ไฟรักร้ายไซฟาน

48.0K · จบแล้ว
ณัชชาพัชร์
39
บท
5.0K
ยอดวิว
7.0
การให้คะแนน

บทย่อ

‘เขา’ คือหัวหน้าเผ่าบารายันต์ แห่งเมืองลับแล‘เธอ’ คือเหยื่อสวาท แสนหวานในยามค่ำคืน เขาก็ตักตวงความสุขบนเรือนร่างของเธอในตอนกลางวันเขาก็ใช้งานเธอเยี่ยงทาสเขาช่างใจร้ายเหลือเกิน ร้ายที่สุดเท่าที่เคยพบเจอคนมาผ้าห่มที่เพิ่งกระชับเข้าหาตัวเมื่อครู่ ถูกดึงแล้วเหวี่ยงออกจากร่างเล็กที่กำลังนอนหนาวสั่นอยู่อย่างไม่ใยดี“ไซฟาน เอาผ้าห่มคืนมานะ ฉันหนาว”“คืนนี้ ผ้าห่มคงไม่จำเป็นสำหรับคุณ” บอกพลางคุกคามเข้าหาอย่างรวดเร็วฟูกนุ่มยุบลง หญิงสาวเตรียมลุกถอยหนี แต่ก็ถูกมือแข็งแรงดุจคีมเหล็กจับข้อเท้าเอาไว้แล้วลากลงมาที่เดิม“โอ๊ย เจ็บนะ”“หึ เจ็บกว่านี้คุณยังทนมาแล้วนี่”“อย่ามาหยาบคายกับฉันนะ ไอ้คนใจดำ ฉันเกลียดคุณ”“ก็ไม่ได้ขอให้รักนี่ หนาวอยู่ไม่ใช่เหรอ มาให้กอดดีกว่านะ จะได้อุ่นๆ”“กรี๊ด... ปล่อยฉันนะ! ปล่อย! ไม่นะ... อย่าทำอะไรฉันนะไซฟาน ยะ!...”“ฉันจะเกลียดคุณไปจนตาย”“พอถอนจูบก็ปากเก่งเลยนะ”“มันไม่เรียกว่าจูบหรอก”“แล้วมันเรียกว่าอะไรล่ะ”“มันคือการลงทัณฑ์จากคนไม่มีหัวใจต่างหาก”“รู้ก็ดีแล้วนี่ งั้นก็เตรียมใจรับโทษทัณฑ์ซะ” จบคำชายหนุ่มก็ก้มลงประกบปากนุ่มอีกครั้งอย่างร้อนแรง

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักนิยายปัจจุบันรักหวานๆเจ้าสำนักโรแมนติกพระเอกเก่ง

Ep.1 รักร้อนกลางพงไพร

ในห้องพักใต้ดิน อบอวนไปด้วยกลิ่นหอมจรุงใจของเทียนหอมหลากสี ที่นี่คือห้องนอนของหัวหน้าเผ่าบารายันต์คนล่าสุด ภายในห้องค่อนข้างทันสมัย ต่างแตกจากห้องนอนของลูกเผ่าคนอื่นๆ นั่นเพราะชายหนุ่มมีความจำเป็นต้องออกท่องโลกกว้าง เพื่อหากลวิธี กลยุทธ์ มาพัฒนาและปกป้องคนในเผ่าของเขาให้อยู่อย่างสงบสุข ไม่มีใครกล้ามารุกราน

...เหมือนห้าปีก่อน ที่คนในเผ่าของเขาถูกคนในเมืองรุกราน...

“ไฟซาน ข้าได้ข่าวว่าพรุ่งนี้ท่านจะเข้าไปในเมือง ข้าขอติดไปด้วยคนได้ไหม” แปยี ซึ่งหลงรักไซฟานมานาน นางอ้อนอยากไปด้วย

“ไม่ได้หรอก ข้าไปทำธุระสำคัญ”

“อีกแล้วนะท่าน ธุระสำคัญตลอด แล้วเมื่อไหร่ข้าถึงจะได้ไปเปิดหูเปิดตาดูโลกภายนอกบ้างล่ะ” เพราะตั้งแต่โตเป็นสาวมา แปยีก็ถูกห้ามไม่ให้ออกไปไหนข้างนอกตามลำพัง ถ้าไม่ได้รับอนุญาต แต่ก็ไม่เคยมีใครกล้าพาเธอออกไปไหน เพราะเธอเป็นถึงลูกสาวของอดีตหัวหน้าเผ่าที่ทุกคนยังให้ความเคารพและยำเกรง ทว่าหญิงสาวก็ชอบแอบหนีออกไปเที่ยวข้างนอกเป็นประจำ

แปยีชอบแอบมาหาไซฟานบ่อยๆ แต่ใช่ว่าเรื่องนี้พ่อกับแม่ของเธอจะไม่รู้ แต่เพราะรู้ว่าแปยีแอบหนีมาหาใคร ท่านทั้งสองจึงไม่คิดห้ามปราม เพราะต่างก็หวังว่าแปยีจะได้เป็นเจ้าสาวของไซฟานเร็วๆนี้

ใกล้ถึงวันเลือกคู่หรือวัน ‘มูฟุดูร์’ เข้ามาทุกทีแล้ว แปยียิ่งอยากทำให้ไซฟานหลงใหลในตัวเธอมากๆ เมื่อถึงวันนั้น เขาจะได้เลือกเธอเป็น ‘คู่รัก’

“ถ้าเจ้าอยากไปจริงๆก็ให้มู่ตานพาไปสิ”

“ไม่เอา ข้าไม่อยากไปกับมู่ตาน ข้าอยากไปกับท่านนี่”

“ตกลงคืนนี้เจ้ามาหาข้าด้วยจุดประสงค์อะไร ถ้าแค่จะมาขอไปในเมืองกับข้าละก็ กลับไปเถอะ”

“ท่านใจร้ายจัง ข้าไม่ไปแล้วก็ได้ แต่ว่าคืนนี้ ท่านต้องรับรักข้าถึงเช้าเลยนะ นะไซฟาน”

“ข้าคงทำแบบนั้นไม่ได้หรอกแปยี ข้าต้องเก็บแรงไว้เดินทางด้วย เอาถึงแค่พระจันทร์อยู่ตรงกลางศีรษะก็พอนะ”

“ก็ได้” แล้วนางเสือยั่วสวาทก็เข้ามาคลอเคลียร่างสูงเกือบเปลือยทางด้านหน้า หล่อนปรารถนาในตัวชายหนุ่มทุกคืน เพราะไซฟานนอกจากเขาจะเป็นหัวหน้าเผ่าที่เก่งกาจในสนามรบแล้ว เขายังแข็งแกร่งและเก่งกาจในสนามรักด้วย

“ไซฟาน ข้ารักท่านหมดหัวใจ ท่านรู้บ้างไหม”

“เจ้าคือผู้หญิงที่สวยที่สุดในเผ่าของเรา”

“นอกจากท่านจะเห็นว่าข้าสวยแล้ว ท่านเห็นอะไรในตัวข้าอีก”

“ข้าเห็นไฟสวาทในดวงตาของเจ้า”

แปยียิ้ม ไซฟานใจแข็งเป็นน้ำแข็งเสมอ เป็นน้ำแข็งที่ละลายยากยิ่ง แต่เธอจะใช้เปลวไฟสวาทนี่แหละ ค่อยๆแผดเผา ละลายน้ำแข็งในหัวใจของเขาทีละน้อย

สองเรียวแขนโน้มลำคอแข็งแรงลงมาจุมพิต ทว่าเขากลับย่อตัวลงช้อนอุ้มเธอไปวางบนฟูกหนา แล้วลูบไล้ฝ่ามือร้อนไปตามส่วนโค้งส่วนเว้าและส่วนนูนของเธออย่างที่เคยทำ นางเสือสาวที่ไม่ต้องการความอ่อนโยน หยุดมือกร้านนั้นไว้แล้วนำพามือใหญ่เข้าไปวางบนเนินเนื้อกลางกายสาว พลางทำกิริยาเชิญชวน

“ไซฟาน ข้าพร้อมสำหรับท่านแล้ว ได้โปรดครอบครองข้า” บอกพลางจับมือหนาถูไถไปมาบนกลีบเนื้ออ่อน พร้อมกับส่งเสียงครวญครางหานๆไปด้วย

ดวงตาคมกล้าพราวระยับ มองนางเสือสาวด้วยประกายตาหื่นกระหาย แปยีมักยั่วเขาให้เกิดอารมณ์พิศวาสในตัวเธอได้เสมอ แค่มือไปโดนความนุ่มและชุ่มชื้นที่เธอตั้งใจให้เขาค้นพบ กำหนัดในตัวเขาก็ถูกปลุกขึ้นมาจนปวดร้าวไปหมด

หญิงสาวเปิดเผยตัวตนและอารมณ์รักร้อนแรงด้วยการแยกเรียวขาออกกว้าง เชิญชวนให้ชายหนุ่มเข้าหา ไซฟานยันตัวขึ้นแล้วกดความแข็งแกร่งที่ร้อนดั่งไฟเผาเข้าหาแอ่งสวาทนั้นทันที สุดตัว

“โอว อูวว์” แปยีแสบเสียวสมใจ เล็บคมจิกครูดไปบนแผ่นหลัง แอ่นหยัดเข้าหาความใหญ่โตนั้นด้วยดวงตาเยิ้มหวาน

“เจ้าช่างร้อนแรง แปยี”

“ท่านก็ช่างแข็งแกร่ง และใหญ่โต ทำให้ข้าสุขเหลือเกิน อาร์...” บอกพลางร่อนสะโพกรับกับจังหวะถาโถม ที่กระหน่ำลงมาเต็มแรงไร้ความปรานี

“เจ้าทำให้ข้าแทบคลั่ง อ่าส์...” ใบหน้าคมเข้มแหงนเงย สลับกับก้มมองใบหน้าแสนยวนใจของคนใต้ร่าง แปยีกำลังโอบรัดกายแกร่งของเขาทุกทิศทาง มันแนบแน่นแสนอึดอัด ทว่ากลับทำให้เขาแทบจะอดกลั้นการปลดปล่อยไม่ไหว จนต้องถอนลำตัวออกแล้วจับรางเล็กพลิกคว่ำแล้วสอดใส่เข้าไปใหม่

“โอว ไซฟานท่านช่างแข็งแรงเหลือเกิน” แปยีจับฟูกเอาไว้แน่น เพื่อรับแรงอัดกระแทกของสะโพกสอบที่ถาโถมโรมรันเข้าหาอย่างป่าเถื่อน

แล้วไซฟานก็ตอบแทนคำชมของเธอ ด้วยการซอยถี่เข้าหาไม่ยั้งและร้อนแรงในแบบที่หญิงสาวชอบ

“โอว อ๊าๆ...ข้ารักท่าน ไซฟาน ข้ารักท่าน กรี๊ดดดดด...”

แปยีกรีดร้องลั่นด้วยความสุขสมรุนแรง ขณะที่ร่างใหญ่กระแทกเข้าหาอีกสองสามครั้งก็ครางกระหึ่มตามเธอมาติดๆ