บท
ตั้งค่า

5.บังเอิญ

*** ทักทายคร้า ***

งานมหกรรมยานยนต์ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วน ด้านซ้ายจะเป็นโซนของรถยนต์นำเข้าจากหลายบริษัทที่นำมาโชว์และงานนี้ทางเอลตาโน่กรุ๊ปก็ได้นำรถรุ่นใหม่ล่าสุดออกโชว์ในงานนี้ด้วยเช่นกัน ส่วนอีกโซนดูจะคึกคักเป็นพิเศษ เพราะเป็นการโชว์นวัตกรรมของรถมอเตอร์ไซค์แห่งอนาคตจากหลายค่าย ซึ่งแต่ละค่ายต่างก็มีวิธีดึงดูดลูกค้าที่แตกต่างกัน แต่ที่เฉือนกันไม่ลงก็คือความสวยน่ารักของพริตตี้สาวสวย ที่ดึงดูดสิงห์นักบิดทั้งหลายด้วยรอยยิ้มและความเซ็กซี่ให้เข้าไปเยี่ยมชมความงามของรถแต่ละคัน

ร่างสูงสง่าของอนลในเสื้อสูทสีน้ำตาลเข้มสวมทับเสื้อยืดสีหม่น สอดชายเสื้อเข้าไปในกางเกงยีนสีน้ำเงินเข้ม แววตาคมกริบซ่อนอยู่ภายใต้แว่นกันแดด มองไปยังเวทีที่กำลังมีการแสดงของสาวสวยหลายคน เต้นประกอบเพลงจังหวะสุดมันอยู่บนเวที ใบหน้าคมมองไปรอบๆ แล้วไปสะดุดที่ร่างสูงใหญ่ของสารวัตรเบญจกุลญาติผู้พี่โดยบังเอิญ คิ้วหนาเหนือกรอบแว่นตาดำยกขึ้นอย่างแปลกใจ ไม่คิดว่าเบญจกุลจะสนใจหรือขี่รถเครื่องสักครั้ง ตาคมมองป้ายชื่อบริษัทที่ติดหราอยู่ด้านหลัง ไทม์กรุ๊ป สปอร์ตยานยนต์แห่งโลกอนาคต ริมฝีปากได้รูปยกขึ้นแล้วเดินไปหยุดยืนข้างๆ เบญจกุล

“สนใจรถหรือคนครับ” เสียงคุ้นหูดังอยู่ใกล้ๆ ทำให้สารวัตรมือปราบเอี้ยวตัวไปมอง มือที่กอดอกอยู่คลายออกแล้วหันไปทั้งตัวอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง อนลหยิบแว่นกันแดดออกจากสันจมูกโด่งแล้วยกมือไหว้อย่างเคารพอีกฝ่าย

เบญจกุลตาโตอย่างไม่เชื่อสายตาว่าคนที่ยืนอยู่ข้างๆ ตัวเองคืออนล เอลตาโน่ ผู้บริหารหนุ่มแห่งเอลตาโน่กรุ๊ป

“เฮ้ย! มาได้ยังไง” เบญจกุลยื่นมือไปจับไหล่อนลเขย่าอย่างดีใจ ก่อนจะพากันเดินห่างออกจากเวที

“นั่งมอเตอร์ไซค์มาครับพี่” อนลตอบแววตาล้อเลียนอีกฝ่าย เมื่อเห็นพี่ชายหันหลังกลับไปมองประชาสัมพันธ์สาวเดินขึ้นมาบนเวทีหลังการแสดงจบลง

“พูดเป็นเล่น แล้วนี่กลับมาเมื่อไหร่ ทำไมไม่มีใครรู้เลย พี่สิงห์กับคุณสาก็ไม่เห็นบอกว่านายกลับมาแล้ว” เบญจกุลถามพลางพิจารณาญาติผู้น้องอย่างละเอียดอีกครั้ง กลับมาคราวนี้ดูเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทีเดียว เวลาหลายปีคงทำให้ความเจ็บปวดจากการสูญเสียคนที่รักจางหายไปบ้าง

“พิจารณาผมเสร็จแล้วก็บอกนะครับ ผมจะได้ขยับตัว” เสียงทุ้มออกอาการขำๆ ทำให้สติของสารวัตรหนุ่มกลับคืนมา

“อย่าเฉไฉไอ้เสือ ตอบมา”

“ไปหาที่นั่งคุยกันดีกว่าพี่ ลงเครื่องก็ตรงมานี่เลย ยังไม่ได้บอกพี่สิงห์กับคุณสาด้วยซ้ำว่าจะกลับมาวันนี้” อนลบอกเสียงดังแข่งกับเสียงดนตรีภายในงาน

“เฮ้อ! ทำยังกับหนีใครมาเลยว่ะ”

“หนีใครล่ะพี่ คิดถึงบ้านจะแย่ ไปเถอะผมหิวแล้ว”

ร่างสูงเตรียมจะผละไป แต่เบญจกุลจับแขนแกร่งไว้แล้วพากลับไปยืนหน้าเวทีเพื่อชมไฮไลต์ของไทม์กรุ๊ป

“ขอเวลาเดี๋ยว”

อนลอมยิ้มขำสารวัตรชื่อดังที่มายืนเหล่สาวอยู่หน้าเวที

“พี่อย่าบอกนะว่ามาเชียร์พริตตี้สาวชื่อโรสลินคนนั้น” อนลมองคนข้างๆ แววตาล้อเลียน

“ฉันมาทำงาน ไม่ได้มาเชียร์ใคร” เบญจกุลบอกแต่สายตายังคงมองไปบนเวที พิธีกรสาวหุ่นสวยในชุดรัดรูปสีดำเลยเข่าสวมทับด้วยเสื้อหนังสีดำวาวกล่าวเชิญชวนแขกอีกครั้ง

“สำหรับวันเปิดตัวงานมอเตอร์โชว์ในวันนี้ ทางไทม์กรุ๊ปของเราก็ยังมีกิจกรรมอีกมากมายไว้ต้อนรับสิงห์นักบิดทั้งหลาย ไม่ว่าจะเป็นรถจักรยานยนต์รุ่นใหม่ล่าสุดที่จะเปิดตัวในวันนี้ และอีกหลายรุ่นให้ได้ชม ทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งที่ไทม์กรุ๊ปได้คัดสรรเพื่อทุกท่าน แต่ก่อนอื่นเราขอเชิญทุกท่านพบกับผู้บริหารผู้มากด้วยความสามารถของเราค่ะ คุณกัณหา พงษ์เทวา” สิ้นเสียงพิธีกรสาว เสียงปรบมือก็ดังกึกก้องไปทั่วโซน สปอร์ตไลต์ดวงใหญ่จับไปกลางเวที

เวทีต่างระดับค่อยๆ นำผู้บริหารลอยขึ้นมาช้าๆ พร้อมกับเสียงดนตรีอันแสนเร้าใจและแสงไฟกะพริบระยิบระยับ ทำให้บรรยากาศตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น อนลมองสาวชุดหนังสีดำทั้งชุดยืนอยู่ท่ามกลางหนุ่มนักบิดสี่คน ข้างตัวมีมอเตอร์ไซค์สไตล์สปอร์ตทัวร์ริ่งสีดำมันวาว สวยเฉียบตั้งแต่หน้าจดท้าย ลวดลายเปลวเพลิงสีแดง บ่งบอกถึงความร้อนแรงของเครื่องได้เป็นอย่างดี แม้รถจะสวยเฉียบเพียงใดก็ไม่ได้ทำให้เขาตกตะลึงมากไปกว่าใบหน้าของสาวสวยนาม กัณหา พงษ์เทวา

“เนี่ยนะงานพี่” อนลเอียงหน้าไปถามอย่างไม่แน่ใจ

เบญจกุลไม่ตอบ แต่ปรบมือให้กับร่างโปร่งระหงที่เดินมาหยุดหน้าเวที

“สวัสดีค่ะ แขกผู้มีเกียรติทุกท่าน วันนี้ไทม์กรุ๊ป มาพร้อมกับเทคโนโลยีของการขับขี่ที่ทันสมัย มานำเสนอแก่สิงห์นักบิดแบบไม่อั้น ทั้งรถเล็ก มินิสกูตเตอร์ มากกว่าร้อยรุ่น และในงานมอเตอร์โชว์ในครั้งนี้ ไทม์กรุ๊ปจะช่วยเติมเต็มความยิ่งใหญ่ให้กับนวัตกรรมยานยนต์ในปัจจุบันและการขับขี่ในโลกอนาคต ขอบคุณค่ะ”

เสียงปรบมือดังขึ้นอย่างชื่นชมกับวิสัยทัศน์ของผู้บริหารสาว เบญจกุลเอาศอกกระทุ้งสีข้างอนล เมื่อเห็นดวงตาคมกริบจ้องเธอไม่วางตา หากในความชื่นชมนั้น มีสายตาสามคู่มองมาอย่างเคียดแค้นชิงชัง แต่ดวงตาคมสวยอีกคู่แอบชื่นชมอยู่ในใจ ก่อนจะเดินกลับออกไปจากงาน

“เยี่ยมมากเลยค่ะคุณกัน” วัลยาเลขาร่างเล็กเดินไปรับเจ้านายสาวลงจากเวที กัณหายิ้มให้กับทีมงานอย่างขอบคุณและส่งไมค์ให้กับทีมงานที่ยืนอยู่ใกล้ๆ

“ขอบคุณทุกคนนะคะที่ทำให้งานวันนี้เปิดได้ยิ่งใหญ่กว่าทุกปี” ทุกคนยิ้มรับและมองหญิงสาวอย่างชื่นชม ก่อนจะแยกย้ายกันไปประจำตามจุดต่างๆ เพื่อต้อนรับลูกค้า

****

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel