โอลิเวีย กับไปเที่ยวทะเล! [2]

" ทะเลล่ะ!! "

โอลิเวียวิ่งลงทะเลพร้อมกับร้องเสียงดังด้วยความสดใสร่าเริง ทำเอาคนที่เดินตามมาด้านหลังยิ้มเอ็นดูให้กับท่าทางแบบนั้นของเธอ

ย้อนกลับไปเมื่อ 30 นาทีที่แล้ว... พวกเราเดินทางมาถึงบ้านพักตากอากาศริมทะเล เป็นสถานที่ส่วนตัว มีพื้นที่กว้างขวาง สภาพแวดว้อมผสมกับลมที่พัดจากทะเลเข้าสู่ฝั่ง ก็ร่มรื่นบรรยากาศดีไม่น้อย

บ้านพักมีห้องนอนมี 6 ห้อง ห้องน้ำส่วนตัวในห้อง และด้านนอกอีก 2 ห้อง ห้องครัวอีก 1 ห้อง ห้องนั่งเล่น กับสระน้ำเล็กๆที่อยู่ข้างกัน สามารถมองเห็นทะเลแล้วก็รับลมได้ดีเลยทีเดียว

พวกลุงๆก็แยกนอนกันคนละห้องได้ยึดห้องนอนไปทั้ง 4 ห้อง ส่อนพวกเด็กก็แยกกันชาย-หญิง แน่นอนห้องก็กว้างพอสำหรับจำนวนคน ห้องของพวกโอลิเวียจะเป็นเตียงคู่ขนาดควีนไซส์ 2 หลัง พอสำหรับทั้ง 4 คน ที่ตัวเล็กๆกันทั้งนั้น ส่วนฝั่งทางด้านผู้ชายห้องจะกว้างกว่าหน่อย เป็นเตียงสองชั้น 2 หลังตั้งตรงข้ามกัน ทั้งตัวบ้านนั้นคุมโทนสี เทา ขาว ฟ้า น้ำเงิน

เมื่อพวกเราได้สำรวจบ้านเสร็จก็แยกย้ายกันไปจัดของและเตรียมตัว

ตัดมาภาพปัจจุบัน...โอลิเวียที่วิ่งลงทะเลก็ยืนนิ่งพัก เพราะเมื่อกี้วิ่งใส่แรงเกินไป ก่อนจะกางแขนสูดอากาศบริสุทธิ์ เข้าปอด

ไม่ได้มานานแค่ไหนแล้วนะ

คงตั้งแต่โลกที่แล้ว...คิดถึงจัง...

ซ่าา!

" เหวออ! " ฉันต้องหลุดออกจากภวังค์ เมื่อรับรู้ถึงน้ำเย็นสัมผัสถูกผิว หันไปก็พบตัวร้าย นั่นคือพี่อลิส เจ้าตัวยังคงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ และวินาทีต่อจากนี้ก็เกิดสงครามน้ำเค็มเกิดขึ้น

ซ่าา!

" ว้ายย! "

" รับไปซะ! พลังคลื่นเต่าาา! "

" เคียร่าา! คาร่าา! ช่วยด้วยยยย "

" พี่คริสคะ! พี่อลัน! จัดการเลยยยย! "

" สงครามนี้ฉันขอบายละกันนะ " เป็นแอนดริวที่พูดขึ้นโดมินิกกับแอนดริวที่คนหนึ่งมองภาพนั้นด้วยรอยยิ้ม ส่วนอีกคนทำสีหน้าเบื่อหน่าย

" ไม่เอาน่าาา ไปเล่นกับทุกคนกันเถอะ " โดมินิกพูดขึ้นพร้อมกับลากตัวแอนดริวไปด้วย โดยไม่ฟังคำค้านใดๆทั้งสิ้น

" ไม่ไป! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ "

" ทุกคนพวกเราขอร่วมด้วยนะ! " แอนดริวทำหน้าเหมือนกินยาขม ก่อนที่จะต้องพ่ายแพ้ ก่อนจะเอาคืนด้วยสาดน้ำใส่ไม่ยั้ง

และแล้วสงครามน้ำเค็มก็รุนแรงขึ้นกว่าเดิมเท่าตัว....

เบื้องหลังภาพสงครามน้ำเค็มก็ปรากฎร่างชายวัยกลางคนแต่ใบหน้ายังคงหนุ่มและหล่อเหลาทั้ง 4 ที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวเหมือนกันกับกางเกงขาสั้นที่คล้ายกัน กำลังนั่งเปลในร่มพร้อมกับดื่มน้ำมะพร้าวไปพราง ถ้าหากที่ตรงนี้ไม่ใช่ที่ส่วนตัว นักท่องเที่ยวหญิงสาวต่างได้มองกันตาเป็นมัน

" เด็กๆนี่ดีจังเลยน๊าาาา " เอริคยกมือขึ้นผสานกันรองที่ศรีษะ กับเสื้อเชิ้ตที่ปลดกระดุมออกหมด เผยกล้ามเนื้อหน้าท้องที่ชวนมองนั้น พูดด้วยท่าทีสบายๆ

" คิดถึงเมื่อก่อนที่พวกเรามาด้วยกัน " เควินที่ปลดกระดุมออกสี่เม็ด ก็เผยให้เห็นแผงอกนิดหน่อย กำลังนั่งบนเปลมองพวกเด็กๆที่ทำสงครามน้ำเค็มกันด้วยรอยยิ้ม ส่วนอีกสองคน อเล็กซ์กับอัลเลนนั่งบนเปลมองภาพนั้นนิ่งๆ ในใจนั้นก็มีความสุขที่เห็นลูกๆของตนยิ้มอย่างมีความสุข สายตาของอเล็กซ์มองไปที่ร่างเล็กๆของโอลิเวียที่กำลังเล่นน้ำอย่างสนุกสนานก็พูดขึ้นเบาๆ

" นั่นสินะ... "