ตอนที่ 27 เลือกต้นไม้

ตอนที่ 27 เลือกต้นไม้

“พี่ใหญ่ พี่รองข้าอยากได้ต้นนี้” “ส่วนข้าว่าต้นนี้ผลต้องอร่อยแน่เลย” สองแฝดแย่งกันเลือกต้นไม้ที่ตนจะซื้อเอากลับไปปลูกที่จวน ตอนนี้สี่พี่น้องมาร้านขายพันธุ์พืชร้านใหญ่ของเมืองหลวงที่นี่มีพืชทุกชนิดที่แคว้นนี้มีก็ว่าได้ทั้งแบบต้นกล้า แบบเมล็ด หรือแม้กระทั่งต้นโตถ้ามีคนต้องการเขาก็สามารถหามาให้ได้

“พวกเจ้าลองเลือกดูก่อนว่าต้องการต้นไหน พี่กับพี่ใหญ่จะดูอีกทีว่าซื้อไปได้ไหม” ชิงเถาบอกกับน้องๆ นางไม่อยากห้ามน้องชายมากนัก ถ้าเขาอยากได้ก็ต้องมีเหตุผล ค่อยดูอีกทีว่าต้นที่พวกเขาเลือกจะเหมาะที่นำกลับไปปลูกที่จวนได้ไหม

“พี่ใหญ่เราไปดูเมล็ดผักก่อนเถอะเจ้าค่ะ ปล่อยทั้งสองไว้ตรงนี้ก็คงไม่เป็นไรมีคนงานเดินไปมาอยู่” ชิงเถาเอ่ยชวนพี่สาวให้ไปเลือกเมล็ดผักด้วยกันที่ข้างในร้านที่สร้างอยู่ข้างกันกับส่วนต้นไม้ที่เปิดไว้ให้ลูกค้าเข้ามาเลือกชม

“ได้สิไปเถอะ” ลี่ถิงตอบน้องสาว ทั้งสองเดินเลือกเมล็ดพันธุ์อยู่นางเนื่องจากร้านมีขนาดใหญ่เมล็ดมีมากมายไม่ใช่พวกนางเลือกไม่ถูกว่าจะซื้ออะไร แต่เป็นเพราะต้องการเดินชื่นชมสินค้าต่างๆ มากกว่าไม่ต่างกับโลกเก่าของชิงเถาที่นางหรือว่าอีกหลายๆ คนก็ชอบเดินดูของก่อนจะซื้อหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง

สรุปสองสาวได้เมล็ดผักมาหลายชนิดไม่ว่าจะเป็น ผักบุ้ง กวางตุ้ง ต้นหอม ที่บิดาพวกนางฝากซื้อ ส่วนพวกนางสองได้หลายอย่างโดยเฉพาะชิงเถาที่เจอผักคุ้นเคยหลายอย่างจึงเลือกมาด้วย ไม่ว่าจะเป็นเมล็ดขึ้นช่าย ผัดกาดหอม ถั่วเขียว ทานตะวัน คะน้า หลังจากเดินออกมาดูต้นไม้ข้างนอกนางยังได้ มะนาว ส้ม โหรพา เฉ่าเหมย(สตอเบอรี่) และตำลึงที่ไม่คิดว่าจะมีมาอีกอย่างละหลายต้น

เมื่อพวกนางเลือกผักจนพอแล้วจึงเดินมาหาสองแฝดที่ปล่อยไว้เกือบชั่วยาว สองแฝดให้คนงานยกต้นไม้ที่ตนอยากได้มาวางกองรวมกันตรงที่ว่างใกล้กับโต๊ะจ่ายเงินหลายต้น โดยทั้งหมดเป็นต้นผลไม้ทั้งสิ้นไม่ว่าจะเป็น ลูกท้อ ลูกพลับ สาลี่ ส้มโอ และกล้วยหอมซึ่งนางไม่รู้ว่าเจ้าสองแฝดรู้จักได้ยังไงแต่พอมองที่มือเห็นว่ามีกล้วยที่ปลอกเปลือกถูกกินไปจนหมดจึงเข้าใจว่าเจ้าทั้งสองชิมก่อนจะซื้อแล้ว ชิงเถาเห็นว่าทั้งสองแฝดเลือกต้นผลไม้ซึ่งก็มีประโยชน์ทั้งนั้นจึงตัดสินใจซื้อทั้งหมดซึ่งได้สายตายกย่องจากทั้งสองอย่างเต็มเปี่ยมพร้อมด้วยอ้อมกอดแน่นแน่นจากทั้งสองที่ดีใจที่นางตามใจตนในครั้งนี้

หลังจากเลือกซื้อพร้อมจ่ายเงินไปเกือบสิบตำลึงเรียบร้อยจึงได้เวลาเดินทางกลับดีที่ทางร้านมีเกวียนส่งของให้ลูกค้าในราคาไม่แพงพวกนางจึงใช้บริการพร้อมยังให้พาพวกนางไปซื้ออาหารไปกักตุนไว้อีกด้วย

“ต้นสาลี่ข้าอยากปลูกตรงนี้” “ต้นท้อปลูกตรงนี้ได้มั้ยขอรับข้าจะได้มองเห็นได้จากในเรือนชัดๆ” ตอนนี้ทุกคนกำลังช่วยกันลงมือปลูกต้นไม้ที่ซื้อมาซึ่งคาดวาดว่าอีกสองปีน่าจะออกลูกให้กินได้

“ตรงนี้ไม่ได้นะ เรือนใหญ่เราจะปลูกตรงนี้” ทุกคนกำลังลงความเห็นกันว่าจะปลูกไว้ตรงไหนก็กันแน่ สุดท้ายใกล้กับกำแพงด้านที่ทุกแบ่งขายยาวไปตามกำแพงซึ่งจะได้ประหยัดพื้นที่เผื่อต้องการใช้สอยอย่างอื่น

วันนี้เป็นอีกวันที่ครอบครัวชิงเถาช่วยกันทำงาน วันนี้เป็นงานเตรียมปลูกผัก ซึ่งได้แรงงานจากเกษตรกรใหญ่แต่ตัวเล็กนั้นก็คือเจ้าสองแฝดนั่นเอง ไม่รู้ใครเป็นคนเริ่มก่อนแต่ตอนนี้กำลังแข่งกันว่าใครจะเตรียมแปลงปลูกได้แล้วเสร็จก่อนกันซึ่งพวกนางต้องการปลูกผัก 6 แปลง เจ้าสองแฝดเลยแข่งกันว่าใครจะทำสามแปลงเสร็จก่อนกันโดยไม่ให้คนอื่นช่วย ดังนั้นพวกนางจึงช่วยกันขุดดินลงต้นมะนาว โหรพา และเฉ่าเหมยกันแทน

เตรียมแปลงปลูกผักนั้นใช้เวลาเกือบสามวันถึงจะเสร็จเนื่องงานเป็นเพียงเด็กชายตัวเล็ก ที่มีใจเท่านั้นที่ใหญ่ หลังแปลงปลูกพร้อมพวกนางจึงได้ลงเมล็ดผักสักที ซึ่งผู้ชนะในการแข่งขันครั้งนี้ คือมื้อเย็นที่เขาเป็นเลือกได้ว่าจะกินอะไรซึ่งก็ไม่ใช่แค่เขาหรอกที่ได้กินเพราะทุกคนก็ได้กินเช่นกัน แต่ที่ต่างคือความภูมิใจของเขา นั่นก็คือเจ้าหนูหมิงลู่ที่ยอมตื่นแต่เช้าย่องออกมาขุดดินก่อนนั่นเองเป็นผู้ชนะครั้งนี้