวๆ

“อูย... ชาญขา ลุณีเสียวเหลือเกิน” หญิงสาวหลับตาพิ้มครวญคราง มือเล็กสองข้างกอบกำผ้าปูบิดเร่าไปมา ปลายลิ้นของชาญชัยกำลังรัวลงบนจุดที่อ่อนไหวอย่างชำนิชำนาญ จนหญิงสาวเสียวซ่านและร้อนฉ่าแทบละลาย ส่งเสียงครวญครางไม่ขาดระยะ

“ชาญขา เข้ามาเถอะค่ะ ลุณีต้องการคุณ” หอบหายใจกระเส่าพลางวอนขอเสียงหวานแผ่วพลิ้ว

ชาญชัยเลื่อนตัวขึ้นทันทีแล้วรีบสวมเครื่องมือป้องกันอย่างรวดเร็วก่อนจะเปิดเรียวขาขาวผ่องออกกว้าง จ่อความแข็งร้อนลงบนความชุ่มชื้นนุ่มลื่นนั้นก่อนจะแยกกลีบกุหลาบงามออกเพื่อเบิกทางจ้วงลึกลงไป

“โอย...อูย เจ็บค่ะชาญ ลุณีเจ็บ” แม้จะส่งเสียงซี๊ดซ้าดด้วยความเจ็บ แต่กลับเกร็งร่างรับความใหญ่โตที่เหยียดขยายเต็มที่นั้นอย่างสาสมใจ ของชาญชัยอลังการกว่าของแฟนหนุ่มสองคนที่ผ่านมาของเธอมาก และเธอก็หลงลีลาสวาทของเขาจนโงหัวไม่ขึ้น

“โอว...ลุณี คุณแน่นมาก” เขาบดเบียดเสียดแทงมาสุดตัวแล้วถอนออกสุดตัว ก็โจนจ้วงเข้ามาใหม่หนักหน่วงจนกายสาวโยกไหวตามแรงรัก

“ชาญ คุณก็แข็งแกร่งเหลือเกิน ลุณีเสียวสุดๆเลย อ๊า... อ๊า...”

ยิ่งหญิงสาวชื่นชมและส่งเสียงแห่งความหฤหรรษ์ออกมา ชาญชัยยิ่งฮึกเหิม โหมโรงเข้าหาเต็มแรงและทรงพลังอย่างที่เคย

การร่วมรักกันในป่าช่างตื่นเต้นและได้อารมณ์มากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา สองร่างต่างดิ้นรนเข้าหากันด้วยจังหวะรักร้อนแรง ส่งเสียงแห่งความซาบซ่านดังระงมจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร

เมื่อกายใหญ่เพิ่มความเร็วในการกระแทกกระทั้นแบบแทบหายใจตามไม่ทัน ลุณีก็กลั้นหายใจรับความกระสันซ่านเสียดลึกสุดเหวี่ยงนั้นด้วยกายที่เกร็งสะท้านรับการตอกตรึงเผ็ดร้อนจนถึงวินาทีสุดท้าย

“โอวๆๆ.... ชาญขาลุณีจะเสร็จแล้ว” สองมือขยุ้มกล้ามเนื้อไหล่ของแฟนหนุ่มจิกเล็บแหลมคมลงลึก ยิ่งสร้างความกระสันให้ชาญชัยมากยิ่งขึ้น เขาซอยถี่รัว สุดกำลังแบบไม่ยั้งนานหลายระลอก แล้วร่างเล็กก็เกร็งกระตุกรุนแรง บีบรัดความแข็งร้อนรอบทิศทาง

“ชาญขา อ๊า... อ๊ะ...... กรี๊ดดด...” เมื่อกายใหญ่กระแทกอัดแน่นลงมาอีกครั้ง ลุณีก็ถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดในทันที ชาญชัยก็ตามหล่อนไปติดๆ อย่างรุนแรงจนเครื่องป้องกันแทบจะปริแตก

“สุดยอดเลยลุณี อาร์ มันสู้ขึ้นมาอีกแล้ว” ลุณีเองก็เกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกเช่นกัน เธอจึงยอมให้แฟนหนุ่มปรนเปรอความสุขให้ตามอำเภอใจ โดยไม่ทันได้สังเกตเลยว่า ดวงตะวันได้ลาลับขอบฟ้าไปแล้ว

ต้นหญ้าไมยาราถูกลืมเลือน ความห่วงใยในตัวเพื่อนรักที่ชื่อโยลดาไม่อยู่ในหัว แม้แต่ภัยที่ใกล้จะมาถึงตัว ทั้งสองหนุ่มสาวยังไม่นึกถึงมัน หากจะหันไปดูข้างหลัง ก็จะเห็นว่าพุ่มไม้ใหญ่ใกล้ๆกำลังไหวแปลกๆ