บีบบังคับ

"พวกมึงว่าไอ้เหี้ยเจย์มันชอบพี่พลัมปะวะ?"

คำถามคาใจกับความสงสัยของคิงเกอร์ ที่สังเกตเห็นเพื่อนสนิทดูแปลกไปตลอดเวลาที่เจอพี่สาว ยิ่งทำตัวแปลกมากขึ้นกับตอนนี้ราวกับคนมีความรัก ทั้งที่เป็นเพื่อนกันมานานเกือบ 4 ปี เต็ม ไม่เคยเห็นเจเลอร์เป็นแบบนี้เลยสักครั้ง

"ชัวร์มากทรงนี้"

วินเนอร์สมทบ เพราะเขาเองก็รู้สึกได้ถึงความชุ่มฉ่ำของดวงตา เวลาที่เพื่อนมองพี่สาวคนสวยนี้เช่นกัน

"แน่นอน นี่ละไทป์ไอ้เจย์มัน"

มิลตันยิ้มออกมาเมื่อรู้ทันเพื่อนตัวเอง ทันทีที่เดือนคณะสุดฮอตกำลังจะมีความรัก มันสื่อออกมาทางดวงตาเจเลอร์ได้เป็นอย่างดี และโคตรจะชัดเจนมากด้วยซ้ำว่าพี่สาวคนนี้คืนคนที่ถูกหมายหัวเอาไว้ในใจของเพื่อน

"เฮ้ยพี่!!"

ร่างเล็กรีบเร่งวิ่งตาลีตาเหลือกหนีห่างจากน้องไปอย่างรวดเร็ว ก่อนที่ตัวเองจะเป็นบ้าเอาจริง ๆ ที่ต้องมาปวดประสาทกับคนบ้าแต่หน้าหล่อแบบนี้

"ไม่ต้องตามมา"

ต่อให้จะวิ่งหนีไปไกลแค่ไหน มีที่ไหนจะสู้ขายาวกว่าของคนน้องได้ ก้าวไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวพี่สาวเสียง่ายๆ สุดสบายแล้ว

"ไม่ได้ดิ! ไม่ให้ตามได้ยังไง พี่รหัสเค้าอนุญาตแล้วนะ"

"จะตามมาทำไมเนี่ย?"

"ก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าพาไปไง"

รู้แล้วว่าสูงกว่า แต่ไม่จำเป็นว่าน้องต้องเอาตัวเองมายืนขวางทางพี่สาว กระทั่งคนพี่จำใจต้องเงยหน้าขึ้นมองคนน้องราวกับหลักกิโลกับเสาร์ไฟฟ้ายืนคุยกัน แต่คุยยังไงเสาร์ไฟฟ้าต้นนี้ก็พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่องจริงๆ

"ไม่ได้! พูดรู้เรื่องปะเนี่ย?"

หมับ!!

"เฮ้ย! ปะ ปล่อย"

คนจริงไม่คุยให้เสียเวลา เสาร์ไฟฟ้ารีบคว้าข้อมือของหลักกิโล พลางอมยิ้มกรุ้มกริ่มไม่ฟังเสียห้ามปรามของคนพี่รีบลากจูงเธอตัวปลิวไปตามแรงในทันที โดยไม่สนใจ หรือคิดจะแคร์สายตาของสาวๆ คนอื่นๆ ที่หันมามองทั้งคู่กันเป็นตาเดียว

"ดะ เดี๋ยวๆ นี่พี่บอกให้ปล่อยไง"

"อย่าดื้อสิ"

มีสิทธิ์อะไรหันมาต่อว่าพี่สาวแบบนี้ ทั้งที่แฟนกันก็ไม่ใช่ และที่ไหนได้คนดื้อก็คือคนน้องไม่ใช่ลูกพลัมเลยสักนิดเดียว ยิ่งห้ามยิ่งยุ ใครมันจะหน้ามึนขนาดนี้วะ

"เจเลอร์!! ปล่อยพี่นะ"

ด้วยความที่กุเรื่องโกหกหลอกลวงเพื่อน และลูกหมาตาดำที่เอาแต่จ้องมองเธออยู่เรื่องปลั๊กเตารีด เลยไม่อยากให้เจเลอร์เข้ามาวุ่นวาย และไม่อยากเข้าใกล้เขาไปมากกว่านี้อีกด้วย แต่ให้สะบัดยังไงปลิงตัวนี้ก็ไม่หลุดสักที แถมยังกำเริบสืบสาวมาบีบบังคับดูดเลือดดูดเนื้อกันอีก

พรึบ!!

"โอ๊ยเจ็บนะ ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย!!"

ทั้งรักทั้งมันเขี้ยวคนดื้อ แรงดันร่างพี่สาวเข้าไปในรถจึงรุนแรงเกินกว่าที่จะยั้งมือ และควบคุมจังหวะได้ทัน กระทั่งศีรษะพี่สาวกระทบกับเบาะรถดังปึก! พร้อมกับเสียงร้องโอดครวญ และคำต่อว่าแทรกขึ้นมาแทนคำขอบคุณ แต่มันกลับยิ่งทำให้คนน้องพอใจ ฉีดยิ้มด้วยท่าทางเอ็นดูออกมาด้วยความน่าหมั่นไส้

"อะไรของเธอวะเนี่ย?"

"อะไรครับ?"

"พี่บอกเธอว่าไม่ได้ แล้วทำไมต้องมาบีบบังคับพี่ด้วยไม่เข้าใจ"

ความหงุดหงิดเพิ่มทวีคูณขึ้น พร้อมกับใบหน้าสวยที่ม้วนยับเข้าหากัน เมื่อกำลังโมโหน้อง

"ชอบนะเวลาพี่สาวโมโห น่ารักฉิบหาย"

"โอ๊ย!!"

ไม่ว่าจะต่อปากต่อคำกับน้องแบบไหน คนมันดื้อ มันก็ด้านอยู่วันยังค่ำ ด้วยความโมโหแขนเรียวเร่งรัดขึ้นที่กลางยอดอก

"รัดเข็มขัดด้วยครับ"

"เฮ้อ!"

หมั่นไส้ ถอนหายใจใส่ซะเลย พร้อมกับเร่งหันหน้าหนีมองออกไปนอกหน้าต่างด้วยความไม่พอใจ

"พี่พลัมรัดเข็มขัดหน่อยครับ รถมันร้อง"

ความหงุดหงิดที่ได้รับยังทำให้คนพี่ยังคงนั่งเงียบ แต่ใครจะรู้นั่นเหมือนเปิดโอกาสให้น้องเข้าใกล้ตัวเองมากขึ้น เจเลอร์เอี้ยวตัวเข้ามาใกล้พี่สาว พลางเอื้อมมือควานหาเข็มขัดนิรภัยจนได้กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเธอกลับมาแทน ยิ่งทำให้จิตใจของทั้งคู่เต้นสั่นรุนแรงยิ่งกว่าเดิม เมื่อสายตาสอดประสานกันใกล้จนแทบลืมหายใจขนาดนี้ ใบหน้าหล่อๆ กับกลิ่นหอมๆ อะไรมันจะไม่เป็นใจจริงไหม?

แต่อย่างไรแทนที่น้องจะเคลื่อนตัวออกห่างจากพี่สาว ใบหน้าหล่อดันเคลื่อนตัวสวนทาง เริ่มขยับหน้าเข้าไปใกล้หมายจะจุมพิตที่เรียวปากสุดเย้ายวนนั้น แต่ทว่าฝ่ามือเล็กที่รู้ทันเร่งดันหน้าอกน้องออกได้ทันเวลา

"ดื้อจัง!"

"ใครกันที่ดื้อ พูดไม่ยอมฟัง บอกว่าไม่ เหมือนบอกว่าได้ ทำอะไรตรงกันข้ามหมดเลย บ้าเกิน!"

จะว่ากันยังไงก็ไม่สะทกสะท้าน คนมันหน้ามึน ได้แต่มองหน้าคนพี่ที่เอาแต่บ่นให้กัน พลางยิ้มบางๆ ด้วยความพอใจ

"บ้าก็บ้ากับพี่คนเดียวแหละ"

พูดจบยิ้มเฉย ก่อนจะเร่งขับรถออกไป ไม่สนใจคิ้วบางที่เร่งขมวดเข้าหากันด้วยความหงุดหงิด ไม่ใช่หงุดหงิดน้องนะ หงุดหงิดให้ตัวเองที่ใจสั่นหวั่นไหวไปกับเขา ที่เข้ามาใกล้กันขนาดนั้น ทำให้หัวใจทั้งดวงเต้นสั่นโครมๆ จนเกือบลืมหายใจ คนบ้าอะไรชอบแกล้งพี่สาว

Rrrrrrrrr!!

สายเข้า 093 329 XXXX

หัวใจยังไม่ทันหายคลั่งเสียงมือถือดังแทรกขึ้นภายในรถ โชว์เบอร์แปลกที่เจเลอร์เองไม่ได้บันทึกเอาไว้โทรเข้ามา

"ฮัลโหลครับ!"

"เจเลอร์ไปกับใครคะ? มีเพื่อนโทรมาบอกต้นหอมว่าเจย์ไปกับผู้หญิง"

"เอ่อ..."

หน้าสวยกลอกตามองบน เรียวปากอวบคว่ำต่ำลง ที่ไหนได้น้องมีแฟนแล้ว แต่ตั้งใจมาม่อคนอื่นไปเรื่อย สมแล้วกับที่เขาบอกเสือผู้หญิง แต่ที่น่าหงุดหงิดเพราะใจตัวเองสั่นและหล่นวูบเป็นโพรงกว้างที่กลางอกอย่างน่าใจหาย

'นี่ฉันกำลังจะชอบน้องเหรอ บ้าๆ ไม่ๆ'

นิ้วเรียวเล็กเร่งลูบต้นคอตัวเองปอยๆ ขมวดคิ้วบางชนกันด้วยความตกใจ และสงสัยในความรู้สึกของตนเอง อาการเหมือนคนกำลังอกหักที่ยังนั่งอยู่ใกล้กันขนาดนี้ รู้สึกแบบนั้นแล้วก็ทำให้พี่สาวคิดวนไปวนมากับคำถามในใจของตนเอง

"เพื่อนพี่รหัสครับ พอดีพาพี่สาวกลับคอนโดอะ"

"หมายความว่าไงอะเจเลอร์?"

"ก็หมายความตามนั้นครับ"

อะไรกันครับเนี่ย มีหน้าตอบแฟนสาวแบบนั้นไปอีก เข้ามาวุ่นวายในชีวิตของเธอไม่พอ ไอ้ลูกหมาชิวาวาตัวนี่กำลังจะหยุมหัวพี่สาว ไปให้แฟนสาวตบกลางสี่แยกไฟแดงชัดๆ

"นี่อย่าบอกนะว่าเจย์คบกับผู้หญิงคนนั้น?"

"หอมจะคิดแบบนั้นก็ได้นะ"

กรี๊ดดดดด!!

ตู๊ดดดดดด!!

"แสบหู!"

เสียงกรีดร้องเปล่งลอดตามปลายสาย แต่ทว่ามันกลับดังลั่นสนั่นลำโพงภายในรถที่เชื่อมต่อกับมือถือ เจเลอร์สุดจะทนต่อไม่ไหวรีบตัดสายต้นหอมไปในทันที เร่งปากบ่นอุบก่อนจะหันมามองพี่สาวที่กำลังเบือนหน้าหนีมองออกไปหน้าต่าง

"เทกันง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ?"

"ไม่ได้เท ไม่ได้ชอบแล้วแค่นั้นเอง"

"แล้วประเด็นคือเอาพี่เป็นไม้กันหมาเนี่ยนะ?"

"ไม่ได้เอาไว้กันสักหน่อย เค้าจริงจังก็บอกไปแล้วไง"

เอาแล้วไง เดือนคณะสุดฮอตผู้ไม่แคร์คนอื่น กำลังจะทำให้คนพี่ถูกหมายหัว เพียงเพื่อเอามาเป็นข้ออ้างถอยห่างความสัมพันธ์กับแฟนสาว แต่ที่สำคัญไม่คิดจะปรึกษาเธอก่อนเลยด้วยซ้ำ แบบนี้มันมัดมือชกจงใจโยนขี้ให้พี่สาวเล่นชัดๆ

"อย่ามาทำเป็นเรื่องตลกนะเจย์ อย่ามาทำให้พี่เดือดร้อน พี่ไม่อยากจะต้องมาโดนตราหน้าว่าไปแย่งผัวใคร ทั้งที่ความจริงพี่ไม่ได้ทำ และไม่ได้คิดจะทำด้วย"

"เค้าไม่ได้เป็นผัวใครสักหน่อย และอีกอย่างเขาอยากเป็นเฉพาะผัวพี่"

"ทะลึ่ง!"

"ไม่ได้ทะลึ่ง"

คนมันบ้า คนมันหลุดโลก เรื่องซีเรียสยังมีหน้ามาหยดมุกเสียวอีก ใครจะไปอินด้วยล่ะ คนหนึ่งอยากอยู่เงียบๆ อย่างเป็นสุข เป็นสุขเถิด อีกคนจ้องหาแต่เรื่องมาให้เส้นประสาทเต้นระบำอยู่ตลอดเวลาที่เจอกัน

"เนี่ยเมื่อไหร่พี่จะยอมสอนเค้าสักที อย่าให้เค้ารอไม่ไหวนะ"

"เอ๊ะ! นี่พี่ก็บอกไปแล้วไง"

"เค้าก็บอกพี่ไปแล้วเหมือนกันอะ"

นี่ไงยังไม่ทันขาดคำ คุยกันไปไกลถึงเรื่องอื่น สุดท้ายคนมันบ้าก็วนหักเลี้ยวกลับเข้าเรื่องเดิมอีกจนได้ ปวดประสาทจนพี่สาวอยากพึ่งยาลดปลายประสาทอักเสบแล้วตอนนี้

"เจเลอร์ฟังดีๆ นะ ความจริงแล้วมันทำแบบนั้นไม่ได้เธอเคยรู้ไหมเนี่ย? หรือไปฟังจากใครเขามาว่าครั้งแรก หรือไม่ใช่ไม่รู้ เขาไม่ต้องมาสอนกัน มันขึ้นอยู่กับอารมณ์และความต้องการในจิตใจในตอนนั้นอย่างเดียว เข้าใจไหม?"

"อ่า เข้าใจ"

"อืม! งั้นดี ถ้ารู้แล้วก็เอาไปใช้กับแฟนเธอแล้วเลิกยุ่งกับพี่โอเคไหม?"

"ไม่!"

เหมือนเสียเวลาคุยกับตัวอ่อนในครรภ์มารดาที่สมองพัฒนายังไม่โตเต็มที่ พูดยังไงจนน้ำลายหกหยดย้อยลงพื้น คนน้องก็ไม่เข้าใจอยู่วันยังค่ำ

"ไม่! ไม่นี่คือยังไง ไม่เข้าใจตรงไหน พูดมาสิ?"

"ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ถึงต้องไล่เค้าไปทำกับคนอื่น ทั้งที่เค้าอยากทำกับพี่ เค้าอยากลองกับพี่ อยากให้พี่เป็นคนแรก และอยากเอาแค่พะ!..."

"โอ๊ย! โอ๊ย! โอ๊ย! ตรงเกินไปปะเนี่ย?"

ยิ่งพี่สาวโมโห ยิ่งทำให้น้องชอบใจใหญ่ นั่งยิ้มกรุ้มกริ่มตาหวานฉ่ำอยู่ข้างๆ กัน ซึ่งต่างจากคนพี่ที่นั่งกอดอกแน่นด้วยความหงุดหงิดแล้ว

30 นาทีผ่านไป

คอนโดลูกพลัม

"จอดตรงนี้ แล้วก็รออยู่ตรงนี้นะ"

"ไม่!"

"อะไรอีกเนี่ย?"

ในใจอุตส่าห์ทำใจร่มๆ เลี่ยงหยุมหัวน้องเอาไว้ตั้งแต่อยู่บนรถแล้ว แต่ไหนพอรถจอดอยากหยุมอีกรอบ เพราะคนหน้าหล่อยังพูดไม่ฟังอยู่เช่นเคย

"เค้าขึ้นไปด้วยสิ"

"ไม่ได้!!"

"เคยห้ามแล้วได้ด้วยเหรอ?"

พูดจบร่างใหญ่รีบลนลานลงจากรถ และกำลังจะก้าวขาตรงเข้าไปใกล้ตัวล็อบบี้ที่ทำกับว่าคือคอนโดตัวเองซะงั้น

"นี่เดี๋ยวนะ! ไม่ได้ไง!"

แม้น้องจะทำตัวชิลแค่ไหน แต่ก็ไม่ไวเกินกว่ามือเล็กที่รีบคว้าแขนของน้อง เร่งดึงเอาไว้ไวเกินกว่าปีแสง

"ทำไมอะ? เดี๋ยวพอเค้าเล้าโลมพี่เสร็จหลังจากนั้นพี่ค่อยสอนเค้าต่อไง"

"โอ๊ยไอ้เด็กบ้า!"

"หยอกๆ เค้าไม่กล้าทำไรพี่หรอก ถ้าพี่ไม่เต็มใจ"

ใบหน้าหล่อฉีกยิ้ม ตาหวานฉ่ำส่งกลับมา แม้ในใจลึกๆ จะรู้สึกเสียดายเอามากๆ แต่ก็นะ มันคงยังไม่ถึงเวลาที่เขาจะลงสนามจริง

"เออ! รู้ไว้ด้วยว่าไม่เต็มใจ และก็ไม่ได้คิดจะมีวันทำอะไรแบบนั้นด้วย"

จากรอยยิ้มตาหวานเยิ้มหุบยิ้มลงในทันที พร้อมทำหน้าหงอย เป็นชิวาวาโดนดุ อยู่ใกล้ๆ

"กลับไปขึ้นรถเลยนะ ถ้าเธอไม่กลับพี่จะไม่ลงมาและกลับไปมอ. พร้อมกับเธอ"

"โธ่พี่พลัมครับ! เค้าขอขึ้นไปด้วยไม่ได้เหรอ?"

"ไม่ได้! ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ไม่ใช่ว่าไม่ได้ คือได้เข้าใจปะเนี่ย?"

คิ้วหนาขมวดเข้าหากัน หน้ามุ่ยยิ่งกว่าหมาปั๊กโดนดุ เร่งยกแขนขึ้นกอดอก ยืนพิงประตูรถมองหน้าพี่สาว ด้วยความไม่สบอารมณ์มากนัก

"อย่าแม้แต่จะคิดนะ!"

ร่างเล็กเร่งเท้าเดินถอยหลังในขณะที่นิ้วชี้เรียวเล็กยังคงชี้มายังน้อง เพื่อห้ามปรามในสิ่งที่เจเลอร์ต้องการ จนกระทั่งร่างนั้นหายเข้าไปในตัวล็อบบี้

"หึ! ฮัลโหลครับเฮีย"

รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยกมุมปาก พลางยกมือถือขึ้นมากดโทรออกหาพี่รหัสสุดหล่อในทันใด ไอ้เด็กนี่มันไม่น่าไว้ใจเลยเสียจริงๆ

Talk

ไอ้ลูกหมามันร้ายมาก ไว้ใจไม่เคยได้ อย่าหลงเชื่อมันเชียว